29,334 matches
-
În pădurea de mesteceni care tremură ușor vântul bate nu se-ncurcă și-n albeața pinilor, în mătasea frunzelor, în dorul cutezător. Coaja dulce ce imprimă ordine firească-n glie te ferești ca fiecare să ajungi țară străină pictori sfinți din acuarele îi ferești ca-n pasul tău să se-ngroape în nădejde și în chin de visul tău. Alergăm după
Tremur final by Aurel Avram Stănescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83706_a_85031]
-
omul odată mort ar putea să mai învieze, aș mai trage nădejde în tot timpul suferințelor mele, pînă mi se va schimba starea în care mă găsesc. 15. Atunci m-ai chema, și Ți-aș răspunde și Ți-ar fi dor de făptura mîinilor Tale. 16. Dar astăzi îmi numeri pașii, ai ochiul asupra păcatelor mele, 17. călcările mele de lege sunt pecetluite într-un mănunchi, și născocești fărădelegi în sarcina mea. 18. Cum se prăbușește muntele și piere, cum piere
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85105_a_85892]
-
Chiar dacă mi se va nimici pielea, și chiar dacă nu voi mai avea carne, voi vedea totuși pe Dumnezeu. 27. Îl voi vedea și-mi va fi binevoitor, ochii mei Îl vor vedea, și nu ai altuia. Sufletul meu tînjește de dorul acesta înlăuntrul meu. 28. Atunci veți zice: "Pentru ce-l urmăream noi?" Căci dreptatea pricinii mele vă este cunoscută. 29. Temeți-vă de sabie: căci pedepsele date cu sabia sunt grozave! Și să știți că este o judecată." $20 1
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85105_a_85892]
-
Mihai Eminescu, sosit aici de multe ori împreună cu familia Micle, a petrecut nopțile dormind pe un braț de fân proaspăt cosit. Într-una din seri, pe una din scândurile foișorului, a scris prima strofă din poezia “Mai am un singur dor”. Apoi, cred că tot în acele nopți de vrajă, în sufletul său au răsărit și s-au șlefuit versurile poeziei “Sara pe deal”, pe care apoi a pus-o pe hârtie în cerdacul Bojdeucii lui Creangă... Ajuns pe creasta Repedii
Ce nu știm despre Iași by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/551_a_859]
-
adunat și am început să citesc: “Dragule drag. De-ai ști ce foc îmi pârjolește inima, ai veni până diseară. Cum știu, însă, că pentru un asemenea drum trebuie ceva timp să te pregătești, am să pun lacăt inimii, iar dorul am să-l leg în lanțuri, ca la ocnă! Să știe de stăpân! Te aștept ca pe o izbăvire, scumpule. A ta Zâna”. Sevastița mânca așezat și, din când în când, gusta din ulcica cu vin, dar nu mă slăbea
Ce nu știm despre Iași by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/551_a_859]
-
fiindcă prea te lungești la vorbă și nu-i momentul” - mi-a tăiat-o limbutul. O vreme, m-am hârjonit cu apa izvorului. Răcoarea apei îmi limpezea parcă și gândurile. “Uite că are dreptate mehenghiul. Degeaba lungesc eu pelteaua, fiindcă dorul de Zâna îmi seacă sufletul”. Drept urmare, mi-am aruncat prosopul pe umăr și am pornit aproape alergând spre chilie. De departe, mi s-a înfipt în ochi lumina din fereastra încăperii mele. Privirea a prins să cotrobăiască prin toate cotloanele
Ce nu știm despre Iași by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/551_a_859]
-
speriați... Umezită de picăturile de apă de pe corpul meu, iia i s-a lipit de trup... Eram o singură ființă!... După un timp, ne-am desprins unul de celălalt și ne-am privit cu pasiune... ― Mi-a fost atât de dor de tine, scumpule - a reușit să îngaime Zâna, învăluindu-mă într-o privire ce ar fi fost în stare să topească și un sloi de gheață... ― Aceleași cuvinte voiam să le spun și eu, dar mi-ai luat-o înainte
Ce nu știm despre Iași by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/551_a_859]
-
e alta, dragule. ― Să ne bucurăm că acum vom fi aproape unul de altul, chiar dacă nu ne vom putea vedea după dorința noastră. ― Așa are să fie, scumpule... Dar, până să ne spunem cât de mult ne-am perpelit unul de dorul celuilalt, uite aici ți-am adus de mâncare. Ai venit cale lungă și sunt sigură că ți-i foame. Spunând acestea, a ridicat marginea șervetului cu broderie nouă, dezvelind strachina cu tochitură, străjuită de o mămăliguță încă aburindă. Pe colțul
Ce nu știm despre Iași by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/551_a_859]
-
-ți fie de bine - mi-a răspuns el, așezându-se cu greu în fotoliul din fața mea. Pentru câteva clipe, am rămas tăcuți. Așteptam ca bătrânul să redeschidă vorba. N-a fost nevoie de prea multă zăbavă. ― Ei? Ți-ai prins dorul, dragule? - a căzut întrebarea bătrânului, precum ghilotina asupra capului nefericitului condamnat la moarte... ― Mmm... ― Am înțeles. Asta, însă, nu înseamnă ca noi să nu ne putem ocupa de ceea ce ne-am propus. ― Nici vorbă, sfințite - am răspuns eu, deși gândeam
Ce nu știm despre Iași by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/551_a_859]
-
greu mi-am revenit la starea firească... Altădată, când mă aflam la mănăstirea din codru, porneam în zori spre izvorul din vale. Acum, însă... lac de sudoare, eram dezorientat. Să merg la izvor sau?... În cele din urmă, a învins dorul de bălăceală, mai ales că m-am trezit asudat peste măsură... Când m-am întors de la izvor, ulcica cu lapte aburea încă și feliile de pâine proaspătă așteptau sub ștergar. Abia atunci mi-am adus aminte că m-a trezit
Ce nu știm despre Iași by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/551_a_859]
-
spui, atunci caută momente mai potrivite”. “Am să țin cont de sfatul tău”. “Sper să nu te conduci după zicala: <deșteptul promite și prostul trage nădejde>” “Ți-aș sugera să te gândești doar la întebarea bătrânului: <Ei? Ți-ai prins dorul, dragule?> și ai răspunsul la toate întrebările și dorințele tale. Bucura-m-aș să fie altfel, prietene”. “Cu alte cuvinte, nu mai pup eu o altă ocazie când s-o am pe Zâna în față cât îi hăul și dudăul
Ce nu știm despre Iași by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/551_a_859]
-
a răspuns: ― Uite că se poate. Părintele e chemat de stareț. Acum câteva minute a plecat. El fiind cel mai în vârstă călugăr de aici, pe deasupra și arhimandrit, de multe ori starețul îi cere sfatul. Așa că... ― Îmi era atât de dor de tine, scumpa mea. ― De ce nu mă întrebi și pe mine, dragule? Spune-mi, mai ai multe zile de sporovăit cu părintele? Căăă... ― Mai am, dragoste. Mai am. Da’ de ce mă întrebi? ― Fiindcă nu mai am răbdare... ― Poți să fii
Ce nu știm despre Iași by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/551_a_859]
-
Aș fi alergat la ea, dar gândul că m-ar putea vedea călugărul m-a ținut în loc. Am așteptat ca cele două femei să dispară după un cot al cărării. Nu aveam motive să mă grăbesc, de aceea călcam în dorul lelii... Ajuns pe malul iazului, m-am oploșit în dosul unei tufe de lozii, loc unde soarele avea să-mi stea de veghe tot timpul cât aveam să rămân acolo. Am sfârșit - ultima parte din volumul al zecelea din minunata
Ce nu știm despre Iași by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/551_a_859]
-
luat în primire gândul de veghe. “Da’ de când îți dă ție târcoale romantismul?... Ție, un... un Neica Nimeni” - l-am contrat eu. “Iaca că am călcat și eu într-o urmă de poet. Adevărul e că ai scăpat de tortura dorului nebun de Zâna”. “De fapt, mai tare s-a aprins, nepriceputule”. “Uite că m-a luat gura pe dinainte, fiindcă de fapt am vrut să spun că nu mai erai sigur că ea te iubește și îți duce dorul, dar
Ce nu știm despre Iași by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/551_a_859]
-
tortura dorului nebun de Zâna”. “De fapt, mai tare s-a aprins, nepriceputule”. “Uite că m-a luat gura pe dinainte, fiindcă de fapt am vrut să spun că nu mai erai sigur că ea te iubește și îți duce dorul, dar acea mână fluturată spre tine ți-a aruncat o chicătură de speranță...” “Să știi, amice, că de când te ții după mine ai mai căpătat și tu oleacă la minte”. “Tare mă tem că cel care a profitat din această
Ce nu știm despre Iași by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/551_a_859]
-
banii”... și totul să rămână a mănăstirii. În final, Boroh precizează: “Și, pentru credința, am iscălit jâdăvești[i]?”. Bine ai făcut, fiindcă, de-i fi iscălit românește, tot nu s-ar fi înțeles mare lucru. ― Dacă sfinției tale îi era dor de “Parthenie (Parsenii după spusa lui Boroh), cu mila lui Dumnezeu, patriarhă a sf(i)ntei cetăți a Ierusalimului și a toată Palestina” ascultă-l ce spune în 1746 martie 15: “Facem șt(i)re cu această carte a Patriiarșii
Ce nu știm despre Iași by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/551_a_859]
-
mâini pleci șî ea rămâni cu arșâțî în suflit. ― Dacă nu o voi putea vedea înainte de plecare, am să-i las o scrisoare în care am să-i spun ce am de spus. Să știe că și eu ard de dorul ei. Ai înțeles, Sevastițo? ― Apâi, dacî n-a înțălegi un suflit di mamî, atunci cini sî înțăleagî? Amu rămâi sănătos, conașule, cî eu m-oi duci. ― Mergi sănătoasă, Sevastițo, și nu uita... ― Da’ sî poati sî uit, conașule? Savastița nu
Ce nu știm despre Iași by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/551_a_859]
-
Voi mai călca eu pe aceste alei? Voi mai dormi eu în chilia mea? Oi mai vedea-o pe Zâna vreodată? Un impuls interior, însă, mi-a dictat pur și simplu: “Vei face drumul până aici de câte ori te-ar potopi dorul de ea. Numai de n-ar trimite-o bătrânul la vreo mănăstire de maici!” “ Doamne! Numai asta să nu se întâmple!” - m-am rugat eu în disperarea mea. În cele din urmă, am zărit turla bisericii. De undeva dinspre niște
Ce nu știm despre Iași by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/551_a_859]
-
-ne unul altuia toată dragostea din suflete... Spune-mi, scumpo - am deschis eu vorba - tu n-ai știut ce urma să se întâmple în seara asta? ― Nu, dragule-drag. N-am știut și nici n-am bănuit. Dar sufeream cumplit de dorul tău. ― Nici mama ta n-a știut? ― Poate că da, dar nu a lăsat să se vadă sau să se simtă ceva. ― Sau poate a fost o surpriză și pentru ea? ― Tot ce se poate. Tot ce se poate, fiindcă
Ce nu știm despre Iași by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/551_a_859]
-
dă-mi voie să-ți urez casă de piatră, prietene. Apoi, nu cred că ți-a trecut măcar prin minte că ai putea sta lângă iubita ta aici, în chilie mănăstirească. Așa ceva nu se va întâmpla de-ai muri de dorul ei!” - m-a “încurajat” gândul de veghe. “Îți mulțumesc pentru urare, dar...” “Eu nu ți-am spus decât ceea ce tu vei simți pe propria-ți piele mintenaș”. După o clipă, bătrânul și cu Sevastița s-au oprit. ― Dragule, să lăsăm
Ce nu știm despre Iași by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/551_a_859]
-
nici nu prea avea timp pentru așaceva. Își stabilise sediul permanent al locuinței pe iaht, iar cel provizoriu, pe șalupă. Ceva, părea, ieșit din comun. și nu doar părea. A sosit și o zi în care i s-a făcut dor de o excursie. Cu șalupa. Desigur, pe Dunăre. Numai el și soția. Piruietau, din val în val, ca la un concurs. Avansau, în zig-zag, pe valuri, cu viteză nebună. Burta șalupei a întâlnit un sul gros de nisip. Din sforțare
Hachiţe : schiţe şi povestiri ocrotite de promoroaca dragostei pentru viaţă by Constantin Slavic () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1196_a_1932]
-
caldă, frumoasă. Câmpia era înțesată cu prășitori, și în grupuri și răzleți. Marii majorități a acestora nu le venea a cânta. În general, nu o duceau bine. Le lipseau de-ale gurii, îmbrăcăminte și încălțăminte. În primul rând însă duceau dorul banilor. Pe ce să faci bani, la țară, în asemenea timpuri?! Mai pe nimic. Dar, cumnecum, viața-și urma cursul. Între acest noian de tristețe, licurea, ca o stea răspândind într-o noapte întunecată o lumină care te cutremura de
Hachiţe : schiţe şi povestiri ocrotite de promoroaca dragostei pentru viaţă by Constantin Slavic () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1196_a_1932]
-
în când, e o havană bună. Încerc să cultiv tutun, acolo, în selvă, într-un luminiș. Văd că ești hotărât să rămâi. — Bineînțeles! Cât timp îmi permit yubani-i, nu mă gândesc să mă mișc de aici. Și nu ți-e dor? — Dor? râse el, amuzat. De ce? Sau de cine? Dumneavoastră nu cunoașteți Chicago, părinte. Nici n-ați fost vreodată în Vietnam. Dacă ați ști ce înseamnă asta, nu m-ați mai întreba dacă mi-e dor... — Și familia ta? Nu-ți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2109_a_3434]
-
când, e o havană bună. Încerc să cultiv tutun, acolo, în selvă, într-un luminiș. Văd că ești hotărât să rămâi. — Bineînțeles! Cât timp îmi permit yubani-i, nu mă gândesc să mă mișc de aici. Și nu ți-e dor? — Dor? râse el, amuzat. De ce? Sau de cine? Dumneavoastră nu cunoașteți Chicago, părinte. Nici n-ați fost vreodată în Vietnam. Dacă ați ști ce înseamnă asta, nu m-ați mai întreba dacă mi-e dor... — Și familia ta? Nu-ți amintești
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2109_a_3434]
-
aici. Și nu ți-e dor? — Dor? râse el, amuzat. De ce? Sau de cine? Dumneavoastră nu cunoașteți Chicago, părinte. Nici n-ați fost vreodată în Vietnam. Dacă ați ști ce înseamnă asta, nu m-ați mai întreba dacă mi-e dor... — Și familia ta? Nu-ți amintești de ea niciodată? — Din fericire! Haideți, părinte, să lăsăm astea. Ajutați-mă să deschid conservele și să cinăm. Doi ani fără să fi gustat sparanghel. Vă imaginați? Doi ani! Închise breviarul, își termină rugăciunile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2109_a_3434]