3,724 matches
-
într-o identitate firească. Muierea trăiește două adevăruri, unul al Mariei, pe care nu-l poate exprima, n-are cui, nu reușește să înfăptuiască o comunicare, dar nici nu se străduiește s-o realizeze, adevăr ce-o pîndește tăcut și umil, și altul, al Fefeleagăi, care îi e exprimat de către ceilalți și în fața căruia ridică fără rost și cu mare efort scutul sufletului de piatră. Trăiește ca într-o viziune, pe care nu ea o inventează, căci ea n-are viziuni
Un cal pentru un giulgiu by Olimpiu Nușfelean () [Corola-journal/Journalistic/2690_a_4015]
-
Zilele umilului număr "pi" ar putea fi numărate. Matematicienii militează că cel mai important număr din lume să fie înlocuit cu o altă valoare, de două ori mai mare, "tău". Matematicienii susțin că folosirea numărului "pi", o constantă, care face referire la
Zilele lui "Pi" ar putea să fie numărate. Ar putea fi înlocuit cu "tau" () [Corola-journal/Journalistic/69638_a_70963]
-
după aceea, printre intelectualii români din generațiile următoare, un soi de snobism pro-Anton Pann identificabil pînă astăzi. Imediat ce idealurile pașoptiste au ieșit din uz, iar Junimea a început să critice cu duritate viziunea socială și culturală a primului nostru romantism, umilul și popularul scriitor, creatorul unei literaturi anti-pașoptiste, devine extrem de prețuit. A fost de ajuns ca Eminescu să-l declare "isteț ca un proverb", iar Hasdeu să-l considere geniu, pentru ca elogierea fără rezerve a lui Anton Pann să continue în
Dincolo de pașoptism by Mihai Zamfir () [Corola-journal/Journalistic/8607_a_9932]
-
introducînd versul amplu - alexandrinul românesc - într-o serie de poezii (Norocul și mintea, Leul amurezat). Aici, chiar dacă personajele iau chipuri de animale, ele nu mai au legătură cu zoologia specifică fabulei; ne mișcăm în lumea mahalalei bucureștene, printre ființe necăjite, umile și mediocre. Povestea vorbii este prefigurată până la detaliu. Istoriile cuprinse în volum, construite pe modele străvechi, dar cu personaje din Valahia primei jumătăți a secolului, apar doar de dragul concluziei moralizatoare, plictisitoare prin repetare. Capodopera Povestea vorbii n-a luat naștere
Dincolo de pașoptism by Mihai Zamfir () [Corola-journal/Journalistic/8607_a_9932]
-
voi aduce aminte de tine, peste ani. Nu câte-au fost îmi vine în minte, ci câte-ar fi putut să fie. Într-un fel sau altul, tragediile punctează succesiunea generațiilor. Și la cei foarte merituoși, și la cei mai umili. Ce se reține, în linii mari, evitând toate amănuntele, devine istorie. Omenește este cumplit de greu să alini pe cel aflat în durere, oricât ți-ar fi de apropiat. Când oricăruia dintre noi i se împleticesc pașii la ceas de
Cutremurător. Tragedia care i-a marcat viața lui Remeș by Anca Murgoci () [Corola-journal/Journalistic/78170_a_79495]
-
franceze”, care ar fi fost, pasămite, surclasat de modul în care Germania a rezolvat marea problemă a „demnității omului”, poate prin modul egalitarist de a-și trimite pe front, și pe oamenii săi de seamă și pe cei mărunți și umili , să moară împreună pentru o cauză care nu era a lor. Incă una din gafele de mari proporții ale lui Ion Barbu! Mircea Popa Îl cunoscusem cu prilejul unui congres matematic, în stațiunea balneară Pyrmont, din Westfalia, în toamna 1934
O colaborare necunoscută a lui Ion Barbu by Dan Barbilian () [Corola-journal/Journalistic/3374_a_4699]
-
ana, Elenă Badea Deputatul colegiului uninominal 1 din Constantă, Mihai Tararache a anunțat, luni, în plenul Camerei Deputaților, că nu va mai face parte din grupul parlamentar al PP-DD, ci va activa ca parlamentar independent în slujba constănțenilor al carui "umil ales" este. "Vă anunț astăzi, de la tribuna Parlamentului, decizia mea că, începând de astăzi, să închei colaborarea parlamentară cu grupul PP-DD, cea politică n-a existat niciodată. Le urez succes colegilor mei. Sunt multi oameni valoroși și sunt convins că
Parlamentarii PP-DD, tot mai puțini. Mihai Tararache a devenit deputat independent by Elena Badea () [Corola-journal/Journalistic/38047_a_39372]
-
de astăzi, să închei colaborarea parlamentară cu grupul PP-DD, cea politică n-a existat niciodată. Le urez succes colegilor mei. Sunt multi oameni valoroși și sunt convins că vor reuși. Voi activă ca deputat independent în slujba constănțenilor al carui umil ales sunt", a spus Tararache, de la tribuna Parlamentului, citează Mediafax. Tot luni, parlamentarii PP-DD au decis să își felicite, cu băutură și sarmale, câțiva colegi pentru ziua de naștere chiar în sala de ședințe a grupului, petrecere de la care nu
Parlamentarii PP-DD, tot mai puțini. Mihai Tararache a devenit deputat independent by Elena Badea () [Corola-journal/Journalistic/38047_a_39372]
-
veșnică expediție erotică, filozoos, iubitor de viață! - Canalia! șopti amabil doamna Valsamaky. - Domnule, ești nedrept! protestă râzând Gaittany fără să treacă la apărare. Dan Bogdan, mușcîndu-și puțin buza, interveni academic: - Eu cred că Ioanide lucrează, are planuri. Îl socotesc,după umila mea părere, cel mai mare arhitect pe care l-am avut. - Da, domnule, confirmă entuziast Gaittany, plin de o mulțumire personală. - Așa cred și eu, adăugă mult mai moale Andrei Gulimănescu. Gura lui ședea mereu crispată într-o sforțare de
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
bontonului. (Reflecția lui Ioanide: "Biata Elvira, ea nu bănuiește că stimabilul Doru poate să fie un infam criminal, mai odios decât toți, fiindcă are pretenții de filozofie.") Venind vorba de teatru, voi destăinui aici interesanta concepție a lui Carababă. După umila mea părere, Carababă este un actor de un talent covârșitor, mult mai profund decât al lui Moissi, cu care seamănă puțin la față, având ca și acela preferință pentru rolul lui Hamlet. Carababă zice că simte capodopera teatrală atât de
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
amator. Toamna mergea la vânătoare invitat de prietenii săi, iar când existența în Capitală îi devenea penibilă, se plasa cu săptămânile și chiar cu lunile pe la moșiile rudelor. Afară de aceasta, Max făcea și gazetărie, și anume reportaj, primind cele mai umile comenzi. Contribuția lui era importantă în recepțiile sau reuniunile la care presa obișnuită n-avea acces lesnicios. Hangerliu pătrundea la o solemnitate cu mâinile în buzunar și intra în vorbă cu primul-ministru fără nici o jenă. Acesta îl cunoștea, nu putea
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
aristocrația europeană. Familiile Valsamaky și Farfara, din mijlocul cărora nu ieșise nici o personalitate proeminentă, aveau curs numai în țară și se perpetuase într-o pătură cu aparență de burghezie: ofițeri, magistrați, episcopi, călugări (nu însă preoți), funcționari chiar și mai umili (mai rar profesori). Un profan ar fi refuzat să creadă în aristocrația doamnei Valsamaky-Farfara și a afinilor săi cu alte nume, cu atât mai mult cu cât aceste nume se remarcau, spre a ne exprima astfel, prin obscuritatea și insignifianța
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
Este caietul meu! Îndrăzni a riposta Tudorel cu oarecare accent de demnitate jignită. . - Nimic nu mai e al tău aici, domnule ministru de externe!strigă Ioanide exasperat, pălmuind pe Tudorel. Acesta, palid, se retrase înapoi fără nici un cuvânt și dispăru umil pe ușa sufrageriei, iar Ioanide zvârli caietul în soba plină de jăratic. Pentru cele trei zile dramatice în care Pica fugise cu Gavrilcea și fusese împușcată în ușa cavoului, jurnalul lui Hergot avea numai această notație: "Plesnit toate coardele de la
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
am putut trece pe la Pomponescu, era primascăpare a lui Hagienuș, tocmai poimâine pot să merg, când e ședință la madam Pomponescu. - Ei, ce-ai făcut cu memoriul? amintea Petrișor în ziua hotărâtă. L-ai dat? Hagienuș lua o mutră viclean umilă. - Uite, să mă bată Dumnezeu, copii, dac-a fost posibil!N-am rămas un moment singur, n-am avut cum să-i vorbesc între patru ochi! G. Călinescu În fine, venea momentul când Hagienuș, care lăsase memoriul în sertarul lui
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
Cred că n-ai să fii de acord nici cu publicul. . - Puțin îmi pasă! . - Totuși, biserica e un monument obștesc, cetățeanul trebuie să-și spună și el părerea. . - Nimeni nu-l împiedică. La revedere. . - Te grăbești? Voiam să-ți spun umila mea părere, poate să fie și ea de folos. . G. Călinescu . - Fac și eu ce pot în arhitectură, ca și dumneata îngeografie. . - Geografia e o știință, arhitectura se adresează șipublicului. . - Am treabă, amice! . - E interesantă catedrala dumitale, dar nu e
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
conferință aproape nici nu știa și era gata a o abandona suplinitorului. Conțescu îl ascultă cu mult interes; deodată îi spuse aceste cuvinte: - Totdeauna am pus speranță în dumneata; ai merita o situație mai bună decât aceea de conferențiar, după umila mea părere ai putea fi chiar agregat, poate chiar profesor. Și Conțescu sublinie cu intenție pe chiar și pe poate chiar, iar la ieșire, conducând pe vizitator, recidivă: - Repet: meriți să fii chiar agregat! Atât de mult ținea Conțescu la
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
și se opri cu un picior de fiecare parte și cu umerii striviți de tavanul domului. — La revedere! spuse el cu o cruzime conștientă, care-l sperie. Privi în jos, spre mîna care se strîngea și se destindea, apoi întrebă umil: Te doare foarte rău? — Mor de frig. Știam că o să pleci. Vorbirea nu ajută. Ce să spun ca să nu te enervez? După o clipă, ea vorbi atît de încet, încît de-abia reuși s-o audă. — Mi-ai putea citi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2040_a_3365]
-
spuse liftul. — Care dintre ele? Vocea, sentimentele și simțul responsabilității. Nu știu ce-au făcut cu restul. Aceste cuvinte fură rostite cu un stoicism demn care-l umplu pe Lanark de milă. își puse mîna pe peretele călduț și zise umil: — îmi pare rău! — De ce? Acum oamenii au nevoie de mine. Nu sînt niciodată singur și aud tot felul de lucruri interesante. Ai fi uimit să afli ce se întîmplă într-un lift între etaje. Ei bine, ieri... Mă bucur nespus
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2040_a_3365]
-
să-nceapă urcușul abrupt încă o dată. — Mda, sînt sătul de capacitatea oamenilor obișnuiți de-a mînca rahat și de-a supraviețui. Animalele sînt mai nobile. Un animal feroce o să moară luptîndu-se împotriva celor care i-au insultat ființa, iar unul umil o să moară de foame. Doar omul are această versatilitate oribilă de a se adapta la lipsa de iubire și să tot trăiască exploatat și maltratat de semenii lui. Am citit un eseu scris de o fetiță într-o carte despre
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2040_a_3365]
-
fiecare dintre noi. Thaw se încruntă. — Să nu-ți fie teamă sa vorbești c-o bunicuță, fiule. Nu mi-e teamă, doar că mă gîndeam la ce-ați spus. Femeia îi luă mîna. — Fiule, ascultă, Dumnezeu a fost cel mai umil om care a călcat pe pămînt. Nu i-a păsat cine ești sau ce-ai făcut, a rămas cu tine, a băut cu tine și te-a iubit. Thaw era uluit. El și-l imagina pe creator ca pe o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2040_a_3365]
-
de gînd să vii, atunci? Ea își încrucișă brațele. El spuse pe un ton răspicat: — Dacă ai nevoie de trusa de prim ajutor, o s-o găsești în rucsac. Ea nu se clinti. — Te rog, vino cu mine, o rugă el umil. Ea nu se clinti. — Dacă bați suficient de tare în ușă, s-ar putea să-ți deschidă cineva. Ea nu se clinti. El puse lanterna lîngă ea și zise timid: — La revedere, și se depărtă. Cobora primul deal cu pași
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2040_a_3365]
-
periculoasă decât a vinului. A doua zi v-ați trezit cu doftorul la căpătâi și cu d-l reprezentant al Austriei în salonul Ministerului Afacerilor Străine. Mergi dară d-le Dimitrie Sturza, mergi după obicei, îngenunche-te într-un comunicat umil, cere iertăciune, arde la București ceea ce ai adorat la Iași! Astfel nu făcea Domnul Ștefan când sărea din Suceava și da piept la patru hotare. Dânsul nu vorbea multe, mai cu seamă după masă, dar nici hanul tătarilor, nici califul
Opere 13 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295591_a_296920]
-
al romînilor". Regele a răspuns la acest discurs, ce s-a reprodus și în "Monitorul oficial", ca fiind unul din discursurile oficiale. Acum mărgăritarele d-lui Grădișteanu și Rigatul d-lui Rosetti reclamă de la guvernanții noștri tot atâtea genuflexiuni și umile rugăciuni de iertare! [26 iunie 1883] ICONARII D-LUI BELDIMAN O foaie ecleziastică din capitală a propus, în unul din numerile sale, ca să se ia măsuri serioase pentru a se răspândi în țară icoane fabricate la noi, fie pe cale litografică
Opere 13 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295591_a_296920]
-
suntem sclavi abjecți a nici unui papă, a nici unui cezar. E un raport între noi și-ntre cei ce din mila lui Dumnezeu poartă comanda lumei - un raport de proporționalitate de putere, de echitate, de dreptate. Nu fantazia bolnavă a unui umil pomanagiu încoronat prin mila diavolului, nu ea va dicta voința noastră cătră viață, dorința noastră cătră lumină. ["POLONILOR... "] 2263 Polonilor, veniți la ruteni, țineți la ruteni, trăiți la ruteni, ei sunt singurii cari vă deschid calea de libertate. A-i
Opere 13 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295591_a_296920]
-
tulburat când ai sunat la ușă, ci te-am poftit în casă ca pe un prieten vechi, cum l-aș pofti pe Herman însuși, dacă ar veni vreodată, în visul meu, tu rătăceai pe străzi tăcute și însorite de cartier umil, erai ca o mână de orb care se adâncește în ceea ce s-ar putea numi realitate, dacă n-ar fi nevăzută, ca și când ar putea exista ceva acolo unde nu-i nimeni ca să perceapă existența. Te priveam de la mica fereastră cum
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]