30,781 matches
-
II, de un lirism pătrunzător, fermecător, s-a spus că suge rează momentele în care eroul, după ce și-a încercat forțele în luptă, își întoarce într-o clipă de răgaz privirea îndărăt și contemplă drumul străbătut. Dezvoltatea materialului tematic al expoziției este foarte dinamică și amplă. Este interesant de semnalat faptul că în această secțiune a formei apare și o a treia temă, cu o înfățișare melancolică, temă care accentuiază atmosfera încordată a dezvoltării. Partea a II-a (adagio assai) este
Simfoniile lui Beethoven by MIHAIL MANCIU [Corola-publishinghouse/Journalistic/449_a_930]
-
lui Beethoven. Ele ne conduc către tema II, expusă de fagot, reluată și întregită de oboi, flaut și coarde. După o creștere puternică a sonorităților, apare o melodie cântată de clarinet și reluată aidoma (,,în canon”) de fagot. Cu aceasta, expoziția se încheie.O dezvoltare de proporții mici, în care timpanul joacă un rol de seamă, cedează locul reprizei. Partea a II-a ( adagio ), ca o nocturnă, pune în valoare și de astă dată latura lirică a sensibilității lui Beethoven. Frazele
Simfoniile lui Beethoven by MIHAIL MANCIU [Corola-publishinghouse/Journalistic/449_a_930]
-
II, tot cantabilă, este cântată de glasul catifelat al clarinetului, peste care coardele suprapun arabescuri. Cele două teme nu sunt supuse dezvoltării. În loc de dezvoltare, în repriză, melodia inițială a mișcării este lărgită; tema II apare tot la clarinet, ca în expoziție. La un moment dat asistăm la o convorbire între corn, viori, clarinet și flaut. Mișcarea se încheie cu câteva acorduri precedate de figura ritmică ce sună moale la timpani. Partea a III-a ( allegro vivace ) dă prilej lui Beethoven să
Simfoniile lui Beethoven by MIHAIL MANCIU [Corola-publishinghouse/Journalistic/449_a_930]
-
i se opune tema II, o melodie lirică, cântată de viorile prime și reluată apoi de suflători. Dar ,,Motivul destinului” nu încetează să sune nici o clipă; el se aude neîncetat, pornind din străfunduri întunecate. Urmează un pasaj conclusiv. Cu el, expoziția acestei mișcări de sonată se încheie. Începutul dezvoltării este închegat pe motivul inițial. La un moment dat orchestra se împarte în două grupe - suflătorii pe de o parte și coardele pe de alta. Acordurile dure, care se ivesc, descresc încet
Simfoniile lui Beethoven by MIHAIL MANCIU [Corola-publishinghouse/Journalistic/449_a_930]
-
prelungit, la început aproape neauzit, se ridică glasul oboiului într-o melodie suavă, înlăcrimată (adagio), dar care se luminează. După această mică insulă într-un ocean mugind agitat, motivul conducător reapare, crescând furtunos. După același semnal al cornilor auzit în expoziție, este readusă tema II, urmărită, ca și mai înainte, de motivul destinului. De aici planul reprizei este asemănător cu cel al expoziției. Partea II (andante con moto), apropiată prin atmosfera ei lirică de Simfonia IV și de ,,Pastorala”, se diferențiază
Simfoniile lui Beethoven by MIHAIL MANCIU [Corola-publishinghouse/Journalistic/449_a_930]
-
insulă într-un ocean mugind agitat, motivul conducător reapare, crescând furtunos. După același semnal al cornilor auzit în expoziție, este readusă tema II, urmărită, ca și mai înainte, de motivul destinului. De aici planul reprizei este asemănător cu cel al expoziției. Partea II (andante con moto), apropiată prin atmosfera ei lirică de Simfonia IV și de ,,Pastorala”, se diferențiază mult de înfățișarea tumultuoasă, de suflul impunător al celorlalte părți. Plinătatea sufletească, latura poetică a vieții și a naturii, este zugrăvită parcă
Simfoniile lui Beethoven by MIHAIL MANCIU [Corola-publishinghouse/Journalistic/449_a_930]
-
corni. Viorile cântă apoi o melodie dinamică ce se desfășoară ca un vârtej (tema II): Când este reluată de suflătorii de lemn, ea se suprapune ,,motivului destinului”, care deși cântat de alămuri, pălește în umbră. Bucuria se revarsă nestingherită. În expoziția finalului mai intervine o temă conclusivă, cântată de clarinet și viori. Ea se va auzi și în mișcarea presto de la sfâșitul simfoniei. Dezvoltarea se sprijină pe elemente din tema II, ce apar deseori în sens melodic coborâtor. Ca din depărtare
Simfoniile lui Beethoven by MIHAIL MANCIU [Corola-publishinghouse/Journalistic/449_a_930]
-
se desfășoară în formule variate. Partea I a simfoniei capătă aspectul unei fresce sonore a avântului entuziast; ea devine pe alocuri o năvalnică expresie a bucuriei. Repriza (tema I reapare în fortissimo, la viorile prime) deși reproduce în bună parte expoziția, aduce un colorit de nuanțe sonore noi, prin orchestrație. Multitudinea combinațiilor de timbre este realizată de compozitor prin mijloace simple, dar de o extraordinară diversitate. Orchestra este alcătuită, ca și în primele două simfonii, din două flaute, două oboaie, două
Simfoniile lui Beethoven by MIHAIL MANCIU [Corola-publishinghouse/Journalistic/449_a_930]
-
a primei părți a lucrării este expusă de viori în octavă. Tonalitatea se schimbă repede și tema e preluată imediat de suflătorii de lemn. De la un pianissimo misterios, sonoritatea crește, conducând spre un motiv cu ritm punctat al întregii orchestre. Expoziția - enunțarea materialului tematic al primei mișcări - se încheie cu patru măsuri, bazate pe repetarea aceluiași motiv ritmic. La începutul dezvoltării, acest motiv se aude la viole, pe urmă la violoncele și contrabași și în sfârșit, pentru o clipă, la toată
Simfoniile lui Beethoven by MIHAIL MANCIU [Corola-publishinghouse/Journalistic/449_a_930]
-
în întregime de corzile grave și fagoți) pe un pisc (forte fortissimo) mai înalt decât toate culmile de forță sonoră de până acum. Această secțiune aduce, ca de obicei în simfonii, schimbări de orchestrație, comprimări ale materialului muzical folosit în expoziție și transformări de ordin tonal. În încheierea mișcării, asistăm la un dialog între corzi - pizzicato - și suflători, iar repetarea la sfârșit a capului temei principale întregește atmosfera de glumă. Partea a doua - Allegretto scherzando - ține loc de parte lentă, care
Simfoniile lui Beethoven by MIHAIL MANCIU [Corola-publishinghouse/Journalistic/449_a_930]
-
-a: Din această pastă sonoră nedefinită, din această așteptere, țâșnește o melodie puternică: Este un motiv în care s-a închegat tot ce era înainte difuz, nelămurit; este un motiv al acțiunii eroice care va dinamiza prima parte a simfoniei. Expoziția - înfățișarea primului grup de teme - se repetă, accentuând caracterul încordat, dramatic al muzicii. Tema a doua, contrastantă prin linia ei cursivă, apare la clarinete, fagoți și flauți care e reluată imediat și de ceilalți suflători: În expoziția materialului tematic se
Simfoniile lui Beethoven by MIHAIL MANCIU [Corola-publishinghouse/Journalistic/449_a_930]
-
parte a simfoniei. Expoziția - înfățișarea primului grup de teme - se repetă, accentuând caracterul încordat, dramatic al muzicii. Tema a doua, contrastantă prin linia ei cursivă, apare la clarinete, fagoți și flauți care e reluată imediat și de ceilalți suflători: În expoziția materialului tematic se impune și un motiv caracteristic, intonat puternic de întreaga orchestră: Semnalăm, de asemenea, dialogul cursiv dintre viorile prime și cele secunde, susținut de fagoți și clarinet. După o parte conclusivă, revine în pianissimo fremătul de la începutul mișcării
Simfoniile lui Beethoven by MIHAIL MANCIU [Corola-publishinghouse/Journalistic/449_a_930]
-
piese. CONCERT. - În limbajul obișnuit noțiunea de concert înseamnă o manifestare muzicală. Ca gen muzical ,,Concertul” este o lucrare în care un instrument sau un grup de instrumente soliste îndeplinesc rolul principal, dialogând cu masa orchestrală. DEZVOLTAREA. - Este secțiunea dintre expoziție și repriză. În muzică acest termen are două înțelesuri: 1. Transformările prin care trece tema în cursul unei piese muzicale. 2. Secțiunea unei piese muzicale mai ample în care este dominant procesul de continuă transformare a temei. De obicei, dezvoltarea
Simfoniile lui Beethoven by MIHAIL MANCIU [Corola-publishinghouse/Journalistic/449_a_930]
-
mai ample în care este dominant procesul de continuă transformare a temei. De obicei, dezvoltarea - în sensul de secțiune a unei lucrări muzicale - se construiește pe două teme cu caracter diferit. Una viguroasă, plină de avânt, iar cealaltă liniștită , duioasă. EXPOZIȚIE. - Este prima secțiune a unei lucrări muzicale, în care se înfățișea ză pentru prima oară ideile muzicale principale. FORMA MUZICALĂ. - Așa cum în literatură apar anumite forme fixe de scriere a versurilor, și în muzică apare necesitatea construirii unor tipare precise
Simfoniile lui Beethoven by MIHAIL MANCIU [Corola-publishinghouse/Journalistic/449_a_930]
-
lovitură pe la spate. N-o voi uita niciodată. Oskar Kokoschka și muzica Vevey, oraș pe malul Lemanului elvețian, este mai bine cunoscut ca reședință ultimă a Clarei Haskil sau a lui Charlie Chaplin. Dar cel care se bucură de o expoziție permanentă este pictorul, poetul și dramaturgul expresionist Oskar Kokoschka. O Fundație dedicată memoriei pictorului a fost constituită după moartea sa la principalul muzeu al orașului Vevey, Jenisch. Ea împarte moștenirea cunoscutului pictor cu Biblioteca centrală din Zürich, la care se
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2178_a_3503]
-
Ea împarte moștenirea cunoscutului pictor cu Biblioteca centrală din Zürich, la care se găsesc fonduri conținând mii de scrisori și alte documente ale lui sau legate de familia lui Kokoschka. Vara aceasta, muzeul Jenisch a găzduit probabil cea mai interesantă expoziție muzicală a sezonului, „Kokoschka și muzica“. Deși se considera sau mai curând afirma cu modestie că ar fi fost „profan“ în ale muzicii, muzicienii l-au tratat întotdeauna ca pe unul din ai lor. Pianistul Rudolf Serkin o spunea explicit
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2178_a_3503]
-
provin din corespondența inedită păstrată la Zürich și despre care scrie Ruth Häusler, colaboratoare științifică a Bibliotecii Centrale din Zürich, în colaborare cu Régine Bonnefoit, conservatoarea Fundației Oskar Kokoschka de la Muzeul Jenisch Vevey. Cea din urmă este, de altfel, comisara expoziției de la Vevey și tot ei îi aparține concepția excelentului catalog și a celor două studii pe care le conține*. Numărul muzicienilor cărora Kokoschka le-a fost colaborator sau doar prieten este neînchipuit de mare și începe cu Arnold Schönberg și
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2178_a_3503]
-
teatrului de stat din Cassel. Poeme și drame scrise de Kokoschka aveau să fie puse pe muzică, ulterior, de Paul Hindemith, Wolfram Fürstenau, Gottfried von Einem și Theodor W. Adorno. Toate sunt discutate în studiul plin de informații, din catalogul expoziției, scris de Régine Bonnefoit. Expoziția include ca principal tablou pe cel intitulat Puterea muzicii, realizat între 1918 și 1920. Kokoschka avea să-l explice în memoriile sale vorbind de „sunetul unei trompete, galben și de enorma masă de culoare iradiantă
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2178_a_3503]
-
Poeme și drame scrise de Kokoschka aveau să fie puse pe muzică, ulterior, de Paul Hindemith, Wolfram Fürstenau, Gottfried von Einem și Theodor W. Adorno. Toate sunt discutate în studiul plin de informații, din catalogul expoziției, scris de Régine Bonnefoit. Expoziția include ca principal tablou pe cel intitulat Puterea muzicii, realizat între 1918 și 1920. Kokoschka avea să-l explice în memoriile sale vorbind de „sunetul unei trompete, galben și de enorma masă de culoare iradiantă... care începe să tremure asemenea
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2178_a_3503]
-
sale vorbind de „sunetul unei trompete, galben și de enorma masă de culoare iradiantă... care începe să tremure asemenea unui organism viu“ , transmițându-i forța copilului ce se află în fața suflătorului din trompetă, prin puterea muzicii. Alte tablouri ce marchează expoziția sunt două portrete ale violoncelistului Pablo Casals cântând, reunite pentru prima dată. Casals, și el în termeni amicali cu Kokoschka, a acceptat să-i pozeze la începutul anilor ’50, pe când violoncelistul dădea cursuri de măiestrie la Zermatt. Spațiul nu-mi
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2178_a_3503]
-
Yehudi Menuhin, Furtwaengler și Sviatoslav Richter și imaginile decorurilor și costumelor realizate pentru Flautul fermecat la Festivalul de la Salzburg sau Balul mascat al lui Verdi, la Florența. Bănuiesc ca nu numai pentru mine, dar și pentru alți amatori de muzică, expoziția dedicată lui Kokoschka și explicațiile studiilor amintite au fost o surpriză și o încântare. * Kokoschka et la musique. Editions 5 Continents, Musée Jenisch, Vevey, 2007, 119 p. FILM Fantome cu păr lung, fără fixativ Iulia BLAGA „O fantomă japoneză e
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2178_a_3503]
-
două-trei îmbucături renunțăm la ea, în timp ce 60 vecinii chinezi mănâncă ceva asemănător cu multă poftă. Cola este servită fierbinte, contrar obiceiurilor noastre. Numai cafeaua cu lapte mi se pare excelentă și mă mulțumesc cu ea. În preajma acvariilor, ne surprinde o expoziție la stradă cu sute de cochilii de scoici și melci, de la mărimea unghiei, până la dimensiuni apreciabile de peste 30 cm diametru, tentante prin formă și culoare, îmbiindu-te să le cumperi. La ora 15,50 fugim spre feribot și plătim călătoria
Impresii de călătorie by Victor Geangalău () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1217_a_1939]
-
Ballet Company. Pe lângă acestea, sunt multe sute de cinematografe cu săli multiple amplasate în centre comerciale și nu numai, care oferă filme hollywoodiene sau filme autohtone de succes. Printre centrele de divertisment, cel mai important este Centrul pentru Conferințe și Expoziții, un complex uriaș, cu numeroase expoziții și târguri, așezat pe malul mării, cu un acoperiș în formă de fluture, care se remarcă ușor de la mare distanță. Ca peste tot în zonele importante, centrul deține restaurante și cafenele pentru orice pretenții
Impresii de călătorie by Victor Geangalău () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1217_a_1939]
-
sute de cinematografe cu săli multiple amplasate în centre comerciale și nu numai, care oferă filme hollywoodiene sau filme autohtone de succes. Printre centrele de divertisment, cel mai important este Centrul pentru Conferințe și Expoziții, un complex uriaș, cu numeroase expoziții și târguri, așezat pe malul mării, cu un acoperiș în formă de fluture, care se remarcă ușor de la mare distanță. Ca peste tot în zonele importante, centrul deține restaurante și cafenele pentru orice pretenții. Tot ca centre de divertisment, sunt
Impresii de călătorie by Victor Geangalău () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1217_a_1939]
-
malul mării, cu un acoperiș în formă de fluture, care se remarcă ușor de la mare distanță. Ca peste tot în zonele importante, centrul deține restaurante și cafenele pentru orice pretenții. Tot ca centre de divertisment, sunt: The Frange Club (cu expoziții de artă, piese de comedie și cu un restaurant la prețuri accesibile, completat cu un bar pe acoperiș), Clubul Cultural cu Orchestra Filarmonică și cu Orchestra Simfonică (una din cele mai mari din lume, dotată cu instrumente tradiționale chinezești), Centrul
Impresii de călătorie by Victor Geangalău () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1217_a_1939]