30,395 matches
-
întreprinderii hotărâse deja să-l concedieze pe supervizor, pentru că maistrul principal nu credea că are stofă de manager. I-am explicat că va fi greu să fac o astfel de recomandare doar în urma unei simple discuții cu supervizorul. I-am sugerat însă ca, dacă era hotărât să ia o decizie în cunoștință de cauză, să-l înscrie pe supervizor într-un program de instruire în managementul performanței și să vadă cum se descurcă. Astfel, aș fi aflat unele informații despre eficiența
[Corola-publishinghouse/Science/2338_a_3663]
-
am cerut să-și noteze de câte ori țipa elevul în clasă în cursul săptămânii următoare. La următoarea întâlnire, și eu am fost șocat de rezultate. Țipa, în medie, o dată la șase minute, de circa 50 de ori pe zi. I-am sugerat un tip de intervenție pe care ea l-a aplicat cu succes. Să spunem că a obținut rezultatele următoare: Interval de timp Număr de țipete pe zi Baseline 52 Luni 49 Marți 47 Miercuri 46 Joi 41 Vineri 39 În
[Corola-publishinghouse/Science/2338_a_3663]
-
demarat acest program, mai multe persoane au „făcut un pas înainte”. În decurs de două săptămâni, oamenii au încetat totuși să mai răspundă îndemnului. Au epuizat posibilitățile? Greu de crezut. O analiză mai atentă a dezvăluit faptul că, atunci când angajații sugerau metode de a se renunța la locurile lor de muncă, supervizorii erau pedepsiți de managerii lor pentru că nu le trecuseră prin cap această posibilitate și nu raportaseră mai departe aceste metode de economisire, în etapele anterioare de reducere a costurilor
[Corola-publishinghouse/Science/2338_a_3663]
-
recunoaștere și, în ultimul capitol al cărții, voi vorbi mai detaliat despre modul cum trebuie organizată o sărbătorire eficientă. Deodamdată, voi descrie problemele care apar în diferitele tipuri de sisteme de recunoaștere și recompensă utilizate în mod obișnuit și voi sugera unele soluții. Recompense, recunoaștere și stimulente ineficiente Indiferent dacă este vorba despre recompense sau recunoaștere, scopul declarat în rândul anumitor manageri este de a avea un program sau un sistem care să constituie un exemplu pozitiv pentru angajați, astfel încât să
[Corola-publishinghouse/Science/2338_a_3663]
-
glumă cum să dubleze eficiența sistemelor lor de apreciere a performanței: „Faceți-o de două ori mai mari. Dacă sistemul e viciat, a repeta procedura mai des nu e mai bine, ci mai rău! Unii experți în relații umane au sugerat că problema cu procesul de apreciere o constituie faptul că există o legătură între consecințele financiare și apreciere, așa încât separă cele două subiecte de discuție. Însă acest lucru nu creează decât mai multe hârtii de completat pentru manageri și supervizori
[Corola-publishinghouse/Science/2338_a_3663]
-
în grup?”. I-am răspuns: „Nu știu cum găsești timp să faci atât de multe lucruri”. Deși avea o organizație cu peste 10 000 de angajați, Reed rareori rata o ocazie de a merge la o sărbătorire în grup. Ulterior i-am sugerat să-și petreacă cel mai mult timp întărindu-și echipa managerială și subordonații. Aceasta nu înseamnă că nu mai trebuia niciodată să asiste la o sărbătorire în grup, dar tactica sa managerială de a discuta direct cu oamenii ar trebui
[Corola-publishinghouse/Science/2338_a_3663]
-
oamenilor să învețe rapid (într-o fracțiune din timpul „normal” de învățare), să lucreze la niveluri înalte și să rețină ceea ce au învățat pe termen lung. În The Fifth Discipline (1990), Peter Senge a pledat pentru învățarea organizațiilor. El a sugerat că pe viitor cele mai de succes organizații nu vor fi acelea cu cele mai inovatoare produse sau cele mai bune campanii de piață. Mai curând, cele mai de succes companii vor fi acelea care își vor instrui cel mai
[Corola-publishinghouse/Science/2338_a_3663]
-
abilitatea de a generaliza în situații noi, dar și de a lucra în circumstanțe stresante sau care distrag atenția. Ce manager al unei organizații nu ar vrea asta? După cum am observat mai sus, studiile lui Ericsson, Engelmann, Johnson și Layng sugerează că majoritatea eșecurilor în învățare sunt de fapt eșecuri ale metodelor de predare, nu rezultatul motivării elevului sau al capacității sale. Aceste descoperiri au implicații teribile pentru lumea afacerilor, industrie și guvern. Aceasta înseamnă că toate problemele de performanță nu
[Corola-publishinghouse/Science/2338_a_3663]
-
scrierile ulterioare duc spre euforia (în sens etimologic, ca fecunditate și abundență) spirituală, trecând prin câteva „puncte de sprijin pentru suflet”. Titlul Coenaesthesicon face trimitere la sinteza lumii sub semnul esteticului, jocul livresc al etimoanelor grecești continuând în Aionios, care sugerează eternitatea. Titlul altei cărți, Eudaimonia, are similitudini cu grecescul eudaimon („norocos”), culegerea cuprinzând poeme ce invocă personaje ale Antichității greco-latine în poemele Către Aurora, Către Tais. Poetul tinde spre cunoaștere metafizică, cultivând tragicul existenței perceput în note expresioniste. El creează
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288382_a_289711]
-
formă logică constatativă, iar nu interpretativă, prin aceasta deosebindu-se de celelalte forme logice fundamentale (judecata și raționamentul). Noțiunea, ca formă de cunoaștere, indică doar că ceva există într-un anumit mod în realitate, acel mod de a fi fiind sugerat prin notele cuprinse în conținutul ei. Cu toate acestea, noțiunea nu este totuși neutră în mod absolut și lipsită de orice interpretare a realității, dar această interpretare nu este făcută cu o intenție sau cu un scop, ci decurge numai
Elemente de filozofia limbii by Ioan Oprea [Corola-publishinghouse/Science/1424_a_2666]
-
rutina și clișeele, aspirînd la unicitate, dar nu prin folosirea deviantă a limbii, ci printr-un proces de expansiune a desemnării, al cărui rezultat este crearea lumilor de idei. Deci, dacă în cazul discursului literaturii limba este mijlocul de a sugera o lume de imagini și de idei (cu ajutorul imaginației), în cazul discursului filozofic o nouă lume de idei (creată cu ajutorul rațiunii) cere o nouă lume de conținuturi lingvistice, care reorganizează și forma lingvistică. Este adevărat că, uneori, și discursul filozofic
Elemente de filozofia limbii by Ioan Oprea [Corola-publishinghouse/Science/1424_a_2666]
-
de ceea ce se întîmplă și lipsit de posibilitatea de a dirija în vreun fel manifestările și prefacerile realităților. Într-o situa-ție similară s-ar găsi individul vorbitor în raport cu limba, o instituție dată prin tradiție, în raport cu care aspectele cele mai evidente sugerează o dirijare și o supunere a sa, fără a fi în măsură să opună eficient propriile acte volitive. Limba îi impune vorbitorului sistemul situațiilor posibile, iar norma îl orientează numai spre ceea ce este operant în cadrul siste-mului. În plus, limba literară
Elemente de filozofia limbii by Ioan Oprea [Corola-publishinghouse/Science/1424_a_2666]
-
sau de logica lui Aristotel. Orice limbă este, așadar, în măsură să devină mijloc de expresie pentru numeroase modalități de filozofare și faptul că un filozof sau altul uzează de unele sugestii primite prin analogiile de formă sau de conținut sugerate de elementele limbii nu justifică opinia unei legături necesare între anumite limbi și anumite moduri de filozofare. Legătura dintre modalitățile de filozofare și limbă se reflectă în cazul limbii literare în tipurile de limbaje și în limbaje, dar abia la
Elemente de filozofia limbii by Ioan Oprea [Corola-publishinghouse/Science/1424_a_2666]
-
o sintagmă numitoare), care reproduce, cu mijloacele combinate ale limbii-scop, structura termenului din textul original. Calchierea poate crea însă unele ambiguități sau dificultăți de înțelegere și, de aceea, calcul traducător (cuvînt sau sintagmă) se poate marca sau determina pentru a sugera o anumită întrebuințare cu ajutorul glosei, adică a unei scurte explicații plasate în vecinătatea lui. Glosele sînt realizate de obicei în interiorul și cu mijloacele limbii-scop, uzînd de sinonime ori de precizări semantice sau etimologice, dar cele specifice limbajului filozofic sînt glosele
Elemente de filozofia limbii by Ioan Oprea [Corola-publishinghouse/Science/1424_a_2666]
-
în vedere faptul că, avînd încă din faza originară un specific, textul filozofic pune în fața traducătorului, alături de exigențele de echivalare corectă a faptelor de limbă și de redare particularizată a unui mod individual de a interpreta realitatea, imperativul de a sugera acest specific inițial și, de aceea, în cazul textelor esențiale ale culturii universale, realizarea mai multor traduceri constituie un exercițiu fertil spre o adecvare tot mai pronunțată a textului-scop la textul-sursă, iar analiza versiunilor din perspectiva originalului poate contribui la
Elemente de filozofia limbii by Ioan Oprea [Corola-publishinghouse/Science/1424_a_2666]
-
integrat principiul menționat prin lecția limbii. Dacă prin filozofie și prin poezie individul creator se poate exprima pe sine potrivit aptitudinilor, opiniilor, atitudinilor etc. proprii, atît sub aspectul conținutului celor exprimate, cît și sub cel al manierei de exprimare, aceasta sugerează că el aspiră astfel la libertate, prin evitarea, pe cît posibil, a oricărui determinism (îndeosebi a determinismu-lui de natură senzorială sau pragmatică). H e g e l remarca în acest sens că, pe terenul filozofiei, excelența realizărilor este dată nu
Elemente de filozofia limbii by Ioan Oprea [Corola-publishinghouse/Science/1424_a_2666]
-
operă filozofică poate opta pentru o utilizare mai extinsă sau mai restrînsă a elementelor lingvistice purtătoare de specific (național) sau neutre din acest punct de vedere și, de aceea, filozoful se poate folosi sau nu și de asocierile și relațiile sugerate de forma, etimologia sau componentele cuvintelor. Posibilitatea acestor opțiuni arată că nu este admisibilă opinia unei dependențe nemijlocite, permanente și totale a gîndirii filozofice de limba în care se exprimă această gîndire. Tentativa discursului filozofic particular În mod inevitabil, tendința
Elemente de filozofia limbii by Ioan Oprea [Corola-publishinghouse/Science/1424_a_2666]
-
și bogată, dar nu în cuvinte în primul rînd, ci în locuțiuni, și, de aceea, de la un singur cuvînt, precum samă, se pot crea numeroase echivalente locuționale corespunzătoare multor cuvinte și expresii din limba germană. Vechimea milenară a românei îi sugera însă lui Eminescu o bogăție de esență, fundamentată pe o experiență de viață apreciabilă, care să-i dea posibilitatea înnoirii prin ea însăși, în primul rînd a înnoirii prin conținuturi noționale din domeniul științific și filozofic. După Eminescu, "limba noastră
Elemente de filozofia limbii by Ioan Oprea [Corola-publishinghouse/Science/1424_a_2666]
-
și mijloace oferite de alte limbi (îndeosebi de greacă și de latină). Pe terenul limbii române a fost format, de exemplu, substantivul entopic, ponind de la gr. entópios "local, indigen", deși existența în limba germană a unui adjectiv entopisch ar putea sugera și o influență a acestei limbi. 310 Folosirea unor forme hipercorecte precum steclă sau sunt este neconformă, firește, cu evoluția limbii, dar pornește din convingerea unor persoane cu o cultură redusă că ele sînt preferabile, fiind "superioare" celor ce țin
Elemente de filozofia limbii by Ioan Oprea [Corola-publishinghouse/Science/1424_a_2666]
-
similar, limba textului original este limbă-sursă, iar limba traducerii limbă-scop. 318 Roger T. Bell, Teoria și practica traducerii, Polirom, Iași, 2000, p. 29-30. 319 De altfel, însuși statutul cuvintelor de substitute (semne) pentru realități atunci cînd devin obiecte ale comunicării sugerează un fenomen similar: traducerea cosmosului în glosocosmos. 320 Etapele acestui transfer au fost analizate de Eugene A. N i d a (vezi Science of Translation, în "Language", vol. 45, num. 3, sept. 1969, p. 483498). 321 Paul Ricoeur, Despre traducere
Elemente de filozofia limbii by Ioan Oprea [Corola-publishinghouse/Science/1424_a_2666]
-
suferă din pricina manierei monocorde. Strict vorbind, romanul Racul este urmărirea unui proces de conștiință: tatăl moare, fiul îi regândește existența, presupunând o crimă și identificând ipotetic asasinul, rând pe rând, în douăsprezece personaje, toate cu o vină potențială. Chiar dacă este sugerată ipoteza sinuciderii, misterul întreține atmosfera de anchetă existențială. Firea slabă a eroului, complexul patern care îl face să complice până și psihologiile lineare, lipsa unor coordonate care să ridice nivelul epicii la ideea majoră conținută doar virtual de fapte sunt
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285245_a_286574]
-
reflecta asupra implicațiilor reacțiilor SUA la evenimentele de la 11 septembrie 2001, asupra atacurilor din Afganistan și Irak. Harrison recunoaște cu sinceritate că atât realismul, cât și instituționalismul oferă explicații interesante pentru evoluțiile ulterioare anului 2001. Dar afirmă și că așa cum sugerează modelul liberal, și SUA asemenea Germaniei, Japoniei și Chinei, întâmpină dificultăți de adaptare la schimbările din sistemul internațional asociate cu sfârșitul Războiului Rece. Rămâne de văzut dacă incapacitatea de adaptare a unui stat hegemonic va duce la regresul sistemului internațional
by Ewan Harrison [Corola-publishinghouse/Science/1059_a_2567]
-
predicțiile liberale, atât cu configurația balanței de putere prevăzută de neorealism, cât și cu inerția instituțională pe care se bazează analiza instituționalistă. Abordarea liberală oferă motive mult mai puternice de optimism cu privire la viitorul politicii mondiale decât oricare dintre aceste perspective, sugerând "un potențial fără precedent ... pentru o pace generală între marile puteri" (Huntley, 1996, p. 70). Ideea că pacea democratică se va răspândi și va produce o pacificare generală a relațiilor între marile puteri este similară cu argumentul potrivit căruia, odată cu
by Ewan Harrison [Corola-publishinghouse/Science/1059_a_2567]
-
a relațiilor între marile puteri este similară cu argumentul potrivit căruia, odată cu sfârșitul Războiului Rece, pacea democratică va genera efecte de socializare dincolo de o anumită etapă din dezvoltarea sistemului internațional. Mai mult, atât metafora alinierii, cât și cea a socializării sugerează un efect de revărsare, în care schimbarea generează un ciclu al progresului, care se auto-impune. Astfel apare o "buclă cauzală dialectică", în care retroacțiunea produsă de sistemul internațional crește șansele răspândirii normelor liberale (Huntley, 1996, p. 59). În baza argumentului
by Ewan Harrison [Corola-publishinghouse/Science/1059_a_2567]
-
care se auto-impune. Astfel apare o "buclă cauzală dialectică", în care retroacțiunea produsă de sistemul internațional crește șansele răspândirii normelor liberale (Huntley, 1996, p. 59). În baza argumentului său, potrivit căruia liberalismul oferă predicții distincte referitoare la politica mondială, autorul sugerează că sfârșitul Războiului Rece reprezintă o oportunitate istorică pentru testarea afirmațiilor liberale în raport cu enunțurile sistemice înaintate de paradigmele concurente. Totuși, Huntley recunoaște și că ar fi de dorit o aplicare mai sistematică a ideilor lui la sistemul internațional emergent. Finnemore
by Ewan Harrison [Corola-publishinghouse/Science/1059_a_2567]