3,752 matches
-
Italia. Te-ai apucat să ții post? Hai până la bufet, să luăm o gustare, că om fi noi forță politică conducătoare, dar nu putem să lucrăm pe stomacul gol, că doar conștiința prin stomac trece!... Mă rog, așa zice bunul marxist... Hai, Ghiță, că te-așteaptă Drăghici, ca să-ți raporteze ceva în problema cu social-democrații din pușcării, și profesorul Mironică... A venit și Ceaușescu, în uniforma aia a lui de general făcută de comandă... parcă e frățiorul lui Stalin!... Doar mustață
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1538_a_2836]
-
Ar fi putut să-și facă oriunde casă În oraș. El Însă a preferat să rămână În „Bosnia”, În casa Martei, lăsată moștenire de domnul Andrei Morar, spre mirarea tovarășilor de la Municipiu care nu mai trăiau demult În umbra Îndemnului marxist la unire În cumpătare. Un răspopit, fost manechin apoi și vânzător de Înghețată, convertit la marxism-leninism, nu putea avea o altă opțiune, observau cei mai lucizi și cu o experiență mai Îndelungată la serviciul de cadre al partidului. „Bosnia” era
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
trandafiriu al limbii, le hăpăi, absorbindu-le pe traseele complicate ale unei digestii necunoscute. Fiorosul Marcel înmagazina în burdihanul său Politica! (Mărunțită, bineînțeles, în tratate și articole cu aplicabilitate apăsat dîmbovițeană.) Deși, în aparentă contradicție cu proveniența sa, Fiorosul era marxist. El fusese cel despicat în două la aterizarea Satanei. Relu Înmiresmatul tezauriza Religia. (Cu aplecare spre 31 CEI ȘAPTE REGI AI ORAȘULUI BUCUREȘTI treptat, într-un contur ferm, și dezvăluind, cu claritate de ilustrată, imaginea unei mâini îngrijite, culegând, cu
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]
-
Albastru, părinții triburilor numeroase de țânci nu se scapă unul pe altul din ochi, de frică să nu-și fiarbă și să-și halească de unii singuri mezinii. Dacă scapi însă dintre periferii către centru, mai ceva ca-n broșurile marxiste, poți întîlni totuși și câteva oaze plăcute. Pe Regală, pe Elisabeta, fluieri și vin și te ling, pe carâmb, localurile cu vinuri, de-ți vine să dai cu căciula în câini, ies la agățat băcăniile cu trufandale de-ți lasă
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]
-
o activistă din sectorul G, pe pardoseală, echivală cu lovirea de către o măciucă, în centru, a unui gong teatral. - Nu-s decât patru bagaje drăguțe, parașutate la Otopeni de către o persoană deasupra oricăror bănuieli că n-ar putea fi marxist. Dar care, de-o săptămână, sparg tot și răscolesc, dintr-un capăt în altul, întreg Bucureștiul. Într-adevăr, capul și brațul drept al Norocosului ieșiră fulgerător la iveală, catapultând, în posibila direcție de camuflaj a Dulcelui Doru, o călimară masivă
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]
-
al iubirii universale, atunci poate lua treptat locul religiei creștine, devenind el Însuși o religie. Nietzsche doar a exclamat Dumnezeu a murit!, alții, după cum vezi, i-au desemnat și succesorul. Interesant este că acești „alții” nu erau nici pe departe marxiști, nu cochetau cu lupta de clasă și cu ideea de revoluție - locomotiva istoriei, nu... Socialism-comunismul lor se baza pe pantonomia științei și a tehnologiei, ceea ce face din ei mai curând precursori ai scientologiei actuale. Filozofii clasici de stânga au militat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
prăbuși în câteva zile, dând naștere unui înspăimîntător război civil, dacă revoluția comunistă ar fi biruit în Spania. În nenumărate rânduri, ca profesor, ministru de finanțe și Președinte al Consiliului, Salazar își mărturisise totala sa repugnanță față de doctrinele - și tehnicile marxiste. Comunismul "a adunat la un loc toate aberațiile inteligenței și e, ca sistem, sinteza tuturor revoltelor tradiționale ale materiei împotriva spiritului și ale barbariei împotriva civilizației. El este marea erezie a epocii noastre... Comunismul nu distinge, în furia sa distructivă
Sacrul și profanul, Salazar by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295581_a_296910]
-
primului său roman În 1925 și pe tot parcursul următorilor cincisprezece ani, până când a dispărut la fel de straniu cum apăruse, opera lui a stârnit În mod constant un interes viu și cam morbid din partea criticilor. În aceeași măsură În care publiciștii marxiști din anii optzeci din vechea Rusie ar fi demascat lipsa lui de preocupare față de structura economică a societății, În mod similar, mistagogii literaturii emigrației au deplâns lipsa lui de intuiție religioasă și de preocupări morale. La el totul era sortit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2082_a_3407]
-
și minunându-te câtă căldură degaja trupul unui bebeluș mare. 3 Pe lângă visurile de velocitate sau legat de ele, există În fiecare copil aspirația esențial omenească de a remodela pământul, de a acționa asupra unui mediu friabil (dacă nu este marxist sau un cadavru din naștere și așteaptă supus ca mediul să-l modeleze pe el). Aceasta este explicația bucuriei cu care copilul sapă, face drumuri și tunele pentru jucăriile lui preferate. Fiul nostru avea un model micuț al celebrului „Bluebird
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2082_a_3407]
-
la o întărire a spiritului de proprietate individuală”, constată bătrînul Stahl în anii ’30. Patruzeci de ani mai tîrziu, tînărul Stahl observă și el că „satele se compun la rîndul lor din gospodării, nu din indivizi”. Nu trebuie să fii marxist pentru a-ți imagina că obiceiul proprietății și muncii „la comun” nu are cum să genereze din sine o practică individualistă în adevăratul sens al cuvîntului. În această privință, imaginarul nostru public combină două mari confuzii, a asocierii cu colectivismul
Scutecele naţiunii şi hainele împăratului: note de antropologie publică by Vintilă Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/609_a_1340]
-
trei minute de fericire totală. Plecând, o sărută pe gură, insistă să accepte un bacșiș - Îi rămâneau trei sute de franci, bani gheață. Săptămâna următoare, se hotărî să arate textele unui coleg - un profesor de literatură de vreo cincizeci de ani, marxist, foarte rafinat, cu reputație de homosexual. Fajardie fu plăcut surprins. „O influență a lui Claudel... sau poate mai curând a lui Péguy, cel din versurile libere... Dar e original, tocmai, nu prea mai Întâlnești așa ceva.” În privința demersurilor ce trebuiau făcute
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2052_a_3377]
-
luase în primire nu ca pe unul ce trebuia îndopat cu franțuzească, ci mai degrabă ca un auditor al filosofiilor sale. - Păpușoiule, hohotea el cu gura largă în care, între doi dinți, i se vedea limba, am auzit că ești marxist. Păi știi tu cine a fost Marx? Și tot el răspundea. - Un economist tîmpit. Mă lăsa perplex. - Filosoful nu trebuie să inventeze societății legi, ci să le descopere pe cele care le are ea. Dacă s-ar fi străduit cîtuși
CARTIERUL SULAMITEI by MARCEL TANASACHI () [Corola-publishinghouse/Imaginative/513_a_701]
-
adevărate entități. Secolul nostru tinde către coeziuni pe care Marx nici nu le-a bănuit. Ca politician, el a născocit internaționalismul care a dat națiunile slabe pe mîna celor mai puternice. Rămîne de văzut cum vor lichida exploatarea omului coloniile marxiste... Cu Ieduț eram prieten. Îi arătam ce compuneam și, chiar dacă nu slăveau partidul, lui îi plăceau versurile mele. Viața nea apropiat mai tare cînd, înainte de a isprăvi liceul, amîndoi neam mutat într-un oraș unde pe el îl chemaseră scriitorii
CARTIERUL SULAMITEI by MARCEL TANASACHI () [Corola-publishinghouse/Imaginative/513_a_701]
-
Pe Burlacu îl știa de când era student. Le cunoscuse pe fetele lui într-o vacanță și îi știa meteahna. A doua zi îi adusese Rebegilă bibliografia... era îngrozit! Coșcogeamitea teancul de cărți îl aștepta! Congrese, întruniri, tratate, doctrine, strategii, filozofie marxistă, tomuri de materialism dialectic și bineînțeles științific, cărți, anexe și broșuri! O întreagă istorie de reuniuni, însă faptic se puteau cita câteva idei afișate pe lozincile din orice sală de spectacol! Laur ar fi trebuit să se pună cu burta
Adev?rul dintre noi by Aurel-Avram St?nescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83164_a_84489]
-
președintele Consiliului Național al Cărbunelui este mai presus de orice un bătrân scoțian șiret care are în spate o experiență de o viață în domeniu. Domnul Arthur Scargill provine însă dintr-un mediu diferit: activist sindical de-o viață, cunoscut marxist și instigator de conflicte cu o sticlire belicoasă în ochișorii ca două mărgeluțe. Deci vă pun următoarea întrebare: căruia din aceste două personaje i-ați încredința viitorul industriei miniere britanice? Pentru că despre asta este vorba în disputa minerilor. Căci, în ciuda
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1897_a_3222]
-
de tot. — Și la ce te-ai gândit, la articole de fond sau doar la o rubrică? — Câte puțin din fiecare, m-am gândit. Cred că trebuie făcut urgent ceva, pentru că după cum știi, situația a devenit de nesuportat. Mișună numai marxiști pe-acolo. Și nici nu fac un secret din asta. Nu știu dacă ai văzut în ultimul timp știrile de la ora nouă, dar nici măcar nu se mai prefac că sunt imparțiali. Mai ales în privința serviciului de sănătate: felul în care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1897_a_3222]
-
lovitura suferită de laburiști săptămâna trecută în Blackpool. Se pare că a fost un dezastru - partidul se autodistruge și Wilson i-a prevenit de existența extremiștilor în filialele locale, deși eu aș fi putut să-i spun asta de mult. Marxiștii s-au infiltrat de ani de zile. Oricine avea ochi să vadă a văzut asta. Punctul culminant al săptămânii a fost magnificul discurs al lui Joseph. A spus că nu există „cale de mijloc“ și că singurul consens posibil trebuie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1897_a_3222]
-
cu furtună într-un vechi conac dărăpănat. L-a impresionat foarte mult. — Serios? spuse Graham, ciulindu-și urechile de cineast. Cum se chema? — Nu cred că ai auzit de el, am spus. Era englezesc și nu era făcut de intelectuali marxiști. — Ooo, vrei să mă jignești! Joan aduse două sfeșnice, puse unul pe masă și pe celălalt pe policioara căminului, apoi stinse toate luminile. Abia vedeam ce făceam, dar trebuie să recunosc că a creat într-adevăr o atmosferă stranie. — Suntem
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1897_a_3222]
-
pentru statura lui. - Eu sunt Valerian și mi se spune că sunt cel mai înțelept, adăugă. Ieronim s-a gândit la Boddhisattva pentru că a voit să detașeze problema libertății din contextele în care a fost dezbătută până acum - iudeo-creștin, existențialist, marxist - și s-o plaseze într-o altă perspectivă, într-o perspectivă nouă. Și ca să nu spună de la început că este nouă, a camuflat-o sub un termen exotic: Boddhisattva... Așa este, Ieronim? - Cam așa, răspunse Ieronim, zâmbind melancolic. Pentru că, Doamnă
Maitreyi și alte proze by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295580_a_296909]
-
gîndesc că "iepoca" pe care am trăit-o (Iordan a și murit-o) n-a năvălit peste mine. Gura propagandei n-a făcut din mine o cîrpă. Cîrpa roșie care "pavoaza", în timpul ședințelor, masa prezidiului. M-a ferit de monismul marxist. De explicarea a tot și a toate prin materialism dialectic. Țin minte că mi se repartizase, pentru serbarea de sfîrșit de clasă întîi, o rochiță din hîrtie creponată, albă. Visam la altceva: costumul popular ucrainean, cu o bogăție de cunună
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1471_a_2769]
-
cînd eram librăreasă într-un cartier (de unde și titlul romanului meu, Poveste din cartierul de sud-est) despre o greșeală de tipar o fi vreun Aghiuță al greșelilor de tipar? parcă anume făcută. Apăruse, în loc de îndrumare, înhumare: "înhumarea spre o orientare marxistă i-a revenit lui Ilie Cîrjeu". Șichy rîde, cu rîsul ei de-a dreptul "carnivor", deși nu l-a mai prins, ca studentă, pe Ilie Cîrjeu, un culturnic de oțel. Îți schițez pe scurt cariera lui Cîrjeu. E instructiv, o să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1471_a_2769]
-
mai dat ceva libertate religioasă, nu s-a dat cu mîna dreaptă, creștinește, ci cu stînga. Cum cu stînga o dăduse și Stalin. În '43, "tătucu" a repus în funcție patriarhia rusă. Așa. Ca să aibă poporul ceva opiu. În formulare marxistă (trebuie să discut asta cu Șichy), religia era "opiu pentru popor". Și Stalin a decis, cu știutu-i cinism, ca personalul de la revista "Bezbojnic" ("Ateul") să se transfere la "Revista Patriarhiei", cu hîrtie cu tot. Ca șef de gubernie (cum devenise
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1471_a_2769]
-
s-a găsit să facă rechizitoriul comunismului e unul dintre paradoxurile post '89. Pe vremea ailaltă, obișnuia să repete (l-am auzit și eu spunînd asta) cu modestie jucată și trăgînd dintr-o țigară "Carpați fără": "Ieu nu sînt decît marxist". "Marxist pi o sutî șî șin'zăși di santimi", îi viza fostul decan Scarlat Carp statura: "o țîrucă piști on metru șî juma'". Fuseseră amîndoi, și Mistrie, și Carp, sovietiști‡‡‡‡‡‡‡‡‡‡. Cu ochiul și cu urechea la privilighenția de la răsărit. Dar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1471_a_2769]
-
a găsit să facă rechizitoriul comunismului e unul dintre paradoxurile post '89. Pe vremea ailaltă, obișnuia să repete (l-am auzit și eu spunînd asta) cu modestie jucată și trăgînd dintr-o țigară "Carpați fără": "Ieu nu sînt decît marxist". "Marxist pi o sutî șî șin'zăși di santimi", îi viza fostul decan Scarlat Carp statura: "o țîrucă piști on metru șî juma'". Fuseseră amîndoi, și Mistrie, și Carp, sovietiști‡‡‡‡‡‡‡‡‡‡. Cu ochiul și cu urechea la privilighenția de la răsărit. Dar Mistrie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1471_a_2769]
-
al tîmpeniei arțăgoase, branșat la Internet, dar debranșat de la bun simț. "Fii internaut sau dispari!" Pandantul ieșean? Scriitorii "revoluționari" n-au avut ce distruge decît biblioteca-donație Traian Chelariu, de la Casa cu Absidă, sediul Asociației. Au purificat-o, chipurile, de cărți marxiste, pînă a dispărut cu totul. Chit că Traian Chelariu numai comunist n-a fost: după ce-a ieșit din pușcărie, l-au repartizat la ecarisaj-deratizare. El sau Caraion o fi fost prototipul lui Petrini, eroul lui Marin Preda? Și-n
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1471_a_2769]