29,334 matches
-
noapte, noapte. 49. TRADUCERI ȘI ADAPTĂRI (cca 1874) Dulce cu corp de omăt înnecat în păru-i de aur, Venera zace murind - cine o va moșteni? Ah, în două părți d-opotrivă-mpărți bogăția-i - Ție: frumsețe ș-amor; mie: durere și dor. Ce cumplit este amorul, deși dulce aparent. Un tiran, care nu varsă decât sânge innocent. Pallas - în Lacedemon văzu pe Venera armată: Aide acum să luptăm, judice Paride-acum. Venerea însă răspunse: armată mă-nfrunți temerară? Eu, pe când te-am învins
Opere 04 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295583_a_296912]
-
o floare, Nici zâmbet, vorbă, nici privire n-ai Tu pentru mine... Nu, chiar nu? Ce-adesea Spun unii lumea c-are înțeles, Ăst înțeles să-l aibă comedia? Cel ce iubește și[-i] rănit de moarte Să aibă chinul, dorul, nebunia, În a lui suflet demonul să-l poarte? Iar cel deșert, acel care-și îmbie Croitu-i corp - de tine s-aibă parte? Frisorul, croitor, cismar lucrară La el cu toții - mergi de îl adoră. Când vântul palid, rază, lună
Opere 04 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295583_a_296912]
-
Că-n sfârșit și ea se-ndură. 64. CATRENE (cca 1876) Când te pierzi în valul vieții Trist la țărm doar eu rămîn: Brațe fără de nădejde, - Navă fără de stăpân. Cum se turbură izvorul Când din el drumețul bea, Astfel mă-nfioară dorul Când răsari în calea mea. Tu ești aerul, eu harpa, Care tremură în vânt, Tu te miști, eu mă cutremur Cu tot sufletul în cânt. Eu sunt trubadurul. Lira Este sufletul din tine, Am să cânt din al tău suflet
Opere 04 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295583_a_296912]
-
dragoste de cade Tare mult s-au îmblînzit. Limba-n gură ți se moaie Pe când dragostea vorbește. Ah, mai bine să mă-nșele Chiar de zece ori amorul, Decât nenșelat, de dânsul Nici să-l știu și să-i duc dorul... Mai scăpare-am cu viața Din al dragostei răsboiu Cu dulceața-i nesfârșită, De nu ne-am lupta în noi? {EminescuOpIV 523} Tolba dragostei de aur, Dar săgeata-i otrăvită. II Și la poala hainei tale E adânc de altă
Opere 04 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295583_a_296912]
-
mă mai aduse. Blestemat să fie locul Unde mi s-au aprins focul. Căci un cântec cât de mândru Ce cu glasul se-mpreună - El din gură de femee Înzecit de dulce sună. Cântec de zori Deșteptarea plăcerilor, Cântec de dor Amorțirea durerilor. Iar cântecul de dor Ți-aduce somn ușor. Cântecele mai mult aprind Durerile din dragoste Când făr-de veste te cuprind. Până ieri cu fetele Astăzi cu nevestele. Cel ce cântă se desmiardă și pe el și pe ceilalți
Opere 04 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295583_a_296912]
-
locul Unde mi s-au aprins focul. Căci un cântec cât de mândru Ce cu glasul se-mpreună - El din gură de femee Înzecit de dulce sună. Cântec de zori Deșteptarea plăcerilor, Cântec de dor Amorțirea durerilor. Iar cântecul de dor Ți-aduce somn ușor. Cântecele mai mult aprind Durerile din dragoste Când făr-de veste te cuprind. Până ieri cu fetele Astăzi cu nevestele. Cel ce cântă se desmiardă și pe el și pe ceilalți. 77. MINTE ȘI INIMĂ (cca 1879
Opere 04 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295583_a_296912]
-
care mă-ncrez Căci tu omori, iar eu creez; Dacă șoptesc un mic cuvânt Atrag și ceruri și pămînt: Căci să cutremur lumea pot, Dacă sărut, trăiește tot. Cântările mândre din pieptul meu, O, vreme săracă, Vor răsuna cu drag și dor Și n-or să mai treacă. 89. CÎND MÎNDRA MEA DOARME... (cca 1881) Când mândra mea doarme în păru-i bălaiu, Când stelele tremur și apele sună, Răsai, Lumină de lună! Pătrunde-n ungherul duioasei odăi, În luciul oglinzii, o
Opere 04 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295583_a_296912]
-
cu o căciulă brumărie și modernă, Întindea mâinile sale de zeu pământean către „fructul dragostei noastre”, „diamantul fericirii”, Îl luă În brațe pe copil, Îl sărută și printre lacrimi fierbinți abia mai putea articula: Băiatul lui tăticu’ băiat, cât de dor mi-a fost de tine, ce mult mi ai lipsit și cât de mult Îmi lipsește Viorița, frumoasa și buna ta mamică! O mai ți-i minte? Din micul său bagaj de amintiri, ca printr-o ceață densă, Va vedea
Milenii, anotimpuri şi iubiri (sau Cele şase trepte ale iniţierii) by VAL ANDREESCU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1708_a_2958]
-
frumos ti ai făcut! Cum Îi acolo, Îți dau de mâncare, te bat?, rosti Dorița pe care un milion de gânduri și Întrebări o asaltau. Tu ești Varelică? Măi-măi, da bine că ai mai venit și tu că Îmi era dor!, spuse din umbră și apropiindu-se cu sfială Didița, cuprinsă brusc de un tremur de bucurie amestecată cu amintirile sale neclare În care erau stocate anapoda episoadele vagi ale timpului petrecut cu și pentru nepotul ei căruia nu Îndrăznea să
Milenii, anotimpuri şi iubiri (sau Cele şase trepte ale iniţierii) by VAL ANDREESCU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1708_a_2958]
-
cu precauție și frică de efectul ce va fi produs: Cine-i acolo, știi? Iar copilul, care cunoștea foarte bine poza Vioriței, pe care Victor o avea mereu În buzunarul de la piept și pe care În clipele sale de tandrețe, dor și aducere aminte i-o arăta vorbindu-i cu voce tremurată, spuse: Îi mamica me! Involuntar rostise vechiul „mamica me” și tot involuntar din cămara cu amintiri gri-cenușii ale unei anumite zile negre scoase la lumina percepției și trăirilor sale
Milenii, anotimpuri şi iubiri (sau Cele şase trepte ale iniţierii) by VAL ANDREESCU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1708_a_2958]
-
A scos din buzunarul pestelcii un plic, iar din plic o jumătate de foaie de caiet de matematică: Ce-i asta bunică? O scrisoare de la ... Victor, tac’tu care zice că nu te mai lasă la mine, că Îi este dor de tine, că una, că alta... Va nu a putut Înțelege drama din sufletele celor trei femei care Își puseseră mari speranțe În faptul că Victor, proaspăt Însurat, nestatornic și fustangiu va fi bucuros dacă Va ar rămâne pentru totdeauna
Milenii, anotimpuri şi iubiri (sau Cele şase trepte ale iniţierii) by VAL ANDREESCU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1708_a_2958]
-
contradictorii avute cu ani În urmă la Cățălești ori la Șerbești, Săucești și Bacău, atunci când se discuta la alt nivel și se atingeau subiecte tabu, când Înțelesul și concluziile erau extrase doar din aluzii și sugestii. Astfel Își mai alina dorul de viața frumoasă de care a avut parte cu doar câțiva ani În urmă: În curând toate realitățile trăite vor deveni amintiri, se vor estompa pe rând, vor dispărea Încet-Încet. Mă cutremur la gândul că hoțul acesta de Timp Îmi
Milenii, anotimpuri şi iubiri (sau Cele şase trepte ale iniţierii) by VAL ANDREESCU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1708_a_2958]
-
femeii. Sătulă de tratament, dezgustată și pedepsită de viață, l-a chemat pe Valerică și i-a spuns: Dragu’ mamei, eu nu mai pot! Plec, mi se rupe inima de tine, ești un băiat bun și are să-mi fie tare dor! Să te gândești la mine că și eu am să mă gândesc la tine, mă doare sufletu’ că n-am să te mai pot scoate din mâinile lu’ tac’tu aista muieratic și rău! Curați la suflet, amândoi reușiseră să
Milenii, anotimpuri şi iubiri (sau Cele şase trepte ale iniţierii) by VAL ANDREESCU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1708_a_2958]
-
speranță s-o poată returna. Am presupus că el, Andersson și doctorul Sanger erau singurii care deplîngeau moartea fetei. Îmi pare rău pentru Bibi Jansen, i-am spus cînd s-a Întors la mașină. Îmi dau seama că-ți e dor de ea. — Puțin. Dar niciodată nu-i drept cînd se Întîmplă chestiile astea. — Ceilalți la ce s-au mai deranjat să participe? Doamna Shand, Hennessy, surorile Keswick... pentru o cameristă suedeză? — Charles, tu n-ai cunoscut-o. Bibi era mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1875_a_3200]
-
păstrau secretul asupra lor și Între timp Își fortificau locuințele și afacerile de parcă ar fi fost prinși Într-un joc complicat și periculos. Umblam de colo-colo prin apartamentul lui Frank și mi-l imaginam lucrînd În grădina Închisorii, bolnav de dorul Clubului Nautico. Fără Îndoială că era Însetat să afle noutățile și nerăbdător să mă vadă, dar Între noi apăruse o anumită distanțare. Simțeam că n-aveam stare să petrec niciun minut la Închisoarea Zarzuella, În cine știe ce cameră mohorîtă aflată sub
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1875_a_3200]
-
la creșterea conștiinței de sine a comunității. Filmele porno ale lui Crawford creau diviziuni nedorite. Ce Începuse ca o zbenguială răutăcioasă de budoar se transformase Într-o exploatare sordidă a cîtorva femei nefericite, printre care și Paula. Acum Îmi era dor de ea, dar pe ea Încă o mai rîcÎia ostilitatea față de Crawford. Energia și optimismul lui, felul cum Își trăia viața cu ochii deschiși, lucrurile astea păreau s-o irite Într-un fel. CÎnd am intrat pe poarta Residenciei, deja
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1875_a_3200]
-
care se cred imuni contractează deodată o năzdrăvană de suprainfecție de la celelalte genuri de pornografie la care se uită. — Paula... Încercăm să ținem chestia asta sub control. În Residencia e o problemă - nu există copii aproape deloc. Oamenilor le e dor de ei, așa că fanteziile sexuale ajung să se amestece cu nostalgia. Pentru asta nu poți să dai vina pe Bobby Crawford. — Pentru toate dau vina pe el. Iar tu - tu ești aproape la fel de responsabil ca și Crawford. Te-a corupt
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1875_a_3200]
-
a tot ce îl chinuia. Pe măsură ce dădeau muguri în tufele de pe marginea curții, se dumirea că înghețul și frigul îi sunt dușmani. Începuse să umble doar în cămașă, înainte ca toți ceilalți să își fi lăsat puloverele. Îi era așa dor de căldură, după cum îi era dor de acasă, și de-aceea se bucurase precum un plod când i se spusese că autostrada cu patru benzi, cu bistrou și cu stația lor de benzină se chema Calea Soarelui. Doar în Yazd
Omar cel orb by Daniela Zeca () [Corola-publishinghouse/Imaginative/607_a_1328]
-
dădeau muguri în tufele de pe marginea curții, se dumirea că înghețul și frigul îi sunt dușmani. Începuse să umble doar în cămașă, înainte ca toți ceilalți să își fi lăsat puloverele. Îi era așa dor de căldură, după cum îi era dor de acasă, și de-aceea se bucurase precum un plod când i se spusese că autostrada cu patru benzi, cu bistrou și cu stația lor de benzină se chema Calea Soarelui. Doar în Yazd mai trăiau șopârle. Tatăl lui le
Omar cel orb by Daniela Zeca () [Corola-publishinghouse/Imaginative/607_a_1328]
-
-l pe Cârnăcior! Era altă poreclă a lor pentru Pablo, îi costase o pedeapsă de-o zi fără televizor, dar porecla rămase. Lui Omar îi plăcea să stea cu copiii. Era singurul lucru care îi mai alina, cât de cât, dorul de Armin Caryan, și mai era faptul că izbutea să-i trimită bani. Când primi un număr de telefon la care ar fi putut să-i vorbească, făcu toate încercările unui tată: îi spuse cât de mult îi lipsea și
Omar cel orb by Daniela Zeca () [Corola-publishinghouse/Imaginative/607_a_1328]
-
o ținea o rană veche. Tată-său știa. Se uita după unul Nicolae, băiețandru de vârsta ei, crescuți împreună, n-avea ce le face. Se întîlneau seara la capul mahalalei, își dădeau mâna și roșeau. Linei îi tremura inima de dorul lui, că o închiseseră în curte de când cu străinul. Îl auzea numai trecând 24 pe la gard, fluierând până târziu, când se stingeau lămpile. O apuca un pojar, să fugă, să sară gardul și să-i cadă în brațe. Dogarul, tot
Groapa by Eugen Barbu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295563_a_296892]
-
vale. De e vin și nu-s parale, Lasă repede zălog Calul său cel pintenog, Și la mândra fn pridvor Mi se-oprește-ncetișor... Socrul oftă alături, amintindu-și de tinerețe. Se uită peste pahare la nevasta bătrână și-i veni un dor de beție. Lăutarii cântau ce cântau și întorceau ochii după fripturi. Li se uscase cerul gurii, că brutarul nu-i slăbea de loc: - Ia zi-l și p-ăla, Foaie verde trei smicele. N-aveau ce face. Nu puteau să
Groapa by Eugen Barbu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295563_a_296892]
-
că fata n-o ascultă, se opri și întrebă cu milă: 45 - Ce ai? Parcă nu ți-e-n voie! - Las-o și dumneata! zise soacra. - Nu te speria, îi făcu muierea curaj, nu-i om rău, ai să vezi. Ți-e dor de ălălalt? Lina nu răspunse. - Ce să-i faci? Parcă cine n-a pătimit? Dacă te-ai lua după inimă! Mie crezi că mi-a plăcut Grigore la început? Ce, eram ca acuma? De muncă m-am făcut așa. Eh
Groapa by Eugen Barbu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295563_a_296892]
-
de la gât al cămășii și vântul șovăitor i se strecură pe piele, învăluindu-l, rece ca o apă. Pașii i se înfundau în noroiul gros, scotea greu bocancii, dar mergea mai departe, ferindu-se de lumina focurilor. I se făcu dor de ai lui, de părinții morți, de casa de la țară, de unde plecase de la doisprezece ani prin străini. Simțise pe rând, în seara aceea, neliniștea sfârșitului de martie, topirea înceată a zăpezii și auzise strigătul tulburător al cocoșilor. Se grăbi înapoi
Groapa by Eugen Barbu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295563_a_296892]
-
și 110 bufet bine asortat, apoi intrai în gura gării. Împrejurul pieței de piatră erau hotelurile răpănoase cu ferestrele mâncate de ploi: "Hotel Nord", "Hotel Tranzit", "Modern" și câteva magazine de mercerie. În fața ieșirii te îmbiau ușile câtorva birturi: "La dorul vinului" și "La dreptate", magazin de coloniale și delicatese, serviciu prompt și conștiincios, vinuri, pelin de mai, bere la orice oră. Între bodegi, parcă despărțindu-le, ca să nu fie prea aproape una de alta, erau alte prăvălii: "La balon" a
Groapa by Eugen Barbu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295563_a_296892]