29,495 matches
-
Apoi, sparte și gâtuite, notele sunau precum vântul șuierând prin câmpiile mongole. Opera începu. Actorii intrară îmbrăcați în rochii de femeie cu modele florale alb cu albastru. Muzicienii își loveau tuburile de bambus cu bețele, în timp ce actorii cântau și se loveau peste coapse. Bang! Bang! Bang! mi-am reamintit sunetul. Era neplăcut și nu puteam înțelege de ce le plăcea oamenilor. Mama îmi spusese că era un spectacol manciurian tradițional, amestecat cu elemente de operă chineză, la origine o formă de divertisment
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
pentru oamenii de rând. Din când în când, cei bogați cereau să fie executat, „pentru a gusta savoarea locală“. Mi-am amintit că stăteam în primul rând. Urechile începuseră să-mi asurzească de la zgomotul puternic al tobelor. Sunetul bețelor care loveau tuburile de bambus era ca un ciocan care mă lovea în cap. Bang! Bang! Bang! Gândurile-mi erau izgonite. Eunucul-șef Shim și-a schimbat costumul. Țesătura e pictată manual cu nori roșii care plutesc peste un deal acoperit de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
cereau să fie executat, „pentru a gusta savoarea locală“. Mi-am amintit că stăteam în primul rând. Urechile începuseră să-mi asurzească de la zgomotul puternic al tobelor. Sunetul bețelor care loveau tuburile de bambus era ca un ciocan care mă lovea în cap. Bang! Bang! Bang! Gândurile-mi erau izgonite. Eunucul-șef Shim și-a schimbat costumul. Țesătura e pictată manual cu nori roșii care plutesc peste un deal acoperit de pini. Pe ambii obraji sunt desenate două cercuri precum roșiile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
de tobe și muzică. Intră un grup de eunuci, fiecare purtând o cutie înfășurată în mătase. — Ridicați-vă. Marea Împărăteasă zâmbește. Eunucul-șef Shim anunță: — Majestatea Sa Împăratul îi cheamă pe miniștrii Curții imperiale! Sunetul a sute de genunchi care lovesc pământul se aude din afara sălii: — La ordinul vostru, Majestățile Voastre! cântă miniștrii. Eunucul-șef Shim anunță: — În prezența spiritului strămoșilor imperiali și în prezența Cerului și a Universului, Majestatea Sa, împăratul Hsien Feng e gata să pronunțe numele soțiilor sale
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
e inundată de gărzile imperiale și eunuci. Kuei Hsiang, care așteaptă la poarta din față, îl primește pe ambasadorul Majestății Sale. Așezat în genunchi, Kuei Hsiang spune numele tatălui meu și recită un scurt discurs de bun venit. În timp ce vorbește, lovește pământul cu fruntea de trei ori și se înclină de nouă ori. O clipă mai târziu îmi aud numele strigat de către ambasador. Doamnele de onoare formează repede un culoar prin care urmează să trec. Ies pe ușă și mă deplasez
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
din care scoate un sul de mătase galbenă. Acesta e decretul. Al doilea este Registrul Căsătoriilor Imperiale. Ultimul este un sigiliu din piatră inscripționat cu numele și titlul meu. Urmându-l pe eunuc, execut ceremonialul în fața meselor. Mă înclin și lovesc cu fruntea de pământ de atât de multe ori, încât mă ia amețeala. Mă tem că vor începe să-mi cadă podoabele din păr. După asta primesc binecuvântarea familiei mele. Prima vine mama, urmată de Rong, unchiul și vărul Ping
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
pare rău, Shim. Nu mă pot vedea biciuind pe cineva care nu a greșit. Regret că mi-a scăpat asta, dar e prea târziu. — Sunt sigur că servitorii sunt vinovați. Shim este de-a dreptul enervat. Se întoarce și îl lovește pe un tânăr eunuc. Eu mă simt tulburată și mă retrag în camera mea. Eunucul-șef Shim nu se grăbește să-mi dezvăluie scopul vizitei sale. Ne aflăm în salonul meu, de față cu mai bine de douăzeci de servitori
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
să-mi dovedesc loialitatea. Ridică-te, îi zic. Pleacă acum, An-te-hai. Se ridică și pășește repede către ușă cu spatele. Observ că șchiopătează un pic și îmi aduc aminte că el este cel pe care eunucul-șef Shim l-a lovit în curte. — Așteaptă, îi strig. De acum înainte, An-te-hai, vei fi întâiul meu slujitor. Înainte să fiu condusă la scaunul meu mă schimb într-o rochie bej. Masa unde voi lua cina e la fel de mare precum poarta. Sculpturile de pe tăblia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
și ajutându-ne una pe cealaltă, în scopul de a construi un cămin pentru noi toate la Curtea imperială. An-te-hai nu zice că nu e de acord cu mine, dar încep să știu ce simte din felul în care se lovește cu capul de pământ. Dacă sunetul loviturii este tac, tac, tac, ceea ce înseamnă un ușor dezacord, vom avea o discuție. Dar dacă e poc, poc, poc, înseamnă că mai bine l-aș asculta, fiindcă habar n-am despre ce vorbesc
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
căci era o operă celebră și versurile erau cunoscute. Sărmanul om a încercat să se salveze jonglând cu silabele cuvântului. A tras de voce și a menținut sunetul final până când a rămas complet fără suflu. Orchestra era nedumerită, iar toboșarii loveau instrumentele pentru a acoperi greșeala. Apoi însă, Chen Yi-chew s-a dovedit a fi un veteran al scenei - a inventat pe loc un vers, care înlocuia „oaia care se trezește în gura leului“ cu „peștele care ajunge în plasa pescarului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
ieșirea de pe scenă. — Shang! Dă-i bacșiș! Shang! țipă și bate din palme împăratul Hsien Feng. Mulțimea îi urmează exemplul, strigând: — Shang! Shang! Shang! Capul lui Hsien Feng se leagănă precum toba unui comerciant. La fiecare bătaie a gongului, el lovește din picioare, râzând: — Excelent! țipă el, arătând înspre actori. Sunteți tari! Foarte tari! Marea Împărăteasă ordonă aducerea platourilor cu nuci și cu preparate din fructe de sezon. Pentru că nu am mâncat de aseară, îmi iau găluște umplute cu fructe de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
plecăciuni în fața statuilor. Habar nu am ce strămoș venerez. Deplasânsu-mă prin templu, repet asta de multe ori. După ce îmi aduc omagiul unei duzini de strămoși, mă simt obosită. Călugărul stă într-un colț, cu ochii închiși. Incantează, în timp ce mâna lui lovește instrumentul de incantație, un mooyu, adică un pește din lemn. Cealaltă mână mânuiește stângaci un șirag de mătănii. Incantația sa lipsită de ton îmi amintește de bocitoarele de profesie pe care le angajam în sat la înmormântări. În templu e
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
vor mai vedea niciodată, însă femeile sunt hotărâte să mă sfâșie. Una mă trage de păr, alta îmi dă un pumn în bărbie. Le implor să mă ierte, în timp ce încerc să mă trag cu spatele spre poartă. Femeile râd isteric, lovindu-mă, împingându-mă și aruncându-mă de colo-colo. Sunt țintuită la perete. Mai multe mâini puternice mă apucă de gât: simt degetele cu unghii lungi care mă strâng și ma împiedică să respir. Chipurile bătrâne s-au îngrămădit asupra mea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
ridică în picioare și rostesc răspicat fiecare cuvânt: — Ruyi-ul va fi mult mai valoros când voi deveni mama copilului împăratului Hsien Feng. Chipul eunucului-șef Shim încremenește. El pare să fie paralizat de gândul acestei posibilități. Da, doamnă Yehonala. Se lovește cu fruntea de podea. Îl las să continue o vreme și apoi îi spun: Îți mulțumesc pentru ajutor. Eunucul-șef Shim se ridică încet, își scutură mânecile și respiră adânc. O clipă mai târziu e din nou el însuși. Pare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
aprinsă în gură. O salută pe Fann Sora cea Mare cu un zâmbet larg: — Ce vânt te aduce aici, prietenă? — Vântul de sud, patroană, răspunde Fann. Sunt aici ca să-ți cer o favoare. — Nu fi modestă în legătură cu intenția ta. Patroana lovește ușurel cu mâna umărul lui Fann. Știu că ești cu spiritul zeului banilor, căci altfel nu ai fi aici. Templul meu este prea mic pentru un credincios atât de mare ca tine. — Nu fi modestă dumneata, patroană, zice Fann. Micul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
de pauze. Nu vrei să zdrobești ouăle din nou. — Nu, nu vreau, însă nu-mi pot permite să nu continui. — Există un alt mod de a atrage bărbații. Patroana se ridică de pe scaun. Își scoate pipa din gură și o lovește de talpă ca s-o golească de scrum. Vrei s-o auzi? Clatin din cap în semn că da. Fetele vin și îmi dau un prosop fierbinte. Mă dau jos din pat și mă șterg la fund. Nu te pot
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
precum o colibă fumegândă. Aș vrea să-i spun că mă așteptam să facem dragoste, nu conversație. Majestatea Sa se uită la mine. Realizănd că sunt dezbrăcată, se duce la taburet cu inteția de a-mi aduce cămașa de noapte. Lovește taburetul și cămașa cade pe jos. Nu ți-ar plăcea să nu-ți mai porți masca o vreme? Îl privesc, uimită de cuvintele sale. Vocea lui îmi amintește de unii dintre băieții pe care i-am cunoscut în sat, băieți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
să se coacă. Peste noapte, întreaga regiune a fost năpădită. A fost ca și cum veniseră din nori sau din adâncurile pământului. Aceste rude cafenii ale greierilor aveau lângă aripi două tobe micuțe în formă de scoică: când fâlfâiau din aripi și loveau tobele, produceau un sunet asemănător cu cel făcut de degetele care bat darabana pe tablă. Năpasta a venit în nori negri care au acoperit cerul. Lăcustele au roit deasupra culturilor și au mestecat frunzele cu dinți precum ferăstraiele. În câteva
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
de țărani dădeau din mâini și țipau cât îi țeneau plămânii, și eu eram printre ei. Am gonit lăcustele în tranșee. Odată ce au fost prinse acolo, tata a ordonat ca paiele să fie aprinse: lăcustele au fost prăjite. Le-am lovit cât de repede am putut, ca să le împiedicăm să zboare. Ne-am luptat cinci zile și cinci nopți și am reușit să salvăm jumătate din recoltă. Când tata a declarat victoria, era de-acum acoperit de insecte și de carapacele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
îl deșteaptă pe Majestatea Sa cu cântatul său, însă împăratul nu are și energia de a se ridica din pat. Într-o noapte, Hsien Feng aruncă un teanc de documente pe pat și mă roagă să arunc o privire. Se lovește peste piept și urlă: — Orice copac poate susține o funie pentru mine. De ce aș ezita? Mă apuc de citit. Educația limitată de care am avut parte nu-mi permite să merg mai departe de înțelesul de bază al cuvintelor. Cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
moment China va înceta relațiile comerciale cu Marea Britanie. Împăratul Hsien Feng aprobă din cap: — După spusele tatălui meu, groapa în care ardea opiul era mare cât un lac. Ce erou a fost Lin! Rămas brusc fără suflare, Majestatea Sa se lovește peste piept, tușește și se prăbușește pe pernă, cu ochii închiși. Când și-i deschide din nou, întreabă: — S-a întâmplat ceva cu cocoșul? Shim mi-a povestit cum gărzile au văzut ieri nevăstuici. Îl chem pe An-te-hai și sunt
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
ochi unui zeu“. Mă uimește însă faptul că împăratul Hsien Feng chiar crede că este ochiul zeului. Rareori se îndoiește de propria-i înțelepciune și caută semne pentru a dovedi izvorul divin al acesteia. Poate fi vorba de un copac lovit de fulger din grădina sa ori de o stea căzătoare care traversează cerul nopții. Su Shun încurajează fascinația lui Hsien Feng pentru el însuși, convingându-l că e protejat de Ceruri. Însă când lucrurile din afara Orașului Interzis nu merg cum
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
face să mă împiedic. Când îi atrag atenția că exagerează, An-te-hai îmi spune o istorie despre o concubină geloasă care și-a instruit eunucul să desfacă o placă de ceramică din acoperișul rivalei sale, astfel încât să alunece și s-o lovească pe aceasta în cap, lucru care s-a și întâmplat! Înainte de a mă urca în palanchin, An-te-hai verifică întotdeauna să nu fie vreun ac ascuns în perna mea. E convins că rivalele mele ar face orice ca să-mi provoace o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
o mințeau că longevitatea sa nu poate fi pusă la îndoială. Însă trupul îi trăda boala. Atunci când a arătat cu degetul spre mine, spunându-mi că sunt rea, mâna îi tremura, făcând-o să arate ca și cum era pregătită să mă lovească. Încerca să-și stăpânească tremuratul, dar până la urmă, a căzut pe spate și nu s-a mai putut ridica în capul oaselor fără ajutorul eunucilor ei. Asta nu a împiedicat-o să mă înjure: „Inculto!“, mi-a strigat. Nu am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
doamna Jin: „Inculto!“ - și vreau să râd în loc să plâng. Sunt nevoită să-mi acopăr fața cu mâinile. Printre degete, îl zăresc sosind pe prințul Kung. E îmbrăcat într-o robă albă, cu cizme asortate. Când se uită la sicriu pare lovit de durere. Rudele femei trebuie să își evite verii și cumnații, așa că ne retragem în camera alăturată. Din fericire, eu pot să văd prin ferestre. Capacul sicriului este ridicat pentru prințul Kung: pe pieptul doamnei Jin sunt așezate grămadă bijuterii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]