31,321 matches
-
obicei după o schimbare bruscă a direcției navei. "Nu cumva direcția navei fusese schimbată?" se întrebă și-și făgădui să verifice... mai târziu. - Vreau să fac o experiență, îi spuse el lui Korita. Te rog să rămâi aici. Grosvenor își transportă proiectoarele într-un coridor din apropiere și le așeză pe platforma din spatele unui transportor cu tracțiune electrică. Se urcă apoi la volanul acestuia și porni spre ascensoare. Trecuseră vreo zece minute de când văzuse prima imagine. Coti pe coridorul ce ducea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85130_a_85917]
-
suferințele, ceea ce-i venea destul de ușor. Acelora pe care-i auzea răsuflând greu, le administra plasmă sanguină. Celor care prezentau răni mai grave, le făcea câte o injecție calmantă, iar arsurile le trata cu niște alifii speciale. Cu ajutorul lui Korita transporta șapte muribunzi în salonul de reanimare, unde izbuti să-i readucă la viață pe patru dintre ei. Rămâneau treizeci și doi de morți, pentru care nu se mai putea face nimic. Grosvenor și Korita continuau să-i îngrijească pe răniți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85130_a_85917]
-
în timp ce experții noștri tehnici ar examina monstrul? - Da, recunoscu fizicianul. Morton se gândi câteva clipe, apoi rosti încet: - Va trebui să supun aprobării celorlalți propunerea dumitale. Am pornit într-o expediție de explorare. Avem tot ce ne trebuie pentru a transporta mii de specimene extraterestre. Ca savanți, totul ne interesează. Totul se cuvine cercetat. Totuși, dacă am rămâne încremeniți în spațiu câte o lună întreagă pentru fiecare dintre specimenele pe care vrem să le luăm la bord, călătoria noastră ar dura
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85130_a_85917]
-
mai zvârcolea, atins desigur de radiații. Dincolo de tunul acesta, se vedeau vreo douăzeci de oameni, morți sau în nesimțire, printre care și directorul Morton. Sanitari îmbrăcați în haine de protecție ridicau din când în când câte un trup și-l transportau cu vehiculele lor. Era clar că operațiunea de salvare începuse cu câtva timp înainte, ceea ce însemna că existau și alte victime; doctorul Eggert și asistenții săi transformaseră sala motoarelor într-o cameră de reanimare. Grosvenor se opri în fața uneia din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85130_a_85917]
-
puneau în poziție blasterul. În clipa când acesta începu să-și trimită jeturile de foc, monștrii își și pierdură cunoștința sub efectul energiei moleculare, așa că putură fi lesne omorâți. Abia acum, când primejdia trecuse, Grosvenor înțelese că monștrii aceștia fuseseră transportați aici de la o distanță de sute de ani-lumină. Era ca un coșmar prea fantastic ca să poată fi adevărat. Dar mirosul de carne arsă dovedea că acest coșmar era cât se poate de real. La fel, sângele cenușiu-albastru care mânjea podeaua
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85130_a_85917]
-
vor descoperi întrerupătorul, va trebui să mă întorc și să instalez un altul. - Ai de gând să-i trezești? îl întrebă McCann. - Da. De îndată ce mă voi întoarce în secția mea. Dar mai întâi aș vrea să mă ajuți să-i transport pe von Grossen și pe ceilalți în dormitoarele lor. Vreau să trezesc în sufletul lui von Grossen un sentiment de scârbă față de sine însuși. - Crezi că va capitula? - Nu. Grosvenor nu se înșelase. A doua zi dimineață, la orele zece
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85130_a_85917]
-
întregi, întemeiate pe știință. De la ele învățase, printre multe altele, să-și concentreze în așa fel elementele constitutive, încât să "perforeze" spațiul și, strecurându-se prin găurile făcute, să iasă afară tocmai în celălalt capăt. În felul acesta, ajunsese să transporte mari cantități de materie, începuse chiar să împădurească planetele, deoarece în păduri putea găsi cel mai ușor energia vitală de care avea nevoie. Transporta prin hiperspațiu câte o junglă întreagă, sau proiecta câte o planetă rece mai aproape de soarele ei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85130_a_85917]
-
-se prin găurile făcute, să iasă afară tocmai în celălalt capăt. În felul acesta, ajunsese să transporte mari cantități de materie, începuse chiar să împădurească planetele, deoarece în păduri putea găsi cel mai ușor energia vitală de care avea nevoie. Transporta prin hiperspațiu câte o junglă întreagă, sau proiecta câte o planetă rece mai aproape de soarele ei... Dar tot nu era de ajuns. Ori de câte ori se hrănea, creștea și mai mult. În ciuda inteligenței sale formidabile, nu izbutea să-și găsească echilibrul. Stăpânit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85130_a_85917]
-
puțin În preajma lui ca să-mi fi rămas mai mult de două-trei frînturi de peliculă din istorisirile sale. Astfel, știu că În Germania, unde a ajuns În ’43, s-a ocupat de aprovizionarea trupelor. Avea la dispoziție un atelaj cu care transporta alimente, muniții, combustibil, efecte militare. În țara lor, nemții recurgeau deja curent la transportul cu căruțele, ținte mai greu de nimerit de avioane. Primăvara lui ’45 l-a găsit mereu pe fugă. Alături de vreo doi-trei camarazi alerga dintr-un land
O vara ce nu mai apune by Radu Segiu Ruba () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1375_a_2743]
-
aceasta, marele actor Ion Caramitru mi a propus să facă, folosind citatele din cartea mea, un spectacol de poezie proastă. Va fi, sunt convins, un spectacol de un umor nebun. Gravitatea simulată a lui Ion Caramitru plus acompaniamentul de muzician „transportat“ al extraordinarului Johnny Răducanu vor compune un cocteil Molotov aruncat în spațiul falsei literaturi. * Citind ani la rând ceea ce am citit, am sesizat principalele „metode“ folosite în vremea noastră de autori pentru a scrie cărți proaste. Cred că nu este
Cum te poti rata ca scriitor ; Cateva metode sigure si 250 de carti proaste by Alex Stafanescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1314_a_2703]
-
de neînțeles. Îți vine să crezi că - așa cum alții vorbesc în somn - autorul scrie în somn. Cartea, intitulată O evadare din „Eterna - 1“ (Editura Universității Naționale „Iuri Fedicovici“ din Cernăuți „Ruta“, 2001), începe cu prezentarea astronavei hiperspațiotemporale „Eterna - 1“, care transportă mai multe personaje extraterestre, extratemporale (și extraliterare), numite nr. 1, nr. 2, nr. 3 și așa mai departe, până la nr. 9. Nr. 8 este de „sex opus“, dar nu se știe cărui sex îi este opus. Între aceste personaje numerotate
Cum te poti rata ca scriitor ; Cateva metode sigure si 250 de carti proaste by Alex Stafanescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1314_a_2703]
-
sens și mai dăunător modul În care se foloseau mașinile particulare În Manhattan. Se simți cuprins de un val de nerăbdare față de șoferii acestor mașinării uriașe și fără scop, dar apoi valul de emoție Îl părăsi, avântându-se dincolo de el. Transportat În liniștea aerului condiționat de puterea fără de vuiet a motorului, se aplecă Înainte punându-și coapsele pe dosul palmelor. Evident, Elya considera că e de datoria lui să păstreze Rolls-ul. Nu-i trebuia o mașină așa de prestigioasă. Nu era
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2119_a_3444]
-
care locuia la Iași, mi-a sugerat să facem un dialog epistolar. Îmi trimitea câte o întrebare și, când venea la București, lua răspunsul. Volovici a emigrat, textul rămăsese în România. Până la urmă, am găsit un mijloc de a-l transporta în Vest. Când și eu am plecat din România, în ’86, textul se găsea deja în America. Este un text care nu a fost scris pentru publicare, nu avea nici o șansă să apară, era un soi de defulare, mai curând
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2203_a_3528]
-
Urumqi, orașul din ținuturile locuite de triburile mongole, spre Însoritul Samarkand. Nu se apropiau la mai mult de un zbor de săgeată și nu se Îndepărtau la mai mult un sfert de ceas de galop. Rămăsese În caravana chineză care transporta mătăsuri, pietre prețioase și mirodenii, amânând schimbarea. Căci știa că, de acum, principala tehnică de supraviețuire era Schichito-de, arta travestiului. Nu va mai fi un călăreț În kimono negru, ci va Împrumuta cele mai diverse Înfățișări. O vreme, va merge
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
era cu totul altfel decât apropierea iernii pe uscat. Echipajul căpitanului Morovan număra treizeci de oameni, deși, din câte studiase Alexandru despre corăbii, jumătate ar fi fost de ajuns. Aceasta nu era, Însă, singura ciudățenie. Corabia era de negoț și transporta miere, ceară și lemn din Moldova. Dar cele trei catarge și mai ales forma pânzelor nu semănau cu cele descrise de manualele de navigație ca fiind caracteristice vreunei nave comerciale. Semănau mai degrabă cu dotările navelor de război. Corabia era
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
de vânturile puternice din larg. Ademenit de noutatea imaginilor, Alexandru nu văzu decât târziu un caic cu doisprezece vâslași care aducea la bordul lor un grup de opt ieniceri. Căpitanul Morovan Îi primi și le arătă hârtiile conform cărora corabia transporta mărfuri din Europa spre țărmul Trebizondei. Transportul nu avea nimic ieșit din comun, fiindcă Genova Întreținea relații comerciale cu toate cetățile turcești de la Marea Neagră și adeseori navele ei ancorau la Istanbul. Cei opt inspectară puntea, coborâră În cală, verificară cabinele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
dispăreau iarăși. Se vădea faptul că moldovenii cunoșteau fiecare palmă de teren, pe când spahii erau nevoiți să păstreze formația de apărare, fără a putea lansa șarje În pădurile Înșelătoare, acoperite de cețuri, din apropierea fluviului. Esențialul era ca prizonierul să fie transportat pe malul celălalt și de acolo, contrar tuturor previziunilor, să fie dus nu pe țărmul Dobrogei, spre Marea Neagră, ci spre ținuturile locuite de bulgari, la cetatea Vidinului, și de acolo, fără nici o oprire, schimbând doar caii, mai departe spre sud-vest
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
operațiune, care urmărea obținerea tuturor informațiilor necesare pentru anihilarea rețelei Apărătorilor și, În cele din urmă, uciderea lui Ștefan. Ali se afla deja la mijlocul fluviului, iar gheața părea a rezista. Rezistase la trecerea primului rând de spahii. Grupul care Îl transporta pe Oană ajunsese pe malul celălalt. Se lăsa o ceață ușoară, obișnuită În zona Dunării, dar care făcea ca trupele de ieniceri să nu mai poată fi văzute, de pe fluviu, decât fragmentar. Ali porunci retragerea generală, indiferent de luptele care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
un om prețios. Acum vă rog să ne ajutați cu altceva. Vreau două căruțe cu osiile bine unse. Să fie identice. Într-una va fi Oană. În cealaltă nu va fi nimeni. Mai avem nevoie de zece cai care să transporte archebuzele lui Francisco. Credeți că e posibil? - Da, răspunse scurt Mihajlo. Dar drumurile spre nord sunt blocate. Mii de turci se retrag din calea lui Vlad Dracula. - Știm. Încercăm să ocolim zonele primejdioase. Dar, dacă suntem reperați, va trebui să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
arici de mare vineții, stele de mare care pulsau; iar dincolo de bariera de coral se afla promisiunea vreunei epave cu cala plină de comori din vremuri demult apuse. Cu vremea, Karl avea să-i povestească istoria tuturor acelor epave. Una transportase opiu spre China, alta fusese dezafectată de englezi. Cea mai mare dintre ele conținea sute de butelii cu vin de preț de Porto și de Madeia, Încă bun de băut. Așa aflase Adam de insula Perdo, de războaiele opiului, de
Map of the Invisible World by Tash AW () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1382_a_2891]
-
largi cămăși kaki Închise la gât și pantaloni bărbătești sobri, Își țineau capul sus, cu bărbia ridicată, gata să Înfrunte dușmanul nevăzut de pretutindeni. Așa fusese de fiecare dată Ziua Independenței. Din două În două, vehiculele erau autobuze rechiziționate să transporte studenți sau oameni din satele din jur spre centrul orașului ca să asculte discursul președintelui. Toți ceilalți erau lăsați să se descurce cum pot. S-au auzit deodată bubuituri, tir de tunuri, rafale de puști și șuierături stridente. Prin apropiere, un
Map of the Invisible World by Tash AW () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1382_a_2891]
-
de lumină. și-a amintit că la orfelinat era o cameră cu storuri la ferestre, iar când ele erau Închise, lumina forma un cadru de dungi ca aici. Uneori, când era bolnav, când leșina sau când Îl apuca tremuratul, era transportat În Încăperea aia. Băiatu’ ăla iar are ceva, ziceau cei din jur, iar el se simțea rău și rușinat. Se socotea anormal. Nu-și dădea seama de ce Își amintea amănuntul acela din viața de la orfelinat, nici de ce Îi reveneau În
Map of the Invisible World by Tash AW () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1382_a_2891]
-
meu. Schije de obuz i-au zdrențuit picioarele. În partea de sus pare să fie zdravăn. Privește uimit, neîncrezător... Pe urmă, nisipul învârtejit îmi acoperă vederea spre bucătăria care aburește neatinsă, până când noi - el purtat pe sus, eu sprijinit - suntem transportați într-o mașină a sanitarilor, numită pe scurt Sanka. Un sanitar sare-n picioare. Alți răniți sunt nevoiți să rămână afară, înjură, careva vrea neapărat să vină cu noi, se agață... În sfârșit, ușa se închide, este blocată. Acum ne
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
răniți, printre care și eu, au întins mâinile după paharele pline cu suc împărțite de fetele de la Liga Fetelor Germane, care se vedea că erau obișnuite cu descărcarea unor transporturi cu un astfel de conținut. Cei grav răniți au fost transportați cu camioanele. Noi, cei răniți ușor, mergeam șchiopătând și sprijinindu-ne unul de altul pe drumul pietonal ce urca spre cetatea în care fusese amenajat spitalul militar de campanie. Cetățeni ai orașului, printre care multe femei, stăteau pe marginea drumului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
a ajutat să descopăr ceva ce nu cunoșteam până atunci, ceva numit libertate. Doar puține piuneze cu Westwall-ul mai făceau parte din bagajul meu; în schimb, aveam în stoc pachetul de lame de ras atunci când, la începutul iernii, am fost transportat împreună cu alții în Câmpia Lüneburg. Cu camioane ale armatei am mers pe autostrăzi pustii, prin peisaje deluroase, apoi plate, ce se întindeau pașnic, ușor de cuprins cu privirea. Eram băgați în lagăr în scopul eliberării, așa se spunea. Din loc
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]