7,345 matches
-
te aflai chiar acolo. În plus, erau mai detaliate. Gosseyn ridică capul. ― Puteți să-mi spuneți pe care dintre drăcoveniile astea ne găsim? Răspunse tot femeia: ― Noi figurăm pe cea cu numărul 3, pe lanțul acela muntos din mijloc. Era desenată o cruciuliță indicând amplasamentul aproximativ ― cred că mai e și acum. Gosseyn o găsi, la circa 700 de kilometri nord de orașul New Chicago. ― Da, sunt multe fructe în zonă ― răspunse ea la următoarea întrebare. Miliarde de coacăze negre mari
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85125_a_85912]
-
-i nimeni. Mai ciocăni încă o dată și apoi răsuci clanța sferică. Ușa se deschise fără zgomot, lăsând să se vadă un coridor slab luminat, săpat în lemnul trunchiului. Pereții natur, dar șlefuiți impecabil, aveau un luciu mătăsos. Textura fibrelor lemnoase desena un arabesc complicat, amintind de cea a mahonului, dar culoarea era închisă ca a lemnului de nuc lăcuit. Toate fură înregistrate de Gosseyn dintr-o privire. Totuși șovăia încă. Ar fi fost pur și simplu o prostie din partea cuiva care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85125_a_85912]
-
în timpul primelor zece minute, tunelul se bifurcă. Și, în ora care urmă, tunelul intersectă alte șapte coridoare similare și se mai bifurcă de încă trei ori. În aceste condiții i-ar fi fost ușor să se rătăcească, dar Gosseyn își desenă în carnet o schiță, marcând cu grijă fiecare tunel colateral. Cred ― își zise el ― că am făcut deja mai multe sute de metri pe sub pământ și acum mă aflu, undeva, în lungul rădăcinilor, care se mai întretaie. În realitate, sunt
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85125_a_85912]
-
că, având În vedere faptul că el nu credea În Sfântul Duh, ci doar În carne, probabil că visul acela și-l indusese singur și nu Însemna nimic. a treia oră Flacăra sfârâi În Întunericul parfumat al nopții de mai, desenând o urmă palidă de lumină. Când vitrina se sparse trosnind, un nor de cioburi se Împrăștie În toate părțile și căzu ca o grindină peste el, chiar dacă aruncase de departe și deja fugea. Bomba artizanală căzu pe pământ, se rostogoli
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2343_a_3668]
-
internet, asamblând bucăți ce păreau inofensive. Bomba era neagră. Localul Îl făcu roșu - ca flăcările, amenințătoarele limbi de foc ce devorau firma. Chiar și câinele fu roșu, urlând la o lună neagră, cu limba scoasă. În cele din urmă se desenă pe el. Un tânăr slăbănog, acoperit de părul ce-i cădea pe spate. Se Înfățișă albastru. Apoi Își scrise mesajul: TOTAL DEVASTATION. FĂ BUM. În cele din urmă, semnă. Semnă, ca Întotdeauna, cu acel unic semn pe care-l Împrăștiase
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2343_a_3668]
-
Întâmple niciodată. Eu voi fi bătrână ca vrăjitoarele, iar tu ai să mă duci În brațe, așa cum te car eu acum pe tine. Fără să se fi liniștit de tot, Kevin se cuibări În eșarfa ei pufoasă și Începu să deseneze cu degețelul pe geamul prăfuit, cu un zâmbet bucuros În colțul buzelor. Valentina Închise ochii, căci ceva din intimitatea blândă dintre mama și Kevin o rănea. Clătină din cap - surâse o clipă. Emma fu străbătută de o emoție dureroasă. Fiica
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2343_a_3668]
-
stăpânească nerăbdarea de a citi adresa de pe plic. DEPARTAMENTUL DE GINECOLOGIE. — Doamna Riva? Întrebă agentul imobiliar, consultându-și lista numelor din dosar. GINECOLOGIE. Aris Înghiți. Anatomie necunoscută. Învățată din enciclopedii. Surprinsă În imaginile scabroase pe care medicul de la cabinet le desenase pe tabla din Aula Magna a Liceului Tasso În timpul cursului de educație sexuală solicitat de elevi, căci geografia corpului uman era mult mai utilă decât cea terestră sau decât lecțiile de fizică și de greacă. Dar competențele lui geografie nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2343_a_3668]
-
dăduse o veste atât de importantă cu o asemenea lipsă de responsabilitate și de considerație față de sentimentele lui. Agentul imobiliar Își privea ceasul și se temea ca nu cumva, dintr-un moment În altul, să apară și ceilalți clienți. Soarele desena arabescuri de lumină pe parchet - pereții imaculați, casa aceasta atât de frumoasă și atât de goală. Când Maja Îi trecu pe dinainte, Aris Îi Întoarse spatele și trecu În salon. Un fiu, nu reușea să se gândească la altceva. Dacă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2343_a_3668]
-
părăsea, el avea să rămână singur cu sine Însuși și cu Emma. Nu cheltui toți banii ăștia. Te conduc eu, Îi spuse. Sarah Îngână: — Dacă Îți face plăcere. Pe drum fata privea cu nerăbdare semafoarele, ambuteiajul interminabil, harta Romei. Tibrul desena un S sinuos Între cele două maluri galbene. Apoi Începu să răscolească printre casetele Emmei de pe bord - și Antonio Începu să Înjure un motociclist nevinovat reprima impulsul de a-i spune să nu pună mîna. Sarah Îi ceru să pună
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2343_a_3668]
-
Pierdu mingea, se Împiedică, căzu și primi gol. Fata făcu câțiva pași pe malul apei și se apropie indecisă. Era Înaltă, zveltă, cu șoldurile Înguste și fesele subliniate generos de costumul de baie, tari ca o piersică necoaptă. Ațele bikinilor desenau o dună Întunecată pe pielea bronzată. Lăsă valul să-i mângâie picioarele. Se Întoarse pentru a-și chema prietenele, care Însă nu o urmară. Sări pentru a evita picăturile de apă. Antonio observă că sânii Îi erau prea strânși În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2343_a_3668]
-
lui Ali Baba. Ridică-te. Ridică-mă. Du-mă afară de aici. Și dacă s-ar fi ridicat cu adevărat În zbor, ei nu i s-ar fi părut ciudat. Parcarea era plină. Benzile galbene și albastre ale posturilor pentru mașini desenau străzi fosforescente În obscuritate. Emma nu mai fusese niciodată aici. Credea că doar turiștii și provincialii foloseau parcările subterane. Romanii preferau să riște o amendă, numai ca să fie mai aproape de străzile marilor magazine. Dar Sasha era venețian, sau cine știe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2343_a_3668]
-
facă rău unii altora, cum pot să se urască atât de mult. Poate că eu nu am sentimente. Sau poate că nu știu ce Înseamnă să fii om. Emma reapăru În bucătărie. Își lega la spate un șorț cauciucat pe care era desenată o farfurie cu spaghete. — Termin-o, mamă, spuse ea nervoasă. Nu vreau să-l bârfești pe Antonio. — A, eu bârfesc? spuse Olimpia adresându-i fiicei un zâmbet batjocoritor. Da’ ce faci cu șorțul ăla? Ce mai faceți aici cu o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2343_a_3668]
-
strălucitoare de argint - câte trei biluțe colorate ca niște becuri. Coacăze, ciocolată și pepene roșu. Kevin, care de teamă să nu și-l piardă, Își legase de mână balonul roșu de la petrecerea Camillei, Își suge acum lingurița, iar frișca Îi desenează două mustăți albe pe buza de sus, În timp ce Valentina mușcă mărunt din plăcinta ei. Și vorbesc despre petrecerea Camillei, care a fost fantastică - erau și clovni, făceau și vrăji, erau și iepurași albi, și păpușari, și scamatori, se jucaseră de-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2343_a_3668]
-
din strada Barberini Împrumutară Regele Leu. Șase mii de lire. — Trebuie să Înapoiați caseta până luni dimineață, altfel plătiți În plus, Îl avertiză casiera. — OK, spuse Antonio. Îmi voi aminti. Urcară dealul Încet. De-a lungul străzii simbolurile companiilor aeriene desenau jocuri de lumini colorate. Air Algerie. Air Gabon. — Gabonul e În Africa, unde este Simba, babuinul șaman Rafiki, mistrețul Pumba și hienele cele rele, spuse Kevin. — Vrei să mergi În Africa să vezi leii și elefanții? Întrebă Antonio. — Când? veni
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2343_a_3668]
-
venea din sinea ei. O usturau ochii. Fumul era atât de dens, Încât plutea deasupra lor ca un covor. Se apropiase prea mult de trepiedul care susținea boxa și acum muzica o asurzea. Pe peretele din fața ei, o mână grăbită desenase cu spray un omuleț melancolic, slab, aproape inconsistent, un omuleț acoperit de părul lung, care ținea În mână o telecomandă și se pregătea să-i apese unicul buton. FĂ BUM! spunea omulețul oricui Îl privea, uitându-se de sus, ca
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2343_a_3668]
-
unicul buton. FĂ BUM! spunea omulețul oricui Îl privea, uitându-se de sus, ca dintr-o altă lume. Omulețul nu transmitea nici ură, nici agresivitate. Doar o drastică, aproape congelată constatare a lucrurilor. Oricine ar fi fost acel Zero care desenase figura aceea strâmbă de pe perete, purta În sinea lui o furie și o melancolie infinite. Deci locul În care se refugia Aris pentru a scăpa de tatăl lui și de ea și de tot ceea ce ei reprezentau era clădirea aceasta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2343_a_3668]
-
ață Între celelalte zile ale vieții sale. Oricum, urmează ziua de luni. De ce nu? Să trăiască pentru câteva ore. Și să profite de plenitudinea fiecărei clipe, fără a trebui să ceară iertare nimănui. Sasha Învârti cheia și porni motorul. Farurile desenară un con de lumină albă pe asfalt. Conduse mașina până la ieșirea În șosea, dar nu merse mai departe, neștiind În ce direcție s-o ia. Ochii lui Întunecați sclipeau În spatele ochelarilor. Cămașa lui azurie părea să lumineze Întunericul. Aștepta ceva
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2343_a_3668]
-
toate - vara 1996, 1997, 1998... În ultimii trei ani nu au mai filmat nimic. Ultimul va fi cel din noaptea asta. Iar acum, sângele Își continuă reacția chimică și se Încheagă pe pardoseală, pe zidurile goale, pe canapele. Urmele Însângerate desenează conturul fugii și al morții. O aureolă spectrală iradiază din corpurile acelea și din amprente. Lumina aceea este limita care le face intangibile. Semnul depărtării lor, granița care nu va putea fi niciodată trecută. În apartament ar trebui să domnească
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2343_a_3668]
-
grandioase și mișcări scenice la o scară ieșită din comun, Purcărete a pus în centrul piesei femeia, ca unică forță, înger și demon, care ridică și distruge, pe alții și pe ea însăși. „În descrierea lui Lulu am ținut să desenez corpul unei femei prin cuvintele pe care le rostește. La fiecare dintre expresiile ei mă întrebam dacă înfrumusețează sau întineresc“, spunea Wedekind. Purcărete a creat acest rol anume pentru Ofelia Popii, după interpretarea rolului Mefisto, din Faust. Actrița de la teatrul
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2215_a_3540]
-
pe podiumul din mijloc, iar unul din ei s-a apropiat de microfon. — Iată forța noastră! a strigat el, arătând cu un gest larg spre o intrare. În scenă au pătruns câțiva elefanți îmbrăcați în hăinuțe, cu cei trei trandafiri desenați în alb pe fond roșu. — Nu spunem că ne pricepem, dar judecați și voi! a strigat iar bărbatul. A început un număr de dresură, în care elefanții jucau fotbal, săltau pe niște butoaie plasate la distanță unul de altul, iar
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2215_a_3540]
-
muzică veselă. Apoi spectacolul s-a dezlănțuit. Tinerii în roșu au adus un paravan de lemn vopsit în portocaliu. O tânără într-un costum cu paiete roșii s-a așezat în fața lui, cu mâinile și picioarele rășchirate. Pe paravan erau desenate niște cercuri mari, în care scria „Corupție“, „Abuz“, „Nedreptate“, „Minciună“ și altele asemenea. Un cuțitar îmbrăcat într-un costum elegant, din stofă roșie, a aruncat vreo zece cuțite înspre fată, străpungând fiecare cerc cu înscrisuri revoltătoare. Apoi bărbatul a fost
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2215_a_3540]
-
pictor frustrat și antioccidental, cum erau cam toți ăia care-și eșuaseră exilul. Eram cu Lia în New York și n-aveam chef în nici un fel de România. Am avut noroc. La masă a venit Daniel Knorr, care la vremea aia desenase deja în cocaină la sediul poliției din München și pusese un homeless să-și liciteze online și transatlantic boarfele. Acum făcea niște poze de ți se-nvârtea capul 360 de grade și se întreținea în New York muncind pe unde apuca
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2200_a_3525]
-
Susține că îi place să îmbine diferite medii și tehnici, pentru a crea noi moduri de a interpreta ideile. La vârsta la care ar fi trebuit să joace fotbal pe-afară, Carlo s-a apucat de desenat. „Am început să desenez serios destul de devreme, pe la 11 ani. Atunci am ilustrat o carte care se numea Dream și care făcea parte dintr-o serie de volume scrise și ilustrate de copii. De mic știu că desenam mereu ceva sau născoceam câte un
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2200_a_3525]
-
apucat de desenat. „Am început să desenez serios destul de devreme, pe la 11 ani. Atunci am ilustrat o carte care se numea Dream și care făcea parte dintr-o serie de volume scrise și ilustrate de copii. De mic știu că desenam mereu ceva sau născoceam câte un obiect ciudat din lemn și hârtie, dar acum descopeream că puteam să câștig bani făcând ceva doar din plăcere!“, povestește el într-un interviu pentru „Earz Magazine“. Nu s-a ferit nici de lut
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2200_a_3525]
-
O1. să decupeze sticlă pentru a obtine formă ghiocelului; - O2. să asambleze elementele componente ale produsului; - O3. să precizeze însușirile ghiocelului într-o manieră artistică, literară; - O4. să folosească produsele finite drept material didactic în compunerea unei probleme; - O5. să deseneze ghiocelul, prezentând părțile componente ale plantei; - O6. să aprecieze obiectiv produsele colegilor; - O7. să interpreteze un cântec legat de tema dată; RESURSE MATERIALE : lucrarea model, sticle de plastic, carton hârtie colorată, cablu de culoare verde, 3 vaze, coli albe de
Abilitati Practice si Educatie Tehnologica-Proiectare by Laura Savin () [Corola-publishinghouse/Journalistic/84042_a_85367]