3,751 matches
-
lui Ion D. Sîrbu, Craiova, 1999; Lelia Nicolescu, Ion D. Sîrbu despre sine și lume, Craiova, 1999; Simion, Fragmente, III, 238-248, IV, 281-314; Sorina Sorescu, Jurnalistul fără jurnal. Jocurile semnăturii, Craiova, 1999; Elvira Sorohan, Ion D. Sîrbu sau Suferința spiritului captiv, Iași, 1999; Dicț. esențial, 744-750; Ștefan Aug. Doinaș, Scriitori români, București, 2000, 238-247; Ghițulescu, Istoria, 335-337; Micu, Ist. lit., 602-605; Nicolae Oprea, Ion D. Sîrbu și timpul romanului, Pitești, 2000; Regman, Ultime explorări, 173-176; Alex. Ștefănescu, Ion D. Sîrbu, RL
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289705_a_291034]
-
Simion, București, 1981; Olina, pref. Matei Albastru [Gavril Matei], București, 1992; Povestiri, îngr. și postfață Gabriel Dimisianu, București, 1997. Traduceri: Bernardo Kordon, Hoinar prin Tombuctú, pref. Darie Novăceanu, București, 1964 (în colaborare cu Alexandru Samharadze); Zemajt˙e [Julia Beniuseviciute], Diavolul captiv, București, 1965 (în colaborare cu Xenia Stroe); Karel Ptácník, Contingentul 21, București, 1968 (în colaborare cu Traian Ionescu-Nișcov). Repere bibliografice: Al. I. Ștefănescu, Limba noastră, LCF, 1960, 24; Mihail Petroveanu, Nicolae Velea, GL, 1960, 33; Modest Morariu, Două cărți de
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290480_a_291809]
-
identice. În timpul jefuirii unei bănci din Stockholm o tânără femeie care era ostatică a avut relații apropiate cu unul din răpitori. Reacția nu a fost una de frică ci a fost urmarea unei stări de criză și dependentă dintre femeia captivă și răpitorul ei. Relația a persistat și după ce răpitorul a suportat rigorile legii. Cel mai celebru caz a fost cel al ziaristei Patricia Hearst, care nu numai că s-a îndrăgostit de unul dintre răpitori săi, dar l-a și
by Gabriel Toma [Corola-publishinghouse/Science/1082_a_2590]
-
pierderii celui drag acceptându-mi, pentru un efemer moment, statutul de Atlas ce-și duce cerul pe hotarele dintre eflorescențele vieții și deșerturile morții. Prietenul meu privește această reprezentație macabră a înmormântării celui drag precum un coșmar în care este captiv. Realitatea exfoliată spațio-temporal în preajma evenimentului funebru el o resimte ca fiind situată la depărtare cosmică. Zgomotele vieții trecute, prezente și viitoare îi sună drept slabe ecouri abia perceptibile. În aceste clipe de vidație ontică, amintirea, actualitatea și expectativa sunt total
[Corola-publishinghouse/Science/84933_a_85718]
-
plutește numai într-un timp al ei, îmi poruncește imperial clipa deschiderii mele afective întru cuvânt și nu eu impun momentul de apariție al unei astfel de convulsive deschideri. A nu asculta frecvența de trăiri ale inimii și a fi captiv reperelor cotidianității temporale echivalează aici cu a rosti te iubesc în afara apogeului propriei iubiri asemeni unui orator ce nu înțelege deplin ponderea, însemnătatea cuvintelor sale. Astfel, dacă mărturisirea te iubesc nu este piscul unui aisberg reprezentat de trăirea interioară și
[Corola-publishinghouse/Science/84933_a_85718]
-
te iubesc în afara apogeului propriei iubiri asemeni unui orator ce nu înțelege deplin ponderea, însemnătatea cuvintelor sale. Astfel, dacă mărturisirea te iubesc nu este piscul unui aisberg reprezentat de trăirea interioară și șoapta lăuntrică te iubesc atunci sensul ei este captiv efemerului mundan, nu deține temporalul iubirii, vine și pleacă fulgurant din exterioritate, nereflectând culminația unei iubiri lăuntrice, explozia de prea-plin a acesteia. Prin urmare, chiar atunci când iubești autentic pe cineva nu este totul să-i spui te iubesc, ci să
[Corola-publishinghouse/Science/84933_a_85718]
-
decât îndeplinirea unei acțiuni. El este obținerea unui rezultat: sfârșitul amenințărilor îngrozitoare la adresa lumii civilizate". Cu ocazia celebrului său discurs pe tema "misiunii îndeplinite" din mai 2003, după invadarea Irakului, președintele l-a citat pe Isaia: "Voi, cei care sunteți captivi, ieșiți afară, iar voi cei care vă aflați în întuneric, fiți liberi". Poate era doar o figură de stil, dar cu siguranță era elocventă. Președintele făcea aluzie la roadele acțiunii militare a Statelor Unite, pe când Isaia vorbea despre darul divin al
by Madeleine Albright [Corola-publishinghouse/Science/1028_a_2536]
-
care pledează și aici autoarea este cea estetică, întrucât crede că istoria literaturii trebuie să fie preocupată de devenirea literaturii de la valori simple la valori complexe. Eseu de interval, cum își prezintă S. cartea, Ion D. Sîrbu sau Suferința spiritului captiv (1999; Premiul revistei „Convorbiri literare”) supune unei analize pătrunzătoare Jurnalul unui jurnalist fără jurnal cu scopul declarat de a „extrage din el datele conștiinței scriitorului care a trebuit să tacă scriind”. Între exegezele dedicate acestui autor, din creația căruia tocmai
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289804_a_291133]
-
1978; Ipostaze ale revoltei la Heliade Rădulescu și Eminescu, București, 1982; Introducere în opera lui Ion Budai-Deleanu, București, 1984; Miron Costin. Permanențe ale mentalității românești, Iași, 1995; Introducere în istoria literaturii române, Iași, 1997; Ion D. Sârbu sau Suferința spiritului captiv, Iași, 1999; Naratori și modelare umană în medievalitatea românească (în colaborare cu Constantin Pricop și Valeriu P. Stancu), Iași, 2000. Antologii: Cartea cronicilor, Iași, 1986. Ediții: Niccolò Machiavelli, Măștile puterii, tr. Nina Façon, pref. edit., Iași, 1996. Repere bibliografice: Sorin
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289804_a_291133]
-
Patraș, Au și cărțile soarta lor, ALA, 2000, 513; Nicolae Crețu, Jurnalul „de sertar” și „Athanorul” comunist, CL, 2000, 3; Doina Curticăpeanu, Urcarea „muntelui alb”, F, 2000, 3; Lăcrămioara Petrescu, Un scriitor necunoscut?, JL, 2000, 3-6; Gheorghe Grigurcu, Un spirit captiv, RL, 2000, 27; Alexandra Olivotto, Un jurnal, o stare, o metodă, RL, 2000, 30; Marian Barbu, Oricând despre rădăcinile culturii românești, CNT, 2000, 46; Antonio Patraș, O nouă lectură a unor texte vechi, ALA, 2001, 555; Cristea-Enache, Concert, 346-353; Petraș
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289804_a_291133]
-
insulă unde să pot reveni, să-mi văd de treabă liniștit. O liniște care a fost tulburată abia în 1997, când v-ați lansat, la Bacău, prima carte apărută după 1989... După cum s-a observat la lansarea volumului O lume captivă, am fost destul de emoționat, prin faptul că mi-am revăzut colegii, prietenii și, sincer să fiu, a fost și un moment în care am vrut să verific durabilitatea sentimentelor reciproce și nu m am înșelat. Colegii și prietenii au rămas
Convorbiri fără adiţionale by Cornel Galben () [Corola-publishinghouse/Science/692_a_991]
-
și inocenta și Dansând cu destinul piesa aceasta, Sfârșitul intimității Tristeți ascunse. Anul acesta, la Editura Muzeului Literaturii Române, apare un volum cu piesele scrise în deceniul 1993-2003, în care sunt publicate Tetralogia Destinului, pe care am menționat-o, Trilogia captivă, cu piesele Împăcare târzie, Rătăciți în amurg și Cantonul de vânătoare, și Trilogia provincială, cu Comedie provincială, Victima fericită și Trivial tango. Ați avut o bogată activitate și ca editor. Care au fost proiectele de marcă ale Editurii Rampa și
Convorbiri fără adiţionale by Cornel Galben () [Corola-publishinghouse/Science/692_a_991]
-
sa adâncă nostalgia paradisului pierdut, îngropat adânc, într-o "amforă". Așa se explică și opțiunea pentru melodramă, definită ca "formă de teatralitate care subliniază eforturile auctoriale de a ajunge la o reprezentare autentică a vieții"139. Același motiv al sufletului captiv în vasul cu șapte peceți (posibilă reminiscență din lectura odei lui Keats la urna grecească) îl regăsim, în variate formule, până în romanele târzii de la sfârșitul deceniului patru, semn că scriitorul îi acorda o mare importanță. Mai întâi, textul ce încheia
by Antonio Patraş [Corola-publishinghouse/Science/1052_a_2560]
-
adresat eu Însumi polițistului care fusese informat asupra situației de către prietenii mei și care veni personal la hotel pentru a face inspecție. După Întemnițarea negustorului din Buhara, grăjdarul fugar s-a prezentat el Însuși la poliție pentru a lua locul captivului. Îmi era acum imposibil să mai iau calul cu mine, așa că l-am vândut pe o nimica toată unuia dintre prietenii mei, un englez, domnul Strubing, care-l cumpără pentru prăsilă, și care a fost atât de amabil, Încât luă
[Corola-publishinghouse/Science/2270_a_3595]
-
Biblioteca Academiei din București, observând amploarea uitării care Îl Înecase printre puținii orientaliști români din secolul al XIX-lea, am descoperit câteva bilete aluzive pe care Georgian nota traseele unei călătorii asiatice amintind de Ïambhala - și am ezitat câteva zile, captiv modelului Honigberger, să continuu studiul erudit sau să caut urmele necesare unei proiecții literare fantastice, nu mai puțin ispititoare și nu mai puțin decisivă pentru păstrarea memoriei unui asemenea destin. Chiar dacă nu aș istoriciza oricum respectiva emoție, Îmi e clar
[Corola-publishinghouse/Science/2270_a_3595]
-
lui Constantin Vișoianu. Gazetă consacrată problemei naționale, R. urmărește evoluția evenimentelor din țară și în plan internațional. Cuprinde informații de politică internațională, despre activitatea Comitetului Național Român și poziția reprezentanților săi (C. Vișoianu, Grigore Gafencu ș.a.) la sesiunile Adunării Națiunilor Captive, știri referitoare la Casa Regală, informații despre Fundația Regală Universitară „Carol I”, articole dedicate sărbătorilor naționale, aniversării și comemorării personalităților politice și culturale (Unirea Principatelor, 44 de ani de la reunirea Basarabiei, Omagiu lui Iuliu Maniu etc.) și multe comentarii referitoare
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289346_a_290675]
-
susține creația prin coloana vertebrală. Uranus se rupe în cele două semne, Saturn și Venus (Afrodita Urania) care e un cerc cu crucea descendentă, asemănătoare cu o vertebră cervicală. Cele două au valoarea de 3 și respectiv 7. Pluton ține captivă lumina în mintea omului și în sufletul lui plin de sentimente contradictorii, fiind supus mereu greșelii. El reprezintă Graalul ce conține esența noastră divină, este coccisul, cerc în semicercul din continuarea axei verticale a crucii și are valoarea numerică 1
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
strânsa legătură dintre Dumnezeu și om sunt numite în basmele populare, împărați. Împăratul Albastru e duhul omului, împăratul cer. Împăratul Galben e conștiința, sufletul omului, numit și Harap-Alb, inițiatul sau Horus ochiul conștiinței. Împăratul Roșu este Hades, Pluton care ține captivă energia spirituală a omului. Shekinah-Kundalini-Persefona e fata Împăratului Roșu pe care Harap Alb trebuie s-o salveze și s-o ducă la Împăratul Albastru. Apoi, căsătorindu-se ei vor da naștere Împăratului Verde Fiul Logosul 642. Astrologia atlantă o prezintă
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
cum poetul, menestrel și aed destăinuie secretul din cuget. Și cine știe când se va mai naște Poetul? Peste câte mii de ani natura/ Va scoate iarăși din neant/ Alcătuirea de celule/ În care sufletu-mi visează/ Asemeni unui împărat captiv?// O, frate, tu mai mult decât un frate,/ Replica mea-n eternitate!/ Nu te cunosc și nu mă vei cunoaște/ Vorbele mele scrise-acum/ Vor fi de multă vreme spulberate/ În ziua când tu te vei naște,/ Și limba chiar în
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
taine din strânsa legătură dintre Dumnezeu și om sunt numite în basmele populare împărați. Împăratul Albastru e duhul omului, împăratul cer. Împăratul Galben e conștiința, sufletul omului, numit și Harap-Alb, inițiatul, Horus-ochiul conștiinței. Împăratul Roșu este Hades, Pluton care ține captivă energia spirituală a omului. Shekinah-Kundalini-Persefona e fata Împăratului Roșu pe care Harap Alb trebuie s-o salveze și s-o ducă la Împăratul Albastru unde, căsătorindu-se cu ea, să dea naștere Împăratului Verde Fiul Logosul 926. Astrologia atlantă o
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
motivul coborârii în infern e parte din ritualurile inițiatice în care se sărbătorea victoria vieții asupra morții. Tot haosul e-o veselie de eter. Și, dacă se zguduie orașul, Și creierul rămâne pierdut 1201. Descrierea unui cerc care te ține captiv este un mijloc magic de care se folosește orice inițiat ce dorește să comită o faptă deosebită și misterioasă. Astfel el se apără de primejdiile sufletului, de care se simt atacați toți cei care sunt izolați printr-o taină. În
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
Zmeului, adevărul gândului său, motivația interioară; el este judecat din perspectiva înfățișării și a etichetelor care i se pun. Conflictul dintre cei dintre pământeni și zmei pare fără sfârșit - intoleranța și prejudecățile creează un cerc vicios în interiorul căruia personajele sunt captive. <reflist> BIBLIOGRAFIE Bârlea, Ovidiu, Poetica folclorică, Editura Univers, București, 1979 Ciobotaru, Anca-Doina, Teatrul de animație între magie și artă, Editura Princeps, Iași, 2006 Eco, Umberto, Istoria urâtului, Editura Rao Books, București, 2007 Jula, N.; Mănăstireanu, V., Tradiții și obiceiuri românești
Inter-, pluri- şi transdisciplinaritatea, opţiune sau necesitate? by Dorina Apetrei, Mihaela Butnaru, Gabriela Petrache () [Corola-publishinghouse/Science/426_a_1250]
-
Această suferință este cea a unui titan aflat in propria lume unde începe să se încurce în propriile aripi, păcatul său crescând hrănindu-se cu dorința sa de a conduce destinele, de a se elibera de forțele ce îl ținuseră captiv până atunci. Eroul constată că este un necunoscător , dar totuși mai presus de ceilalți muritori: „Sunt eu, ce-i drept, mai bun și mai deștept Decât acei magiștri, doctori, grămătici și popi Toți împreună; scrupule și îndoieli în cuget nu
Inter-, pluri- şi transdisciplinaritatea, opţiune sau necesitate? by Dorina Apetrei, Mihaela Butnaru, Gabriela Petrache () [Corola-publishinghouse/Science/426_a_1250]
-
se oprește la simptomele nihilismului, la disoluția valorilor și la pierderea de substanță, dar nu îi explică logica mai profundă. În fond, Jünger rămâne prizonierul nihilismului însuși. Concluzia și judecata lui Heidegger sunt peremptorii: Tentativa de a traversa linia rămâne captivă unei reprezentări care aparține cadrului în care domină uitarea ființei. Și de aceea aceasta se exprimă folosind conceptele fundamentale ale metafizicii (formă, valoare, transcendență)180. Înainte de a dori să depășească nhilismul, pentru Heidegger este absolut necesar să-i surprindă esența
by FRANCO VOLPI [Corola-publishinghouse/Science/1116_a_2624]
-
miraculum est homo", scrie Pico della Mirandola în celebrul său discurs Despre demnitatea omului (De hominis dignitate, 1486), întrucât nu are "nihil proprium", și este așadar "indiscretae opus imaginis": "o lucrare cu formă nedeterminată". În vreme ce oricare altă ființă este ținută captivă în interiorul unei esențe predefinite, omul este "sui ipsius plastes et fictor" și trebuie să se descurce singur: Omul este un animal cu o natură variată, multiformă și schimbătoare" (homo variae ac multiformis et desultoriae naturae animal), este un cameleon care
by FRANCO VOLPI [Corola-publishinghouse/Science/1116_a_2624]