31,321 matches
-
voia să i le pună Ilenei, dar se abținu să vorbească. Se hotărâse să asculte întâi ce avea ea de spus și, abia apoi, să înceapă el. Îl mira faptul că pe drum nu se intersectaseră cu nici un camion care transporta lemne. Era luni, prima zi de lucru a săptămânii și, în mod firesc, camionagii ar fi trebuit să muncească din plin. Ajunși la locul unde își lăsaseră mașina zilele trecute, Cristian încetini și vru să tragă pe dreapta. Nu, rupse
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
și se apropie de copaci. Doi bușteni groși, albiți de vreme și de pe care coaja fusese îndepărtată, zăceau aruncați acolo. Poiana fusese folosită cu mult timp în urmă de țapinari ca depozit intermediar, înainte ca lemnul să fie încărcat și transportat la fabricile de cherestea. Femeia se așeză pe unul dintre bușteni și îl invită pe Cristian să stea lângă ea. Îl prinse de mână și rămase tăcută. Toma nu schița nici un gest, lăsându-se în voia ei. Îi plăcea atingerea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
stabilizeze nitroglicerina amestecând-o cu kieselgur, un oxid de siliciu obținut din cochiliile diatomeelor. Așa s-a născut dinamita, al cărei nume vine de gre cescul dynamis, ceea ce înseamnă putere. Instabila nitroglicerină fusese îmblânzită, acum explozivul putea fi modelat și transportat fără probleme, păstrându-și totodată brizanța foarte ridicată. Cererea pentru noul material a crescut fulgerător, el fiind folosit intens la construcțiile de drumuri, tuneluri și în industria minieră. Fabricarea și vânzarea noului exploziv revoluționar i-a adus lui Nobel o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
intra înăuntru. Chiar dacă nu se întâmpla asta, era hotărât să aștepte acolo sus pe platou, oricâte nopți, până ce va reuși. O ducem la locul ei? întrebă Vlad. Mâine, răspunse uriașul, astăzi nu mai avem timp. În după-amiaza aceasta o voi transporta numai la baza de pe munte. Dimineață, o vom instala și vom face ultimele pregătiri. Nu vreau să mă grăbesc. Bine, bine, dădu Vlad din mână indiferent, cum vrei tu. În definitiv, nu mai contează acum o zi în plus sau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
singu rul prezent acolo în fiecare zi. Ancheta la Baia de Sus nu durase mult. Chiar de a doua zi, arestații fuseseră duși la Deva unde continuaseră cercetările. Ridica seră toate documentele de la Pinforest, le încărcaseră în mașini și le transportaseră în capitala de județ. Din informațiile pe care le mai primeau cei de la secție, aflase și de fărădelegile făptuite de cei doi peste hotare. Cristian Toma insistase pe lângă socrul său să nu pomenească nici de peșteră și nici de implicarea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
Rasputin? întreba, dacă te prindea cu ochii pe el. Nikolai ajunsese așa după unsprezece ani de pușcărie în Transnistria, înnebunit de șocurile electrice, de foame, de... de fapt evadase, trecuse în România într-un tren de marfă, din ălea de transportau arme, ai grijă, bre, șușotește spăimos Tanger, s-ar putea să aibe și el arma lui, n-a arătat-o niciodată, da’ nu se știe... Mie mi s-a părut că omul care se uita fix la mine de vreo
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2273_a_3598]
-
mea. Alecs ieșise prin altă parte - în câteva minute apare și el, hai s-o pornim spre casă, zic, dar eu numai aveam impresia că înaintez, în realitate picioarele îmi tremurau pe loc. Tot salvatorii mei au trebuit să mă transporte cu un taxi acasă, unde bunica de la Brașov s-a ținut tare, mi-a tras de pe mine hainele lipite, m-a ținut cu picioarele-n apă fierbinte, mi-a strecurat în mâna tremurândă un pahar de vodcă - pe urmă, cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2273_a_3598]
-
Până și idilele lor erau de o banalitate plicticoasă. Eram cu toții ca niște tramvaie care merg de la un cap de linie la altul pe șinele lor, și se putea calcula destul de exact numărul de pasageri pe care aveau să-i transporte. Viața era orânduită prea agreabil. M-a cuprins un fel de panică. Am renunțat la micul meu apartament. Mi-am vândut puținele lucruri pe care le aveam și m-am hotărât să încep o viață nouă. Înainte de a pleca la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2047_a_3372]
-
și am dat cu piciorul de cuțitul acela de paletă căzut jos. M-au trecut fiorii. Acum începeam și eu să simt ceva din emoția care-l cuprinsese pe el. Am fost ciudat de impresionat. Parcă deodată aș fi fost transportat într-o lume în care se schimbaseră valorile. Stăteam acolo, pierdut, ca un străin într-o țară în care reacțiile omului față de lucrurile familiare sunt cu totul altele decât cele cu care e deprins. Stroeve încerca să-mi vorbească despre
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2047_a_3372]
-
plimbă o mulțime pestriță - matrozi indieni de pe vase orientale de cursă lungă, nordici blonzi de pe un vapor suedez, japonezi de pe un distrugător, marinari englezi, spanioli, băieți cu înfățișare agreabilă de pe un crucișător francez sau negri de pe un vas american care transportă mărfuri și călători. Ziua, strada e pur și simplu sordidă, dar seara, fiind luminată de lămpile din căsuțele acelea, are o frumusețe sinistră. Poftele hidoase care îmbâcsesc aerul sunt apăsătoare și oribile și totuși e ceva misterios în priveliștea respectivă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2047_a_3372]
-
ghiont în coaste (era fata asta o bătăușă și jumătate). Într-una din seri, după ce ne-am ospătat ca de obicei, începu concertul. Coleșiu avea un patefon enorm și câteva sute de plăci, pe care abia am reușit să-l transportăm în curte cîteștrei bărbații. (Pînă acum fusese la reparat, numai de câteva ore îl aduseseră înapoi.) ― Reîncepem concertele. Ei, ce vreți să auziți, nepoțeilor dragi? Veverița propuse Trovatore și Bărbierul, iar atașatul ei, Faust de Gounod. ―Niet! făcu moșneagul, astă-seară
Invitație la vals by Mihail Drumeș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295579_a_296908]
-
și pe asta. ― Vorbiți serios? ― Foarte serios. N-aveți decât să vă interesați în oraș. ― Nu-i nevoie. V-aș ruga să-mi spuneți unde-l găsesc? Mi-a dat adresa. Până la opt seara pașaportul era obținut, biletele cumpărate, bagajele transportate la vamă și revizuite, în fine, toate formalitățile îndeplinite în vederea plecării. Faptul că a trebuit s-o trec pe Mihaela ca fiind soția mea a avut drept urmare dublarea comisionului. Fie ― că făcea! În vremea asta draga mea soție din pașaport
Invitație la vals by Mihail Drumeș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295579_a_296908]
-
Nu coristă... N-am văzut nici unul. E pentru prima dată când mă urc pe un vapor. Și chiar dacă ar exista nu se pot asemui cu "Principesa" noastră. ― Asta da. E cea mai mândră navă de pe mări și oceane pentru că ne transportă pe noi, nu-i așa? A confirmat din cap foarte serios. Apoi mi-a propus: ― Tare mi-ar plăcea să rămânem aici până la răsăritul soarelui. Vrei? ― De ce nu? I-am ridicat ușor bărbia și mi-am lipit buzele de ale
Invitație la vals by Mihail Drumeș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295579_a_296908]
-
rubedenii de ale lor. ― Unde mergem? La ce biserică? se interesă Mihaela. ― La Sf. Petru și Pavel. ― Pe unde vine? N-am auzit încă de ea, întrebară celelalte persoane. ― Aveți răbdare. Într-un ceas sîntem acolo. ― Așa departe? Automobilul ne transportă în goană la biserica din... Colibași, un sat destul de cuprins, situat cam la 30 de kilometri de București, unde fostul meu coleg de facultate, Bogdan, care avea acolo un conac spațios moștenit de la părinți, ne oferea o largă ospitalitate. Invitații
Invitație la vals by Mihail Drumeș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295579_a_296908]
-
sunt atent să nu intru cumva cu stângul. Nu sunt toate locurile ocupate. Probabil, companiile americane au dificultăți, de vreme ce un avion zboară de pe coasta de Est pe coasta de Vest cu jumătate din numărul pasagerilor pe care i-ar putea transporta. Dar nu mă aflu în America pentru a o ajuta să iasă din recesiune, încît îmi leg centura de siguranță și mă întorc la diatribele lui Cioran împotriva înțelepciunii. Mă întrerup din lectură fiindcă avem un zbor dificil. Au început
Aventuri solitare by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295602_a_296931]
-
și asta a fost tot. În timpul desprinderii, se întinse confortabil pe patul unuia din cele mai bune apartamente ale transportorului. După aproximativ o oră, o cheie se învârti în broască. Repede, Gosseyn se acordă pe o zonă memorizată și se transportă acolo. Alesese judicios pozițiile materializării. Cei trei oameni care-l văzură ieșind de după stâlpul de susținere se gândiră că se găsea acolo de câteva minute, fiindcă abia se uitaseră la el. Se duse nonșalant până în partea din spate a navei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85126_a_85913]
-
Ligă. rămânea încă o necunoscută. În sfârșit, rămânea Discipolul, a cărui știință combina o prezicere exactă a viitorului, un sistem care-i îngăduia să se desubstanțializeze și care-i oferea un asemenea control al conștiințelor exterioare încât putea să o transporte pe cea a lui Gosseyn la Ashargin. Din cei trei, Discipolul apărea ca fiind cel mai periculos. Dar mai rămânea să o dovedească. Enro reluă cuvântul. - Parcă-mi vine să i-o fac amantă, zise. Se ridică în picioare, se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85126_a_85913]
-
în prealabil, Discipolul i-a informat pe toți oamenii aerulotelor că trebuie să accepte misiuni pe transporturile stelare militare ale unui individ care se numește Enro. Și imediat a adus aici un aparat care avea un sistem pentru a ne transporta. Gosseyn încasă șocul, fără să-și schimbe expresia, dar, interior, se clătină. Își reprezentă brusc pe profeții pentru fiecare stelavion de război, prezicând mișcările navelor inamice. Ce ființă umană normală putea combate aceste echipaje supraumane? Știa după Janasen, că Discipolul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85126_a_85913]
-
Gosseyn alerga. Ajunse la adăpostul pădurii, dar nu se mai mulțumea cu o simplă evadare. Dacă exista un instrument de agresiune, trebuie să mai fie și altele. Memoriză repede o zonă lângă un copac, făcu un pas alături și o transportă pe Leej. După aceea se retransportă pe spațiul exterior al ferestrei celulei și alergă la prima ușă care ducea la refugiu. Își dorea să aibă arme pe măsura celor pe care le concepuse Discipolul pentru a preîntâmpina fuga lui și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85126_a_85913]
-
natura acestei intruziuni și să vorbească și să protesteze, Gosseyn se dădu înapoi eliberându-se de mâna ce i se pusese pe umăr, și, fără o vorbă, ieși pe ușă, ajungând în culoar. Când nu-l mai văzu nimeni, se transportă în pădure. Leej, la trei metri, era aproape în fața lui. Tresări când apăru și bâigui ceva de neînțeles. Urmărea pe fața ei momentul în care-și va veni în fire. Nu așteptă mult. Ea tremura, dar nu de excitare. Ochii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85126_a_85913]
-
mult. În acest caz, nu făcea decât să se lupte cu timpul, în sensul literal al termenului. Dar natura acestei capcane? Află că prezicătorii se nășteau în mod normal, de obicei la bordul aerulotelor. După câteva zile de la naștere, erau transportați până la primul centru în care se găseau locuri disponibile. - Ce se întâmplă cu copiii în aceste centre? întrebă Gosseyn. Yanar scutură din cap. Iar o frână în fluxul său nervos. - Asemenea informații nu sunt pentru străini, îi zise tăios, nici
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85126_a_85913]
-
întâmplă cu copiii prezicătorilor pentru care nu există loc în centrele de educare? Yanar dădu din umeri. - Cresc și trăiesc în insule. Așezat, nepăsător, de parcă nu și-ar fi dat seama că tocmai lăsase să se înțeleagă că numai copiii transportați în centre deveneau prezicători. Nepăsarea lui declanșă o altă serie de reflexii în capul lui Gosseyn. Fusese foarte atent, dar îl frapa ideea că Yanar nu reacționa ca un tip care era luat la scărmănat pentru prima oară. Știa de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85126_a_85913]
-
puțin repede, își va da seama de ineficiența ei. În sfârșit, ar mai putea face apel la o sursă exterioară de energie. În acest caz, Gosseyn spera că ea opera în spațiu și nu conform legilor similarității. Dacă ea se transporta prin spațiu, dispozitivul montat de el o detecta, iar creierul său secund putea atunci s-o similarizeze, pe unda purtătoare a tuburilor. A fost o combinație a tuturor acestor ipoteze. Un dis-torsor și o sursă de energie electrică din refugiu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85126_a_85913]
-
impas. Această realitate se impunea și pentru Gosseyn, prea lămurit de propriile deficiențe. Fără să arate, Gilbert Gos-seyn era ridicol de vulnerabil. O descărcare neașteptată de la o sursă de energie nestăpânită de el și era pierdut. Putea să i se transporte conștiința într-un corp de optsprezece ani, să i se impună o continuitate de existență aparentă, nimic nu ar modifica sensul acestei înfrângeri. Nu un adolescent va salva galaxia. Când unul sau mai mulți puști se vor amesteca prea mult
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85126_a_85913]
-
un aparat de transport prin distorsor. Această invenție, probabil fără egal în istoria științei, permitea omului să se deplaseze în marile spații ca și cum nu ar exista. Un Prezicător intra în cabina distorsorului de la bordul navei de război și se trezea transportat la o sută sau o mie de ani-lumină depărtare, aproape instantaneu... Nava se odihnea pe o pajiște. În timpul celor patruzeci de minute cât dură observarea, ieșiră din umbră două aerulote. Nu sosiră în același timp și aterizară ușor lângă un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85126_a_85913]