30,781 matches
-
Ce le pasă Damelor!!! VERBA WOLANd Ruxandra CESEREANU Fortuny și Galliani Una din plăcerile mele de anul trecut la Veneția, în 2007, a fost și vizita nonconformistă prin câteva palazzo-uri de obicei închise (Grassi, Van Axel, Fortuny), care găzduiau varii expoziții cu tâlc mai mult sau mai puțin. Palazzo Fortuny, de pildă, găzduia o splendidă expoziție intitulată ArtTempo, ce recapitula arta de-a lungul vremurilor, oferind gurmandului și totodată gurmetului cel mai grozav salon-hală de tip suprarealist, imaginat vreodată. Nici pomeneală
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2205_a_3530]
-
de anul trecut la Veneția, în 2007, a fost și vizita nonconformistă prin câteva palazzo-uri de obicei închise (Grassi, Van Axel, Fortuny), care găzduiau varii expoziții cu tâlc mai mult sau mai puțin. Palazzo Fortuny, de pildă, găzduia o splendidă expoziție intitulată ArtTempo, ce recapitula arta de-a lungul vremurilor, oferind gurmandului și totodată gurmetului cel mai grozav salon-hală de tip suprarealist, imaginat vreodată. Nici pomeneală să-și poată închipui cineva așa ceva (la Centrul Pompidou din Paris am văzut expuse frânturi
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2205_a_3530]
-
pricina vreo două ore, minunându-mă cu voluptate minuțioasă de ceea ce vedeam. O a doua vizită specială și delicioasă am făcut la palazzo-ul Querini-Stampalia, care găzduiește un muzeu privat al artei practicate în lagună, dar care, acum, dăruia și o expoziție concentrată a desenelor lui Omar Galliani (în cadrul Bienalei de Artă, dar ca eveniment colateral), artist plastic italian, care a lucrat mult în China, preluând tehnicile de aici. Habar nu aveam cine era Galliani, dar văzusem afișele prin lagună, iar ceea ce
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2205_a_3530]
-
Desene animate pentru adulți din lumi pătrate Constantin Vică Expoziția Animations/Fictions este un act de oficializare a unei pop-culturi atât de productive care se dezvoltă acum și În România: animația ca produs al celorlalte arte vizuale, animația ca resursă creativă a celorlalte arte. De la Gopo, trecând prin puținele ore
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2197_a_3522]
-
De la Gopo, trecând prin puținele ore de desene animate ale vechii televiziuni (parțial color!), la Walt Disney și zecile de canale specializate, alături de Întreg fenomenul de masă al benzii desenate și al filmelor de animație (fără a lua În calcul expozițiile dedicate conexiunii animație - cultură vizuală În muzee) e un drum lung. Poziția curatorială a Ruxandrei Balaci - animațiile sunt un fenomen de masă care modifică (prin interacțiune sau prin diferențiere) arta contemporană - se susține, ironic, la nivelul Întregului Muzeu Național de
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2197_a_3522]
-
mai bine omul social: atacă și agresează. O Înșiruire de soldați și mașinării de luptă, foarte frumos colorate, reprezintă imaginea grotesc-umană a unei apocalipse de poliester și carton. Wang Du, artist chinez care trăiește la Paris, este cel care deschide expoziția cu un Défilé. Dacă Încă nu v-ați Încins, ca-n jocurile din copilărie, atunci e clar, trebuie să numărați veverițele din Gathering Paradise, o lucrare din 1991 a lui Sandy Skoglund. Lucrarea face parte dintr-o serie din anii
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2197_a_3522]
-
1996 artista și-a „recăpătat“ vocea. Piticii oare ce mai fac? În aceeași Încăpere, artistul Pierre Bismuth combină diferite versiuni titrate În limbi naționale a Cărții Junglei. Globalizarea vine prin desene animate? Hardcore despre viitor Probabil, artistul central al acestei expoziții e Alain Séchas. Prezent cu mai multe lucrări, artistul francez joacă rolul „moralistului“ ironic, eliberator, Într-o lume În care formele cele mai simple, și cele mai naive, devin obiecte de consum. Pisica cu colac de salvare, o pisică din
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2197_a_3522]
-
Neagu, Horia Bernea sau Peter Iacobi sunt prezenți (unele lucrări pentru a două oară la muzeu) pentru a recondiționa oarecum istoria artei contemporane la noi. Lucrări de Napoleon Tiron sau Geta Brătescu Încă mai interesează, chiar dacă uneori, tocmai venit din expoziția de Animations, simți un decalaj și un gol cultural: timp de 50 de ani, cultura vizuală a fost atât de redusă În România. Lipsa anumitor medii (video, de exemplu) explică multe. M-a șocat tripul tradiționalist-ortodoxist al lui Constantin Flondor
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2197_a_3522]
-
În raport cu actuala construcție a capitalismului, la fel de dinamică și nivelatoare. Video nu e chiar un mediu inutilizat aici, se poate vedea și-n lucrările lui Ioan Grigorescu sau Iosif Kiraly, care duc rezistența imaginii la maxim În actul ei de arhivare. Expozițiile de acum reamintesc rolul muzeului În mișcarea de selecție și de „canonizare“. Tot el face și munca descoperirii de zone culturale care pot fi naturalizate aici. Mai bine zis, cu ambele expoziții, a Încercat să-și atingă ambele roluri. Poate
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2197_a_3522]
-
imaginii la maxim În actul ei de arhivare. Expozițiile de acum reamintesc rolul muzeului În mișcarea de selecție și de „canonizare“. Tot el face și munca descoperirii de zone culturale care pot fi naturalizate aici. Mai bine zis, cu ambele expoziții, a Încercat să-și atingă ambele roluri. Poate că a și reușit. Animations/Fictions Opere din colecția Fonds national d’Art Contemporain, Paris ianuarie - august 2008 22 de artiști francezi și străini peste 40 de lucrări (pictură, grafică, instalații, videoart
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2197_a_3522]
-
de libertate Constantin Vică Daniel Knorr s-a născut În 1968 În București. La vârsta de 14 ani a emigrat În Germania federală. A studiat la Academia de Arte din München și la Vermont College din Statele Unite ale Americii. Prima expoziție personală o are la München, În 1994. Mai puțin cunoscut publicului românesc, el a revenit cu proiecte În ultimii ani: În 2001, la Bienala „Periferic“ de la Iași și la Galeria Nouă, În 2006 la Studioul Protokoll din Cluj. Ultima sa
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2197_a_3522]
-
vânzare În supermarket. Le-am expus la München Într-un magazin mare, În secția de papetărie. Se numeau „Kampfpinsel“, adică „pensule de luptă“. Cred că mă gândeam la Colentina când le-am făcut. Au aparținut unei inițiative artistice care prevedea expoziția În afara contextului artistic, adică Într-un supermarket, pentru a „surprinde“ spectatorul sau recipientul. Avatarul tău de Skype e o pisică specială. Zi-mi de acest avatar și În general cum Îți faci tu comunicarea prin noile tehnologii. Cum te relaționezi
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2197_a_3522]
-
cu poliția. Pentru că Poliția avea În societate o imagine nefavorabilă, polițiștii au căutat să colaboreze În acest proiect. Ei mi-au așternut 500 de grame de cocaină confiscată, și eu le-am propus să-și facă reclamă În salonul de expoziție. Deci am expus sistemul Împreună cu valorile sale. Cocaina pe stradă ar fi făcut 30.000 de euro, În mâna poliției nimic. Cred că nu m-ar interesa să fac o asemenea lucrare În România, din cauza exotismului pe care Îl are
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2197_a_3522]
-
mâna poliției nimic. Cred că nu m-ar interesa să fac o asemenea lucrare În România, din cauza exotismului pe care Îl are drogul În societate. În Vest este mult mai legat de păturile societății. Valoarea lui ar fi Într-o expoziție, să zicem la București, pur exotică. Sau rămâne de analizat. Dar cred că proiectul a fost unic așa cum s-a Întâmplat la München. Ai realizat mai multe proiecte În Amsterdam: unul În spațiul public, ironizând apetitul lor pentru mori de
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2197_a_3522]
-
și să danseze în cluburi de noapte în timp ce-și deviau septul, tipic pentru fetele de bani gata, draga mea. Oricum, tăticul lor pare a fi teribil de mulțumit, ceea ce e mult mai important. Trebuie să vorbim de o expoziție. Ce-ai zice să luăm prânzul luni? Poți? Super! Am plecat, dulceață, ne vedem atunci. Treci pe la galerie în jur de unu? Te sărut. Își încheie nasturii de la jachetă peste burtica lui fermă și o luă din loc, mergând de-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2162_a_3487]
-
în timp ce mă uitam cu invidie la fiecare îmbucătură pe care Duggie o lua în furculiță. În ciuda consumației copioase, a sporovăit non-stop. Am învățat atunci de la Duggie să nu spun ceva decât dacă este absolut necesar. Plănuia să îmi facă o expoziție la începutul anului viitor; trebuia să mă grăbesc acum să încep să lucrez pentru ea. N-am putea pune oare o instalație imensă în geam, și apoi unele mai mici în cameră? Cum vreau eu, bineînțeles, dar, dacă tot sunt
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2162_a_3487]
-
cumpere o instalație, am zis, dar deja închisese, și m-am strâmbat. La comisionul pe care îl percepea Duggie, ar trebui să vândă vreo cinci ca să văd și eu vreun profit. Chiar ar trebui să mă gândesc la sculpturile pentru expoziția pe care o plănuia Duggie, dar anul viitor părea mult prea departe ca să iau ideea în serios, iar creierul meu nu era pregătit. M-am decis să-mi încarc bateriile. Asta, de obicei, însemna să mă chircesc pe canapeaua mea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2162_a_3487]
-
parte a camerei stătea Planeta plutitoare, și mai paradită decât mine, fără nici o substanță care să-i alunge durerea. Câțiva antreprenori din lumea artei, alertați de Tim, îl sunaseră pe Duggie să-l întrebe dacă aș putea să vin la expoziția pe care voiau să o numească „Arta care este ucisă“. Ar fi un punct pus pe i, din moment ce sculptura mea nu fusese cea care îl omorâse pe Charles, dar nu păreau a fi deranjați de asta. Păi, era ceva la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2162_a_3487]
-
un punct pus pe i, din moment ce sculptura mea nu fusese cea care îl omorâse pe Charles, dar nu păreau a fi deranjați de asta. Păi, era ceva la care să mă gândesc când aveam să mă fac bine. Precum și la expoziția personală pe care mi-o promisese Duggie la anul... Închizând ochii, m-am cufundat între perne. În întunericul din spatele pleoapelor mi-a apărut fața lui Suki Fine exact ca ultima dată când o văzusem, desfigurată și umflată, complice a tot
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2162_a_3487]
-
alătura alte 34 de filme din programele speciale, alcătuind împreună o veritabilă călătorie în cele mai neașteptate colțuri ale lumii. Ca la fiecare ediție, Casa de Cultură a Sindicatelor va fi un furnicar, cu spectatori mișunând între sălile de proiecție, expoziții foto și barul unde se încing discuții, din zori până-n noapte, în toate limbile pământului.Pe lângă proiecțiile documentarelor, realizatori de marcă vor fi invitați la discuții cu publicul. Un program aparte este „Privire spre Europa de Est“, cu o selecție de documentare
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2184_a_3509]
-
ieșire în lumea păstorilor, cu specialiștii din diferite țări, în păstorit și în transhumanță. Ne vom deplasa, probabil duminică, într-un sat unde împreună cu regizorii vom fi față în față cu păstorii. „Transilvania mea“ este un program special, cu o expoziție a fotografilor din țară, dar și din Luxemburg, și din Japonia... Peste două mii de fotografii au fost înscrise, și rămân selecționate cam două sute. Au participat la selecție 800 de filme, din care au rămas în concurs 56. De câți oameni
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2184_a_3509]
-
cultură, un mod de a fi, o experiență de viață. Cu toate acestea, unui om ocupat ce i-ați recomanda? Luni i-aș recomanda să nu rateze premiera filmului lui Alexandru Solomon. Marți n-aș putea să nu recomand vernisajul expoziției și întâlnirea cu fotografii și filmul lui Anne Schiltz. Miercuri, Florin Iepan vine cu un film în premieră. Dar urmează greii documentarului, celebritățile: Bob Connolly, n-ai voie să nu îl vezi, perspectiva Arte sau BBC, despre Europa de Est, portretul Michael
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2184_a_3509]
-
la Tu¬apy, în sudul Boemiei. Evenimentul principal a avut loc însă în sala Suk a Filarmonicii cehe, unde viața dirijorului a fost evocată într-o conferință însoțită de proiecții de film, imagini de arhivă, de către muzicologul Petr Kadlec, curatorul expoziției omagiale deschise în Rudolfinum, sediul filarmonicii. Tot acolo, Jana Gonda, directoarea casei Supraphon, a prezentat presei și melomanilor discurile omagiale realizate cu prilejul centenarului. Cel dintâi este un excepțional DVD, ce conține un documentar din arhivele televiziunii cehe, Cine este
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2207_a_3532]
-
Marțiale“ de la ICR „Am învățat în ani să nu desenez bine“ R. Chiruță Dan Perjovschi sța expus la Institutul Cultural Român (ICR) întrebărilor publicului său, în cadrul celei deța doua întâlniri a programului „Arte marțiale“. „Artiștii nu mai au alibiul unei expoziții de perete, care să vorbească de la sine. La Institutul Cultural Român, artiștii se explică, ne implică, vă intrigă. Veți întâlni aici artiști (prea bine) înțeleși, artiști neînțeleși, artiști (aparent) de neînțeles. Artiști de for public și artiști de sertar. Artiști
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2193_a_3518]
-
care asta fac și asta zic, artiști care fac și tac: până acum“, astfel scria marți, 18 decembrie 2007, pe afișul evenimentului. Sala plină de la ICR nu la intimidat pe Dan Perjovschi. Este obișnuit să fie privit de public. La expoziția sa de la Muzeum of Modern Art din New York a desenat chiar cu vizitatorii de față. L-a deranjat doar un fotoreporter care miza pe o poză portret luată prea de-aproape pentru gustul artistului. Întâlnirea a început cu un soi
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2193_a_3518]