29,334 matches
-
Nu face pe interesantul, ți-a venit iubita. Glasul implacabil al doamnei Mitulescu ! Un experimentat strateg, stăpân pe manevra potrivită. — Habar n-ai ce suferea junele nostru ! A slăbit, a tăcut tot timpul, nici cu Vornicu nu vorbea. Murea de dorul tău. Somnambulul rechemat pe scenă își îndreaptă spinarea, reînnoiește grimasa și glasul și gesturile, trece mâna prin perucă, părul dispăruse, așa cere impresarul, pentru noul număr : bila rasă : recrut : tuns zero ! Îndreaptă bila pe traiectoria astrului zilei. Așteaptă tangenta, semnalul
Cartea fiului by Norman Manea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/597_a_1348]
-
Dor îngenunchiat Elena Marin Alexe Iubirea mea, ce dor îmi e de tine. Mă culc și-adorm în lacrima din mine, Căci între noi zâmbește depărtarea, Iar pe la uși, azi bocăne uitarea. Și în străfundul inimii, tristețea Încondeiază-n taină bătrânețea
Dor ?ngenunchiat by Elena Marin Alexe () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83249_a_84574]
-
Dor îngenunchiat Elena Marin Alexe Iubirea mea, ce dor îmi e de tine. Mă culc și-adorm în lacrima din mine, Căci între noi zâmbește depărtarea, Iar pe la uși, azi bocăne uitarea. Și în străfundul inimii, tristețea Încondeiază-n taină bătrânețea, Când clipele se țes pe nevăzute, Din zile
Dor ?ngenunchiat by Elena Marin Alexe () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83249_a_84574]
-
cetate, și i-a pus numele Luz, nume pe care l-a purtat pînă în ziua de azi. 27. Manase n-a izgonit nici el pe locuitorii din Bet-Șean și din satele dimprejurul lui, din Taanac și satele lui, din Dor și satele dimprejurul lui, din Iibleam și satele dimprejurul lui, din Meghido și satele dimprejurul lui; așa încît Canaaniții au izbutit să rămînă în țara aceasta. 28. Cînd Israel a fost destul de tare, a supus pe Canaaniți la un bir
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85109_a_85896]
-
ai scos din brațele Umbrei, În apa cea mare, Îmi spuse el, Îmbrățișându-mă. Acum, Enkim te-a salvat și el pe tine, par falnic al Tatălui ce ești! Oh, și s-o vezi pe Vinas ce mai plângea de dorul tău, mai zise el, hlizindu-se. - Enkim! scrâșni Runa, iar Enkim se făcu mic. Abia atunci văzui că Își dăduse cu funingine pe țeastă și pe față. Ia mai dă-l Încolo! M-am aplecat și m-am uitat la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2280_a_3605]
-
se poate de bine ce vreau să spun. Am fost singur o mare parte din viață - mai mult decît oricare ființă pe care am cunoscut-o - și i-am cunoscut, pentru o scurtă perioadă a vieții, și pe cei ocrotiți. Dorul lor pătimaș de singurătate este uimitor. Seara pornesc spre minunatele lor locuințe de la țară, unde-i așteaptă cu nerăbdare nevestele și copiii, sau spre apartamentele somptuoase din oraș, unde-i așteaptă o soție frumoasă sau o iubită Încîntătoare, cu zîmbetul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2258_a_3583]
-
a zilei se stinge și Întinzîndu-se peste rîu - cuprins de o bucurie Înălțătoare, vezi cum trec bărci, remorchere, șlepuri, și arcuirea ca de aripă a podurilor -, s-a lăsat noaptea și acolo sînt vapoarele... sînt vapoare... și te cuprinde un dor sălbatic, nestăvilit, căruia nu-i poți da glas. CÎnd te Întorci din nou În cameră, te simți foarte departe de Brooklyn, unde locuiești, și tot ceea ce simțeai, cînd erai copil, În legătură cu acest oraș, Înainte de a-l vedea și de a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2258_a_3583]
-
a Însoțit cortegii funerare pînă la groapă, că a călcat În picioare toate trăirile omenești dureroase, banale, triste - totul numai pentru a scrie un articol; și totuși a rămas o femeie decentă, o femeie extrem de bună, de generoasă, plină de dor de viață și, În același timp, o fată bătrînă cu vederi puritane pînă În adîncul sufletului. Îi povestești că acum cîțiva ani a Înnebunit și a stat doi ani la balamuc; Îi povestești că Încă mai are accese de nebunie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2258_a_3583]
-
goi, sîntem niște americani rătăciți. Cerurile nesfîrșite și pustii se boltesc deasupra noastră, zece mii de oameni pășesc prin sîngele nostru. De unde vin toate - sentimentul necunoscutului, recunoașterea imediată, frînturile nelămurite de amintiri bîntuite de visuri? De unde vin toate - foamea permanentă și dorul sfîșietor? Și muzica sumbră și solemnă, serafică, magică răsunînd În pădure? Cum se face că băiatul acesta, care este american, și-a recunoscut țara necunoscută din clipa În care a văzut-o? Cum se face că din prima noapte petrecută
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2258_a_3583]
-
spre tăcerea liliachie. Era prezent În misterul uriaș al pămîntului care, după zbuciumul prăfuit al zilei, se putea cufunda cu un calm desăvîrșit În tăcerea, bucuria, tristețea nopții ce se lăsa. Războiul pătrunsese În toate sunetele și tăcerile, În tristețea, dorul și bucuria, misterul, dorința și bucuria sălbatică ce se nășteau din inima atotcuprinzătoare a nopții parfumate ce Învăluia totul. Pătrunsese În foșnetul tainic și dulce al frunzelor de pe străzile inundate de vară, În pașii ce Înaintau Încet și singuratic prin
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2258_a_3583]
-
rîului? Oare n-au simțit, așa cum am simțit și noi, În timp ce așteptau, pierduți În frumusețea insuportabilă, pustiul, misterul și spaima marelui pămînt În luna aprilie și Înțelegeau că sînt singuri, tineri și plini de viață și nebuni, măcinați de un dor tainic și de foame În mijlocul tăcerii uriașe din orașul cufundat În somn și În noapte, n-au simțit oare făgăduințele nelimitate, aspre și sigure ale acestei țări? Oare n-au fost sfîșiați, ca și noi, de dureri ascuțite și patimi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2258_a_3583]
-
pe străzile aglomerate ale vieții - străzile veșnic inundate de valul celor de statură medie. Pășește pe aceste străzi mereu singur, mereu străin, neavînd alt pămînt, altă viață, altă cale, În afară de acestea, devorîndu-le cu ochi de foc, cu inima plină de dor și de o foame insuportabilă, și totuși alungat din siguranța dimensională a marelui adăpost al vieții de o lungime de un braț, de o Înălțime de un cap, de refuzul mărunt și amar de un picior - văzînd, simțind, cunoscînd și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2258_a_3583]
-
am spus nimic, dar eu știam, știam, că omul ăla... ascultă, băiete, stai să-ți povestesc... „Am venit să-mi iau rămas-bun“ - zice, și, crede-mă, băiete, avea chipul Împietrit... „Ne pare rău că pleci“ - am zis - „o să ne fie dor de dumneata.“ „Da“ - a zis, și m-a privit drept În ochi... și Doamne, ce privire avea, Înțelegi... „Și mie de voi!“ S-a uitat drept la mine cînd a zis asta. „Sigur că da“ - am zis, vezi tu, mă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2258_a_3583]
-
În ochi... și Doamne, ce privire avea, Înțelegi... „Și mie de voi!“ S-a uitat drept la mine cînd a zis asta. „Sigur că da“ - am zis, vezi tu, mă gîndeam s-o Întorc cumva - „și nouă o să ne fie dor de dumneata, și mie, și domnului Grant... amîndoi o să-ți ducem dorul. Ei, și cînd ai s-ajungi acolo“ - am zis, voiam să-l mai Înveselesc nițel, Înțelegi - „nădăjduiesc că n-ai să ne uiți și că ai să ne
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2258_a_3583]
-
S-a uitat drept la mine cînd a zis asta. „Sigur că da“ - am zis, vezi tu, mă gîndeam s-o Întorc cumva - „și nouă o să ne fie dor de dumneata, și mie, și domnului Grant... amîndoi o să-ți ducem dorul. Ei, și cînd ai s-ajungi acolo“ - am zis, voiam să-l mai Înveselesc nițel, Înțelegi - „nădăjduiesc că n-ai să ne uiți și că ai să ne scrii. Păi, dacă-i chiar așa o țară minunată cum se zice
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2258_a_3583]
-
a a zis chiar așa!“ Dar așa povesteau toți. Ei, și i-am spus: „Nu pleci nicăieri“. Eram foarte hotărîtă și, cînd și-a dat seama că vorbesc serios, a trebuit să renunțe, firește. Dar totdeauna l-a măcinat asta, dorul de ducă, oriunde, În California, În China... da. Așa e, cum să-ți spun, cît a trăit nu și-a putut Înfrîna pornirea pe care-o avea Împotriva lor. De data aia, cu mulți ani după ce... păi, da, cred că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2258_a_3583]
-
totul bine. Dar ce are voie să mănînce?“ - am zis. „Trebuie să țină regim? Poate să mănînce stridii?“ - am zis. A-nceput să rîdă și-a zis: „Cam ciudat regim pentru un om bolnav“. „Păi, tare le-a mai dus dorul, că totdeauna i-au plăcut grozav“ - am zis - „și-și amintea cum le-nghițea cu grămada, direct din scoică pe vremea cînd era copil. Tare le-a mai dus dorul“ - am zis - „și n-aș vrea să-l fac să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2258_a_3583]
-
pentru un om bolnav“. „Păi, tare le-a mai dus dorul, că totdeauna i-au plăcut grozav“ - am zis - „și-și amintea cum le-nghițea cu grămada, direct din scoică pe vremea cînd era copil. Tare le-a mai dus dorul“ - am zis - „și n-aș vrea să-l fac să sufere.“ „Bine, bine, fie“ - zice Wade Eliot rîzÎnd, Înțelegi - „dă-i stridii. N-o să moară din asta, dar bagă bine de seamă“ - a zis și m-a privit drept În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2258_a_3583]
-
am decât să închei cu urarea actuală a Realității TV: „Să ne trăiască și să ne moară toți politicienii". Chinezarii cu spini și cuie Fredonez și eu câteodată, prin sufrageria și chiar prin baia personală, un cântecel plin ochi cu dor de ducă spre cele zări. Și bineînțeles, ca un om cu evidente apucături culturale ce mă aflu pe lumea asta, gândul meu zboară spre Italia, țara lințoalelor divin pictate, care cică au făcut parte din kitul de supraviețuire, prin înviere
VINUL DE POST by Ioan MITITELU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91683_a_92810]
-
Marko Bella și modernizat de Kelemen Hunor, și a mers să se relaxeze în țări străine, tocmai în Covasna. Dar n-au trecut nici două zile cât a stat în țara lui „Nem Tudom" că i s-a și făcut dor de țara sa, România. Și după cum se știe, chiar din propriile mărturisiri, că nu poate sta fără să-și arunce privirea pe o carte (unii spun că în loc de somnifer), de data aceasta a luat doar o cărțulie de citit, ceva
VINUL DE POST by Ioan MITITELU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91683_a_92810]
-
a dat seama că literatura nu-i decât o imensă minciună. Nu găsești în literatură decât ficțiune și iar ficțiune, fără un grăunte de viață autentică, ci doar experiențele altor oameni. Așa că domnului președinte i s-a făcut deodată un dor imens de ființe vii, de oameni, de acțiune, de viață, de înjurături marinărești, ce mai... Și pac, a organizat o conferință de presă. Cică ar fi fost o conferință de presă pe marginea discutării despre noua Constituție, pe care a
VINUL DE POST by Ioan MITITELU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91683_a_92810]
-
a trecut pe lângă Ossama și chiar pe lângă comandoul american & țața Veta. Cei din comando, minus țața Veta, mai făceau câte un film, mai luau un ban grămadă, dar Ossama bin Laden să nu credeți că se usca pe picioare de dorul lor, oricât ar fi dorit el să încingă cu ei o periniță din aia cu pupături, direct pe Kalașnikov. El de când cu afacerea „turnurile gemene", fusese declarat „cel mai bun prieten al președinților americani", și cu veselie, antren și voie
VINUL DE POST by Ioan MITITELU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91683_a_92810]
-
doar el având voie la modul plenar, care mai e faza la zi cu România. Oh, cred că de abia atunci mi-aș mai răcori și eu sufletul, înjurând și blestemând în toate limbile cunoscute, fiindcă tare mă mai ia dorul de a pune mâna pe ciocan, ca să-i pocesc artistic, mutra lățită pe sticla televizorului. Nu sunt, decât vreo două zile de când marinarul de uscat a recidivat, ceea ce i se întâmplă cam des în ultima vreme rămânând nepedepsit, și mândru
VINUL DE POST by Ioan MITITELU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91683_a_92810]
-
la o cură intensă de dezintoxicare, cu plimbări regulate pe crengile cele mai înalte și exerciții de sport prin aruncarea bananei, direct în capul celor care-i ofereau țigări. Și uite așa, maimuțica a început ușor-ușor să nu mai ducă dorul țigărilor. Acum cică s-ar fi lecuit de tot de fumat. Deci dacă până și o maimuță poate... Așa că nu vă mai mirați că mi-am intitulat blogul: „Fost fumător înrăit" fiindcă vă spun pe cuvânt, că așa a fost
VINUL DE POST by Ioan MITITELU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91683_a_92810]
-
o fi desfășurat păruiala? Cine a câștigat și cine a pierdut? Grele întrebări, ascunse răspunsuri! Dacă nu vom afla noi curând pe pielea noastră, în mod sigur o vor afla, probabil, nepoții noștri din manualele de istorie Un popor cu dor de ducă Mă întrebam, de ce se tot încăpățânează guvernanții noștri să modernizeze această țară la modul cel mai original, curat românesc. Așa cum delicte, infracțiuni și păcate pe care ți le iartă doar grade bisericești de la protopop în sus, se pot
VINUL DE POST by Ioan MITITELU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91683_a_92810]