3,530 matches
-
iar o dată stabilită nu era ușor să o îndeplinești. Or, în acel moment se simțea mulțumit, ajunsese la capăt cu bine. O chestiune de manipulare, de punere în scenă. Basarab Cantacuzino îl chemase pe Balbo pe post de fitil aprins, butoiul cu pulbere erau toți acești tineri ofițeri care ar fi în stare să sară oricînd peste cal, dar nu știau că sînt în stare de așa ceva. Punîndu-i la un loc, Cantacuzino i-a făcut să înțeleagă, singuri, fără să le-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1507_a_2805]
-
cu ticăială chiar, de ele. Nu avea de ce să fie nemulțumit, în Vladia nu se mișca un pai fără să știe, prăvăliașii moțăiau pe scăunel în fața ușii, podgorenii îngropau, copileau, dezgropau butucii de vie, la Cramă se afumau cu pucioasă butoaiele uriașe, vinul curgea făcînd spume, spre primăvară se auzeau scîrțîind carele ducîndu-l către Comana, iar cel care rămînea în Vladia se trezea murmurînd, oftînd, atunci toată suflarea așezării ținea urechea ciulită, după cum scîncea vinul se putea ști ce fel de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1507_a_2805]
-
unul dintre aceia pe care Pangratty l-ar fi trimis cu toată inima în Vladia, ar fi trebuit să știe despre suferința ascunsă a prințului, despre morbul lui Lampers, pe care Pangratty îl trata mîncînd raci aduși din Livadia în butoaie pline cu apă, în anumite luni și zile ale anului. Maiorul Artur Stavri ridică sprîncenele a mirare "cum să o ducă, excelent, minunat, dumneata nu știi că Șerban e aviator? Aviatorii au o sănătate de fier, nu suferă de nimic
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1507_a_2805]
-
bucura de toată încrederea, era pus acolo ca să păstreze starea de fapt. Așa le și spusese de nenumărate ori la instruire prefectul, "poliția, jandarmeria și armata au datoria să vegheze la ordinea existentă. Ele sînt ca frunza de stejar în butoiul cu murături, conservă, domnilor, păstrează". Ținea foarte mult să-și facă ireproșabil datoria, iar datoria lui era să păstreze, nu să schimbe. Dacă era ceva de schimbat, asta nu era treaba lui. Vor schimba și apoi vor veni la el
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1507_a_2805]
-
chiar primul gînd recensământul, numărarea a tot și a toate. Atunci cînd știi totul despre ceva, acel ceva este lipsit de orice apărare, de orice mister, e umilit, cîntărit, apreciat, poți să-l pui în saci, să-l torni în butoaie, poți face orice, nu va protesta pentru că nu mai are nimic de apărat. Cunoștea bine lucrul ăsta încă de la școala de gradați. La început fusese un infern. Era buimăcit, indignat, umilit, furios, îngenuncheat, toate la un loc, iar realitatea era
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1507_a_2805]
-
sprijine în "Operațiunea Bucegi", cum singur și numai pentru sine botezase aducerea lui Caraiman la București. Totul, sau aproape totul, fusese aranjat. Semăna foarte mult cu turneul fulger al unei celebre soprane, pitoresc, eficiență, pompă. Nici o picătură de sînge, cîteva butoaie de benzină pentru avionul personal care întîi va ateriza în acel fund de țară, Vladia parcă, unde Caraiman va fi atins la cea mai sensibilă coardă a sufletului său orgoliul. I se va arăta că nu e chemat să domnească
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1507_a_2805]
-
din educația celor ca noi. Mă rog, am sosit cu întîrziere și am constatat imediat o stare de spirit cu totul și cu totul specială. La treizeci de metri de Bufet este un fel de magazie din scînduri. Se țin butoaie, ambalaje, nu prea umblă nimeni înăuntru. Acolo se stabilise un fel de stat-major ad-hoc. Membri de rînd erau împrăștiați printre copaci, beau bere la sticlă, fără să scoată un cuvînt, supravegheau zona, cu toate că începuse să se întunece și nu prea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1507_a_2805]
-
tu, zice, mi-o dădu mocanu' ăsta de-alături. A tras și el cu căruța cu noi, e de prin Răchitele. Are și el un copil să-l dea la școală. A venit cu el în căruță și cu un butoi, eu zic că are o sută de chile. Ei, adăugă el, pot eu să fac față? Se duce și dă la unul și la altul și țuică și bani și admitem cazul că și băiatul e bun. între tine și
Viața ca o pradă by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295611_a_296940]
-
o lingură de boabe de muștar, 5 linguri de zahăr și 2 foi de dafin. Se fierbe timp de douăzeci de minute, apoi se lasă la răcit, se toarnă peste pătlăgele și se leagă cu celofan. ROȘII PENTRU IARNĂ În butoiul curat, printre roșii și frunze de viță de vie, se pun intercalat hrean, pătrunjel frunze și câțiva ardei coarnă. La un rând de roșii se pune o mână bună de sare și tot așa, până la cantitatea dorită. La sfârșit, turnăm
BUNĂTĂŢI BUCOVINENE by Rozalia Craciunescu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/537_a_874]
-
când pielea e mereu umedă. Din pricina asta și, bineînțeles, din pricina stării de tensiune în care mă găseam, mergeam tăcut, fără să pun întrebări, uitîndu-mă în trecere la salcâmii prăfuiți din marginea șanțului, la duzii plini de dude negre, coapte, la butoaiele cu apă din curți și eram din ce în ce mai mirat că nu întîlneam pe nimeni. Alături de mine, Dinu mărșăluia prin praful uliței, ușor adus de spate, fără să privească nici în dreapta, nici în stânga. Era cufundat în aceeași liniște plictisită care a sfârșit
Un om norocos by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295605_a_296934]
-
Umblând eu prin acel spațiu în care nasc asemenea minu- nății, am găsit și alte similitudini cu vestita podgorie a Cotnarilor. În primul rând, ordinea și curățenia, desăvârșite. Ca de farmacie, cum obișnuim să mai spunem. Am văzut și aici butoaie din lemn de stejar, dar toate de aceeași dimensiune: 200 de litri fiecare. În acele butoaie se pune vinul destinat învechirii. Ceva m-a surprins neplăcut: după folosire, acele butoaie se distrug. - De ce nu le vindeți? - Pentru că nu le cumpără
ALTE ?NT?MPL?RI LA APA CORR?ZE by VASILE FILIP () [Corola-publishinghouse/Journalistic/83173_a_84498]
-
cu vestita podgorie a Cotnarilor. În primul rând, ordinea și curățenia, desăvârșite. Ca de farmacie, cum obișnuim să mai spunem. Am văzut și aici butoaie din lemn de stejar, dar toate de aceeași dimensiune: 200 de litri fiecare. În acele butoaie se pune vinul destinat învechirii. Ceva m-a surprins neplăcut: după folosire, acele butoaie se distrug. - De ce nu le vindeți? - Pentru că nu le cumpără nimeni. Ei, dacă aș avea eu olecuță de cap de întreprinzător... Dar nu am, așa că rămân
ALTE ?NT?MPL?RI LA APA CORR?ZE by VASILE FILIP () [Corola-publishinghouse/Journalistic/83173_a_84498]
-
farmacie, cum obișnuim să mai spunem. Am văzut și aici butoaie din lemn de stejar, dar toate de aceeași dimensiune: 200 de litri fiecare. În acele butoaie se pune vinul destinat învechirii. Ceva m-a surprins neplăcut: după folosire, acele butoaie se distrug. - De ce nu le vindeți? - Pentru că nu le cumpără nimeni. Ei, dacă aș avea eu olecuță de cap de întreprinzător... Dar nu am, așa că rămân cu părerea de rău. Și cu amintirea spectacu- loaselor butoaie, tot din lemn de
ALTE ?NT?MPL?RI LA APA CORR?ZE by VASILE FILIP () [Corola-publishinghouse/Journalistic/83173_a_84498]
-
neplăcut: după folosire, acele butoaie se distrug. - De ce nu le vindeți? - Pentru că nu le cumpără nimeni. Ei, dacă aș avea eu olecuță de cap de întreprinzător... Dar nu am, așa că rămân cu părerea de rău. Și cu amintirea spectacu- loaselor butoaie, tot din lemn de stejar, din hrubele de la Cotnari. Butoaie măiestrit sculptate de meșteri țărani din zonă, mai ales din Sticlăria Scobinților, de lângă Hârlău. SURPRIZELE SE ȚIN LANȚ Văzând că tot ce ne arată ei cu prilejul vizitelor prin diverse
ALTE ?NT?MPL?RI LA APA CORR?ZE by VASILE FILIP () [Corola-publishinghouse/Journalistic/83173_a_84498]
-
vindeți? - Pentru că nu le cumpără nimeni. Ei, dacă aș avea eu olecuță de cap de întreprinzător... Dar nu am, așa că rămân cu părerea de rău. Și cu amintirea spectacu- loaselor butoaie, tot din lemn de stejar, din hrubele de la Cotnari. Butoaie măiestrit sculptate de meșteri țărani din zonă, mai ales din Sticlăria Scobinților, de lângă Hârlău. SURPRIZELE SE ȚIN LANȚ Văzând că tot ce ne arată ei cu prilejul vizitelor prin diverse lo- curi ne umplu sufletele de bucurie, Henri și Madelaine
ALTE ?NT?MPL?RI LA APA CORR?ZE by VASILE FILIP () [Corola-publishinghouse/Journalistic/83173_a_84498]
-
lucru nu știi? - Și ce vom face noi acolo, la Bergerac, cu domnul Birdou al tău? - Vai, ce nepriceput ești, Michel, dar e la mintea cocoșului: ce poți face într-o cramă plină cu tot felul de bazine și de butoaie în care se păstrează vinurile cele mai bune?! - La mintea cocoșului galic? - Bineînțeles! a întărit Didier, după care i-a mai explicat lui Mi- chel și alte cele. La despărțire, copilul i-a mai atras încă o dată atenția: - Să ții
ALTE ?NT?MPL?RI LA APA CORR?ZE by VASILE FILIP () [Corola-publishinghouse/Journalistic/83173_a_84498]
-
de muncă, au format o ,,echipă’’ comițând diferite fapte penale, respectiv furturi, nșefiind prinși. După un an și ceva de când se cunoșteau, Balan Victor fusese înrolat în armată și Rugină Vasile se încadrase ca muncitor la o cooperativă ce confecționa butoaie. Atelierele cooperativei erau pe strada Ceres din Galați. O cunoaște pe tânăra Constantina din comuna Țepu, raionul Tecuci, cu care se căsătorește și se stabilește cu domiciliul în Galați, strada Dogăriei, în apropierea locului de muncă. La o lună după
Pe urmele infractorilor by Vasile Ghivirigă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91846_a_92804]
-
către vasul de război de lîngă Grădina Publică. În timp ce lumina tremura peste apă, Jim observă că sute de chinezi alergau lîngă consulatul britanic. Valuri de fum și aburi ieșeau pe coșul vasului de război, de parcă vaporul era gata să explodeze. Butoiul de pulbere al tunului din față explodă fulgerător, Înnegrind pasarela și puntea. La vreo șase sute de metri mai departe, se auzi o explozie de răspuns cînd ghiuleaua lovi suprastructura vasului Petrel. Valul de suflu al acestei runde de detonări se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
apăsă pe sonerie, așteptînd ca servitorul să deschidă ușa. Se observă că haina Îi fusese tăiată de la cot de cuțitul hoțului. — Băiete, repede...! Dădu să spună: „Te omor... “, dar se stăpîni. Casa era tăcută. Nu se auzeau servitoarele certîndu-se din pricina butoiului de În partea destinată servitorilor sau clip-clip-ul grădinarului tunzînd iarba În jurul straturilor de flori. Cineva Închisese motorul piscinei, deși tatăl lui hotărîse ca filtrul să funcționeze toată iarna. Uitîndu-se În sus spre ferestrele dormitoarelor, văzu că obloanele aparatelor de aer
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
În timp ce deținuții se odihneau În magazia de cherestea, reaprinse soba cu cărbuni. Sub privirile plictisite ale muncitorilor chinezi, ațîță focul, apoi aruncă În el un braț de surcele. Doctorul Ransome și băieții englezi Îi aduseră o găleată cu apă din butoiul din spatele gheretei de pază. Deși doamna Hug băuse din găleată, Jim decise să aștepte pînă cînd se va răci apa de la cartofi. Doctorul Ransome Încercă să-l ajute cu oala mare de fier, dar Jim Îl Împinse la o parte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
stare să facă față tuturor pericolelor la drum deschis. Ascuns În spatele cazematei, o porni spre adăpostul aeroportului Lunghua. Perimetrul dinspre vest era la mai puțin de un kilometru depărtare, o Întindere de urzici și trestie de zahăr sălbatică, plină cu butoaie de combustibil și fuselaje de avioane abandonate. Printre cozile ruginite ale avioanelor, putea vedea pista de aterizare de ciment, suprafața ei albă aproape topindu-se de căldură. Stadionul rămăsese În urma lui. Drumul era un meridian pustiu care Înconjura o planetă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
cimitirul lagărului dispăruseră, iar locul era un cîmp deschis, plin de cenușă și cărbuni, din care mai ieșeau la iveală cîteva grinzi arse. Mormintele fuseseră nivelate cu grijă, de parcă erau pregătite pentru amenajarea unor terenuri de tenis. Jim merse prin butoaiele goale de benzină, care alimentaseră focul. Se uita printre sîrme la aeroport și la pista de beton care se ducea la pagoda Lunghua. O vegetație densă acoperea rămășițele avioanelor japoneze. În timp ce stătea lîngă gard, urmărind cursul canalului prin valea Îngustă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
ce prăpăd e afară, Cum vîjîie Crivățu-n ramuri Regret că n-am pus astă vară Și rîndul al treilea de geamuri. Gem plopii, la vînt țin isonul Iar creieru-ncepe să-mi arză Că n-am etanșat și balconul Și-ngheață butoiul cu varză. Nămeții-s cît gardul pe stradă, Pendula măsoară secunde, Iar mîine ieșim la zăpadă Și nu știu lopata pe unde-i. Aștept să dea-n clocot și ceaiul La gazul cu flacără fină Că-și face de cap
DECEMBRIE (?n epoca de aur) by Constantin IURAȘCU Tataia () [Corola-publishinghouse/Journalistic/84342_a_85667]
-
Mă năpădește bucuria, Misterul, iată, se destramă: Reiese din ce-a spus Ostap Că și-a făcut ucenicia Mâncând pastramă la proțap Printre butoaiele din cramă. Mergând „Cu Iașii mană-n mană” De la un capăt pân-la altul, Mă rog să-i dăruie Înaltul Măcar un strop dintr-o fântână. Din câte îmi aduc aminte, Mereu ai fabricat lumină; Mai faci și-acum, dar nu
La Costache Ostap by VASILE FILIP () [Corola-publishinghouse/Journalistic/84175_a_85500]
-
putini, una cu apă caldă și alta cu apă rece, transpirațiile în abur, pentru purificarea sângelui, până și cumplitele masaje pe șira spinării făcute cu jeturi de apă rece aruncate, de la o anumită distanță, printr-un furtun legat la un butoi cocoțat în vârful unui prepeleac. Acceptase, îndurase toate acele tratamente barbare pentru că era pe deplin răsplătit de sărutările copilelor. Îl sărutau toate trei pe fugă, cu sufletul la gură, cu teama de a nu fi văzute. Dar ce fervoare delicioasă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2340_a_3665]