31,321 matches
-
Incercuit, fără scăpare. Noapte, pustiu. Se aud, în apropiere, macaralele lucrând sub jetul reflectoarelor la PALATUL ALB al viitorului, sediul circului exemplar și surdomut, unde va trona Președintele exemplar al Asociației Exemplare. Strada scrâșnește, frântă sub șenilele transportatoarelor nocturne. Se transportă pereți de marmură, conducte, butoaie cu păcură, dale de beton, clanțe și robinete de aur pentru budoarul generalilor, supraveghetorii exemplari ai supravegheaților exemplari. Cer sfârtecat de șerpii de foc ai sudurilor. Cerul senin și negru, stelele rare, luna absentă, zadarnic
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2121_a_3446]
-
vremuri, când era frate-miu cu ei. V-a povestit probabil Tavi... Câinele nu tresări, gazda nici atât. Apoi, marți, săptămâna viitoare. Tolea venise transpirat, șifonat, vai de lume. Întârziase, circulația fusese blocată multe ore în așteptarea convoiului prezidențial care îl transporta pe Marele Asociat, Bâlbâitul, în drum spre sau de la aeroport. Abia reușise să ajungă, pe căi ocolite, cu un taxi. Da, da, înțeleg, îl liniști materna Venera. Pe măsură ce interesul inițial scădea, vizitele lui Tolea deveneau tot mai dese și mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2121_a_3446]
-
fel de transă generală, stoarse, mimînd grosolan viața”(p.27); „De mîine vom avea gară! Vine tovarășul Ceaușescu. Soarele de pe cer ne-a zîmbit, florile din ghivece și-au ridicat capetele, natura a izbucnit În hohote de bucurie”(111); „Vagoanele transportau destinele unor oameni singuri, care veneau de nicăieri și se Îndreptau spre nicăieri”(p.126) ș.a.m.d. Captiv În epoca de aur Îl obligă pe Călin Ciobotari să revină la proză, măcar Între două lucrări teatrologice. Nu ar fi
JURNAL TEATRAL by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1611_a_3004]
-
Ministerul de Interne. Au fost ținuți ai lui Brandabulea mai bine de trei săptămâni în arestul miliției. În cele din urmă, Girevengu s-a lăsat lămurit că Mantinela se încurcase, de fapt, cu un tractorist neidentificat, din echipa celor care transportau porumbul de pe tarla în acele zile. I se mai oferise o variantă: pocinogul l-ar fi făcut un deținut, puțopalmistul Fane Lanolină, care reușise să fugă chiar în acea zi din lotul de pușcăriași din închisoarea din pădurea Obancea, aduși
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2143_a_3468]
-
întâi o firmă de taxiuri, cu bani cică luați de la Brandaburlea ăl Bătrân și p-ormă a făcut-o de transport internațional și a legat Europa de noi, că toți care pleacă la procopseală, de muncește în afară, el îi transportă. Rozica, cu care mai discutam povești de-astea, că se mai putea discuta p-atunci cu ea, încă nu căzuse la alcoolizare și nu avea vedenii sau leșinuri, mă duceam chiar și mai dormeam la ea în câte-o noapte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2143_a_3468]
-
ești tata, pare el sè-mi spunè, atunci nu avem ce vorbi! Mutând acum jucèriile, într-o ordine cèreia nu reușesc sè-i gèsesc vreo semnificație, dinspre un colț al camerei pe covor, chiar în mijlocul camerei, aducând mașinuțe, ridicând macarale prin aer, transportând camioane de marfè, adunând cuburi, fècând sè zboare un elicopter cu elicea ruptè, vagoanele dezmembrate ale unui tren, parcurgând, cu intenția de a muta toate jucèriile pe covor, traseul prestabilit, Nu pot sè nu mè gândesc la Vlad care, dacè
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2309_a_3634]
-
toate, sinceritatea. Îi respect suferința, cea care provoacă deschiderea. De ce are nevoie Vasilica Ilie de poezie, într-o lume în care numai poezia, deși multă, lipsește. Ea crede că poezia va învinge. Basileul, întru numele ei, Vasilica, e vehiculul care transportă, către noi, ceilalți, atât talentul, cât și viziunea... Deschid această carte cu distanță, cu un pic de frică, o deschid, undeva, sub lumina lunii. O închid la răsărit de soare...O să o mai deschid, da, o să o mai deschid... Am
Reflecţii by Vasilica Ilie () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91646_a_93227]
-
că o pot face să arate foarte bine, am discutat și am stabilit să facem o ofertă în următoarea dimineață. Când m-am trezit nu mai era. Nici ea, nici lucrurile ei. Probabil că folosise saci de gunoi ca să le transporte, pentru că erau foarte multe. Mi-am spus că e o glumă. Acum sună prostește, dar nu puteam crede că totul se terminase. M-am dus la ea acasă, dar nu era acolo, iar la serviciu mi-au spus că nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1970_a_3295]
-
de dureri de ulcer, de farmece, de întâmplări neprevăzute, adunate toate la un loc. Tălmăcirea viselor din cartea de vise, forma de inimă a pernuței pentru ace, tristețea centrifugii mașinii de spălat, torsul de pisică al ficusului bătrân, care-și transporta mineralele din pământul glastrei prin vertebrele tulpinii spre capilarele frunzelor cerate, indecent de încet, toboganul somnului de noapte, de zi, de boală, de ranchiună, de dor, de renunțare, de abnegație pentru patul urieșesc, de abstinență sexuală, de răzbunare pe singurătate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
ca aceea primită de curând de la Mama: Povestiri din altă lume, din care nu înțelesese mare lucru (în afară de Prolog), scrisă de un actorastru care scrâșnea între pagini despre vise în vis, șoimi tiranici, peneluri crude și atotștiutoare, furieri care se transportau pe sine ca mesageri divini și alte sofisme din astea. Deodată, cineva o fură pe Alimentară, un bărbat mare, roșu în obraji și privirea cruciș. Nu spuse ce căuta acolo, nici de unde este. Sorbea tot ce era în jur, toate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
peptidice în jurul moleculelor sanguine. Mioara număra pe abac albuminele, de 4,5 grame fiecare la 100 mililitri ser injectat. Mingiuțele de rugby cu lungimea de 15 milimicroni fiecare fiind înregistrate separat de computer. Lipoproteinele din fracțiunile β2, α1 și q2 transportau în cârcă, atât cât trebuia, colesterol și fosfolipide (și aici muzica avu întreruperi ca de gong răgușit de teatru). Imunoglobulinele nu mai creșteau la număr, ceea ce însemna că sângele plăpumăresei nu mai răspundea substanțelor active externe. Doctorul Talancă dispuse aplicarea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
trăiau din mila călătorilor. Turiștii, care, după ce au băut apa de Dunăre, reveneau obsedant la Brăila, dar atunci se-mbolnăveau de munte, de tot ce nu includea cuvântul tren, fie albastre sau vișinii, potrivit sentimentelor pe care trebuiau să le transporte spre alte colțuri ale lumii, în timp ce șefii de la regională înscriseseră în grafice și numărul de destine călătoare atâtea împlinite, atâtea nu -, minutele de oprire pentru despărțiri definitive sau temporare, orele de întârziere ca urmare a dilatării șinelor vara, atunci când trebuia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
lung și pot să văd multe. După cum cred, ți s-ar potrivi Motorul! îi spunea Mihai Dinu, face drumuri scurte cum e și mintea ta. Atunci îi replică Gustav ție, amice, sigur ți-ar sta bine într-un marfar care transportă vite refuzate la export. Samaliot și Năsuc trăgeau la măsea din rezerva de viitor, cea din trecut și prezent fiind dată pe gât de multă vreme. Profitau de intersectarea Personalului de 936 Tichilești-Galați cu a vreunui marfar pentru a mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
străzi, pe trotuare, mașinile, din ce în ce mai rare, și pietonii, din ce în ce mai grăbiți odată cu înălțarea discului solar pe bolta cerului, semănau izbitor de tare cu niște furnici, cu niște gândaci care, dând de o sursă de hrană, o invadează și o consumă, o transportă până în vizuina lor și acolo o depun pentru iarna ce va să vie, care nu va mai veni pentru câțiva dintre ei. Mulți dintre cei care treceau prin fața ochilor mei, acolo, jos, pe trotuar, erau plăpânzi și subțiri. Bolnăvicios de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1464_a_2762]
-
jos. Nici urmă de profesorul de istorie! Ieșind, și încă vorbind cu Ana, ne-am oprit pe hol. Totul părea mai mic de aici, de la înălțime. Vedeam jos, în curtea interioară, mulți elevi care se plimbau grăbiți de ici, colo, transportând câte ceva, lăsând ce aveau în brațe lângă scară și plecând înapoi în interiorul școlii. Soarele se pregătea să apună. Lumina începea să nu mai fie așa cum a fost pe tot parcursul zilei, atotprezentă. Lenevea pe acoperișurile înalte, agățându-se cu disperare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1464_a_2762]
-
arăta ca un nepricopsit. Avea o față inocentă și un mic smoc de păr sub buza de jos. Mergea gârbovit și părea timid și inept. Dar adevărul era că fugise cu doisprezece embrioni transgenici într-un termos criogenic și îi transportase prin toată țara până la acea conferință, unde avea intenția să îi predea celui pentru care lucra. Nu era prima dată când un cercetător științific se sătura să muncească doar pentru salariu. Și nici ultima dată. Fugarul se duse la ghișeul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
văd nimic, la dracu. — Femeia pleacă. El e încă acolo. Nu, așteaptă ... pleacă și el. — Da? — Da. Și a luat sticla de vin cu el. — OK, spuse Vasco. Și unde se duce cu ea? Embrionii înghețați în azot lichid sunt transportați într-un termos special din oțel inoxidabil, căptușit cu sticlă din borosilicat, numit dewar. Vasele dewar sunt, în general, niște chestii masive, de forma unor bidoane de lapte, dar poți să le faci și mai mici, de un litru. Un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
înainte ca animalul să dea semne de viață. Apoi se luptase să lege urangutanul și să-l tranchilizeze din nou, mai puțin, de data aceasta, monitorizând cu atenția reacțiile lui, pentru ca acesta să nu intre în șoc anafilactic, în timp ce îl transporta spre nord, la Medan, cel mai apropiat oraș cu aeroport. Urangutanul supraviețuise călătoriei fără incidente, ajungând în cele din urmă în depozit, unde începuse să înjure ca un marinar. Gorevici îl anunțase pe Zanger, care venise imediat cu avionul, din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
Aha. — Spune că nu i-a dat nimic mamei. — Aha. — Spune că ceea ce a trimis era apă. — Și ce te-ai fi așteptat să zică? — Aaron, i-au dat apă, spuse Ellis. Winkler spune că n-avea de gând să transporte nimic dincolo de granița statului. Mama lui voia să se rezolve, așa că a trimis apă, ca să testeze efectul placebo. — Iar tu l-ai crezut, zise Aaron, clătinând din cap. — Cred că are documente. Sigur că are, spuse Aaron. — Fișe de ieșire
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
acest bolnav atât de special și mai durase, evident, și până ... Pe la amiază, fata se Întoarse bucuroasă și Îi Întinse o traistă țărănească (cum și de unde făcuse ea rost?) În care avea Împachetate medicamente periculoase și pentru cel care le transporta. După ce Îi explică cum și câte pastile se administrează, Îi scrise pe o hârtie cum să-și facă tatăl ei injecția. Era un bilet plin de iubire și de Încredere, de urări de sănătate și de asigurări că nimeni-nimeni nu
Învierea pământeană by Val Andreescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1269_a_1901]
-
principele întreține acolo trupe militare, cheltuiala va fi cu mult mai mare, deoarece garnizoanele vor absorbi toate veniturile și se transformă într-o pierdere; de asemenea, acest mijloc este mult mai supărător, pentru că dăunează întregii țări prin care trebuie să transporți trupele și să le cantonezi mereu în altă parte; fiecare locuitor va suferi de pe urma acestor lucruri și fiecare va deveni un dușman al principelui, și asemenea dușmani pot să facă rău, deoarece, deși supuși, ei au rămas cu toții pe la casele
PRINCIPELE by NICCOLÒ MACHIAVELLI () [Corola-publishinghouse/Imaginative/847_a_1586]
-
brânza la coșul de gunoi al istoriei, să școlarizeze prin Închisori criminalii Înrăiți, să Înfigă cipuri sub pielea câinilor, să monitorizeze oile patriei, să ascundă morții pe după geamuri fumurii, să dea burse florăreselor În Olanda. -Domnule cerșetor, dar nici să transporte morții În mașinile de pâine prin tot orașul și nici să atârne de copaci coșciugele, ca niște fructe, sau să le sprijine de zidurile cofetăriilor!.. Sunt scene morbide numai pe gustul unei țări Înapoiate. -Oricum, Uniunea Europeană e o șmecheră fără
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1864_a_3189]
-
Vorbea despre Timișoara. Atunci ușa s-a deschis.Directorul m a împins cu umărul și m-a întrebat nervos: „Cine-i ăsta ?”. „E Sergiu Nicolaescu”,l-am lămurit. Programul de lucru s-a întrerupt brusc. Șoferul de pe autobuzul care ne transporta în oraș era bucuros. „Ceaușescu a fugit !”. In piața municipiului Bârlad era puțină lume.Oamenii treceau indiferenți.Am intrat în primăria orașului.Tabloul lui Ceaușescu din hol fusese înlocuit cu portretul lui Ștefan cel Mare. Totul era nebulos.Nimeni nu
BANCHETUL CUGETĂRILOR by Eugen - Nicuşor Marcu [Corola-publishinghouse/Imaginative/1594_a_2966]
-
Guilhem le Désert (numele Guilhem este în dialectul occitan, căci aici ne aflăm în Occitane). Pentru ultimii km, înainte de intrarea în localitate, și datorită îngustimii străzii și a pericolului de accidente, și datorită oboselii și căldurii, iau un autobuz ce transportă gratis călători la Saint Guilhem. In câteva minute ajungem și iată-mă intrând într-o foarte mică localitate cu case din piatră lipite de peretele muntelui, cu o străduță între ele și pârâul care curge alături. Mă impresionează profund acest
Pelerin pe drumul Sf. Iacob de Compostela (Genova-Pamplona) by Emil Dumea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91894_a_92328]
-
te cuprinde, când te apropii de buricul... Pământului ! 23. Tonifiantă (tumefiantă?) o fi iarna, o bătaie cu bulgări...de sare ! 24. Fiind student la Paris, cum se descurcă dintr-o simplă bursă...de mărfuri ? 25. Multe dejecții și alte mizerii transportă și se află întrun mare canal...de televiziune ! 26. Consultații dar și operații chirurgicale ușoare se fac, uneori, în acel cabinet...de partid! 27. Afli că ficatul te doare, făcând un simplu calcul....hepatic ! 28. Poți oferi o masă îmbelșugată
Calul cu potcoave roz Epigrame-Fabule-Panseuri by Val Andreescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/468_a_877]