32,705 matches
-
îndreaptă spre autodistrugere, nu eu voi fi acela care să o poată opri. Dar în America de Nord s-au obținut rezultate. S-a pus frână abuzurilor, masacrului și distrugerii. — Prea târziu. Deja nu mai rămăseseră indieni: peisajul nu mai putea fi recuperat, iar animalele dispăruseră. Am citit odată că la începutul secolului trecut existau în Statele Unite cinci miliarde de porumbei călători. În 1893, a murit ultimul exemplar al speciei la grădina zoologică din Cincinnati. Dacă asta e adevărat, dacă se pot nimici
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2109_a_3434]
-
mai plăcută. Dacă însă nu-l mai lași de la ureche, ești un om pierdut și, mai ales, nesimțit. Pe la orele 11 noaptea plutesc între somn și vis. Încă un pic și somnul mă va lua în stăpînire. Organismul își va recupera forțele și a doua zi voi fi bun de muncă. Țîrr, sună telefonul. Sar ca un arc, mă dumiresc unde sînt și ce-i cu mine și apăs pe butonul cu telefonașul verde. Ce faci, bătrîne? aud o voce pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1511_a_2809]
-
continua neutru: Un naiv prost. Ați lucrat la...? Pandele se apropia de 60 de ani și-l bătea gîndul să se retragă la pensie și să huzurească ca un belfer. Își propusese un program cu multă activitate fizică și să recupereze de la stat bănuții ce i se cuveneau, nu prin mărirea pensiei, cît prin lungimea ei. Cu gîndurile sale îndreptate spre viitor, Pandele răsucea în fel și chip o agrafă de birou și se aștepta să-l viziteze, ca de obicei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1511_a_2809]
-
este că mi-am dat demisia și deci nu-mi vei fi șef. De ce crezi că asta am vrut? A doua veste, pe care ți-o dau gratuit, este că vei sta foarte puțin șef. Nu vei avea timp să recuperezi nici măcar ce ai dat. De ce crezi asta? Eu văd mai sus puțin. Improvizația nu rezistă. Ai dat degeaba șpaga. Tu ce-ai făcut? Eu am scos de 10 ori cît am investit. Crezi că nu puteam plusa? Cum adică? Să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1511_a_2809]
-
dau mai mult decît tine. Dar ar fi fost o acțiune perdantă de la început. Șeful dă să plece, apoi se întoarce spre Ionel: Și s-ar putea s-o sfeclești și mai și. Cum? Să te grăbești cu șpăgile, ca să recuperezi și să te alegi cu niște cătușe. Îți spun astea ca să nu crezi că am ceva cu tine. Mulțumesc, șefu'! Peste trei luni Ionel trece șpaga dată la capitolul "pierderi". Doar Y este în căutare de alți chilipirgii. Of, candidații
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1511_a_2809]
-
bune, doamna Anica vindea borș făcut din pîinea găsită prin tomberoane. Niciodată n-a văzut-o cineva cotrobăind prin containerele din Tătărași. Sectorul ei de cercetare era cartierul Bularga. Pensia era mică de tot, însă bătrîna s-a gîndit să recupereze prin lungimea ei. Deja egalase numărul de ani de serviciu cu numărul de ani cît a luat pensie. De acum îmi scot pîrleala, se bucura pensionara. Adică cum, doamna Anica? Am muncit la dubălărie. Știi în ce miros și mizerie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1511_a_2809]
-
astfel de... Sîntem în UE și trebuie să... granița. Cine-i de vină? Evident că PD-L și PSD, monstruoasa coaliție. La vamă se cumpără posturile... Partidele le vînd pe bani grei și bieții oameni (vameșii adică) trebuie să-și recupereze investițiile. Unde mai pui că se cotizează din greu, intervine un rinocer alb. Vedeți ce averi au vameșii... Dar ce, politicienii au mai puțin? Dar, totuși... Nu sîntem o țară... Politicienii sînt vinovații principali... Și ce? Îi bagi pe toți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1511_a_2809]
-
plin. Blegul își crease un renume din faptul că era cel mai iscusit hoț din sat și, din acest motiv, era detestat de toată lumea. Într-o zi de iarnă m-am voinicit să mă duc tocmai în satul nou ca să recuperez o mașină de tocat carnea. Fusese împrumutată la niște prieteni, care așteptau să se uite cui a fost împrumutată de către mama. Ți-ai găsit să uite mama! După ce a făcut comanda Celui de Sus "să-i ardă focul" și "să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1511_a_2809]
-
poftă grozavă să Încerc tot ceea ce mi s-a interzis În copilărie. De pildă umblu cu picioarele goale, Înjur, Îmi șterg mîinile de capot, mă scarpin, ling farfuriile, rod resturile de salam de pe coajă. Am un soi de voluptate să recuperez ce mi-a luat educația. Nu sînt o doamnă Înnăscută, bunele maniere le-am dobîndit. În lume nu mă trădez, dar În singurătate Îmi chem Înapoi deprinderile naturale. Probabil că și atunci cînd scriu simt aceeași irezistibilă tentație să mă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2081_a_3406]
-
mă bălăcesc În sîngele balaurului ca blîndul Siegfried și cînd cred că În sfîrșit am devenit invulnerabilă la toate armele pămîntești, vine dintr-o praștie o piatră și gata - rămîn În drum, zac În praf, nimic nu se mai poate recupera la valoarea inițială cînd locul vulnerabil nu e În spate, ci În creier. Ca toate locurile În care existența se consumă Într-un provizorat perpetuu, sala de așteptare a aeroportului Otopeni are un aer tensionat, plin de nerăbdare. Aici oamenii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2081_a_3406]
-
și-a golurilor de memorie, sentimentele care mă copleșeau erau cele de stânjeneală și de neputință; stupiditatea mea și-a situației în care mă aflam. Cum puteam să stăm acolo și să-i cer străinului ăstuia să mă ajute să recuperez întâmplările vieții? Pungile de cumpărături se rupseseră și toate lucrurile mele se rostogoleau pe pardoseală, iar eu alergam după ele, aplecându-mă și lovindu-mă și împiedicându-mă: Iertați-mă. Îmi pare rău. Iertați-mă. Ați putea să... Iertați-mă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1862_a_3187]
-
Structura pare să reprezinte o specie de pește preistoric cu armură, chiar dacă imaginea e incompletă, mari porțiuni din ea fiind distruse. A doua imagine este reconstituirea mea speculativă. Textul a fost reprodus în mărime naturală. Din pasaj n-a fost recuperat nici un alt text. [imaginea rămâne neschimbată, cu textul în engleză] 4. Virus de computer, țânțar în chihlimbar Imaginea asta a fost descoperită sub forma unei etichete de acetat pe o dischetă 3½“ în intersecția Sheffield (vezi hărți/fotografii) și a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1862_a_3187]
-
am spus, nu prea pricep ce se întâmplă. E ca și când... viața pe care am avut-o nu era așa. Nu sunt... Aproape că am spus Nu sunt Eric Sanderson. Nu sunt un aventurier, asta încerc să spun. Mă străduiesc să recuperez totul. Nu eram sigur de ce simțeam imperioasa nevoie de-a spune lucrurile astea. Te-am sunat, ți-amintești? zise ea încet, pe tonul acela pe care oamenii îl folosesc când explică ceva unui prieten care ar trebui să știe deja
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1862_a_3187]
-
nici un deget ca să te-ajute. Așadar știau, în tot timpul ăsta când credeam că o iau razna ei erau reali și știau de mine. Păstrau tăcerea, nu făceau nimic. Doar priveau. Nu vor să m-ajute din cauza rechinului? Creierul meu recupera acum cu viteză. — Nu, am spus, ducând gândul până la capăt. Vorbești despre domnul Nimeni, nu-i așa? — Vorbesc despre angajatorul lui. Dar, cum spuneam, asta nu face nimic, pentru că eu sunt mai mult un fel de liber-profesionistă. Taxa mea e
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1862_a_3187]
-
doctorul, sau altcineva, pusese un scaun mic, de lemn. Am pus cușca jos și, fără vreun motiv clar, am hotărât să mă așez un minut. Nu mai gândeam. Mintea îmi încremenise, era goală, singură, aștepta în frigul iernii s-o recuperez. Dar eu nu eram pregătit încă pentru asta. Odată ce porneam spre ea, știam că trebuia să retrăiesc totul, tot ce spusesem și tot ce spusese ea. Aș fi încercat să deslușesc ce-ar fi putut însemna fiecare cuvânt și inflexiune
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1862_a_3187]
-
într-un... (M-am oprit în fața ușii și am dus mâna la buzunar după chei.) ... într-un fel pur academic, atunci probabil că nu vină trebuia să simt, ci... Ci. Mintea mea reveni brusc la realitatea imediată, grăbindu-se să recupereze cele întâmplate. M-am uitat la cheile din mână, apoi la ușa din fața mea. În ultimele, cât?, zece minute, umblasem ca în vis, cu mințile aiurea, în vreme ce corpul meu se mișca pe pilot automat. Acel pilot automat mă adusese acolo
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1862_a_3187]
-
blocul de peste drum, cinci etaje mai jos. Michel trebuise să aștepte Întoarcerea locatarei, sperând din suflet că nu are pisică. Află că fata era redactor la 20 Ans; trăia singură și venea acasă târziu. Nu avea pisică. Se Înnoptase; Michel recuperă canarul care tremura de frig și de frică, lipit de peretele de beton. De câteva ori, de obicei când ieșea cu gunoiul, a Întâlnit-o din nou pe redactoare. Ea Înclina din cap, probabil În semn de recunoaștere; Îi răspundea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2052_a_3377]
-
Și de ce îl ținea ascuns în mijlocul pădurii? Nu știam răspunsul la nici una din aceste întrebări, însă îmi dădusem seama că trebuia să îi ajut cu orice preț, așa că le-am spus: — Dați-mi un arc și voi pleca! Vă voi recupera aurul! Zis și făcut. Balaurul avea trei capete și scuipa foc și pe nări. Era de zece ori mai puternic în realitate. Însă eu știam că urechea era punctul lui sensibil. Am fixat săgeata în arc, l-am ridicat și
Buchet de amintiri by Tudorina Andone () [Corola-publishinghouse/Imaginative/459_a_878]
-
nări. Era de zece ori mai puternic în realitate. Însă eu știam că urechea era punctul lui sensibil. Am fixat săgeata în arc, l-am ridicat și am țintit exact urechea balaurului. Spre mirarea mea, l-am doborât și am recuperat aurul spiridușilor, așa cum le promisesem. Și uite așa am devenit eu eroina lor. După ce mi-au mulțumit și m-au îmbrățișat, m-au condus la un portal și așa m-am întors la părinții mei. O zi deosebită Cristiana Buzea
Buchet de amintiri by Tudorina Andone () [Corola-publishinghouse/Imaginative/459_a_878]
-
complex, frumos ca o dimineață de iunie petrecută În mina de uraniu. Mi s-a adresat: — Tie luăm Întrieg sau tie diezasamblăm? M-au luat Întreg, aș putea spune, dar, având În vedere că un sfert de cap a trebuit recuperat din spatele șifonierului, iar un alt sfert din frigider, putem vorbi și de o oarecare asamblare. În dreptul liftului, madame Kropotkina se Învârtea ca o muscă prinsă În borcan, prefăcându-se că uda rododendronul artificial din hol. — Domnu’ Igor, e frumos că
Câteva sfârşituri de lume by Georgescu Adrian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1315_a_2385]
-
-o și am tras un gât, urându-i politicos „casă de piatră“, după care l-am miruit scurt cu patul pistolului. A rămas pliat peste portiera mașinii, ca un prosop pus la uscat, În timp ce miresica, scheunând furioasă, și l-a recuperat cu aceeași grijă cu care eu dezlipeam foaia de pe antenă. Câteva minute mai târziu, taximetristul m-a lăsat exact de unde mă culesese și a părăsit scena cu o recompensă care l-ar fi făcut și pe sultanul Bruneiului să se
Câteva sfârşituri de lume by Georgescu Adrian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1315_a_2385]
-
mănâncă. # N‑a trecut încă mult timp de când Rainer și‑a ieșit din fire și a rătăcit cărarea prestabilită de copil al Domnului. Pe atunci, credința catolică îi ținea loc de multe alte lucruri pe care acum speră să le recupereze prin violență. În mijlocul acestui grohotiș, sora lui, Anna, e cuprinsă, în ultimul timp, din ce în ce mai des de muțenie; uneori răbufnește iar și mătură tot ce‑i iese în cale. Astăzi stau amândoi întinși pe patul Annei și se strâng în brațe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1971_a_3296]
-
rămânem. „Sunați la luna nouă din bucium, la începutul lunii, pentru ziua sărbătorii.“ ...Încerc să-mi dau seama unde am ajuns, cât e ceasul. Brațele somnului sunt încă lungi și multe, adun puteri, întrevăd o geană de țărm, recad, revin, recuperez tânărul acela nu prea tânăr, clovnul candid, cu fruntea înaltă și sprâncele stufoase și privirea de copil, deslușesc prin ochiul zgâriat cu unghia în gheața geamului o gară ninsă și pitică, cearceaful fără sfârșit al câmpiei, ritmul vântului care o
Cartea fiului by Norman Manea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/597_a_1348]
-
cu toții la ora cafelei. Ceștile peste tot, aburind. Se răsfoiesc ziarele, deslușește frânturi din evenimente familiale, mondiale, surprinde obișnuitele știri despre piață și aprovizionare, despre programul televiziunii, despre meciuri și rația lunară de benzină, divorțuri și denunțuri. Așadar : ziua îl recuperează din fundul pâclos, să-și regăsească liniștea astmatică, gâfâitoare, maniile, disperarea îmblânzită. Nu pierduse toate punțile, încă în stare a se suporta între ei ? Schițele pe calc foșnesc între degetele sale afumate. Se întinde deasupra hârtiei de ozalid, ascute creioanele
Cartea fiului by Norman Manea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/597_a_1348]
-
în scurte convorbiri plictisite. Gongul îl prinde strângându-și hârtiile, planurile. Adună, grăbit, creioane colorate, rigla de calcul, se ridică în picioare. Peste chipul ermetic, pulberea oboselii ridează obrazul japonez. Aleargă, nerăbdător, spre singurătatea duminicii. ...Întors, întortocheat, în trecut, să recupereze întâmplări și gesturi de care fusese deposedat. Asculta duminica rulând, oră cu oră, dublată de curgerea îndărăt, oră cu oră, gest și cuvânt lângă gest și cuvânt. În jurul pereților, dulapurile metalice, planșetele. Douăzeci și trei de planșete și cinci dulapuri
Cartea fiului by Norman Manea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/597_a_1348]