3,971 matches
-
coșuri, a murit când van Leeuwenhoek avea vreo șase ani, iar mama lui s-a recăsătorit după aceea cu un pictor, Jacob Molijn. După ce a primit o educație elementară, la 16 ani Leeuwenhoek a devenit ucenicul unui pânzar. La sfarsitul uceniciei, și-a deschis un atelier propriu în orașul natal. Pe langă activitățile comerciale, pe când avea doar 20 de ani, a primit și o slujbă-sinecură, fiind angajat îngrijitor pe langă șeriful de Delft, iar mai tarziu inspector pentru măsuri și greutăți
Antoni van Leeuwenhoek () [Corola-website/Science/304322_a_305651]
-
de Georges Merklen, care s-a asociat cu arhitectul André Mornet pentru a înființa un consorțiu de meseriași care se ocupau de arta sacră. Atelierul este preluat în 1934 de Maurice René Bordereau, un meșter sticlar care își făcuse aici ucenicia. Vitraliile mai recente au fost realizate de Éric Brejon și Marie-Pierre Sire, care au înființat firma Bréjon-Sire din Les Clouzeaux, specializată în produse de sticlărie. Vitraliile au fost finanțate în general de donații la nivel local, donatorii fiind personalități locale
Vitralii despre războiul din Vendée () [Corola-website/Science/316681_a_318010]
-
reîntoarce în Portugalia în 1919 și începe să lucreze ca jurnalist, pentru început că redactor la ziarul "O Século", apoi ca director al ziarului "O Diabo", fiind un cunoscut opozant al lui António de Oliveira Salazar. El a avut o ucenicie literară puțin obișnuită: a fost culegător de cauciuc în Brazilia, ceea ce înseamnă ceva mai puțin decât un sclav pe o plantație. Adevărată sa carieră a început atunci când, după ani de ziaristica și de roman-foileton, s-a hotărât să aștearnă pe
Literatura portugheză () [Corola-website/Science/308701_a_310030]
-
un al doilea sediu fiind situat în Centrul Jeanne Grisot din Pontoise. Următoarele diplome atestă finalizarea a 5 ani de studii: Aceasta diplomă corespunde finalizării a 3 ani de studii : BTS - aceasta diplomă validează finalizarea a 2 ani de studii: Ucenicia reprezintă o metodă de pregătire a unei diplome, în cadrul căreia ucenicul își împarte timpul între cursuri și munca într-o întreprindere. Sunt alternate perioadele de teorie, care se desfășoară în școala cu perioadele de practică în întreprindere. Aceste perioade au
ITIN () [Corola-website/Science/312963_a_314292]
-
publică care le acordă drepturile de cetățeni, la 30 de ani puteau fi aleși în sfat și în celelalte funcții publice. Tinerii aristocrați, efebii parcurgeau dinainte acest serviciu public că un drum complex, de la exerciții fizice în paestra la o ucenicie spirituală. La palestră, la banchete, ajungeau sub protecția adulților cu care întrețineau relații homosexuale. În ecclesia sau la sfat, îi ascultau pe oratori. Serbările și ceremoniile religioase erau și ele un prilej de sociabilitate culturală, oferind întreceri, mapadeforii-procesiuni nocturne cu
Grecia clasică () [Corola-website/Science/320929_a_322258]
-
nu aveau experiență în turnarea de clopote, Pass condusese Turnătoria de Fier din Mount Holly din colonia vecină New Jersey și era de origine din Malta, insulă cu tradiție în turnarea de clopote. Stow, pe de altă parte, își terminase ucenicia de turnător de bronz abia de patru ani. La turnătoria lui Stow din Second Street, clopotul a fost spart în bucăți, topit, și turnat din nou. Cei doi au hotărât că metalul este prea casant, și l-au întărit cu
Clopotul Libertății () [Corola-website/Science/320721_a_322050]
-
copil al lui Radu Nicolae Brâncuși (1833-1885) și Maria Brâncuși (1851-1919). Prima clasă primară a făcut-o la Peștișani, apoi a continuat școala la Brădiceni. Copilăria sa a fost marcată de dese plecări de acasă și de ani lungi de ucenicie în ateliere de boiangerie, prăvălii și birturi. În Craiova, în timp ce lucra ca ucenic, își face cunoscută îndemânarea la lucrul manual prin construirea unei viori din materiale găsite în prăvălie. Găsindu-se că ar fi de cuviință să dezvolte aceste abilități
Constantin Brâncuși () [Corola-website/Science/297109_a_298438]
-
tatăl. Îi plăcea să deseneze cu cărbune și în 1584 intră în atelierul pictorului milanez Simone Peterzano. Se dovedește a fi un elev talentat și sârguincios, studiază anatomia și principiile perspectivei, tehnica picturii în ulei și a frescei. Își încheie ucenicia după patru ani și părăsește atelierul maestrului său, cu dorința de a cunoaște operele marilor maeștri florentini și venețieni. După mai multe peregrinări, în 1592 sosește la Roma. Petrece zilele lucrând intens, iar nopțile hoinărind prin cartierele rău famate, ia
Caravaggio () [Corola-website/Science/298785_a_300114]
-
suflarea divină. Oliphant a convins câțiva tineri japonezi din regiunea Satsuma pe care i-a cunoscut și îndrumat la Londra să se alăture și ei discipolilor lui Harris. Între 1867 - 1870 Oliphant a dispărut din Londra pentru a-și face ucenicia în sectă lui Harris că lucrător simplu, sub numele de Woodbine. Prima sa însărcinare a fost să curețe un grajd uriaș, putând apoi dormi pe o saltea într-un pod și fiind oprit de a vorbi :În 1868 și mama
Laurence Oliphant () [Corola-website/Science/328032_a_329361]
-
Brocton, si cu banii ei au fost cumpărate o mare parte din pământurile comunității. Harris practică exorcismul și crea "cercuri magnetice" în jurul discipolilor săi. Lui Oliphant i-a interzis să aibă contacte apropriate cu mama sa. În 1870, la sfârșitul uceniciei, Harris, pe care Oliphant îl chema „Tatăl”, i-a permis, cu un mic sprijin financiar, să revină în Europa că trimis al ziarului Times din Londra în locurile fierbinți ale Războiului franco-prusac, mai întâi în tabăra franceză, apoi în cea
Laurence Oliphant () [Corola-website/Science/328032_a_329361]
-
Carlyle deja abandonase preoția și își îndrepta eforturile spre a-și câștiga existența ca scriitor. Prima lui încercare de a scrie literatură de ficțiune a fost „"Cruthers and Jonson"”, una din încercările sale eșuate de a scrie roman. În urma traducerii „"Uceniciei lui Wilhelm Meister"” de Goethe, Carlyle a ajuns să displacă forma romanului realist și să se concentreze pe dezvoltarea unei noi forme de ficțiune. Pe lângă eseurile privind literatura germană, a scris despre cultura modernă în general, în eseurile sale apreciate
Thomas Carlyle () [Corola-website/Science/308249_a_309578]
-
să apuc. Și iată așa a început între mine și profesorul I. Simionescu o legătură care, în al doilea an de studiu geologic, s-a întărit prin statornicirea mea la laboratorul condus de el. Și au trecut ani de rodnică ucenicie în care sufletu-mi s-a legat din ce în ce mai puternic de personalitatea sa, de la care nu puteai învăța decât binele și frumosul”. După absolvirea facultății, în 1910 a avut marea satisfacție de a deveni coleg de cancelarie cu foștii săi profesori
Mihail D. David () [Corola-website/Science/307177_a_308506]
-
ales o posibilitate viitoare, o comuniune cu Dumnezeu care se realizează în momentul morții. Sfântul Ignatie nu-și consideră mântuirea de la sine înțeleasă. Ca să-l poată atinge pe Dumnezeu, el solicită rugăciunile magnezienilor 36. Astfel de realizare este fructul adevăratei ucenicii 37, o ucenicie pe care speră să o demonstreze în arenă. S-a scris că nici chiar cei care sunt înclinați să maximizeze latura mistică a Sfântului Ignatie nu îl consideră un susținător al îndumnezeirii 38. În mod sigur, are
Îndumnezeirea omului după Sf. Ignatie Teoforul, Teofil al Antiohiei şi Sf. Ipolit al Romei by Liviu PETCU () [Corola-journal/Journalistic/145_a_42]
-
viitoare, o comuniune cu Dumnezeu care se realizează în momentul morții. Sfântul Ignatie nu-și consideră mântuirea de la sine înțeleasă. Ca să-l poată atinge pe Dumnezeu, el solicită rugăciunile magnezienilor 36. Astfel de realizare este fructul adevăratei ucenicii 37, o ucenicie pe care speră să o demonstreze în arenă. S-a scris că nici chiar cei care sunt înclinați să maximizeze latura mistică a Sfântului Ignatie nu îl consideră un susținător al îndumnezeirii 38. În mod sigur, are prea puține în
Îndumnezeirea omului după Sf. Ignatie Teoforul, Teofil al Antiohiei şi Sf. Ipolit al Romei by Liviu PETCU () [Corola-journal/Journalistic/145_a_42]
-
pictat, de altfel, și un foarte frumos portret. Gheorghe era mai tânăr decât Elena, el a murit cu șase ani mai înaintea ei, în data de 31 august 1912. El s-a născut prin anul 1835 și și-a făcut ucenicia de zugrav de biserici în atelierul lui Anton Chladek. La vârsta de 16 ani a fost destul de avansat în meșteșugul picturii, drept pentru care a încheiat un contract pentru zugrăvirea unei biserici, dar cu o remunerație destul de modestă. Gheorghe l-
Nicolae Grigorescu () [Corola-website/Science/297835_a_299164]
-
simplă, mulțumindu-se cu puțin. Așa cum Gheorghe (Ghiță) muncea la atelierul pictorului Anton Chladek, așa și Nicolae (Nicu) a intrat ca ucenic la acest atelier de zugrăvit. Din precizările pe care Virgil Cioflec le-a făcut despre această perioadă de ucenicie, a rezultat că Nicolae a fost pe la mai mulți meșteri zugravi până să ajungă la Chladek, la Gheorghe Puiu din Olari, mai apoi la fratele acestuia Dragomir și mai apoi la Naie Pantelimonescu care era un pictor de biserici renumit
Nicolae Grigorescu () [Corola-website/Science/297835_a_299164]
-
singurul susținător al familiei, elocventă în acest sens fiind mărturisirea lui din anul 1856 în care a spus că "... este împovărat de îngrijirea de existență a unei mame văduve și [a unei] sore mai mică decât mine". După o timpurie ucenicie (1848-1850), în atelierul pictorului ceh Anton Chladek, lucreaza icoane pentru bisericile din Băicoi și mănăstirea Căldărușani. În 1856 realizează compoziția istorică "Mihai scăpând stindardul", pe care o prezintă domnitorului Barbu Știrbei, împreună cu o petiție prin care solicită ajutor financiar pentru
Nicolae Grigorescu () [Corola-website/Science/297835_a_299164]
-
prin intermediul unei confruntări ritualice. Nolan este nevoit să salveze viața Maranei, care află că are o soră geamănă de rang nobil și - conform credinței poporului ei - una dintre ele trebuie să moară pentru a împiedica producerea unei catastrofe. La finalul uceniciei, Nolan decide că nu vrea să fie ca orice alt Justițiar - un om fără suflet care inspiră teamă - ci dorește ca oamenii simpli să-l perceapă ca pe unul menit să-i ajute. Al doilea fir narativ îl urmărește pe
Talion: Revenantul () [Corola-website/Science/334124_a_335453]
-
2006 se finalizează lucrările exterioare la Biserica veche: se vopsește exteriorul,se toarnă trotuarul din jurul bisericii și se plachează soclul cu travertin.În luna mai s-a început pictura , în tehnică frescă, la Biserica veche, pictor fiind Gicu Hodea cu ucenicii. În vara anului 2006 s-au mai efectuat unele lucrări la Clădirea nouă, construindu-se garajul a cărui platforma devine terasă pentru bucătăria mănăstirii, ulterior se construiește și marchiza. În perioada 1-15 august 2006, în Postul Adormirii Maicii Domnului, s-
Mănăstirea Negraia-Pătrângeni () [Corola-website/Science/312321_a_313650]
-
în patru acte. Pe 29 ianuarie 1914, apare un nume nou printre titlurile de până acum, "Ion". Roman. L. Rebreanu" (notație datată pe verso-ul unei file oarecare; cf. "Arh. L.R., II, ms. 1"). Vor mai trece ani până când "Zestrea" uceniciei literare va apărea cu noul titlu în librării. Pe data de 31 iulie, la București, apare cotidianul "Ziua," sub conducerea lui Ioan Slavici. Aici Rebreanu va publica, folosindu-se de pseudonime, cronici dramatice. Pe 17 septembrie - Datare pe piesa "Jidanul
Liviu Rebreanu () [Corola-website/Science/297590_a_298919]
-
este o incursiune în fascinanta lume a Tibetului, populată cu personaje ale căror valori și credințe sunt surprinzătoare pentru europeanul obișnuit. Desfășurată în decorul pitoresc al vechii capitale tibetane, Lhasa, și în cel al lamaseriei, unde autorul și-a făcut ucenicia, viața de călugăr buddhist apare ca o călătorie sinuoasă și plină de neprevăzut pe drumul către autocunoaștere și iluminare. Spectaculoasa civilizație tibetană ni se oferă prin intermediul unei povești emoționante și revelatoare.” (ziarul „Compact”) „Lobsang Rampa - unul dintre primii maeștri care
Al treilea ochi (carte) () [Corola-website/Science/326149_a_327478]
-
datora multe scriitorului francez. Alți critici (Paul Georgescu, Ov.S. Crohmălniceanu) au evidențiat asemănări literare și cu „proza artistă” (kunstprosa) germană, rezultat al lecturilor și traducerilor din Goethe și Thomas Mann. Astfel, Petre Răileanu îl includea pe filiera romanului "Anii de ucenicie ai lui Wilhelm Meister" al lui Goethe, în timp ce Crohmălniceanu considera "Ion Sântu" ca fiind romanul unei formări spirituale, un „Bildungsroman” inspirat ca model de "Muntele vrăjit" al lui Thomas Mann. Construcția romanului este una tradițională, faptele fiind narate la persoana
Ion Sântu () [Corola-website/Science/333924_a_335253]
-
un aspect al poveștii adesea ilustrat în arta creștină), în timp ce ucenicii rămași l-au urmat cu barca, trăgând mrejele, care s-au dovedit pline cu 153 de pești mari. Iisus a gătit și a mâncat o parte din pești împreună cu ucenicii. Acest pasaj a fost în mod tradițional unul dintre lecturile liturgice de după Paști, iar predicile au fost realizate de Augustin de Hipona și Ioan Gură de Aur , printre alții. Precizia numărului de 153 de pești a fost mult timp analizată
Pescuirea minunată () [Corola-website/Science/324187_a_325516]
-
presei pariziene, în măsura în care Maupassant prezintă experiența personală de reporter. Așa încât ascensiunea personajului central al romanului poate fi comparată cu propria lui ascensiune. Bel-Ami respectă întru totul canoanele curentului naturalist, se circumscrie contextului geopolitic realist. De asemenea, este un roman al uceniciei prin faptul că personajul central reușește să se debaraseze de primele proiecte de viitor și să deprindă tehnica și mijloacele de realizare a unor noi aspirații. Bel-Ami este romanul care a sedus numeroși scenariști și regizori de pe toate meridianele. Pentru
Guy de Maupassant () [Corola-website/Science/310249_a_311578]
-
în timpul ritualului îl avea un membru numit akhi baba, care avea datoria de a le prezenta noilor maeștri ultimele atenționări, anume - respect, dragoste, compasiune și sinceritate și abținerea de la mâncarea interzisă. În alte bresle, asemănarea apărea sub forma perioadei de ucenicie, care trebuia sa dureze 1001 de zile, într-o formă asemănătoare cu cea a ucenicilor ordinului Mawlawiyya. În acest timp, ucenicul este instruit în arta meșteșugului de maestrul său, și în căile spirituale la zawiya. În ritualul de inițiere, un
Bresle islamice () [Corola-website/Science/331181_a_332510]