3,752 matches
-
feudalismului cu capitalismul, de pildă, a rezultat din capacitatea celui din urmă de a ameliora forțele productive, dar pentru aceasta el a trebuit să descopere munca salariată și să schimbe raporturile sociale. Într-un anumit fel, Școala Reglaționistă prelungește logica marxistă actualizînd-o, deoarece ea explică criza actuală a economiilor capitaliste printr-o epuizare a fordismului. Limitele regimului intensiv de acumulare ar fi atinse și aceasta ar obliga la oprirea creșterii salariilor, impunînd întoarcerea la flexibilitate, sub toate formele sale. Norma socială
[Corola-publishinghouse/Administrative/1458_a_2756]
-
al actorilor pe piață. Singura problemă este de a ști pînă unde este posibil de mers în acest sens. Răspunsul la această chestiune variază în funcție de logica ce inspiră diversele tipuri de abordări în termeni de reglare. Într-adevăr, după cum filiația marxistă este mai mult sau mai puțin puternică, diferă și rolul atribuit Statului. Preluînd o clasificare propusă de Bruno Théret (în "Revue d'Economie appliquée", tom XLIII, nr.2, 1990), putem repera trei ansambluri reglaționiste: Pe linia marxismului ortodox, care își
[Corola-publishinghouse/Administrative/1458_a_2756]
-
1. Concepții despre Stat 7 1.1.1. Două concepții "angelice" 7 1.1.1.1. Concepția clasică și neoclasică 7 1.1.1.2. Concepția organică 9 1.1.2. Două concepții "machiavelice" 11 1.1.2.1. Concepția marxistă 11 1.1.2.2. Școala "Public Choice" 12 1.2. Definiții și delimitări ale sectorului public 14 1.2.1. Evoluții 18 1.3. Statul ca actor economic 20 1.3.1. Rațiunile si rolul intervențiel statale 21 1
[Corola-publishinghouse/Administrative/1458_a_2756]
-
se practica difracția intrageneraționistă, tensiunea programatică din interiorul unei generații. În vremuri "normale" o generație e marcată deopotrivă de frontul exterior, inter-generaționist, și de cel interior, intrageneraționist. Dar cum rădăcina ideologică a literaturii trebuia să fie, înainte de '89, ambiguă ori marxistă, nu încăpea prea mult dialog de programe. Pentru ca locul să nu rămână vraiște, critica s-a folosit de ce putea: de ordonarea pe serii sau generații. E adevărat, pe de altă parte, că acest criteriu colectivist a fost (totuși, numai până la
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1450_a_2748]
-
fi descrisă, prin urmare, ca o societate bazată pe exploatarea de clasă. Exploatarea poate avea loc și într-o societate deschisă, dar, de vreme ce poziția individului nu este fixă, ea nu operează pe criterii de clasă. Exploatarea de clasă, în sens marxist, poate exista doar într-o societate închisă. Marx a adus o contribuție valoroasă atunci când a formulat acest concept, ca și Menenius Agrippa, care a comparat societatea cu un organism. Totuși, nici unul nu le-au aplicat tipului de societate potrivit. Dacă
[Corola-publishinghouse/Administrative/1960_a_3285]
-
Iustin Moisescu. Este iarăși adevărat că prăbușirea comunismului l-a adus pe Stăniloae dintr-odată, ca pe mulți alți intelectuali marginalizați de regim, pe scena publică. De mai mult timp, Filocalia sa devenise un simbol al rezistenței românilor în fața ideologiei marxiste, atee și anticreștine. Tocmai în această atmosferă de entuziasm și frustrare post-revoluționară, atât de bine cunoscută unora dintre noi, Părintele Dumitru a luat hotărârea de a-și continua proiectul, de a merge mai departe în cercetarea sa filocalică. De altfel
[Corola-publishinghouse/Administrative/1996_a_3321]
-
nu voia să facă o scenă. Odată ajunși pe străduțele mahalalei, Din s-a pus să dea din gură cu aceeași Înfrigurare. — Așa se Întâmplă Întotdeauna cu ei, numai vorbe, nici o acțiune. Ba o teză de doctorat, ba ceva teorie marxistă modernă... Ce-i aduce Z Indoneziei? Nu e nimic altceva decât hârtie de șters la fund. Am scris și eu un articol pentru ei, ceva despre necesitatea schimbării regimului. Bun, foarte bun, zice fetișcana aia, Zubaidah. Am mai scris unul
Map of the Invisible World by Tash AW () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1382_a_2891]
-
potențialul propagandistic al hagio grafiei. Mort pe frontul din Bolivia, Che este revoluționarul care nu poate greși cu adevărat, de vreme ce întreaga lui viață arde sacrificial pe altarul justiției sociale. Moartea ca martir al opresiunii imperialiste, moar tea ca autentic cruciat marxist ce se devotează celor din jurul său, moartea ca luptător ce refuză osificarea birocratică - toate acestea sunt temeliile pe care banda desenată militantă își ridică eșafodajul discursiv. Cinematografică, tăietura narativă face din aventură aliajul mitului. Revoluția din al cărei panteon face
Camera obscură : vis, imaginaţie și bandă desenată by Ioan Stanomir () [Corola-publishinghouse/Imaginative/595_a_1437]
-
la dispoziție mijloace de izolare tot mai complexe. O izolare ce este însoțită de o disoluție a spațiului privat. Nu suntem în "vârful" progresului, ci la unul din multele sale capete posibile. Suntem robii propriilor dorințe! În coordonatele filosofiei istoriei marxiste am putea spune că sclavagismul nu a dispărut, ci doar a luat noi forme: muncitorul stă 8 ore închis într-un spațiu impropriu existenței doar pentru a câștiga ceva bani, ca să aibă cu ce-și cumpăra diverse lucruri, din care
Din alchimia unei existenţe. Jurnal de idei by Viorel Rotilă [Corola-publishinghouse/Imaginative/1406_a_2648]
-
cum se vor sfârși toate acelea, acolo, în Spania mea; nimeni nu crede în ceea ce susține că-i aparține; socialiștii nu cred în socialism, nici în lupta de clasă, nici în legea de fier a salariului sau în alte simbolisme marxiste; comuniștii nu cred în comunitate [și încă și mai puțin în comuniune]; conservatorii în conservare și anarhiștii în anarhie; <pretorienii nu cred în dictatură... Popor de coate-goale! Și crede cineva în sine însuși? Oare eu cred în mine? „Poporul tace
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1900_a_3225]
-
fi și pentru el, știu asta, împărțite în ore de mâncare și căcare și spermă, filme, somn, policlinică, asta-i tot. N-o fi un supraterestru. Chestiunea centrală rămâne cea economică, știu asta. Tocmai la noi se uită marea descoperire marxistă: existența determină conștiința, nu invers. Capitaliștii au învățat să folosească arma economica prea bine. Asta-i adevărata întrebare, aici e punctul central, aici trebuie pus stetoscopul, știu asta. Nu mai e ca acum 30 de ani! Nu contează ce gândești
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2121_a_3446]
-
iar la BÎrlad pe Aurora Ceapă. Tot aici juca actrița Bugetescu (am lucrat cu ea, după ce și-a schimbat numele)... Cea mai bună actriță de la Sibiu se numește...Popii! Iar o colegă de an, În facultate, era tiza unui mare marxist (Engels). Am cunoscut-o și pe cronicăreasa Margareta Bărbuță; și pe doamna Areta Moșu - pe dl. Corneliu Baba, n-am avut șansa...La Odeon joacă acum copilul...China! Și la Sibiu am lucrat, În 1980, cu Nae Floca. La Timișoara
JURNAL TEATRAL by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1611_a_3004]
-
pe scenă , nefiind pregătiți : pe criteriul acesta, nici Mihăilescu-Brăila, Silvia Ghelan , Vasilica Tastaman, Larisa Stase Mureșan ș.a. nu ar fi avut dreptul să joace, ei neabsolvind nici măcar ...anul Întîi! Ideile se ciocnesc și, din lovirea lor se naște, cum spune marxistul, progresul. Deci, greșiți fraților, numai scrieți! Mărturisesc că nu știam prea multe despre autorul tezei de față, Inocențiu Dușa: surpriza lecturării ei, deci, a fost cu-atît mai mare. Fiindcă, o spun de la bun Început, am descoperit cu plăcere un eseist
JURNAL TEATRAL by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1611_a_3004]
-
a fost candela aia. Era exact ca aia pe care o pusesem de demult în schița cu care debutasem, Lumina veșnicului răsărit. Combăteam acolo misticismul, popii, mitropoliții, tot ce răspândește opium la popor. Sincer, că sunt ateu la conștiința mea. Marxist și dialectic convins. Am citit și conspectat și tot ce ne învață tovarășul Ceaușescu despre religie în societatea contemporană. Am abonament și la Albina! Dar acum... Nu i-au făcut nimic. Nici măcar la spital nu l-au băgat. L-au
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2143_a_3468]
-
trăită și respirată. Aici mănânc pâine cu gust de libertate, afară simți mucegaiul închisorii. Și pentru că nu există libertate absolută, mi-am creat eu libertatea, prin voința de a suporta cenzura ei. Prin aceasta mă deosebesc de toți pușcăriașii. Filosofii marxiști au definit libertatea ca necesitate înțeleasă. Eu zic că libertatea înseamnă detenția asumată: un univers dens cu magnetism enorm. Cauza durerilor de cap ale mamei, eu, lipsa de voință, lenea prelungă, vomele dese, eu. Furam ceea ce-mi lipsea și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
și a altor câteva concepții specifice hitlerismului“ (a se înțelege Lebensphilosophie și existențialismul). A fost chiar transformat într-un „Rosenberg român“. Numelor vehiculate în perioada interbelică li s-au adăugat altele noi, Bergson și Husserl în special. Dar unii ideologi marxiști nu s-au mulțumit cu atât, ci i-au pus în cârcă ideile celor mai neașteptați autori, precum Bertrand Russel și „idealistul englez“ F.C.S. Schiller. Un fost student al său, convertit la materialism dialectic, i-a contestat lipsa de originalitate
Apaşul metafizic şi paznicii filozofiei by Liviu Bordaş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1356_a_2716]
-
în ciuda faptului că neokantianismul a fost pentru Nae Ionescu un permanent cal de bătaie. Neideologic, s-a sugerat că logica sa a colectivelor se inspiră din noțiunea de colectiv a lui Richard von Mises (Wahrscheinlichkeit, Statistik und Wahrheit, 1928). Criticii marxiști au împins ridicolul până la identificarea unor „împrumuturi“ din Heraclit, Platon, Aristotel sau din Biblie. Iar jocul gratuit al potrivirilor a dus la semnalarea extraordinarei asemănări dintre ideile sale și cele ale lui Oskar Goldberg, portretizat de Thomas Mann ca „tipicul
Apaşul metafizic şi paznicii filozofiei by Liviu Bordaş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1356_a_2716]
-
cleptomanie filozofică. O singură voce mai temperată a remarcat existența unei permanente preocupări de a prelucra cât mai personal „împrumutul“. Această sistematică repetare și-a făcut efectul asupra noilor generații de intelectuali, chiar și asupra celor care nu împărtășeau ideologia marxistă. Unele istorii ale filozofiei românești colportau și știrea împrumutului „tăinuit“ din cartea lui Evelyn Underhill, iar o istorie a literaturii interbelice făcea aluzie la el, amintind că s-a „dovedit“ că prelegerile sale cuprindeau „numeroase pagini copiate după lucrări străine
Apaşul metafizic şi paznicii filozofiei by Liviu Bordaş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1356_a_2716]
-
privință o exegeză mai poetică ar putea vorbi chiar de un „plagiat prin anticipare“ comis de Evelyn Underhill. În operația de a dovedi intenționalitatea plagiatului Marta Petreu a fost ulterior depășită de un precursor al ei, istoriograf didactic și critic marxist al filozofiei românești. Acesta s-a ostenit nu doar să extragă din cursul de metafizică toate cuvintele sau propozițiile în care i s-a părut că Nae Ionescu își relevă contribuția personală în metafizică, ci și să respingă - printr-o
Apaşul metafizic şi paznicii filozofiei by Liviu Bordaş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1356_a_2716]
-
plecase în Afganistan. Se remarcase imediat, pentru că îi plăcea la nebunie ceea ce făcea. Războiul afgano-sovietic a durat nouă ani, din decembrie o mie nouă sute șaptezeci și nouă până în februarie o mie nouă sute optzeci și nouă. Forțele guvernamentale afgane, de orientare marxistă, au fost susținute de către forțele sovietice, în lupta contra rebelilor islamiști mujahedini. La rândul lor, rebelii s-au bucurat de susținerea mai multor țări, printre care Statele Unite ale Americii, Arabia Saudită, Pakistan și alte state musulmane, în contextul politic internațional al
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
care sună la ușă, zâmbind, gata să vândă un pont cumpărătorului indecis. Era genul universal. Putea fi situat fără probleme oricând și oriunde - îmbrăcat în togă și deslușind celorlalți simbolistica peștelui, strălucitor într-o redingotă rotunjită la guler, cu catehismul marxist în mână, trâmbițând sofismele materialismului dialectic. Dar, dat fiind nivelul la care ajusese Dave 2, alcoolismul său cronic îi servise pe post de pașaport pentru intrarea în Alcoolicii Anonimi. Crezul AA pornea de la principiile creștine, cu o înclinație vădită spre
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1919_a_3244]
-
repetate rînduri. Vinea dă, apoi, tonul luărilor de poziție în favoarea „revoluției socialiste” - e adevărat, nu fără unele precauții „esopice”. În „Popovici asasinul“ vituperează împotriva asasinării sălbatice a unor comuniști basarabeni de către generalul Popovici; în „Comemorarea messiei roșii“ face elogiul mesianismului marxist și afirmă că revoluția sovietică va ști să se unească împotriva atacurilor „burgheze” ale Europei și Americii; în „Sărbătoarea revoluției“ clamează: „Steagul roșu pe fortăreața Petropavlovsk e semnul morții pentru lumea veche” deși, deocamdată, „educația burgheză, atletismul sufletesc și muscular
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
umană sau naturală”, la Urmuz „niciodată nu se pornește dinspre automat spre uman, ci invers”. În opoziție cu „creatorul clasic” care „are religia naturalului”, avangardistul pariază pe artefact, pe abstracționism și pe antimimesis. Mai degrabă conformistă este interpretarea, în spirit marxist, a operei urmuziene prin prisma teoriei alienării, ca simptom al „reificării” societății capitaliste: „Orice transcendență morală fiind abolită, această altă față a societății burgheze arătată de Urmuz seamănă cu o împărăție de obiecte agresive, de reacții mecanice, însă violente, în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
presiunea omologării externe: 1) prin istoricizarea oferită de distanța temporală și de asimilarea creatoare a modelului în cadrul noilor curente estetice; 2) prin sublinierea caracterului estetic, integrator, moderat în raport cu radicalismul iconoclast al mișcărilor similare din Europa; 3) prin specularea caracterului antiburghez, marxist, progresist al militanților acesteia; 4) prin revendicarea caracterului de precursori internaționali absoluți ai unor artiști de origine română (Urmuz - considerat anticipator al suprarealismului, al dadaismului și al literaturii absurdului, Brâncuși - întemeietor al artei abstracte, Tzara - pionier al Dadaismului, alături de Hugo
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
apăruse în 19 știri în Libertatea, în 19 în Click! și în 15 în Cancan. Și notațiile, a început să se adune pe carnetul meu. Iată una care iese singură în evidență: fă-ți prietenii extrem de potriviți, respectând principiul dialecticii marxiste, că în viață, pentru a răzbate mai ușor cel mai sigur, e să cunoști pe cineva care cunoaște pe altcineva, care este situat cât mai sus pe scara ierarhică a societății existente la timpul respectiv. A te afirma singur, de
Apocalipsa după nea Grigore by Ioan Mititelu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/325_a_572]