31,321 matches
-
durerile grozave ce îndurau, se încleștau de braț și umăr trăgându-ne din scaun; atunci trebuia foarte multă forță și blândețe în același timp, încurajând cu vorba pe cei ce erau conștienți încă. Căpitanul nostru ne însoțea și el acum transportând răniți și ajutându-ne să pornim motoarele <...> La Saska, Baden, Zalci, avioanele inamice dau târcoale. Pe unde trec avioanele albe, trec și avioanele cu stele roșii <...>. Podul de lemn provizoriu de peste Nistru fiind avariat de inundații, avioanele sanitare transportă curieri
Escadrila Albă : o istorie subiectivă by Daniel Focşa [Corola-publishinghouse/Memoirs/1429_a_2671]
-
acum transportând răniți și ajutându-ne să pornim motoarele <...> La Saska, Baden, Zalci, avioanele inamice dau târcoale. Pe unde trec avioanele albe, trec și avioanele cu stele roșii <...>. Podul de lemn provizoriu de peste Nistru fiind avariat de inundații, avioanele sanitare transportă curieri, poștă, ofițeri și trupă română și aliată. Simțim nevoia să facem bae, deoarece avem impresia că circulă ceva străin pe noi. Pornim la Nistru să ne spălăm dar nu suntem în largul nostru deoarece ne deranjează cadavrul unui soldat
Escadrila Albă : o istorie subiectivă by Daniel Focşa [Corola-publishinghouse/Memoirs/1429_a_2671]
-
cu lapte, miere și turtă de dovleac, din puținul ce aveau. Cu ajutorul doctorului ce sosise dela Berejowska, și a blajinei și minunatei populații, am găsit răniții îngrijiți și sătui. Apoi am luat doi în stare mai gravă și i-am transportat la Tiraspol. M-am reîntors, și am găsit avionul în stare să decoleze. Am mai luat un rănit și pe locot. mecanic și am așteptat să decoleze și Potezul <urmează câteva cuvinte greu descifrabile>. M-am ținut exact pe urmele
Escadrila Albă : o istorie subiectivă by Daniel Focşa [Corola-publishinghouse/Memoirs/1429_a_2671]
-
ea putea fi văzută pilotând planoare pe deasupra aerodromului de la Chitila? Sau cine s-ar fi gandit ca tânăra și nostima provincială va poposi în 1943 direct la Simferopol, de unde va face zboruri de-a lungul și de-a latul Crimeei, transportând răniți, medicamente, sânge conservat, personal medical, corespondență...? Deocamdată suntem încă în Bucureștiul anului 1940, în capitala unei Românii care încerca să-și revină din emoția produsă de rapturile teritoriale făcute de URSS, Ungaria și Bulgaria. O capitală în care regimul
Escadrila Albă : o istorie subiectivă by Daniel Focşa [Corola-publishinghouse/Memoirs/1429_a_2671]
-
fără vizibilitate, a unui simulator, pentru perfecționarea zborului instrumental). Din iunie până în septembrie 1943 Stela Huțan a fost efectiv pe front, în Crimeea, la Simferopol, ca pilot voluntar în cadrul Secției I a Escadrilei 108 Transport ușor, celebra Escadrilă Albă. A transportat, în total, nu mai puțin de 200 de răniți grav, pe durata stagiului ei pe front. Dintre multele întâmplări trăite atunci, Stela nu poate uita un zbor de pomină, pe o vreme atât de potrivnică, încât numai o minune a
Escadrila Albă : o istorie subiectivă by Daniel Focşa [Corola-publishinghouse/Memoirs/1429_a_2671]
-
zi. A treia oară când au venit, am refuzat să mai zbor cu ei: Purtați ghinion!". După o săptămână, a urmat un nou zbor, în aceeași formație de trei avioane: Stela, Mariana și Mary. Zburau de la Simferopol la Kerci; Stela transporta un căpitan-medic și o încărcătură de sânge conservat. Celelalte două aviatoare, văzând ce condiții meteorologice sunt, s-au întors. Stela însă a continuat... În față avea un lanț muntos, de care trebuia să treacă. A luat ceva altitudine, coborând apoi
Escadrila Albă : o istorie subiectivă by Daniel Focşa [Corola-publishinghouse/Memoirs/1429_a_2671]
-
la ce munci era pusă vaca unuia, la aceleași munci era pusă și vaca celuilalt. Câțiva evrei și-au deschis prăvălii, iar Herșcovici, un mic depozit de cherestea. Familia Blum avea și harabale cu niște cai foarte bine întreținuți și transporta marfă spre și mai mult din Botoșani pentru mulți negustori din Sulița, Todireni și Hlipiceni. Un alt evreu, ce își zicea el „domnu’ Rusu” era un bun comisionar și măcelar ce aproviziona protipendada Hlipicenilor cu de toate: carne cușăr, cum
Confluenţa de la Hlipiceni by Petrru Rezuş () [Corola-publishinghouse/Memoirs/668_a_1264]
-
terminându-și activitatea, au plecat, iar după circa două săptămâni de la plecarea lor, în statia C.F.R. Todireni a sosit o garnitură de tren încărcată cu piatră mare și balast. După alte două zile au venit trei autocamioane de tonaj mare, transportând materialul pietros, care a fost împrăștiat pe drumul ce ducea la locul unde a lucrat echipa de geologi. Un compresor a fixat structura noului drum. La terminarea drumului, tot în stația Todireni au sosit trei vagoane platformă ce au adus
Confluenţa de la Hlipiceni by Petrru Rezuş () [Corola-publishinghouse/Memoirs/668_a_1264]
-
s-au dedat la devastarea magazinelor, fără a se spune că în noaptea de 16 spre 17 decembrie armata a tras în plin în timișorenii care au ieșit în stradă. Morții au fost strânși cu stivuitoarele, urcați în mașini și transportați la crematoriul București sub indicativul „flori”. Pentru a infiera activitatea huliganică de la Timișoara, C.C. în frunte cu conducătorii P.C.R., soții Ceaușescu, convoacă un mare miting la București, adunând muncitorii din intreprinderile bucureștene și minunea s a întâmplat prin aplicarea provebului
Confluenţa de la Hlipiceni by Petrru Rezuş () [Corola-publishinghouse/Memoirs/668_a_1264]
-
la ce munci era pusă vaca unuia, la aceleași munci era pusă și vaca celuilalt. Câțiva evrei și-au deschis prăvălii, iar Herșcovici, un mic depozit de cherestea. Familia Blum avea și harabale cu niște cai foarte bine întreținuți și transporta marfă spre și mai mult din Botoșani pentru mulți negustori din Sulița, Todireni și Hlipiceni. Un alt evreu, ce își zicea el „domnu’ Rusu” era un bun comisionar și măcelar ce aproviziona protipendada Hlipicenilor cu de toate: carne cușăr, cum
Confluenţa de la Hlipiceni by Petrru Rezuş () [Corola-publishinghouse/Memoirs/668_a_1264]
-
terminându-și activitatea, au plecat, iar după circa două săptămâni de la plecarea lor, în statia C.F.R. Todireni a sosit o garnitură de tren încărcată cu piatră mare și balast. După alte două zile au venit trei autocamioane de tonaj mare, transportând materialul pietros, care a fost împrăștiat pe drumul ce ducea la locul unde a lucrat echipa de geologi. Un compresor a fixat structura noului drum. La terminarea drumului, tot în stația Todireni au sosit trei vagoane platformă ce au adus
Confluenţa de la Hlipiceni by Petrru Rezuş () [Corola-publishinghouse/Memoirs/668_a_1264]
-
s-au dedat la devastarea magazinelor, fără a se spune că în noaptea de 16 spre 17 decembrie armata a tras în plin în timișorenii care au ieșit în stradă. Morții au fost strânși cu stivuitoarele, urcați în mașini și transportați la crematoriul București sub indicativul „flori”. Pentru a infiera activitatea huliganică de la Timișoara, C.C. în frunte cu conducătorii P.C.R., soții Ceaușescu, convoacă un mare miting la București, adunând muncitorii din intreprinderile bucureștene și minunea s a întâmplat prin aplicarea provebului
Confluenţa de la Hlipiceni by Petrru Rezuş () [Corola-publishinghouse/Memoirs/668_a_1264]
-
consolidează, ca și imaginea firmei de organizație deschisă, căreia îi pasă de clienți. Desfășurarea evenimentului este și ea interesantă: pe data de 1 Decembrie, toți cei ce doresc să viziteze fabrica Tuborg au la dispoziție autocarele Tuborg care îi vor transporta către fabrică între orele 9,30 și 16,00, la intervale de 20 de minute din diverse puncte ale Bucureștiului; angajații companiei-gazdă și-au așteptat oaspeții cu 5.000 de covrigi calzi și peste 7.000 de pahare de bere
[Corola-publishinghouse/Administrative/1908_a_3233]
-
respectarea condițiilor echilibrului general, deoarece statul poate constrînge întreprinderea naționalizată să vîndă la nivelul costului său marginal. Pentru Leon Walras, "Statul poate și trebuie să intervină în industria căilor ferate, cu o dublă îndreptățire: 1) deoarece serviciul căi-lor ferate, în măsura în care transportă produse sau servicii de interes public, este el însuși un serviciu public; 2) deoarece serviciul căilor fera-te, în măsura în care transportă produse sau servicii de interes privat, este un monopol natural și necesar care, pe cale de consecință, trebuie transformat într-un monopol
[Corola-publishinghouse/Administrative/1458_a_2756]
-
Walras, "Statul poate și trebuie să intervină în industria căilor ferate, cu o dublă îndreptățire: 1) deoarece serviciul căi-lor ferate, în măsura în care transportă produse sau servicii de interes public, este el însuși un serviciu public; 2) deoarece serviciul căilor fera-te, în măsura în care transportă produse sau servicii de interes privat, este un monopol natural și necesar care, pe cale de consecință, trebuie transformat într-un monopol economic al Statului". În fine, pentru neoclasici, Statul trebuie, în egală măsură, să intervină în cazul existenței bunurilor colective
[Corola-publishinghouse/Administrative/1458_a_2756]
-
celor abandonați și extinderea procedurilor informale de adopție au făcut ca, la inițiativa organizației Children's Aid din New York, optzeci și cinci de mii de copii, de-a lungul a 40 de ani, să fie adunați de pe străzile orașelor și transportați cu celebrele "trenuri ale orfanilor" (orphan trains) spre vest pentru a fi îngrijiți de familiile de fermieri 15. Un număr tot mai mare de fermieri, în special din clasa de mijloc, și-au exprimat dorința de a legaliza relația cu
Adopţia copiilor în România by Anca Mioara Bejenaru [Corola-publishinghouse/Administrative/883_a_2391]
-
cunoștință și cu Costică Dobrogeanu. Dobrogeanu venea din Rusia. În timpul războiului se așezase la Brăila, unde deschisese o spălătorie, dar, descoperit de către poliția rusească, a fost ridicat într-o noapte și trimis în Rusia. Printr-o fericită întâmplare, pe când era transportat în Siberia, s-a putut evada, a trecut cu o luntre în Norvegia, de unde a revenit în România. Intrarea lui Costică Dobrogeanu în România a fost începutul adevăratei activități socialiste. Deocamdată acțiunea se mărginea în cercurile studenților, fiindcă lumea lucrătorilor
Bucureştii de altădată by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1328_a_2730]
-
Va influența dezvoltarea năvalnică, uneori necontrolată, a tehnicii sentimentul, sensibilitatea, poezia? Sigur că va exista poezie, dar habar n-am cum va arăta. Habar n-am fiindcă nu sunt interesat de asemenea predicții și nici n-am intenția să mă transport în creierul/ în inima celor din viitor și să simulez poezia lor. Cert este că mereu lumea cea mare se schimbă și, alături de ea, lumea cea mică, din lăuntrul omului, se schimbă, iar literatura de acum două mii de ani sau
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1450_a_2748]
-
de fragil încât "orice există îl mușcă". "Cu o floare dacă mă atingi/ mă umplu de clopote", scrie colega noastră de generație, Marta Petreu. Acesta este artistul. El lucrează cu o substanță extrem de delicată, dar totodată nocivă: cuvântul. Cuvintele îl transportă din realitate apropiată într-o "irealitate și mai apropiată". Cea a propriului subconștient, în care sunt înmagazinate toate informațiile privind istoria speciei și a universului. Tot ce s-a întâmplat în univers de-a lungul timpului plutește ca un lest
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1450_a_2748]
-
s-a propus o funcție de conducere la o mină de cărbuni, cu mașină la ușă, cu șofer, cu vilă și birou separat. Mașina la ușă compensa faptul că de acolo nu exista nici o posibilitate de deplasare, cu excepția unui marfar care transporta cărbuni. Așa s-a făcut că la sfârșitul anilor `40, renunțând la confortul de oraș, s-a "retras" la țară, un sat care s-a dezvăluit până în cele din urmă a fi o colonie de minieri, o localitate pe cât se
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1450_a_2748]
-
cu dorința de a lăsa o urmă și cu frica de a dispărea în neant fără urmă. Scrisul este cutremurare, iar actul scrierii, cel puțin pentru mine, este impregnat de frisonul riscului, al necunoscutului. Uneori mă simt un mesager care transportă un mesaj din care nu înțelege nimic sau foarte puțin, dar care știe că destinul său este acesta: de a duce cu orice preț la destinație mesajul. Când spun în Franța că sunt român există riscul ca pe fața interlocutorului
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1450_a_2748]
-
neînsuflețit al preotului Dragoș Bucescu a fost adus la Vasad, unde adoua zi i s-a făcut pogribania. În aceeași zi, spre seară, tatăl său, preotul Casian Bucescu și fratele său, preotul Florin Bucescu, precum și soția sa Iulia, l-au transportat la Iași, iar la 4 iulie 1972, a fost înmormântat în cimitirul Eternitatea din Iași, unde cu ani în urmă ceruse să fie preot dar „cei mari” nu i-au aprobat. Așadar, de 34 de ani, fostul nostru coleg preotul
PESTE VREMI…ISTORIA UNEI GENERATII – PROMOTIA 1952 – by Șorea Niculai () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91807_a_93296]
-
ce este răul. 2. Nu mureau niciodată. 3. Aveau o mare libertatea, mărginită însă, prin porunca dată. 4. Vedeau pe Dumnezeu, față către față și stau de vorbă cu El, gură către gură. 5. Nu aveau greutatea corporală, putându-se transporta corpul, tot așa de iute ca și spiritul. 6. Munceau, dar munca le producea un nespus sentiment de plăcere și nici de cum osteneală, sudoare și durere. 7. Nu știau ce este rușinea, fiind absolut nevinovați și străini de păcat. Păcatul
Cremaţiunea şi religia creştină by Calinic I. Popp Şerboianu [Corola-publishinghouse/Administrative/933_a_2441]
-
a reintra în sânul Divinității. Sufletele acelora care pier de moarte grabnică, rătăcesc pe pământ tot timpul ce era destinat a trăi. CEREMONII LA MOARTE. Indienii mor arareori în casele lor, pentru că ei îndată ce se simt bolnavi, pun de-i transportă pe malul Gangelui spre a se scălda în apele lui. Li se mai pune încă și o coadă de vacă în mâini și îi udă cu udul acestui animal, ca pentru a-i curăța de întinările lor. Pentru văduvele fără
Cremaţiunea şi religia creştină by Calinic I. Popp Şerboianu [Corola-publishinghouse/Administrative/933_a_2441]
-
haine curate și-l așează în sicriu, cu mâinile la piept. A doua zi vine preotul și după o mică slujbă, mortul, însoțit de rude și de prieteni este dus la biserică, unde după ce i se oficiază serviciul înmormântării este transportat la cimitir spre a fi îngropat. Groapa este săpată până la doi metri adâncime. Acolo, preotul binecuvântându-l, toarnă peste el vin și untdelemn și apoi aruncă cea dintâi mână de țărână peste dânsul. Mormântul este ridicat pe dinafară și la
Cremaţiunea şi religia creştină by Calinic I. Popp Şerboianu [Corola-publishinghouse/Administrative/933_a_2441]