5,057 matches
-
în jefuirea bunurilor publice, au îndepărtat această instituție de inimile tuturor. Statul apare acum ca ceva tiranic, ca un exploatator al nevoilor noastre, ca ceva dușman, ca o bestie nesăturată, cruntă, nemiloasă, sângeroasă și nedreaptă”. După război, „s-au înmulțit partizanii partidelor politice, au crescut averile particularilor, au călătorit mai mulți în străinătate, sunt mai mulți sinecuriști, sunt mai multe automobile în țară și mai multe localuri de perdicție unde îmbuibații din sudoarea poporului își petrec ceasurile și-și descarcă pungile
BUCOVINA ÎN PRESA VREMII /vol I: CERNĂUŢI ÎN PRESA VREMII 1811-2008 by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Memoirs/460_a_970]
-
și se sfârșea simetric, cu elogierea virtuților sale diplomatice, militare și administrative, iar restul era ocupat de obișnuita succesiune cronologică, focalizată asupra anilor 1475-1476. Ca variațiune, "începutul domniei" era mai puțin legat de Vlad Țepeș și mai mult de sprijinul partizanilor din Moldova, cei care aduceau apoi lui Ștefan "adeziunea" întregii țări, "adică a Marii Adunări (s.n. C.M.)"82: titulatură mai potrivită în timpul comunismului, decât în Evul Mediu. Expunerea "politicii interne" a devenit aici o miză categoric mai importantă decât în
Didactica apartenenţei : istorii de uz şcolar în România secolului XX by Cătălina Mihalache [Corola-publishinghouse/Science/1404_a_2646]
-
sărbătoarei naționale de la 24 ianuarie; în Liga Culturală, de asemenea, se sărbătorea această zi"175. Deși nu îi putem atribui în exclusivitate paternitatea acestei inițiative, trebuie să amintim că Nicolae Iorga se remarcase, de ani buni, ca fiind unul dintre partizanii panteonizării lui Al. I. Cuza. Nemulțumit de insuficiența comemorării semicentenarului unirii, Iorga s-a implicat direct în colectarea fondurilor pentru statuia domnitorului din Iași176. Ideea beneficia de campaniile omagiale anterioare, antrenând nume influente ale vieții publice românești, precum A.D. Xenopol
Didactica apartenenţei : istorii de uz şcolar în România secolului XX by Cătălina Mihalache [Corola-publishinghouse/Science/1404_a_2646]
-
manualul citat la pagina 252, iar în lucrarea lui Nicolae Grigoraș la pagina 32: "pentru ca Ștefan să poată recruta oaste din Moldova, arată că încă din anul 1456 anumite părți din Țara de Jos erau controlate de el sau de partizanii săi", apoi la pagina 39: "Apreciem ca deosebit de important faptul că până la această dată nu se întâlnește în izvoarele noastre cu caracter intern vreo mențiune despre alegerea domnilor". 109 Mihai Manea ș.a., op. cit., pp. 253-254, respectiv N. Grigoraș, op. cit., pp.
Didactica apartenenţei : istorii de uz şcolar în România secolului XX by Cătălina Mihalache [Corola-publishinghouse/Science/1404_a_2646]
-
fost ales și el deputat de Ilfov - fiind apoi proclamat președinte de vârstă al Camerei Deputaților), cuvintele sale constituindu-se astfel într-un zguduitor și lucid testament politic, la sfârșitul unei vieți trăite în cinste și demnitate: „Fiind un credincios partizan al regimului constituțional și - cu toate că neînscris în niciun partid politic - am credința nestrămutată că singura pavăză îm potriva anarhiei este sincera aplicare a regimului politic întemeiat pe partide tari și cu adânci rădăcini înfipte în pământul acestei țări. Amatorii de
Bucureştii de altădată Volumul I 1871-1877 by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1327_a_2710]
-
purtat numele de „Petiția de la Iași“, a stârnit o mare agitație și a fost aprig combătut de către liberali. De câte ori liberalii se ciocneau cu Petre Carp, cu Titu Maiorescu sau cu vreun altul dintre subscriitorii Programului, întotdeauna le reaminteau că sunt partizanii pedepsei cu moartea, ai colonizării țării cu nemți, ai desființării juriului, ai restrângerii drepturilor electorale etc.40 Toate aceste fapte întrunite, originea guvernului Lascăr Catargiu - pe care liberalii îl acuzau că este ieșit de sub bătaia din picior a consulului bucureștiul
Bucureştii de altădată Volumul I 1871-1877 by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1327_a_2710]
-
Gobl, Palatul Naționala, casele dr. Rădulescu, casele Karagheorghevici, strada Karagheorghevici 187, banca Marmorosch Blank 188 etc. Totul e nou. Strada Karagheorghevici nu exista, în loc era o casă mare în care locuia maiorul Mișa Anastasievici, administratorul averii principilor Karagheorghevici, un fanatic partizan al dinastiei actuale din Serbia, suspect și exilat din patrie. În locul Băncii Marmorosch Blank, o mare casă bo ierească într-o curte imensă, casa lui Ion Cantacuzino, tatăl d-rului I. Canta cuzino și al d-nei Petre Carp. Marile bulevarde nu
Bucureştii de altădată Volumul I 1871-1877 by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1327_a_2710]
-
În partidul conservator frământările sunt mari. Doi miniștri dintre cei mai cu vază, Gheorghe Costa-Foru, ministru de Externe și Manolache Costache Epureanu sunt siliți să iasă din guvern. Gheorghe Costa-Foru a fost silit să părăsească portofoliul și guvernul din cauză că era partizan al joncțiunii căilor noastre ferate cu cele austro-ungare, joncțiune împotriva căreia se ridicase o mare agitație în țară. Urmașul lui Costa-Foru a fost Vasile Boerescu. Această criză ministerială a făcut mult zgomot pe vremuri, fiindcă ministrul silit să iasă din
Bucureştii de altădată Volumul I 1871-1877 by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1327_a_2710]
-
din faptul că guvernul își îndeplinise datoria ca să mențină ordinea pe stradă, noi am tras concluzii în contra guvernului... „ciocoilor și strigoilor!“ Pe vremea pe care o descriu, Capitala devenea din zi în zi tot mai mult liberală, rareori întâlneai un partizan al guvernului, presa de opoziție izbutise să prezinte pe conservatori ca pe niște ființe odioase lipsite de toate bunele însușiri, lipsite de patriotism, lipsite de omenie, de spiritul de dreptate, lipsite de respect pentru om. Sentimentul dominant în public și
Bucureştii de altădată Volumul I 1871-1877 by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1327_a_2710]
-
colegiul acesta. La Colegiul I lupta a fost liniștită. Nici ingerințe văzute, nici bande de bătăuși. Lupta s-a dat între Beizadeaua și forțele conservatoare ușor ajutate de administrație, și Gheorghe Vernescu, candidatul opoziției unite, susținut aprig de către primul său partizan, avocatul Pake Protopopescu. Gheorghe Vernescu se distinsese în Camera trecută ca un foarte energic opo zant, fapt care-i făcuse o bună situație și în lumea politică, și în corpul electoral. Operațiile durau câte două zile pentru fiecare colegiu. Încă
Bucureştii de altădată Volumul I 1871-1877 by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1327_a_2710]
-
om de litere și frate al lui Ion Ghica. La Verde însă, a fost bătaie mare. Grigore Serurie, vechi elector și admirabil organizator politic, își disciplinase perfect culoarea. Dis-de-dimineață, de cu noapte chiar, ocupă localul de vot cu 150 de partizani. Când au venit adversarii, au găsit localul plin. O luptă disperată s-a dat. Biroul fiind la etaj, oamenii poliției în cap cu bătăușii s-au urcat sus în iuruș, dar cei de sus, înarmați cu bastoane și cu ardei
Bucureştii de altădată Volumul I 1871-1877 by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1327_a_2710]
-
Adunării Deputaților din 23 mai 1875). 50. Candidații conservatori primiseră în total între 2 792 și 2 796 de voturi, iar cei liberali între 927 și 940 voturi, dovadă clară că fiecare obținuse aproape unanimitatea voturilor în secțiunile controlate de partizanii lor politici. Dacă liberalii au înregistrat un eșec în Capitală, ei au câștigat însă toate cele trei locuri de deputați la Colegiul al III-lea de Dolj (A. Stolojan, I.C. Brătianu, A. Candiano Popescu) (Deputații aleși în Colegiul III, MOF
Bucureştii de altădată Volumul I 1871-1877 by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1327_a_2710]
-
răspuns minunat numai din cauza simpatiei ce mi-a arătat Francudi. Atât este de adevărat că atitudinea examinatorului intră pentru un mare procent în putința de a răspunde bine a candidatului. [politice] În urma trecerii ziarului Pressa în opozițiune contra cabinetului Catargi, partizanii acestuia au făcut să apară ziarul Timpul.38 În ziua de 15 aprilie s-au deschis Corpurile legiuitoare. Tot interesul este la Senat, unde se va da marea bătălie decisivă. La Senat biuroul provizoriu este compus din P. Malaxa 39
Bucureştii de altădată Volumul I 1871-1877 by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1327_a_2710]
-
a durat două ore. Dar soarele și la o oră d.a. era înconjurat de un cerc palid.55 Gheorghe Vernescu, spre a împiedica triumful prea mare al roșilor în ale geri, precum și spre a-și alege un număr respectabil de partizani, numește, aproape în toată țara, numai prefecți oameni noi, în special tineri avocați murise cu doi ani mai înainte, la 9 februarie 1874 la Hyères, ci de reînhumarea, la Paris, a osemintelor sale, la 6/18 mai 1876. În acest
Bucureştii de altădată Volumul I 1871-1877 by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1327_a_2710]
-
la 1876 regimul conservator era foarte nepopular în mase. Fie datorită politicii sale, fie datorită propagandei tendențioase a opoziției, adevărul este că guvernul lui Lascăr Catargiu avea împotriva lui cel puțin 9 din 10 a opiniei publice. Acapararea puterii de către partizanii dualității Rosetti-Brătianu, adică de către partidul roșu, a provocat, firește, sfărâmarea acelui mare Partid Național-Liberal care se înjghebase în opoziție, cu toate elementele ostile regimului conservator. Unul câte unul: Manolache Costache Epureanu, Kogălniceanu, Gheorghe Vernescu, Nicolae Blaremberg, Pake Protopopescu etc. etc.
Bucureştii de altădată Volumul I 1871-1877 by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1327_a_2710]
-
rămân ne atinse; nici cenzura, nici starea de asediu, presa este absolut liberă, iar cât despre întruniri, cine se gândea pe vremea aceea ca să le convoace? Țara nu avea decât două partide și printre ele câteva individualități cu foarte puțini partizani după ei. Partidul socialist nu exista, țara nu avea nici măcar un partid radical. Izbucnirea acestui război era așteptată de câțiva ani; în cercurile diplo matice nu era o taină cum că Rusia se pregătește ca să atace Turcia. Atât ac ti
Bucureştii de altădată Volumul I 1871-1877 by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1327_a_2710]
-
cei mai însemnați jurisconsulți, profesor de drept civil la Facultatea de Drept din București. Am fost elevul lui Costa-Foru în anul întâi de Drept, și am încă în memorie unele din prelegerile lui. Era un profesor eminent și un mare partizan al drepturilor evreilor. Unii spuneau că are în ascendența lui origina semită. Locuia în strada Scaune, în casa care a trecut apoi în proprietatea lui Nicolae Filipescu. Am asistat la ceremonia funebră și la înmormântare. Acasă, cuvântarea funebră a rostit
Bucureştii de altădată Volumul I 1871-1877 by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1327_a_2710]
-
cunoscând modul cum (nu) și-a respectat imperiul vecin angajamentele cele mai solemne s-a declarat împotriva alianței politice și a cooperării militare cu Rusia (Istoria României, vol. IV, Ed. Academiei, Bu curești, 1964, pp. 599- 600). 22. Nicolae Ionescu, partizan al neutralității absolute și deci adversar al convenției româno ruse (despre care nici nu fusese informat la vreme de către șeful guvernului) s-a retras, la 25 martie/6 aprilie 1877, de la conducerea Ministerului Afacerilor Străine, ur mând un scurt interimat
Bucureştii de altădată Volumul I 1871-1877 by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1327_a_2710]
-
făceau la îndemnul și cu aprobarea prințului Carol, care, alături de I.C. Brătianu și M. Kogălniceanu este unul din marii artizani ai Independenței noastre dobândite în 1877. 48. Nu numai I.C. Brătianu și Mihail Kogălniceanu (acesta din urmă era pentru moment partizanul unei atitudini mai prudente în problema proclamării Independenței, vrând să sondeze și atitudinea puterilor europene în legătură cu această chestiune vitală pentru viitorul statului român și care putea fi pusă în primejdie prin acțiuni pripite) ci și A. Candiano-Popescu („... În fața insultelor ce
Bucureştii de altădată Volumul I 1871-1877 by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1327_a_2710]
-
Manolache Costache simțind că este numai tolerat de Cameră s-a retras de la cârmă. Ion Brătianu a luat puterea. Am spus că Manolache Costache Epureanu, deși era șef al guvernului, n-a putut introduce în Cameră decât unul sau doi partizani. Om foarte de treabă, Epureanu a făcut alegeri libere și curate, dar rezultatul a fost că nu s-a putut menține la guvern. Văzând izolarea în care se afla și puțina autoritate de care se bucura, a luat hotărârea să
Bucureştii de altădată Volumul I 1871-1877 by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1327_a_2710]
-
la asalt. Rosetti cerea ca țara și instituțiile sale să fie democratizate. Bineînțeles, din vorbele lui Rosetti nu se desprinde nimic precis, reformele pe care le revendică nu erau deloc formulate, însă se știa că, în linii mari, Rosetti era partizanul reformei agrare și a legii electorale. Rosetti cerea desființarea legii cu 4 colegii și adoptarea colegiului unic. În fața lui Rosetti sta Ion Brătianu, susținut de toți marii proprietari din partid, și chiar de elementele conservatoare din afară de partid care, în fața
Bucureştii de altădată Volumul I 1871-1877 by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1327_a_2710]
-
un rol pur informativ și de căutare prin care pune în timp util Marele Stat Major în contact cu stările de lucruri din interiorul unităților”, la care se mai adăugau un rol de cercetare în anumite cazuri speciale (prizonieri, dezertori, partizani) și un altul, de verificare informativă, atunci când era nevoie de completări și precizări suplimentare. În structura Secției se înființau opt Centre de Control Militar (CCM), la București, Craiova, Cluj, Brașov, Bacău, Oradea, Călărași și Timișoara, care aveau în subordine, în
Istoria serviciilor de informaţii-contrainformaţii româneşti în perioada 1919-1945 by Alin SPÂNU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101011_a_102303]
-
Consiliului de Miniștri până la noi dispozițiuni, nu se va mai primi de la Cercurile de Recrutare sau Poliții nici un evreu pentru transferare în Transnistria”. Comunismul a fost prezentat ca o ideologie fanatică și canibală, mai ales după capturarea unei bande de partizani, formată inițial din 12 oameni, dar care, rămânând fără mâncare, au împușcat un bărbat și o femeie, din care au mâncat până pe 1 februarie 1942, când patru membri au ieșit la suprafață, trei dintre ei fiind capturați. Pe 19 februarie
Istoria serviciilor de informaţii-contrainformaţii româneşti în perioada 1919-1945 by Alin SPÂNU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101011_a_102303]
-
Roza David, Cecilia Marcovici, Haim Rozner, M. Surugiu, și Gheorghe Surugiu. La 25 noiembrie 1943 Inspectoratul Iași a informat D.G.P. despre identificarea unei organizații comuniste alcătuite din 17 persoane. Începând din 1943, după pierderea bătăliei de la Stalingrad, activitatea subversivă a partizanilor a început să fie resimțită din ce în ce mai pregnant și de către trupele române. Împotriva acestor atacuri au intervenit jandarmii, care aveau în atribuții menținerea ordinii publice și a siguranței naționale, dar și asigurarea spatelui armatei (paza comunicațiilor, a comandamentelor, cunoașterea stării de
Istoria serviciilor de informaţii-contrainformaţii româneşti în perioada 1919-1945 by Alin SPÂNU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101011_a_102303]
-
resimțită din ce în ce mai pregnant și de către trupele române. Împotriva acestor atacuri au intervenit jandarmii, care aveau în atribuții menținerea ordinii publice și a siguranței naționale, dar și asigurarea spatelui armatei (paza comunicațiilor, a comandamentelor, cunoașterea stării de spirit a populației etc.). Partizanii care luptau în spatele frontului trupelor române au provocat atât pierderi grele, mai ales umane, cât și o reacție represivă, pe cât de violentă, pe atât de dură din partea organelor de ordine și siguranță. O atenție mărită trebuiau să aibă jandarmii și
Istoria serviciilor de informaţii-contrainformaţii româneşti în perioada 1919-1945 by Alin SPÂNU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101011_a_102303]