29,334 matches
-
și preoții râseră de lăcomia lui, iar părintele Ascanio, bucătarul-șef - mărunt și zbârcit - se umfla în pene la laudele pe care nu mai prididea să le aducă fasolei lui. — Divine! Divine, scuzați-mi expresia... Sunt lucruri cărora le duci dorul, acolo, înăuntru... amănuntele... bruma aceea de șofran... foile de dafin... iar cârnații, desigur! Minunați, cârnații... — Încă puțin? — O să plesnesc... Dar mai putu încă vreo două linguroaie, și niște portocale prăjite, și o cafea neagră și tare ce vopsea ceștile. Și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2109_a_3434]
-
de activitate. Și se putea spune că asta constituia mândria ei cea mai mare. Marea! Era acolo: albastră și liniștită și îl umplea de bucurie să o vadă după atâta vreme. Înțelese că în acei doi ani îi fusese mereu dor de ceva și acum știa de ce anume: De orizonturi! Cu excepția lagunei, în puține locuri din selvă se putea găsi un câmp vizual care să atingă mai mult de două sute de metri. Zidul de vegetație tăia priveliștea și, cu timpul, se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2109_a_3434]
-
Peisaj stradal Cu ochii țintă dup-o fată, Având un trup fenomenal, N-am mai văzut-o dintr-o dată... Lua-l-ar dracu’ de canal! Revedere surprinzătoare C-un amic, plecat peste hotare Și de care chiar mi-era cam dor, M-am găsit, din pură întâmplare, Când dădeam să intru-n... dormitor! Scopul scuză mijloacele În curând va fi și vila gata, C-au muncit de le-a ieșit și untul; El, făcând comerț cu ridicata, Ea, făcând amor cu
IOAN TODERA?CU by IOAN TODERA?CU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83934_a_85259]
-
A îndrăznit destul de mult, a depășit destule granițe și mi-a acceptat adevărul fără îndoială... așa cred... așa sper. Sigur că orice relație are un anumit timp de acomodare, de adaptare, de cunoaștere și încălzire... dacă deja mi-a fost dor de ea două săptămîni, după aceea cînd ne-am văzut din nou am crezut că s-a aprins un întreg arsenal de iluminare interioară. Nu reușeam să-mi iau ochii de la ea, mi se părea indescriptibil de atractivă și cred
ANOTIMPUL ILUZIILOR by CRISTI ROMEO () [Corola-publishinghouse/Imaginative/270_a_504]
-
și simte că este mai mult cu fiecare moment... în astfel de zile parcă se anunță o schimbare esențială în tot ceea ce e în univers... și această schimbare înseamnă o nouă însuflețire, un fior existențial... Ce înseamnă să-ți fie dor de cineva atît de mult încît să simți că întreaga ta ființă, cu tot sufletul, cu fiecare fribră, celulă, particolă, cu tot ce înseamnă intensitate, cu tot ceea ce ești, își dorește și are nevoie de acea prezență? Și să simți
ANOTIMPUL ILUZIILOR by CRISTI ROMEO () [Corola-publishinghouse/Imaginative/270_a_504]
-
lua o mașină bengoasă, gîndește Doru. Dumnezeu însă a luat-o în primire pe Raluca și a făcut minuni în doi ani. Raluca, scîncea Doru, hai să ne luăm o mașină acătării, să mai ieșim și noi un pic. Dar, Dorule, dacă boala asta se întoarce? Nu ești sigur niciodată.. Ne vom descurca noi cumva. Dar donațiile sînt pentru transplant, Doru. Doar n-o să ne ceară socoteală cineva. Dar nu-i moral. Nu vezi viața cum este? Azi ești și mîine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1511_a_2809]
-
aparte. Adică, la ce te gîndeai? La un Mercedes clasa C. Este un vis! Eu nu mă gîndeam la Mercedes, replică rece Raluca. Un Megane este perfect pentru noi. Megane are și familia Trifan, murmură Doru. Și ce dacă? Înțelege, Dorule, părinții se împrumută pentru 10 ani. Dar avem banii de... De ce? Dacă tot nu mai trebuie... Și dacă apare ceva la fel de grav? Poate mama, poate tata, poate tu, ce ne facem? Nu mai fiți așa de prăpăstioși! Părinții nu intervin
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1511_a_2809]
-
Ce mai face soțul tău, cum o mai duce cu sănătatea? Dar băiatul? Pe cînd nunta? Aștept să-mi trimiți ultimul tău volum de versuri. Salută-i pe toți cei cunoscuți din partea noastră și spune-le că ne e tare dor de ei - mai puțin de Birgit. Pe tine și ai tăi vă Îmbrățișăm cu drag Gerda și Rudolf țMint. Nici n-a pomenit de Birgit În scrisoare. Atunci de ce? La ce-mi folosește? Voi continua). „...mai puțin de Birgit“ - ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2081_a_3406]
-
fața îngropată unul în gâtul celuilalt, respirând și stând nemișcați. Te simți bine? am întrebat aproape în șoaptă, cu gura sub lobul urechii ei. — Mda, așa cred. Mda. Aerul, cuvintele dinlăuntrul ei lovindu-se de gâtul meu. Mi-a fost dor de tine. — Am uitat de tine, Clio. Am uitat totul. Îmi pare tare, tare rău. — Hei. Stai liniștit, nu face nimic. Mâna ei pe gâtul meu și degetele ei mângâindu-mi buclele de păr de pe ceafă. Nu face nimic. Totul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1862_a_3187]
-
Scout chicoti. — Aha. Am scormonit amândoi jăraticul. Trecu un timp. — Deci. De când te ascunzi aici, jos? — De ani de zile. — Dumnezeule, asta-i mult. Nțț! Nu când te gândești la cât voi mai sta aici. Probabil că ți-e tare dor de ei. — De cine? De familia mea? Mda, mie dor de toți - de prieteni, secrete, bârfe, de toate lucrurile astea, de barurile cu adevărat mișto, alea în care-i cunoști pe toți. Aveam un loc la facultate, muzică, haine - avea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1862_a_3187]
-
pod de urgență aruncat peste un abis. Italo Calvino 30 Rămas bun și adio, încântătoare doamne spaniole Am căzut și m-am rostogolit, m-am lipit și m-am învârtit printre promisiuni gânduri povești planuri șoapte tânjiri minciuni trucuri secrete doruri surprize iubiri pasiuni dureri melodii amintiri dorințe griji îndoieli, de jos în sus și dinăuntru în afară într-un infinit lichid al istoriei, minții și învolburatului, formidabilului concept. Imediat sau târziu - nu avem cum să știu - turbulența început să scadă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1862_a_3187]
-
proprietar. O să mă mut pentru o vreme. N-am spus nimănui că plec, nici tatei. Nu știu dacă e bine sau rău ceea ce fac, dar adevărul e că nu mai fac față, nu mai rezist să fiu eu. Mi-e dor de tine, Clio. Îmi pare tare, tare rău. 34 Ultima sforțare Alunecând, pierzându-mi dezechilibrul, m-am sforțat să mă ridic în picioare. Împleticindu-mă pe puntea înclinată și udă cu laptopul lui Nimeni la subsuoară, am strigat spre apa
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1862_a_3187]
-
doar lacrimi și suspine. Dragoste dincolo de carne... Am să port cu mine-n vis, Dragostea ce ți-am promis. Am să port cu mine-n gând, Chipul și zâmbetul tău plăpând. Am să port cu mine-n suflet, De-al dorului tău plânset. Am sa port cu mine-n moarte, Ale tale blânde șoapte. Și de-ar fi mâine să plec, Și în moarte să mă înec, Știu că am să ajung în Rai, Gândindu-mă la al tău dulce grai
Ramuri, muguri si mugurasi de creatie olteniteana Antologie de poezie și proză oltenițeană by Nicolae Mavrodin si Silviu Cristache () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91640_a_93419]
-
un maldăr de ziare - le pregătise, pesemne, pentru Digby, Înainte ca doctorul să-i fi interzis lectura lor. Îl ispitea gîndul de a se opri puțin ca să le citească, dar o asemenea ispită măruntă nu se potrivea cu aprigul său dor de aventură. Da, astă seară va săvîrși o faptă pe care nici un alt pacient nu cutezase s-o săvîrșească Înaintea lui: va intra nesilit În „Pavilionul special“. În timp ce cobora tiptil, cu băgare de seamă, scările, Îi veneau În minte cuvinte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1985_a_3310]
-
era vorba, presele Își Încleștau fălcile puternice, iar compresoarele Începeau să fluiere absente. A așteptat la răscruci, a pândit din spatele fântânilor, lizierelor și zidurilor, s-a pitulat pe sub poduri. Degeaba era el peste tot, Alfina nu era nicăieri. De atâta dor, Fauvé ajunsese ca un Opel second-hand, cu kilometrajul dat mult În spate, dus apoi În târg să-i fie vândut unui nepriceput. În față vedea doar femininul triunghi al grilei de radiator, moment În care retrovizoarele i se abureau, iar
Câteva sfârşituri de lume by Georgescu Adrian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1315_a_2385]
-
dispăruse, toate grinzile pe care se sprijinise până atunci construcția amenințau s-o ia la vale. Deja surprinsesem câteva cârcoteli În zonele mai mărginașe ale expunerii, unde Iggy era privit ca un erou. Multe dintre iubitele sale neglijate Îi duceau dorul. Lirelete amțeninau să inter și ele În gervă. Pe cetâva zdiuri se vaedeu deja așife scirse de mănâ chmeând la relovtă. Era, așadar, naceser să iua msuări rugent. Răsărind, soarele trimitea către cilindrul În care locuia Vera, aflat nu departe
Câteva sfârşituri de lume by Georgescu Adrian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1315_a_2385]
-
Elena Marin Alexe Dimineața-n voaluri de ceață Cată spre mine prin ochiul de nor Îmi așterne pe tavă viață Și răcoarea tandră mângâie dor Salut tăcută doi fulgi prinși în zbor Și uit pentr-o clipă vis și firesc Mă prind în hora celestă ușor În tainica joacă simt că trăiesc Poartă amiaza pe umerii grei Raze de soare zâmbind obosit, Mângâie-n treacăt
O zi cu mine by Elena Marin Alexe () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83254_a_84579]
-
aduc cerul atât de aproape În noaptea neagră ce biruie tot Mă închin așteptând și umilă Aplec în taină dorința ce-o port Implorând iertare și milă Blând din tării o voce-mi răspunde Sigiliu pune pe inima mea Alungă dor și temeri profunde Și-ndată adorm pe-o rază de stea
O zi cu mine by Elena Marin Alexe () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83254_a_84579]
-
început, copilele se grupară, unele la dreapta altele la stînga, fiecare după cum era A ori B. Fata de la perete se așeză între cele mai numeroase. Cîntînd, mai puținele înaintară doi pași: La noi mai puține Și la voi mai multe. Dorul Mărioarelor, Surioarelor. Și, dacă vă place, Dați pe Ileana încoace. Dorul Mărioarelor, Surioarelor. Numita Ileana trecea din tabăra celor numeroase în a celor puține. Alegerea continua pînă cînd, în primul grup, rămaseră doar cinci iar, în celălalt, șase fetițe. Fură
CARTIERUL SULAMITEI by MARCEL TANASACHI () [Corola-publishinghouse/Imaginative/513_a_701]
-
după cum era A ori B. Fata de la perete se așeză între cele mai numeroase. Cîntînd, mai puținele înaintară doi pași: La noi mai puține Și la voi mai multe. Dorul Mărioarelor, Surioarelor. Și, dacă vă place, Dați pe Ileana încoace. Dorul Mărioarelor, Surioarelor. Numita Ileana trecea din tabăra celor numeroase în a celor puține. Alegerea continua pînă cînd, în primul grup, rămaseră doar cinci iar, în celălalt, șase fetițe. Fură alese căpeteniile. Firește, una era Cristina. Cealaltă, o fetiță mică și
CARTIERUL SULAMITEI by MARCEL TANASACHI () [Corola-publishinghouse/Imaginative/513_a_701]
-
ideea). Poate că pe lângă ceea ce cunosc eu mai există și altceva, dar ce‑ar putea să fie acest ceva? Nu pot nicidecum să‑mi dau seama, dar sigur e un lucru inutil din moment ce nu‑mi lipsește și nu‑i duc dorul. Ca atare, asta nu se face, deși la Sophie întâlnești destul de des lucruri inutile. În camera ei atârnă fotografii înrămate: Sophie la trei ani, la patru ani, cu rochițe frumoase și de bun gust, pe un teren privat sau în fața
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1971_a_3296]
-
nu este a unei fantome, ci, foarte concret, a iubitei lui Sophie. E concretă, dar totuși ireală precum conceptul de clasă muncitoare. Ireală ca exploatarea, de care te poți elibera oricând dacă ai voință. Individul contează întotdeauna. Mamei îi e dor de cuvintele, faptele și realizările bărbatului mort, pe care uneori i‑ar plăcea să‑l aibă lângă ea în pat și pe care și l‑ar dori întotdeauna prin preajmă ca s‑o ajute cu educația unicului lor fiu. E
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1971_a_3296]
-
voluntariat. Să umblu eu să lipesc poezele prin tramvaie! Mă cutremuram la gândul ăsta. Dar, pe de altă parte, eram și ușor flatat fiindcă voiau să mă bage Într-o acțiune culturală. Ah! suspina suflețelul meu snob și ars de dorul literelor. Of! zicea același suflețel, meschin și Îndurerat de neputințe. Dar ei nu-mi cunoșteau secretul: pe mine, tocmai literatura mă omorâse. Impotența mea avea baze literare, eram sigur de asta. Mă pusese dracu’ să scriu. La Început scrisori de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1895_a_3220]
-
el Încă de la 13 ani. Și, Înțelegând asta, s-a gândit că ar putea profita. A Început să-și vândă poveștile, 25 de bani foaia, 5 lei caietul. Cam atâta costau și BPT-urile cărora le dusese atât de mult dorul Într-o vreme. Bani mulți pentru niște copii de țăran, Însă Leac nu și-a pierdut cititorii. Ba, pervers Însetat de glorie și bani, a căutat să-și facă oferta și mai atractivă: a Început să scrie istorii pornografice În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1895_a_3220]
-
obrazul. N-am mai căutat-o, nici n-am mai apucat, când am Încercat s-o fac, de pe mobil mi-a răspuns robotul rețelei. Am aflat apoi că plecase din țară, se pare că definitiv, În Noua Zeelandă. I-am dus dorul, o vreme am suferit un pic, mi-era ciudă că, iată, avusesem o șansă și nu punctasem În mod decisiv. Reușisem, pe de o parte, să stârnesc invidia lui Leac - m-a luat, după Întâmplare, la Întrebări, eu am făcut
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1895_a_3220]