4,611 matches
-
a lui Constantin Narly. În continuarea demersului nostru vom face o prezentare sintetică asupra doctrinelor și teoriilor pedagogice înregistrate în spațiul intra și extracarpatic românesc de până la 1918, apoi prezentarea schițată a operei și ideilor pedagogice ale celor mai cunoscuți pedagogi români din perioada interbelică și postbelică, precum și legislația aferentă reformării învățământului românesc dintre cele două războaie mondiale. În Vechiul Regat, în preajma Unirii Mari și în deceniile următoare, continuatorii operei pedagogice a ardelenilor I. Popescu și V. Petri au fost Vasile
Istoria pedagogiei : educaţia între existenţă şi esenţă umană by Mihai VIȘAN, Mihaela MARTIN () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101000_a_102292]
-
învățământ intuitiv, solid și fundamental.” În opinia sa, acest principiu răspunde la două cerințe pedagogice fundamentale, una ,,subiectivă”, de formare a spiritului, iar cealaltă ,,obiectivă”, informativă, legată de varietatea obiectelor de învățământ, care furnizează suportul informațional pentru intuiție și învățare. Pedagogul bănățean clasifica obiectele de învățământ în discipline morale, reale și religioase, toate trebuind să respecte principiul intuiției, această idee reflectând originalitatea autorului. În ce privește inspirația de factură herbartiană, Borgovan prelua treptele învățământului primar, cele psihologice sau formale ale procesului de învățământ
Istoria pedagogiei : educaţia între existenţă şi esenţă umană by Mihai VIȘAN, Mihaela MARTIN () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101000_a_102292]
-
Caransebeș, București și Craiova, prin întreaga sa activitate didactică și operă rămânând în debutul său profesional un continuator al liniei herbartiene prin intermediul lui Ion Popescu. Ca și Herbart, Velovan pornește în cercetarea sa de la fundamentarea psihologică a procesului instructiv-educativ, pentru pedagogul bănățean pedagogia nefiind doar o știință de cunoaștere și de legi, ci mai degrabă una normativă. Psihologia este știința care conferă fundamentare științifică pedagogiei. Velovan considera că la baza proceselor psihice se află un mecanism care, prin asocieri succesive și
Istoria pedagogiei : educaţia între existenţă şi esenţă umană by Mihai VIȘAN, Mihaela MARTIN () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101000_a_102292]
-
pedagogică), mai puțin în domeniul teoriei pedagogice propriu-zise. Spiru Haret (1851-1912), primul doctor român în matematică cu o teză în mecanică celestă, titlu obținut la Paris, și-a extrapolat viziunea filosofică mecanicistă și asupra domeniului social. N-a fost un pedagog propriu-zis, dar în lucrările sale științifice, în rapoartele sale către Ministerul Instrucțiunii Publice, precum și rapoartele sale către Coroană transpar câteva idei ci adevărat pedagogice: educația trebuie realizată în spiritul unității culturale a românilor în baza principiului egalității șanselor, astfel încât școlii
Istoria pedagogiei : educaţia între existenţă şi esenţă umană by Mihai VIȘAN, Mihaela MARTIN () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101000_a_102292]
-
spiritul unității culturale a românilor în baza principiului egalității șanselor, astfel încât școlii îi revine datoria ,,să sădească în sufletul tinerimii iubirea nețărmurită de țară și sentimentul solidarității naționale”; primul principiu al educației trebuie să fie educația patriotică, situație în care pedagogul de origine armeană a militat necontenit pentru studiul istoriei naționale, geografiei și limbii române atât în învățământul elementar, cât și în cel secundar, insistând în mod special asupra comemorării unor evenimente de factură națională; principiul educației realiste și practice trebuia
Istoria pedagogiei : educaţia între existenţă şi esenţă umană by Mihai VIȘAN, Mihaela MARTIN () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101000_a_102292]
-
de pregătire a învățătorilor din mediul rural la 5 și chiar 6 ani. Curricula școlară din mediul rural cuprindea obligatoriu și practica agricolă, precum și lucrul manual. În cazul învățământului profesional, curriculele au fost adaptate meseriilor și profesiunilor timpului. În continuare, pedagogul a susținut principiul educației (activității) extrașcolare, pe care l-a introdus doar la nivelul învățământului primar din mediul rural. Un alt moldovean strălucit, Ion Găvănescul (1859-1951), este primul pedagog român de rang universitar. Acesta și-a luat titlul de doctor
Istoria pedagogiei : educaţia între existenţă şi esenţă umană by Mihai VIȘAN, Mihaela MARTIN () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101000_a_102292]
-
profesional, curriculele au fost adaptate meseriilor și profesiunilor timpului. În continuare, pedagogul a susținut principiul educației (activității) extrașcolare, pe care l-a introdus doar la nivelul învățământului primar din mediul rural. Un alt moldovean strălucit, Ion Găvănescul (1859-1951), este primul pedagog român de rang universitar. Acesta și-a luat titlul de doctor în filozofie la Berlin cu o teză despre viața și opera lui John Locke. Pedagogul român admitea că omul este o ființă educogenă, că o parte dintre trăsăturile personalității
Istoria pedagogiei : educaţia între existenţă şi esenţă umană by Mihai VIȘAN, Mihaela MARTIN () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101000_a_102292]
-
învățământului primar din mediul rural. Un alt moldovean strălucit, Ion Găvănescul (1859-1951), este primul pedagog român de rang universitar. Acesta și-a luat titlul de doctor în filozofie la Berlin cu o teză despre viața și opera lui John Locke. Pedagogul român admitea că omul este o ființă educogenă, că o parte dintre trăsăturile personalității umane se transmit ereditar, alături de celelalte care se dobândesc de-a lungul vieții. Scopul educației constă într-o armonizare continuă a vieții individuale cu viața socială
Istoria pedagogiei : educaţia între existenţă şi esenţă umană by Mihai VIȘAN, Mihaela MARTIN () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101000_a_102292]
-
și-a elaborat o tehnică specială, didactica (generală și specială). În opinia sa, didactica nu se referă doar la problematica teoretică a educației intelectuale, ci cuprinde atât teoria, cât și practica procesului instructiv-educativ. Mai mult decât atât, didactica elaborată de pedagogul român nu se rezumă doar la educația intelectuală, ea vizează și celelalte forme ale educației, motiv pentru care Găvănescul critica intelectualismul herbartian contemporan: ,,Nu e nevoie să se respingă azi, cu multe argumente, această eroare psihologică, introdusă în pedagogie mai
Istoria pedagogiei : educaţia între existenţă şi esenţă umană by Mihai VIȘAN, Mihaela MARTIN () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101000_a_102292]
-
Nici intelectul nu e rădăcina din care ies și cresc voința și sentimentele, după cum crede Herbart; nici sentimentul sau voința nu e rădăcina din care iese și crește intelectul după cum susținea Schopenhauer.” În esență, problematica didacticii rămâne și în cazul pedagogului ieșean una specific herbartiană prin tematica propusă dezbaterii: scopul învățământului, principiile și regulile didacticii, metode de învățământ, aspecte referitoare la programele școlare, organizarea învățământului, problematica treptelor culturale (,,treptele omenirii” despre care vorbea Ziller, în vreme ce Găvănescul identifica treptele devenirii culturale și
Istoria pedagogiei : educaţia între existenţă şi esenţă umană by Mihai VIȘAN, Mihaela MARTIN () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101000_a_102292]
-
și universal, dar și de didactică a fost Onisifor Ghibu (1883-1972). Acesta și-a obținut titlul de doctor în pedagogie la Jena sub îndrumarea cunoscutului herbartian W. Rein. Strict legat de problematica învățământului și educației, cele mai cunoscute lucrări ale pedagogului român sunt Despre educație (1910) și Anuarul pedagogic (1913). În domeniul cercetării pedagogice, profesorul ardelean s-a dovedit a fi un bun mânuitor a metodei comparative în istoria pedagogiei, prin intermediul căreia a reușit să clasifice și să analizeze studiile unor
Istoria pedagogiei : educaţia între existenţă şi esenţă umană by Mihai VIȘAN, Mihaela MARTIN () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101000_a_102292]
-
sunt Despre educație (1910) și Anuarul pedagogic (1913). În domeniul cercetării pedagogice, profesorul ardelean s-a dovedit a fi un bun mânuitor a metodei comparative în istoria pedagogiei, prin intermediul căreia a reușit să clasifice și să analizeze studiile unor renumiți pedagogi europeni (Rousseau, Herbart, Paul Natorp, W. Rein, Fr. W. Főrster, C. Lombardo-Radice). În volumul Despre educație, Ghibu structurează problematica pedagogică în două capitole: în primul capitol sunt abordate problemele generale ale educației (educația moral-religioasă, educația ,,spirituală”, educația fizică și educația
Istoria pedagogiei : educaţia între existenţă şi esenţă umană by Mihai VIȘAN, Mihaela MARTIN () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101000_a_102292]
-
s-a preocupat de încercarea de a demonstra specificitatea esenței fenomenului educației. Orientarea sau curentul interbelic românesc, intitulat ,,pedagogia culturii”, concepea educația ca fiind un proces de formare continuă a omului în și pentru cultură, cultura fiind în optica unor pedagogi români o entitate ,,sui-generis” și o virtute de valorizare a potențelor spirituale ale individului, transformându-le în personalitate. O asemenea perspectivă i-a avut ca reprezentanți de marcă pe C. Narly și Șt. Bârsănescu. Curentul culturologic românesc a avut în
Istoria pedagogiei : educaţia între existenţă şi esenţă umană by Mihai VIȘAN, Mihaela MARTIN () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101000_a_102292]
-
marcă pe C. Narly și Șt. Bârsănescu. Curentul culturologic românesc a avut în perioada interbelică trei secțiuni: etnopedagogia, pedagogia vocațională sau a personalității, cea de-a treia variantă reflectând o sinteză între primele două. C. Rădulescu-Motru, deși n-a fost pedagog propriu-zis, prin opțiunea sa este recunoscut drept reprezentant al acestui curent. În opinia sa, există o latură de etnopedagogie fundamentată la rândul său pe etnopsihologie - ,,știință de bază pentru educarea și pentru conducerea politică a națiunii” - după care se desprinde
Istoria pedagogiei : educaţia între existenţă şi esenţă umană by Mihai VIȘAN, Mihaela MARTIN () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101000_a_102292]
-
Antonescu semnifică ,,punctul culminant al asimilării pedagogiei străine, punctul final al unei influențe (herbartiană n. ns.) și pasul prudent făcut pentru a le depăși și pe una și pe alta”, iar într-o altă caracterizare, autorul apare drept unul dintre pedagogii români care ,,au ocupat un loc central în pedagogia oficială dintre cele două războaie mondiale și a exercitat o mare influență în cercurile diriguitoare ale școlii românești în această perioadă.” Profesorul și pedagogul bucureștean aprecia că toate curentele apărute după
Istoria pedagogiei : educaţia între existenţă şi esenţă umană by Mihai VIȘAN, Mihaela MARTIN () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101000_a_102292]
-
altă caracterizare, autorul apare drept unul dintre pedagogii români care ,,au ocupat un loc central în pedagogia oficială dintre cele două războaie mondiale și a exercitat o mare influență în cercurile diriguitoare ale școlii românești în această perioadă.” Profesorul și pedagogul bucureștean aprecia că toate curentele apărute după Herbart n-au fost decât simple ,,mode” în pedagogie, și că orice modă este efemeră. Din acest motiv, el a criticat justețea experimentului de laborator în pedagogie, postându-se împotriva educației ,,morale libere
Istoria pedagogiei : educaţia între existenţă şi esenţă umană by Mihai VIȘAN, Mihaela MARTIN () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101000_a_102292]
-
ținând cont de idealul către care trebuie să tindă omenirea, stabilește un sistem de principii, după care se va îndruma influența intenționată a educatorului asupra celui educat.” Educația morală, ca și componentă autonomă a educației, este tratată în spirit kantian, pedagogul român militând pentru un rigorism deontologic de comportament paideutic, bazat pe morala imperativului categoric al datoriei. Educația estetică, realizată ca ,,frumos pentru frumos” sau ca ,,finalitate fără scop”, trebuie să fie o componentă prealabilă sau premergătoare educației morale. Acest aspect
Istoria pedagogiei : educaţia între existenţă şi esenţă umană by Mihai VIȘAN, Mihaela MARTIN () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101000_a_102292]
-
componentă prealabilă sau premergătoare educației morale. Acest aspect era justificat, în opinia lui Antonescu, prin faptul că o conduită bună, un model moral, pare mult mai ușor digerabil dacă este prezentat primordial ca fiind o faptă frumoasă. În domeniul didacticii, pedagogul bucureștean rămâne poziționat în didactica herbartiană, în special a discipolului acestuia Rein, de care se apropiase în perioada studiilor de la Jena. Ca atare, pedagogul român simplifică și fixează etapele/secvențele lecției astfel: pregătirea aperceptivă, cu anunțarea temei supusă predării; tratarea
Istoria pedagogiei : educaţia între existenţă şi esenţă umană by Mihai VIȘAN, Mihaela MARTIN () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101000_a_102292]
-
mult mai ușor digerabil dacă este prezentat primordial ca fiind o faptă frumoasă. În domeniul didacticii, pedagogul bucureștean rămâne poziționat în didactica herbartiană, în special a discipolului acestuia Rein, de care se apropiase în perioada studiilor de la Jena. Ca atare, pedagogul român simplifică și fixează etapele/secvențele lecției astfel: pregătirea aperceptivă, cu anunțarea temei supusă predării; tratarea, respectiv expunerea datelor fundamentale ale temei noi; generalizarea; aplicarea noilor cunoștințe. Un astfel de model de proiect didactic a rămas valabil în întreaga didactică
Istoria pedagogiei : educaţia între existenţă şi esenţă umană by Mihai VIȘAN, Mihaela MARTIN () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101000_a_102292]
-
În acest caz, I. C. Petrescu încerca să transpună principiile ,,școlii active” la cerințele școlii românești, tipărind în acest caz un prim volum din lucrarea Contribuții la o pedagogie românească. În cuprinsul acesteia regăsim un subtitlu semnificativ, Satul-temelia statului, în care pedagogul român invoca într-o manieră categorică o revenire la sat, la o ,,cultură țărănească prin valori create de țărani”. Fără discuție, acest capitol scoate în evidență influența poporanistă și personalismul energetic din ideile și tezele lui C. Rădulescu-Motru, deoarece în
Istoria pedagogiei : educaţia între existenţă şi esenţă umană by Mihai VIȘAN, Mihaela MARTIN () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101000_a_102292]
-
și tezele lui C. Rădulescu-Motru, deoarece în optica lui Petrescu lumea urbanului era nefirească. Cu o moralitate îndoielnică și neorganică pentru o doctrină educogenă sănătoasă a copilului sau a tânărului. În același timp, interesantă și corectă ni se pare teza pedagogului român privind originalitatea idealului educativ, originalitate care rezidă în cerințele reale ale vieții sociale: ,, Dacă se cercetează lucrările tuturor pedagogilor moderni (...) se constată că idealul educației este constituit din elemente rezultate din analiza omului și a menirii lui în genere
Istoria pedagogiei : educaţia între existenţă şi esenţă umană by Mihai VIȘAN, Mihaela MARTIN () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101000_a_102292]
-
pentru o doctrină educogenă sănătoasă a copilului sau a tânărului. În același timp, interesantă și corectă ni se pare teza pedagogului român privind originalitatea idealului educativ, originalitate care rezidă în cerințele reale ale vieții sociale: ,, Dacă se cercetează lucrările tuturor pedagogilor moderni (...) se constată că idealul educației este constituit din elemente rezultate din analiza omului și a menirii lui în genere. Metoda de fixare a idealului educativ trebuie radical schimbată în noul stat. Idealul educativ, în statul care se confundă cu
Istoria pedagogiei : educaţia între existenţă şi esenţă umană by Mihai VIȘAN, Mihaela MARTIN () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101000_a_102292]
-
români (1920), Raportul dintre intuiție și abstracție în învățământ. Elaborarea mintală (1929), Orientarea biologică în științele educației (1931), Realizări și tendințe în școala americană contemporană (1935), Unitatea vieții sufletești. Problema întregului în psihologie în raporturile ei cu educația (1934). Ingeniosul pedagog susținea un sistem de predare-învățare bazat pe intuiție, printr-o ,,ridicare” continuă a elevului din abstractul noțiunilor și ideilor transmise în concretul-empiric-palpabil: ,,Procedarea exagerată empiristă este antipsihologică, fiindcă ține spiritul într-o inerție perpetuă, în planul amănuntelor fără sistem, nesocotind
Istoria pedagogiei : educaţia între existenţă şi esenţă umană by Mihai VIȘAN, Mihaela MARTIN () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101000_a_102292]
-
printr-o ,,ridicare” continuă a elevului din abstractul noțiunilor și ideilor transmise în concretul-empiric-palpabil: ,,Procedarea exagerată empiristă este antipsihologică, fiindcă ține spiritul într-o inerție perpetuă, în planul amănuntelor fără sistem, nesocotind spontaneitatea creatoare, exact ca în cazul învățământului memorial-abstract.” Pedagogul ieșean propunea o analogie între treptele formale herbartiene în devenirea educogenă a copilului și cerințele principiului adaptării actului didactic la specificul etapelor de vârstă. În acest sens, Comicescu preciza cu veridicitate că ,,dacă, într-adevăr, copilul nu este un adult
Istoria pedagogiei : educaţia între existenţă şi esenţă umană by Mihai VIȘAN, Mihaela MARTIN () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101000_a_102292]
-
distincția dintre filosofia educației - al cărei obiect de studiu era în opinia sa ,,studiul scopurilor urmărite de educație” - și știința educației, respectiv pedagogia, cea care este preocupată de modul cum atinge scopul, obiectul ei propriu fiind mediul educativ, denumit de pedagog și ,,câmp” al fenomenelor educative. Despre psihologia educației, asimilată drept disciplină pedagogică, Todoran considera că domeniul său de cercetare este ,,studiul fenomenelor psihice care răsar în câmpul de întrețesere dintre atitudinile personale și acțiunea dirijată de mediul social.” O astfel
Istoria pedagogiei : educaţia între existenţă şi esenţă umană by Mihai VIȘAN, Mihaela MARTIN () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101000_a_102292]