3,279 matches
-
venim în contact sau avem legături cu ei prin alegerile lor. Ecuația de fapt nu este atât de simplă dar nu voi intra în detalii. Cum ni se poate totuși întâmpla ceva ce ni s-a prezis? Ori e o coincidență, o întâmplare, ori s-a înregistrat în subconștientul nostru care ne determină într-adevăr viitorul. Gândindu-ne în mod repetat că acel lucru se va întâmpla, îl putem face să se întâmple. De altfel, noi oamenii trăim fiecare în Universul
Cărticică înspre… minte, trup şi suflet = mic tratat de bunăstare by Dan Alexandru Lupu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/545_a_749]
-
și găzăria de la marginea așezării ardea. Flăcările se vedeau de la depărtare, se auzeau explozii; venea un miros greu. Nimeni nu scotea o vorbă. Apoi, cei strânși în dreptul orologiului au început să strige și să alerge spre incendiu. Poate era o coincidență. Profesorul de naturale de la liceul de fete avea altă părere. Cândva, Ceasornicarul îi povestise despre orologiu, neterminat pe atunci. Doar lui; discutau, uneori. Îi vorbise despre locurile de intersecție ale timpului cu lumina, despre stările generate de presiunea aerului și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1901_a_3226]
-
părere un bătrân. Și patru câini au fost sfâșiați. Gândul lumii s-a întors iar către Ceasornicar. Filozoful și Profesorul de naturale stăteau tăcuți în fața cănilor cu vin fiert. În răstimpuri, spărgeau câte o nucă. „Nu se poate, este o coincidență!” a zis - într-un târziu - Filozoful. „Și totuși nu este...” „Nu!” a întărit Profesorul de naturale. „Și nici șarlatanie, am spus-o și altădată.” „Omul acesta e mai inteligent decât credem... Pitpalacul... Ani de-a rândul nici nu l-am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1901_a_3226]
-
și sâmbătă pe la 4 sau 5 după-amiază mă invită la o cafea, la un film. - Săptămânal? - Da’ de unde, își cere mereu scuze că e foarte ocupat și-mi oferă această favoare cam la două săptămâni, uneori chiar la trei... - Bizară coincidență! Și al meu cam tot așa procedează... În mintea Olgăi, unde ideile dobândeau ad-hoc Îndoieli, își făcu loc un ascuțiș de lamă, asemenea unor săbii de Toledo, cu un tăiș care se simte că a lucrat după ce rana sângerează. În
La marginea nopții by Constantin Clisu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1690_a_3121]
-
totul e deșertăciune“), și-apoi peste toate s-a așternut tăcerea. Întâlnire la Torino Cum am avut întotdeauna un puternic senti ment de predes tinare, nu prea pot crede în întâm plare, mai ales când viața cam depășește măsura în privința coincidențelor. Ne-apucă râsul când, în melodramele de altădată și-n telenovelele de azi, gemeni despărțiți din leagăn se regăsesc după trei zeci de ani, mame și fii își descoperă rudenia chiar când sunt gata să se căsătorească unii cu alții
De ce iubim femeile by Mircea Cărtărescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/589_a_971]
-
o veche iubită de-a mea! Nu căutați revista, că n-o s-o ghi ciți. Oricum, nu era nici Andreea Marin, nici Mi haela Rădulescu. Dac-aș fi avut mii de iubite aș mai fi zis că e o simplă coincidență, dar așa... Iar dacă vreți mult, mult mai mult decât atât, citiți de-aici încolo, nu înainte însă de-a vă lega centurile de siguranță. Pentru că, iarăși la doar câteva zile după ce-am aflat ce de bani face azi
De ce iubim femeile by Mircea Cărtărescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/589_a_971]
-
Marinetti. Cotidianul liberal Viitorul, la care activa, ca secretar de redacție, Ion Minulescu, va publica articole de popularizare despre poezia lui Rimbaud, Lautréamont și Marinetti: cu ocazia apariției volumului Zeii trec, D’Annunzio rămîne al acestuia din urmă, cronicarul Viitorului (coincidență onomastică... futuristă!) publică un articol despre „campionul versului liber, de o sinceritate împinsă pînă la brutalitate, senzual, cu o imaginațiune debordantă”. Atmosfera de emulație simbolistă din redacția ziarului, dezbaterile la care luau parte scriitorii și artiștii simpatizanți, disocierile între decadentism
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
în Societatea Scriitorilor Români, după angajarea ca funcționar la Direcția Presei și după colaborarea cu Ion Pillat... Atît Fundoianu, cît și Voronca sînt niște „călători” și niște exilați, destinele lor de poeți expatriați - evreo-franco-români - se aseamănă mult și, printr-o coincidență semnificativă, coincidență, totuși, în pofida unor bănuieli și acuze formulate de unii comilitoni, fiecare va publica un volum intitulat Ulysse... Alexandru Bogdan-Pitești: un animator controversat al „primului modernism” autohton Personalitatea controversată a lui Alexandru Bogdan-Pitești, emblematică pentru epoca dintre 1895-1920, constituie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
Scriitorilor Români, după angajarea ca funcționar la Direcția Presei și după colaborarea cu Ion Pillat... Atît Fundoianu, cît și Voronca sînt niște „călători” și niște exilați, destinele lor de poeți expatriați - evreo-franco-români - se aseamănă mult și, printr-o coincidență semnificativă, coincidență, totuși, în pofida unor bănuieli și acuze formulate de unii comilitoni, fiecare va publica un volum intitulat Ulysse... Alexandru Bogdan-Pitești: un animator controversat al „primului modernism” autohton Personalitatea controversată a lui Alexandru Bogdan-Pitești, emblematică pentru epoca dintre 1895-1920, constituie o stațiune
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
caracterul de paternitate internațională este vădit și, de altfel, programatic. Refuzînd, de la un punct încolo, „academiile cubiste și futuriste”, predicînd spontaneitatea pură, relativismul absolut, refuzul nietzschean al moralei, logicii și sentimentelor, virtuțile șocului și contrastului, nebunia purificatoare, haosul regenerator și coincidența contrariilor, Tzara a fost cel care i-a conferit Dadaismului adevărata identitate, chiar dacă nu a fost adevăratul său inițiator. Vinea/Tzara: duplex poetic. Tendințe „centripete” și „centrifuge” O bună parte a poemelor lui Tzara au fost, după plecarea acestuia din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
tipic gest de solidaritate între „contimporani”. Notița promoțională a volumului Joc secund, din nr. 89-90 (rubrica „Note-cărți-reviste”), vorbește, la rîndul ei, elocvent despre concepția estetică mai generală a Contimporanului: „ridicarea unei flamuri negre, cu pajură aristocratică, în vitrina librăriei românești...” Coincidență sau nu, Paradisul suspinelor apare în același an și la aceeași editură - Cultura Națională -, unde director era prietenul comun al celor doi, Alexandru Rosetti... Aristocratismul estetic modernist, nota „poescă”, fantastă, levantinismul oniric explică atît înrudirile dintre poezia, respectiv, proza lui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
ultimele decenii, după ce fusese considerată de un decadentism vetust), de cealaltă - o modernitate strident-novatoare, scindată totuși între impulsul avangardist și rafinamentul liric, elegiac (și percepută, în consecință, ca fiind tributară balastului minor al manierismului stilistic simbolist). Simion Mioc remarca avenit coincidența apariției - între 1923-1925 - a mai multor volume aparținînd unor „fantaziști” postsimboliști, pe urmele romanului Thalassa/Le calvaire du feu al lui Macedonski: Jupînul care făcea aur de Adrian Maniu (1923), Remember de Mateiu I. Caragiale (1924), Crima din strada Nopții
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
secret amuzament - se încheie așadar fericit: scopul fusese atins. Merită atenție și regia mitizantă: în articolul menționat, Arghezi rememora botezul „călugăresc” al lui Urmuz, creionîndu-i un portret de om sfios și ciudat, din altă lume, pentru a observa în final „coincidența” dintre scrierea amintitului articol și apariția, la Cîmpina, a revistei Urmuz, cu un „portret sintetic” al idolului, reprodus în clișeu, fără ca desenatorul să-și fi văzut modelul Contimporanul, dar mai ales Punct, începuseră deja de cîțiva ani recuperarea/publicarea scrierilor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
cercuri succesive (deși strîmte), „apostolii” avangardiști — Ion Vinea, Marcel Iancu, Jacques G. Costin, Geo Bogza, Lucian Boz, Sașa Pană, Ilarie Voronca, Stephan Roll, Jonathan X. Uranus. Se adaugă faptele „exemplare” (relatate de G. Ciprian, V. Voiculescu sau M. Cruceanu) și coincidențe „revelatoare” (de ex.: cele relatate de T. Arghezi). Numai minunile mai lipsesc... Primii „convertiți” - critica modernistă interbelică Dincolo de fervoarea militant-hagiografică a emulilor, „Lectura paginilor urmuziene confirmă, în esență, observațiile și intuițiile descendenților avangardiști, care au pus cîteva accente exacte și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
Teme 4, apărut în același an la Cartea Românească, Nicolae Manolescu republică un eseu cu titlul reluîndu-l pe al lui Jacques Monod - Hazard și necesitate. Comparînd „hazardul și necesitatea” din biologie cu cele - enigmatice - din literatură, criticul oferă exemplul unei coincidențe stranii: nașterea, în același an 1883, a unor scriitori înrudiți tipologic, dar care nu s-au cunoscut niciodată: Kafka, Urmuz și Harms. Numele lor reale sau „artistice” au, fiecare, cinci litere... Hotărît lucru - avem de-a face cu un an
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
nu demult se numea Sebastian Vlădescu. Apropo, talentul acestui băiat, dacă ar fi să-l numim într-un fel, se cheamă Sebastian Vlădescu. Datorită acestui talent a ajuns în posturi-cheie, cum ar fi Fondul Proprietatea, unde, (oare numai din pură coincidență?), ca președinte de comisie figura un domn numit Sebastian Vlădescu. Care domn era, la rândul lui, membru în consiliul de administrație și al CEC Bank, și la Romavia, și pe la alte comitete și comiții (vorba lui nenea Iancu), deci pe
Apocalipsa după nea Grigore by Ioan Mititelu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/325_a_572]
-
cădea blând și nu fractura mintea ce mai, romantică! La școală asistentul Popescu își începea orele făcând prezența: - Cutare! - Prezent! - Aaaa! fiul domnului Cutare. Stai jos! Și râdeau toți când a ajuns la colegul Mănescu din păcate era numai o coincidență: - Aaa fiul domnului? Mimă că este uimit de rezonanța numelui ministrului și-i este teamă să-l pronunțe cumva: - Nu fiul tovarășului Mănescu! A sugerat serios și simplu colegul spre deliciul întregii asistențe. Era evreu, taică-său doctor, maică-sa
un liceu la malul mării by aurel avram stănescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91601_a_92358]
-
sau Sioux liberă ca pasărea cerului, acum două sute de ani, și să trăiesc în armonie cu toată această splendoare a naturii. Ca să înțeleg ce simte Mona, îmi lipesc fruntea de geam. Aerul condiționat merge, dar sticla frige ca focul. Ciudată coincidență: în atlas, toată California apare în aceeași culoare galben aprins. Și Stridie pufnește pe nas, cu o mișcare rapidă care-i dă capul pe spate. Se uită lung la Mona și zice: — Nici un indian n-a avut vreodată parte de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1905_a_3230]
-
de sângele meu. O iau pe Helen în brațe. Sângele meu și sângele ei s-au amestecat. Zăcând în brațele mele, Helen închide ochii și-și lasă capul în poala mea. Zâmbește și zice: — Nu ți s-a părut o coincidență stranie când a găsit Mona ceaslovul? Deschide ochii, rânjind, și zice: — Nu s-a potrivit totul prea frumos, cum am călătorit noi cu ceaslovul la noi tot timpul ăsta? Zăcând în brațele mele, Helen îl leagănă pe Patrick. Și iată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1905_a_3230]
-
cu mirare o mașină de culoare neagră, asemănătoare cu cea pe care o văzuse în fața Comitetului Central, oprindu-se și ea la vreo câțiva zeci de metri în urma lui, de parcă l-ar fi urmărit. Putea fi însă doar o simplă coincidență. O porni mai departe, cuprins de dorința de a se vedea ajuns mai repede acasă la sora și la cumnatul său. Străbătu bulevardul aglomerat, trecu de Piața Unirii și își continuă drumul pe cheiul Dâmboviței. Merse o vreme liniștit, privind
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1538_a_2836]
-
doar înainte, fluierând vesel o canțonetă. Dar deodată din urmă se auzi un claxon scurt și, când întoarse capul, dădu iar ochi cu mașina de culoare neagră. De data asta era clar că nu mai putea fi vorba de nici o coincidență. Mașina îl urma la o distanță de câteva sute de metri, rulând încet, cu motorul abia auzindu-se. I se păru chiar că șoferul îi face discret niște semne cu mâna. Nu mai era nici un dubiu; el era cel urmărit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1538_a_2836]
-
peștele... Gwen, meduza... Mai rămîn doi, unul pentru Christian, unul pentru... să zicem X. Văzu că Marie fixa simbolul valului și Înțelese că se gîndea la skipperul dispărut pe mare. Deși din menhirul marcat cu semnul valului nu picurase sînge, coincidența era cel puțin stranie. Se strădui să-și alunge din minte imaginea lui Christian și sunetul vocii lui retransmise prin satelit cînd era În primejdie și i se adresa ei. Își fixă privirea asupra ultimului semn și se Încruntă: era
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1941_a_3266]
-
rapid, scoase un ac cu gămălie și-l Înțepă În deget. - Au! Ce te-a apucat? - Am descoperit explicația Înțepăturilor! Psihiatrul Își viola victimele după ce le făcea să Înghită un calmant de tip Mésadrol! Și a fost arestat din pricina unor coincidențe: victimele aveau toate urme de Înțepături pe degete. În felul ăsta el se asigura, Înainte de a le viola, că erau toate Într-o stare de hipnoză profundă! - Sfinte Dumnezeule! Ryan a Învățat hipnoza la Închisoare cu psihiatrul! El e cel
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1941_a_3266]
-
mijlociu pe care i l-a încredințat lui guru în timpul transei somnambulice, în ideea că simpla dezvăluire a acestui nume ar putea folosi unui bolnav ce cândva i l-a solicitat." Nu ți se pare că e vorba de o coincidență prea mare? Miracolul ce pare să ia sfârșit odată cu revelarea acestui nume; numele lui ascuns este același cu al tău? Nu există coincidențe, ci legături. Toate lucrurile sunt legate, totul e să descoperi firele invizibile ce le leagă. Și, în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1567_a_2865]
-
unui bolnav ce cândva i l-a solicitat." Nu ți se pare că e vorba de o coincidență prea mare? Miracolul ce pare să ia sfârșit odată cu revelarea acestui nume; numele lui ascuns este același cu al tău? Nu există coincidențe, ci legături. Toate lucrurile sunt legate, totul e să descoperi firele invizibile ce le leagă. Și, în plus, nici nu ne numim la fel. Asta ar fi fost într-adevăr o coincidență. Damiel și Amiel. D"-ul adăugat numelui meu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1567_a_2865]