28,837 matches
-
exporturilor, aflată la momentul respectiv în atenția Senatului, cu o nouă lege privind administrarea exportului. Aceasta urma să extindă comerțul Est-Vest, limitînd interdicțiile de export numai la articolele care consolidau capacitatea "militară" a altei țări. Această formulare avea să elimine restricția din 1962, impusă Legii controlului exporturilor, care interzicea exportul unor mărfuri în funcție de importanța lor "economică". Mondale și Muskie propuneau, de asemenea, Departamentului Comerțului să acorde licență de export pentru mărfurile pe care țările comuniste le puteau procura și prin intermediul altor
by Joseph F. Harrington, Bruce Y. Courtney [Corola-publishinghouse/Science/1036_a_2544]
-
Academicienii și oamenii de afaceri care-l însoțiseră în România pledau cu entuziasm pentru o politică de intensificare a cooperării științifice și tehnologice între cele două țări. Pe 20 noiembrie, DuBridge ceru Departamentului de Comerț să se gîndească la reducerea restricțiilor comerciale impuse României. Mai exact, el voia ca Departamentul să modifice procedurile de autorizare a exporturilor, astfel încît să permită firmelor americane să încheie acorduri de asociere cu firme românești 1369. Secretarul Departamentului de Comerț, Stans, răspunse pe 15 decembrie
by Joseph F. Harrington, Bruce Y. Courtney [Corola-publishinghouse/Science/1036_a_2544]
-
iunie, ziua în care președintele a luat această hotărîre, Casa Albă a ridicat embargoul comercial asupra Chinei și a publicat o listă de produse scoase de sub interdicția de export pentru Beijing 1436. Această acțiune, adăugată la hotărîrile anterioare privind eliminarea restricțiilor de călătorie pentru China, țara căreia președintele i se adresa în scris cu numele "Republica Populară Chineză", reflectau succesul primei runde a negocierilor chino-americane, desfășurate mai cu seamă prin intermediul Pakistanului. Președintele dorea acum să discute direct cu liderii chinezi din
by Joseph F. Harrington, Bruce Y. Courtney [Corola-publishinghouse/Science/1036_a_2544]
-
Republica Populară Chineză", reflectau succesul primei runde a negocierilor chino-americane, desfășurate mai cu seamă prin intermediul Pakistanului. Președintele dorea acum să discute direct cu liderii chinezi din Beijing 1437. Tot 10 iunie a fost și data cînd Nixon a pus capăt restricției cu privire la transportul 50/50 al grînelor exportate către țările comuniste 1438. În octombrie 1963, președintele Kennedy autorizase vînzarea făinii, a grîului și a altor produse agricole excedentare ale Americii către Uniunea Sovietică și Europa de Est. La implementarea acestei hotărîri, Departamentul Comerțului
by Joseph F. Harrington, Bruce Y. Courtney [Corola-publishinghouse/Science/1036_a_2544]
-
urmare, după 1964, nu s-a mai făcut nici un fel de transport sub pavilion american. În 1971, Departamentul Agriculturii estima că numai între 1965 și 1970, fermierii americani pierduseră peste 565 milioane de dolari din potențialul vînzărilor de cereale, din cauza restricției privind transportul preferențial. În aceeași perioadă, Departamentul a ajuns la concluzia că America pierduse 23 milioane de dolari la vînzările de porumb, 44 milioane de dolari la cele de orz și cîte 10 milioane la ovăz și secară. Preferința pentru
by Joseph F. Harrington, Bruce Y. Courtney [Corola-publishinghouse/Science/1036_a_2544]
-
forța de muncă din acest domeniu, dar, ceea ce era și mai rău, produsese pagube fermierilor americani, comercianților de cereale și industriei de transporturi interne, provocînd creșterea exacerbată a deficitului de plăți 1439. Avînd în vedere această situație, Nixon a anulat restricția privind transportul preferențial și a deschis porțile grînarelor americane către piețele străine. În dorința de a promova extinderea comerțului, președintele a renunțat să le mai ceară furnizorilor aprobarea de la Departamentul Comerțului pentru exportul de grîu, cereale și făină către China
by Joseph F. Harrington, Bruce Y. Courtney [Corola-publishinghouse/Science/1036_a_2544]
-
noiembrie 19711469. În decembrie, după aproape un an de muncă, Peterson a înaintat Casei Albe recomandările Consiliului pentru Politica Economică Internațională (CPEI) privind noua politică economică externă. Raportul cerea președintelui să instituie o nouă politică comercială agresivă, care să reducă restricțiile pentru import și export și să stabilească noi acorduri de extindere a comerțului cu estul Europei, inclusiv dreptul de a acorda "Clauza națiunii celei mai favorizate"1470. Administrația era de acord cu Peterson că trebuiau prezentate Congresului o serie de
by Joseph F. Harrington, Bruce Y. Courtney [Corola-publishinghouse/Science/1036_a_2544]
-
comuniste, nu numai Uniunii Sovietice 1550. Pînă pe 17 ianuarie, CPEI concepuse un proiect al Legii reformei comerciale, care avea să garanteze președintelui capacitatea de a asigura o mai mare flexibilitate, necesară atît pentru liberalizări îndrăznețe, cît și pentru eventuale restricții. Aceasta i-ar fi permis președintelui să implementeze un sistem temporar de preferințe generalizate pentru țările în curs de dezvoltare, să asigure negocieri bilaterale și multilaterale cu partenerii comerciali tradiționali și să încheie acorduri privind " Clauza națiunii celei mai favorizate
by Joseph F. Harrington, Bruce Y. Courtney [Corola-publishinghouse/Science/1036_a_2544]
-
aceeași zi, președintele a trimis Congresului proiectul său de lege, de 124 de pagini și senatorul Jackson, împreună cu alți 76 de susținători au introdus un amendament la legea care interzicea acordarea Clauzei țărilor fără economie de piață și care impuneau restricții de emigrare 1583. Administrația a acționat rapid. Kissinger a vorbit cu Dobrînin și le-a cerut sovieticilor să-i permită să anunțe Congresul că Moscova intenționează să interzică emigrarea numai în cazul unor "motive de securitate națională" și că Uniunea
by Joseph F. Harrington, Bruce Y. Courtney [Corola-publishinghouse/Science/1036_a_2544]
-
în care se afla puterea executivă. Jackson nu se mulțumea cu promisiunea sovieticilor de suspendare a taxelor de învățămînt. El voia mai mult. Moscova trebuia să garanteze un număr minim anual de vize de ieșire din țară și să reducă restricțiile de emigrare pentru toate naționalitățile 1586. Proiectul pentru legea de reformă comercială și amendamentul Jackson curmau efectiv șansa României de a obține o clauză separată. Condițiile comerciale impuse Bucureștiului erau aceleași ca și cele pentru Moscova. Oricum, România nu era
by Joseph F. Harrington, Bruce Y. Courtney [Corola-publishinghouse/Science/1036_a_2544]
-
economie de piață, care nu respectă dreptul cetățenilor la emigrare sau le condiționează emigrarea de anumite taxe nominale. La deschiderea audierilor, Administrația și-a prezentat depoziția în favoarea proiectului de lege care includea și dreptul președintelui de a acorda Clauza, fără restricțiile prevăzute de amendamentul Jackson-Vanik1591. În cursul lunii iunie, la audieri au compărut și o serie de martori reprezentînd interese speciale. Cîțiva dintre ei au pledat în mod special pentru acordarea statutului de Clauză produselor românești. Cei mai importanți martori au
by Joseph F. Harrington, Bruce Y. Courtney [Corola-publishinghouse/Science/1036_a_2544]
-
voi la legea aceea"1599. Comitetul de Mijloace și Resurse nu a putut fi influențat de insistențele președintelui. Miercuri, pe 26 septembrie, Comitetul a adăugat un amendament de tip Jackson-Vanik la capitolul V. Singura consolare a Casei Albe era că restricțiile nu se refereau și la credite. Joi, Nixon s-a întîlnit cu liderii republicani ai Camerei Reprezentanților, pentru a-i convinge să scoată amendamentul, pentru că altfel nu putea pune în aplicare acordul comercial sovieto-american și nici nu-și putea îndeplini
by Joseph F. Harrington, Bruce Y. Courtney [Corola-publishinghouse/Science/1036_a_2544]
-
motive de sănătate 1652. Ceaușescu s-a străduit, de asemenea, să promoveze imaginea României ca o campioană a egalității și drepturilor umane. El le-a spus delegaților de la Conferința pentru Securitate și Cooperare Europeană că România vrea să abolească toate restricțiile impuse în comerțul internațional și a cerut adunării să adopte o "Clauză universală a națiunii celei mai favorizate"1653. Ceaușescu era, de asemenea, conștient că Statele Unite erau din ce în ce mai preocupate de drepturile omului. Ca urmare, în martie, le-a povestit reporterilor
by Joseph F. Harrington, Bruce Y. Courtney [Corola-publishinghouse/Science/1036_a_2544]
-
tratatului de către ambele părți, produsele românești puteau primi statutul de "Clauză a națiunii celei mai favorizate" și Bucureștiul putea primi din nou credite Eximbank, care fuseseră suspendate din decembrie 1974. Prin acest acord comercial, România nu era exceptată de la lista restricțiilor de export, dar putea exporta mai ușor sticlă și articole de sticlărie, îmbrăcăminte, mobilă din lemn, plăci de oțel și încălțăminte de piele, în Statele Unite 1758. Pentru unii, în special pentru Ion Pacepa, care-și părăsise țara și pentru David
by Joseph F. Harrington, Bruce Y. Courtney [Corola-publishinghouse/Science/1036_a_2544]
-
au prezentat Departamentului de Finanțe o plîngere, în virtutea Legii antidumping, din 1921. Serviciul vamal al Statelor Unite a făcut investigații privind această plîngere. Mai tîrziu, a ajuns la concluzia că deși România vînduse sticlă sub prețul pieței, nu se puteau impune restricții, deoarece industria sticlei din SUA nu avusese de suferit de pe urma acestor vînzări 1790. Rapiditatea cu care fusese înaintată această plîngere era un prim indiciu că reînnoirea Clauzei pentru România avea să se lovească, în mod constant, de opoziția unor anumite
by Joseph F. Harrington, Bruce Y. Courtney [Corola-publishinghouse/Science/1036_a_2544]
-
trimis o notă cîtorva congresmeni, pentru a le liniști temerile. Aceasta le amintea că guvernul român îngrădește anumite drepturi ale individului, precum acela de a călători, dreptul la cuvînt și la practicile religioase, în mod excesiv, comparativ cu standardele occidentale. Restricțiile le suportau, însă, toți cetățenii români, indiferent de etnia și religia de care țineau. Mai mult decît atît, dat fiind conflictul istoric româno-ungar, orice restricție avea să fie respinsă în special de unguri și catalogată imediat ca discriminatorie 1799. Pe
by Joseph F. Harrington, Bruce Y. Courtney [Corola-publishinghouse/Science/1036_a_2544]
-
călători, dreptul la cuvînt și la practicile religioase, în mod excesiv, comparativ cu standardele occidentale. Restricțiile le suportau, însă, toți cetățenii români, indiferent de etnia și religia de care țineau. Mai mult decît atît, dat fiind conflictul istoric româno-ungar, orice restricție avea să fie respinsă în special de unguri și catalogată imediat ca discriminatorie 1799. Pe 2 iunie, Ford a cerut Congresului să-i permită să-și exercite dreptul de a scuti România de prevederile Paragrafului 402 privind emigrarea, pentru încă
by Joseph F. Harrington, Bruce Y. Courtney [Corola-publishinghouse/Science/1036_a_2544]
-
privind statutul ungurilor în România. Una din principalele plîngeri ale acestora se referea la foamea culturală. Bucureștiul limitase numărul de cărți și reviste ungurești care puteau pătrunde în țară. Deși admitea adevărul acestor spuse, Barnes argumenta în raportul său că restricțiile se datorează faptului că Bucureștiul vede în publicațiile ungurești o cale de promovare a unei poziții prosovietice în politica externă și de încurajare a revanșismului 1823. Raportul lui Bingham trata și problema emigrării. România recunoștea cu sinceritate că, fiind o
by Joseph F. Harrington, Bruce Y. Courtney [Corola-publishinghouse/Science/1036_a_2544]
-
lua măsuri în privința problemelor umanitare și de a le rezolva". Mai mult decît atît, Congresul trebuia să revizuiască legile de emigrare, pentru a se asigura că românilor care voiau să intre în Statele Unite nu li se mai impuneau și alte restricții suplimentare, de vreme ce aveau deja vizele de emigrare aprobate de București. În concluzie, Bingham a recomandat Congresului să recunoască statutul României de țară beneficiară de Clauză, oferindu-i, astfel, și un mijloc de a-și continua "politica externă independentă și curajoasă
by Joseph F. Harrington, Bruce Y. Courtney [Corola-publishinghouse/Science/1036_a_2544]
-
care susținea audierile voia să stabilească niște criterii de reglementare a modului în care aplica președintele politica de îngrădire a exporturilor. Printre aceste criterii se numărau posibilitatea de procurare a produsului din alte surse, efectul exporturilor și eficacitatea generală a restricției 1990. Administrația era împotriva conceptului criteriilor și cea mai mare concesie pe care o putea face era aceea de a accepta ca președintele "să cîntărească" posibilitatea procurării unui produs de pe piața externă înainte de a se hotărî să interzică exportarea lui1991
by Joseph F. Harrington, Bruce Y. Courtney [Corola-publishinghouse/Science/1036_a_2544]
-
a obținut cîteva concesii din partea Congresului. Legea administrării exporturilor din 1979 o anula pe cea din 1969, cu tot cu amendamentele ce-i fuseseră aduse și prevedea obligativitatea președintelui de a ține cont de o serie de factori înainte de a recurge la restricții de export în politica externă. Conform legii, hotărîrea președintelui nu era neapărat dictată de acești factori, printre care se număra și posibilitatea procurării unui produs de pe piața externă. Legea din 1979 includea și măsuri de urgentare a procesului de acordare
by Joseph F. Harrington, Bruce Y. Courtney [Corola-publishinghouse/Science/1036_a_2544]
-
procurării unui produs de pe piața externă. Legea din 1979 includea și măsuri de urgentare a procesului de acordare a autorizațiilor de export și menținea valabilitatea amendamentului din 1974, care-i dădea Departamentului Apărării drept de "veto" asupra exporturilor supuse unor restricții, din rațiuni de securitate națională. Noua lege, intrată în vigoare în septembrie, prelungea dreptul președintelui de a reglementa exporturile pînă în septembrie 19831992. Lărgirea comerțului a constituit, de asemenea, subiectul rundei de convorbiri GATT de la Tokyo, care s-au încheiat
by Joseph F. Harrington, Bruce Y. Courtney [Corola-publishinghouse/Science/1036_a_2544]
-
de afaceri. Această îndepărtare a companiilor americane de poziția de susținătoare ale comerțului românesc era surprinzătoare, mai ales în 1985. Susținătorii comerțului se străduiseră timp de doi ani să introducă la Legea administrării exporturilor un amendament prin care să reducă restricțiile comerciale, facilitînd comerțul Vest-Vest și Est-Vest. Legea administrării exporturilor expirase pe 30 septembrie 1983. Congresul nu o prelungise decît temporar, pînă în martie 1984, dată de la care președintele a reglementat exportul prin Ordonanța nr. 12470, pînă cînd Congresul a adoptat
by Joseph F. Harrington, Bruce Y. Courtney [Corola-publishinghouse/Science/1036_a_2544]
-
1985. Una din principalele probleme abordate pe parcursul celor doi ani de dezbateri a fost cea a exportului de tehnologie către Blocul Sovietic. Reprezentanții comerciali citau adesea un studiu al Academiei Naționale de Științe care constata că numai în anul 1985, restricțiile impuse de către guvern asupra exporturilor au privat țara de profituri pe termen scurt în valoare de 9,3 miliarde de dolari și de beneficii pe termen lung de peste 17 miliarde de dolari 2315. Legea ratificată de președintele american pe data
by Joseph F. Harrington, Bruce Y. Courtney [Corola-publishinghouse/Science/1036_a_2544]
-
au privat țara de profituri pe termen scurt în valoare de 9,3 miliarde de dolari și de beneficii pe termen lung de peste 17 miliarde de dolari 2315. Legea ratificată de președintele american pe data de 12 iulie 1985 reducea restricțiile impuse mai multor articole de "mică tehnologie", precum calculatoarele personale și limita dreptul Departamentului de Comerț de a refuza să acorde licențe de export pentru produsele ce se puteau procura de pe alte piețe 2316. Avînd în vedere timpul și banii
by Joseph F. Harrington, Bruce Y. Courtney [Corola-publishinghouse/Science/1036_a_2544]