29,495 matches
-
și au și făcut-o) să „ațâțe” pe români și germani împotriva maghiarilor. Că nu aceasta a fost însă cauza ridicării la luptă a românilor este un fapt bine stabilit astăzi. Românii au dat răspuns legitim opresiunii și represiunii naționale, lovind nu în „contra libertății maghiarilor” - cum spunea Bem -, ci în cei ce le răpeau propria lor libertate. Cel care avea să se opună „tribunalelor de sânge” și să ia apărarea naționalităților cunoștea bine starea de lucruri reală, cum o dovedesc
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
sașii și românii, întradins îi sfătuiesc să nu ia nici o parte la această luptă, ci să rămână în odihnă, că eu nu poftesc ajutor de la ei spre alungarea unitului vrăjmaș muscalo-austriac”; iar cine s-ar uni cu dușmanii, va fi lovit „cu cea mai strașnică și fără milă pedeapsă în viață și în avere”. În acel moment, așadar, Bem nu cerea altceva românilor decât neutralitate, ceea ce însemna o recunoaștere a poziției lor particulare în raport cu statul maghiar. Dealtfel, cum bine a observat
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
Bălcescu, Cezar Bolliac și tovarășii lor de luptă doreau să reanime revoluția în Țara Românească este cât se poate de firesc, după cum explicabilă este și dorința lui Kossuth, Bem ș.a. de a extinde flacăra revoluției în răsăritul continentului spre a lovi în rezervele forțelor intervenționiste. Problema este numai dacă cursul angajărilor militare în Transilvania și Ungaria ar fi îngăduit un sprijin prompt și decisiv militar în regiunile extracarpatice. Ce-i drept, Kossuth îi spusese lui N. Bălcescu, cum am văzut, să
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
prime și a debușeelor de desfacere, în afara granițelor statelor germane și ale Imperiului Habsburgic. Expunând proiectele lor, Bruck și Stein indicau soluțiile cele mai convenabile, după părerea, lor, pentru acele categorii sociale care, într-un viitor apropiat, aveau să se lovească de gravele probleme economice și sociale, pe care le ridică economia capitalistă ajunsă la maturitate. Deși proiectele lor n-au depășit în acea epocă stadiul încercărilor neizbutite, ele rămân totuși un act important și semnificativ pentru istoria relațiilor româno-austriece. Ele
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
o trăsură, trei dinainte, doi îndărăt, care, trăgând în două părți contrare, rup hamurile și sfarmă trăsura”. Românii erau perfect conștienți că acea Convenție era inevitabilă, se pregăteau însă, din capul locului și treptat, s-o submineze până a o lovi de caducitate. Unul din primii pași și cel mai important, hotărâtor, în această direcție, a fost dubla alegere a lui Al. I. Cuza. Nici oamenii de stat și publiciștii realiști ai epocii de pe continent nu gândeau altfel decât românii. Pentru
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
Principatelor dunărene”, în vreme ce Marx a scris în 1853 că, „începând cu 1828, protectoratul rus a costat Principatele 150.000.000 de piaștri, fără a socoti imensele pagube pricinuite de jafuri și devastări”. Însă consecințele cele mai grave ale protectoratului au lovit mișcarea națională, care s-a maturizat și dezvoltat, înfrângând mari și numeroase piedici. 2. 1830-1853 Începutul deceniul al IV-lea a fost dominat de trei mari evenimente: revoluția franceză din iulie 1830, independența Belgiei proclamată în același an și insurecția
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
urmează mai întâi protecția, care conduce apoi la moartea protejaților. Iakob Philipp Fallmerayer, membru al Dietei de la Frankfurt a/M în 1848, scria că rușii calculează masa opoziției, pe care vecinul ar fi în stare s-o facă, și întotdeauna lovesc și își întemeiază politica pe acest just calcul. Am citat aceste două opinii sentențioase, numai pentru a proba și în spațiu ecoul îngrijorător în opinia publică europeană al confruntării diplomatice și militare (cazul lui Ali Pașa) din anii 1839-1841. Rusia
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
pus în situația să ia în stăpânire Constantinopolul. Nici la Viena însă n-a găsit înțelegerea căutată cu atâta pasiune și perseverență. Este neîndoielnic că țarul urmărea să tranșeze chestiunea orientală. El a fost însă împiedicat de ceea ce s-a lovit necontenit în desfășurările sale de anvergură, și anume de revoluție, de revoluția din 1848-1849. De mult timp - scria, la 12 aprilie 1848, poetul și diplomatul rus F. I. Tiutcev - în Europa există numai două puteri: revoluția și Rusia; ele stau
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
plătită de anumiți oameni de afaceri, precum și de utilizarea serviciilor unei prostituate în schimbul oferirii de informații referitoare la anumite cazuri. Allcock a fost închis în 1997. (9) Sellafield - 2000 Muncitorii din anumite procese au fost învinuiți pentru scandalul care a lovit centrala nucleară Sellafield, care au dus la anularea comenzilor și la destituirea directorului executiv. Aceștia au falsificat înregistrările referitoare la loturile de pelete de combustibil realizate din plutoniu și uraniu reprocesat. Inspectorii de siguranță au oferit două luni pentru prezentarea
Guvernanţa corporativă by Marcel GHIŢĂ () [Corola-publishinghouse/Science/229_a_184]
-
al eroinei bolnave de ftizie, palidă și suferindă, ca un crin ce se sufocă din cauza închiderii și a lipsei de lumină. Lângă masa de biliard, Millie țopăie de bucurie când dublează "șasele", bate din picior la fiecare bilă pierdută. Îl lovește pe Jean cu palma peste degete când acesta se încurcă la calcularea scorului, pare gata să-i sară la gât când izbutește o lovitură. "Și toate acestea într-un mod cât se poate de firesc și de neprefăcut", notează naratorul
by FABIENNE CASTA-ROSAZ [Corola-publishinghouse/Science/967_a_2475]
-
să i le tolereze. "Bărbatul acesta, Dumnezeule mare, strigă Maria, m-a strâns și mai tare, și l-am simțit strecurându-și mâna de-a lungul rochiei mele într-un fel care m-a făcut să mă trag înapoi ca lovită de trăsnet..." "Copleșită de groază, de rușine și de furie", îl împinge cu brutalitate și îi spune că nu vrea să-l mai vadă niciodată. Cu toate acestea, a doua zi tânărul se înființează în vizită la Marie. O încredințează
by FABIENNE CASTA-ROSAZ [Corola-publishinghouse/Science/967_a_2475]
-
că în acest fel o va face pe Maud să se întoarcă la el. Însă strategia sa dă greș. Mânioasă să-și vadă planurile date peste cap când ajunsese atât de aproape de țintă, tânăra își respinge cu violență semi-amantul. Îl lovește cu umbrela peste față și îl izgonește. Chiar și atunci când tânărul amenință că se va sinucide, Maud nu îi arată fostului său tovarăș vreo urmă de milă ori afecțiune. "N-ai decât, omoară-te!", îi replică ea... Câteva zile mai
by FABIENNE CASTA-ROSAZ [Corola-publishinghouse/Science/967_a_2475]
-
patru până la zece zile odată la patru luni. Perioadele acestea de odihnă se pot prelungi, bineînțeles, atunci când este vorba de răni grave. Așa se întâmplă în cazul lui Marcel, primul băiat cu care flirtase Clara. În timpul unei bătălii, acesta fusese lovit în spate de schija unui obuz, fiind repatriat și adus la Paris. Tânăra, care îl vizitează de două ori pe săptămână, este tratată de mama băiatului ca o "semi-logodnică" a lui Marcel. Asta o irită, i se pare o "grimasă
by FABIENNE CASTA-ROSAZ [Corola-publishinghouse/Science/967_a_2475]
-
o apucă și-o strânge cu brutalitate. "N-ai de gând să vii la întâlnire, vrei numai să mă pui pe drumuri! Asta nu-mi convine! Meriți o lecție", o amenință el. Nu arăta prea bine: urma ori să mă lovească, ori să mă sărute fără înconjur, și nu știu de ce mi-era mai frică". În cele din urmă, prietenul flăcăului intervine și rezolvă neînțelegerea pe cale pașnică. Haideți, vă puteți înțelege, explică el. Îi e ciudă pentru că a cheltuit bani cu
by FABIENNE CASTA-ROSAZ [Corola-publishinghouse/Science/967_a_2475]
-
acest nou și "captivant" "joc [...] care este războiul". Pretextând că iese să plimbe câinele, sau când se întoarce de la liturghie, tânăra se furișează după noutăți, se apropie cât mai mult posibil de locurile unde se duc lupte. Vede "tancuri care lovesc clădiri și sfărâmă porți trăgând la întâmplare", oameni care fug care încotro, înnebuniți, ambulanțe cu geamurile găurite de gloanțe. Aruncă pe furiș câte o privire pe străzile blocate, încearcă să facă niște fotografii. Tânăra este vitează, nici vorbă, însă înfățișarea
by FABIENNE CASTA-ROSAZ [Corola-publishinghouse/Science/967_a_2475]
-
bărbat. Însă când se pune problema să-și transpună vorbele în faptă, Bab se eschivează mereu. Tânăra arde de dorința să fie sărutată, strânsă tare în brațe de un bărbat. Însă conștiința sa morală nu poate admite așa ceva. Băieții se lovesc așadar în mod sistematic de refuzul ei. Asta nu înseamnă că ea nu nutrește dorința, puternică, irațională și oarecum masochistă de a fi posedată cu forța. Nu îi stă gândul decât la "viol și violență". Într-una din zile, Bab
by FABIENNE CASTA-ROSAZ [Corola-publishinghouse/Science/967_a_2475]
-
Françoise Sagan, după o anumită vârstă, tot mai multe femei pândesc în fața oglinzii apariția ridurilor, semn al "înfrângerilor acumulate" de-a lungul timpului. Timpul acesta pe care ai vrea să-l distrugi și care te distruge "la foc mic, tiptil, lovind într-o înfățișare pe care atât de mult ai iubit-o"182. La fel ca Paule, femeile sau bărbații se lasă atunci seduși de ideea seducției și flirtează, sau au chiar aventuri, pentru a lupta cu amenințarea bătrâneții, a pierderii
by FABIENNE CASTA-ROSAZ [Corola-publishinghouse/Science/967_a_2475]
-
mult coincide sfârșitul flirtului cu sfârșitul inocenței, cât de mult se insinuaseră bătrânețea și amenințarea morții în inima iubirii înseși. Hermie o presimte chiar de la cea dintâi înlănțuire amoroasă. El, care era așa de grăbit să devină bărbat, se simte lovit din plin, în timpul acestei primei aventuri, de absurditatea vieții: Dorothy, tânăra femeie care locuia pe colină și de care băiatul era îndrăgostit nebunește, îi cedează chiar în seara în care află de moartea soțului ei, care lupta pe frontul din
by FABIENNE CASTA-ROSAZ [Corola-publishinghouse/Science/967_a_2475]
-
dedat în număr mare acestui joc primejdios. Nu era un lucru cât de poate de firesc? Contradicțiile care fisurau fără contenire societatea franceză începând din perioada Belle Époque ating acum paroxismul. Dorințele erotice sunt mai exacerbate ca oricând, dar se lovesc încă de problema neliniștitoare a contracepției. Cât despre relația sexuală, fără a fi obligatoriu legată de noțiunea de păcat, aceasta rămâne încă asociată ideii de impuritate. În acest climat atât de complex, între îndrăgostiți survine câteodată un moment în care
by FABIENNE CASTA-ROSAZ [Corola-publishinghouse/Science/967_a_2475]
-
resimțit, pe durata acestei așteptări erotice, toate nuanțele, toate expresiile dorinței..". Acest joc, formă a erotismului absolut, era pentru Maïté V. în egală măsură o clipă de veșnicie, un mod de a aboli timpul, finitul, moartea. Căci "dorința nu se lovește niciodată cu-adevărat de propriul său sfârșit. Totul se află într-o stare de latență, de năzuire. Chiar dacă uneori juisarea până la urmă explodează, ca o grenadă, ca un fruct răscopt, dorința, care este deja o formă de plăcere, a fost
by FABIENNE CASTA-ROSAZ [Corola-publishinghouse/Science/967_a_2475]
-
să fie considerate egale, dar și să fie respectate ținându-se cont de aceste diferențe. Îi îndeamnă pe bărbați, care li se par adesea prea nerăbdători, să înțeleagă în egală măsură temerile, ezitările și dorințele proprii femeilor. Criza economică ce lovește, începând din 1973, lumea occidentală antrenează și ea un anume reflux al eliberării sexuale. Ea dovedește că valorile, morala și reprezentările tradiționale rămân profund ancorate în subconștientul colectiv. Nu se spune încă și astăzi despre o femeie care are mai
by FABIENNE CASTA-ROSAZ [Corola-publishinghouse/Science/967_a_2475]
-
devin foarte frecvente sau cînd o persoană își petrece mult timp anticipînd cu teamă următorul atac de panică, se poate spune că suferă de tulburare de panică. Unii oameni își văd de viața lor, în ciuda atacurilor de anxietate care îi lovesc din senin. Pe alții, atacurile de anxietate îi determină să evite anumite situații de teama panicii. De obicei, oamenii au atacuri de panică din trei motive. În primul rînd, ei pot evita situațiile pentru că observă o legătură între acestea și
Psihoterapia tulburărilor anxioase () [Corola-publishinghouse/Science/92028_a_92523]
-
neliniștit în supermarket. Stînd în picioare la coadă, se va simți amețit, avînd un vag sentiment de irealitate. Dacă reacția de alarmă se declanșează ușor, s-ar putea gîndi: Dacă înnebunesc și alerg ca turbat prin magazin, strigînd, înjurînd și lovind oamenii?. Drept urmare, se va retrage în siguranța casei lui. Dacă ați devenit anxioși în situații în care alte persoane nu ar reacționa la fel, acest lucru indică faptul că alarma de anxietate (răspunsul luptă sau fugi) este prea sensibilă. Reacția
Psihoterapia tulburărilor anxioase () [Corola-publishinghouse/Science/92028_a_92523]
-
că vor pierde controlul cînd intră în panică. Cîteodată, se tem că vor deveni complet paralizați și nu se vor mai putea mișca. Alteori, se tem că nu vor mai fi conștienți de ceea ce fac și vor alerga ca nebunii, lovind oamenii sau înjurînd și făcîndu-se de rîs. Este clar de unde provine acest sentiment dacă vă aduceți aminte de discuția cu privire la răspunsul de tip luptă sau fugi. Organismul este gata de acțiune în momentul în care se declanșează răspunsul de anxietate
Psihoterapia tulburărilor anxioase () [Corola-publishinghouse/Science/92028_a_92523]
-
de contextul dinamic în care viețuiește orice organism. În afara laboratorului, puține organisme tratează cu naivitate stimulii legați de amenințare; ele se bazează pe istoricul de condiționare care le influențează procesele de învățare, răspund la replicile contextuale și diferențiate și se lovesc de anumite constrîngeri biologice ale procesului de învățare (vezi Mineka și Zinbarg, 1996; Forsyth și Chorpita, 1997). Mineka și Zinbarg (1996) au demonstrat cu argumente solide că, atunci cînd se ia în considerare contextul dinamic, multe dintre dificultățile aparente ale
Psihoterapia tulburărilor anxioase () [Corola-publishinghouse/Science/92028_a_92523]