4,611 matches
-
educației, termen prin care înțelegea împlinirea ciclului vital uman, în sensul adaptării depline a individului la mediul social, iar prin termenul de învățare admitea progresul evoluției bio-psiho-sociale a omului. Învățarea, ca noțiune echivalentă cu cea de educație în optica acestui pedagog, prezintă o serie de principii specifice de ghidare, pe baza cărora autorul elaborează o teorie personală, ,,teoria gradient dinamică a învățării”: ,, Dispoziția de a învăța, creată de un motiv sau imbold, se proiectează intențional în orice scop și devine gradientul
Istoria pedagogiei : educaţia între existenţă şi esenţă umană by Mihai VIȘAN, Mihaela MARTIN () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101000_a_102292]
-
Găvănescul. Narly n-a reușit să realizeze decât un prim volum din proiectul său de istoria pedagogiei, cel care tratează doar debutul creștinismului, Evul Mediu și Renașterea. Din restul proiectului, Narly va reuși să înfiripe doar simple monografii asupra unor pedagogi români și străini, și care ar fi trebuit să fie asamblate în volume ulterioare (scurtele sale monografii se referă la următorii autori: Vasile Conta, Ion Găvănescul, Imm. Kant, Tolstoi, Helvetius, John Locke, Basedow, Georg Kirschensteiner, S. Freud). Opțiunea pedagogică a
Istoria pedagogiei : educaţia între existenţă şi esenţă umană by Mihai VIȘAN, Mihaela MARTIN () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101000_a_102292]
-
români și străini, și care ar fi trebuit să fie asamblate în volume ulterioare (scurtele sale monografii se referă la următorii autori: Vasile Conta, Ion Găvănescul, Imm. Kant, Tolstoi, Helvetius, John Locke, Basedow, Georg Kirschensteiner, S. Freud). Opțiunea pedagogică a pedagogului moldav a fost catalogată deseori drept una personalistă, el însuși declarându-se pedagog social. Dinamica pedagogiei timpului său de la herbartianism spre pedagogia socială sau pedagogia culturii a fost amplu dezbătută în scrierile sale: ,,După pedagogia predominant individuală și cu repercusiuni
Istoria pedagogiei : educaţia între existenţă şi esenţă umană by Mihai VIȘAN, Mihaela MARTIN () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101000_a_102292]
-
ulterioare (scurtele sale monografii se referă la următorii autori: Vasile Conta, Ion Găvănescul, Imm. Kant, Tolstoi, Helvetius, John Locke, Basedow, Georg Kirschensteiner, S. Freud). Opțiunea pedagogică a pedagogului moldav a fost catalogată deseori drept una personalistă, el însuși declarându-se pedagog social. Dinamica pedagogiei timpului său de la herbartianism spre pedagogia socială sau pedagogia culturii a fost amplu dezbătută în scrierile sale: ,,După pedagogia predominant individuală și cu repercusiuni individualiste, pe care mai ales herbartianismul o intensificase, încep să se încetățenească preocupările
Istoria pedagogiei : educaţia între existenţă şi esenţă umană by Mihai VIȘAN, Mihaela MARTIN () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101000_a_102292]
-
educativ este definit într-o manieră kantiană drept un ,,imperativ categoric al personalității”, Narly evaluându-l ca un ,,maximum de dezvoltare într-o ființă umană a originalității sale specifice, în cadrul principiului social, principiu prin care înțelegem armonia productivă cu mediul.” Pedagogul român se dovedește a fi un aprig susținător al metodelor școlii active, al individualizării învățământului și a metodelor instructiv-educative, un consecvent susținător al socializării activității educative. În didactică, Narly rămâne la nivelul scrierilor lui Găvănescul. Orice plan de lecție trebuie
Istoria pedagogiei : educaţia între existenţă şi esenţă umană by Mihai VIȘAN, Mihaela MARTIN () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101000_a_102292]
-
cu o temă despre viața și opera lui Emile Boutroux. A fost o vreme directorul Școlii Normale de Băieți ,,Vasile Lupu” din Iași, apoi, după pensionarea lui I. Găvănescul, va ocupa postul de profesor de pedagogie al antecesorului său. Ilustrul pedagog poate fi considerat un reprezentant de marcă al pedagogiei culturii și al istoriei pedagogiei românești, deoarece a publicat foarte mult într-un spirit academic erudit și precis. Între lucrările sale reprezentative, amintim: F. W. Foerster. Sinteză doctrinară (1926), Clasa de
Istoria pedagogiei : educaţia între existenţă şi esenţă umană by Mihai VIȘAN, Mihaela MARTIN () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101000_a_102292]
-
întinzându-se pe tot parcursul vieții. În acest punct autorul prefigurează conceptul pedagogic de mai târziu ,,educația permanentă” sau ,,educația pentru viață”. În fond, opțiunea pedagogică a lui Bârsănescu se cantonează pe devenirea personalității prin cultură și educație. Abordând didactica, pedagogul o consideră ca fiind doar o componentă a pedagogiei: ,,putem defini didactica în mod precis ca știință sau disciplină care studiază învățământul educativ”, ea nefiind altceva decât ,,numai un capitol al pedagogiei”. Problematica de bază a didacticii, conform opiniei sale
Istoria pedagogiei : educaţia între existenţă şi esenţă umană by Mihai VIȘAN, Mihaela MARTIN () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101000_a_102292]
-
ideile sale autorul nu se îndepărtează simțitor de didactica herbartiană, fapt justificat prin structura proiectului didactic de lecție, ce cuprinde următoarele secvențe: pregătirea dispoziției psihologice a elevilor pentru temă, comunicarea cunoștințelor/informațiilor, prelucrarea informațiilor, generalizarea-sistematizarea-recapitularea cunoștințelor, valorificarea noilor cunoștințe. Față de pedagogii herbartieni, Bârsănescu nu admitea unicitatea și rigiditatea planului de lecție, ci dimpotrivă admitea flexibilitatea și adaptarea acestuia la specificul clasei, obiectului de învățământ, nivelului de vârstă al elevilor, mediul social etc.: ,,pedagogia contemporană constă în schimb să încline către planurile
Istoria pedagogiei : educaţia între existenţă şi esenţă umană by Mihai VIȘAN, Mihaela MARTIN () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101000_a_102292]
-
de director al Serviciului Social Român (1938-1939), de membru timpuriu al Academiei Române (1918) și chiar președinte al acestei supreme instituții academice (1944), devenind chiar președinte al celui de-al XIV Congres Internațional de Sociologie (1939). Valorosul om de știință și pedagog a publicat numeroase lucrări de sociologie și sociologia educației, între care amintim: Egoism și altruism (1904-teza sa de doctorat), Sociologia războiului (1915), Sociologia monografică - știință a realității sociale (1934), Sociologia militară. Introducere în sociologia politică (1935), Cunoaștere și acțiune în
Istoria pedagogiei : educaţia între existenţă şi esenţă umană by Mihai VIȘAN, Mihaela MARTIN () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101000_a_102292]
-
acestor lucrări, Stanciu Stoian este autorul unei programe analitice pentru învățământul primar, valabilă pentru așa-zisele ,,centre de viață”, conform instrucțiunilor formulate de D. Gusti și, apoi, refăcută sub auspiciile ministeriatului lui P. Andrei (1938-1940). În primele sale apariții editoriale, pedagogul bucureștean a fost influențat de ideile orientării poporaniste, imediat după primul război mondial, iar mai apoi de tezele sociopedagogice ale lui Dürkheim și D. Gusti. Din perspectivă sociologică, în viziunea lui Stoian fenomenul educativ se manifestă ca un fenomen obiectiv
Istoria pedagogiei : educaţia între existenţă şi esenţă umană by Mihai VIȘAN, Mihaela MARTIN () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101000_a_102292]
-
manifestă ca un fenomen obiectiv de esență socială, în sensul formării continue a omului și integrării acestuia în viață. Pedagogia, studiind procesul instructiv-educativ, trebuie să prezinte o anumită autonomie, chiar dacă fenomenul educației urmează să fie cercetat interdisciplinar. În acest caz, pedagogul român admitea că psihologia poate investiga problemele educaționale, dar considera că determinant în formarea educogenă a omului rămâne idealul educațional, oferit chiar de contextul societal în care trăiește. Idealul educațional ,,nu este altceva decât imaginea pe care societatea și-o
Istoria pedagogiei : educaţia între existenţă şi esenţă umană by Mihai VIȘAN, Mihaela MARTIN () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101000_a_102292]
-
proximitatea mediului său sociocultural. Cei trei factori care concură la formarea personalității umane - ereditatea, mediul natural și social, educația prin cultură, nu sunt considerați imuabili, fiecare dintre ei influențând într-o măsură sau alta devenirea paideutică a copilului sau tânărului. Pedagogul bucureștean a militat în câteva lucrări de maturitate pentru teza ,,localismului educativ”, sintagmă ce-și avea sorgintea în principiul școlii active, pe care autorul l-a îmbrățișat întrutotul. Asemenea principiu nu se poate aplica, în esența sa, decât atunci când se
Istoria pedagogiei : educaţia între existenţă şi esenţă umană by Mihai VIȘAN, Mihaela MARTIN () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101000_a_102292]
-
Popescu Teiușan, Dumitru Theodosiu, Radu Petre, N. C. Enescu, Nicolae Apostolescu, cărora li se adaugă Gh. Comicescu și Grigore Tibăcaru, ultimii funcționând atât în învățământul normal, cât și în cel academic. Nu vom zăbovi în continuare asupra tuturor acestor iluștri pedagogi, ne vom opri doar asupra celor care au inițiat o altă perspectivă de abordare în cadrul didacticii și pedagogiei. Ion Nisipeanu (1885-1945), profesor la Școala Normală din Râmnicu-Vâlcea, apoi tot restul vieții președinte al Asociației profesorilor secundari din București, rămâne un
Istoria pedagogiei : educaţia între existenţă şi esenţă umană by Mihai VIȘAN, Mihaela MARTIN () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101000_a_102292]
-
la copii, iar pe de altă parte metoda centrelor de interes. Radu Petre a urmărit maniera în care astfel de metode erau experimentate în Belgia, după care a procedat la aplicarea acestora în propria sa activitate didactică. În ce privește metoda ideo-vizuală, pedagogul român ne oferă o explicație justă, care va contribui la cristalizarea unei opțiuni generale în România în legătură cu aplicarea acesteia: ,, Această metodă o socotim mai mult ca o metodă de aplicare, nu de învățare propriu-zis, care interesează pe copil, după ce a
Istoria pedagogiei : educaţia între existenţă şi esenţă umană by Mihai VIȘAN, Mihaela MARTIN () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101000_a_102292]
-
pot interesa pe copil, chiar și în funcție de anotimpuri. Fiecare din asemenea ,,centre” este studiat de copil din toate punctele de vedere (geografic, istoric, din perspectiva științelor naturii), scopul principal fiind cunoașterea concretă, și nu înregistrarea docimologică a informațiilor abstracte. Aplicatul pedagog din învățământul preuniversitar a investigat maniera de aplicare a acestei metode în diferite țări, precum și în România, unde a fost introdusă într-o formă specială, oficial în 1908. Concluzia profesorului era aproape similară cu cea referitoare la aplicarea metodei ideo-vizuală
Istoria pedagogiei : educaţia între existenţă şi esenţă umană by Mihai VIȘAN, Mihaela MARTIN () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101000_a_102292]
-
cursului elementar, încă aplicarea lor nu poate fi decât foarte redusă în clasele cursului mijlociu și a cursului superior.” În legătură cu inspirația provocată de opera lui Foerster, pe care Radu Petre l-a studiat și experimentat, două aspecte ale concepției acestui pedagog l-au interesat în mod special: ideea exercițiului moral-individual pentru dobândirea de deprinderi morale și ideea formării morale în colectiv, prin conducerea autonomă a claselor sau grupurilor de elevi. În ambele ipostaze, afirma Radu Petre, ceea ce se urmărește este a
Istoria pedagogiei : educaţia între existenţă şi esenţă umană by Mihai VIȘAN, Mihaela MARTIN () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101000_a_102292]
-
entuziasmul, spiritul de echipă, curajul, simțul umorului etc., trăsături considerate de culturolog ca fiind cardinale pentru un învățământ modern, dinamic și de perspectivă. Mesajul și ideea unei pedagogii ,,prospective” au fost preluate nu peste multă vreme de o serie de pedagogi contemporani, între care mai cunoscuți sunt: G. Mialaret, B. Schwartz, Bogdan Suchodolski. Ultimul dintre ei, autor a mai multor lucrări pedagogice cu tentă futurologică - Pentru o pedagogie la scara epocii noastre, Educația pentru viitor, Pedagogia și marile curente filosofice - critică
Istoria pedagogiei : educaţia între existenţă şi esenţă umană by Mihai VIȘAN, Mihaela MARTIN () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101000_a_102292]
-
ontologică dintre ființare și ființă. Interesul lui Sartre este îndreptat prioritar către determinarea ființei omenești ca angajament. Drept urmare, ontologia sa devine o antropologie și filosofie subiectivă împotriva căreia se îndreaptă Heidegger. O astfel de filosofie a inspirat o parte din pedagogii ,,educației noi”, deoarece actul didactic trebuie să cultive libertatea și responsabilitatea activă a subiectului educogen, respectiv elevul. Perspectiva de analiză filosofică asupra ,,aspectelor istorice” ale educației și instruirii oferă un alt criteriu de înțelegere și interpretare ,,a problematicii esențiale care
Istoria pedagogiei : educaţia între existenţă şi esenţă umană by Mihai VIȘAN, Mihaela MARTIN () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101000_a_102292]
-
care în lucrarea Eseuri critica dogma supunerii celui educat, dar și caracterul superficial și verbalist al pedagogiei esenței. Apărea încă din acea perioadă un conflict flagrant între pedagogia esenței și pedagogia existenței, lansat inițial prin lucrările lui J. J. Rousseau. Pedagogul și filosoful francez tratează conceptul de natură din perspectiva existenței copilului, fără a căuta esența acestuia: ,,Izvorul educației este în natură”, afirma gânditorul francez, omul fiind bun de la natură, educația urmează să valorifice această natură primară, nu să intre în
Istoria pedagogiei : educaţia între existenţă şi esenţă umană by Mihai VIȘAN, Mihaela MARTIN () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101000_a_102292]
-
acestui studiu se oprește prioritar asupra învățământului și legislației școlare din provincia bănățeană în perioada cuprinsă între ultimele decenii ale secolului XVIII și primele două decenii ale secolului XX. Alături de dinamica educației și învățământului, studiul nostru zăbovește și asupra unor pedagogi iluștri și doctrine pedagogice din aceeași perioadă, care au influențat decisiv evoluția învățământului național românesc în acest colț de țară. În ultimul pătrar al secolului XVIII și în întreg secolul XIX, Banatul a traversat câteva experiențe deosebite în istoria învățământului
Istoria pedagogiei : educaţia între existenţă şi esenţă umană by Mihai VIȘAN, Mihaela MARTIN () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101000_a_102292]
-
școala, nu întreba pe nimeni, ci du-te, apoi vei afla o casă nu departe de biserică, desgrădită, descoperită, cu ferestrele sparte și cu hârtie lipite: să știi că aceia e școala.” În continuarea celor spuse într-o manieră ironică, pedagogul arădean făcea trimitere la starea jalnică a școlii din Cernăteaz de lângă Timișoara: ,,poate fi că pentru aceia - școala rămăsese doar în trei pereți - ca să fie pruncilor mai răcoare în shoală, mai vârtos iarna.” Pentru educarea tineretului se impunea ridicarea de
Istoria pedagogiei : educaţia între existenţă şi esenţă umană by Mihai VIȘAN, Mihaela MARTIN () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101000_a_102292]
-
Pentru educarea tineretului se impunea ridicarea de școli, nu doar de școli elementare, ci și de școli de grad mediu și superior. Țichindeal avea în vedere chiar înființarea unei academii pentru populația românească. Pentru întreținerea copiilor și tinerilor la școală, pedagogul s-a preocupat de constituirea unui fond școlar, format din donații benevole ale românilor-ortodocși, dar cu amărăciune sesiza că cele mai multe dintre surse proveneau tot de la cei nevoiași: ,, că mulți din norod, poate fi încă din cei mai săraci, mai mult
Istoria pedagogiei : educaţia între existenţă şi esenţă umană by Mihai VIȘAN, Mihaela MARTIN () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101000_a_102292]
-
insuflat o dragoste profundă pentru ridicarea materială și spirituală a românilor-bănățeni. Țichindeal militează pentru studierea aritmeticii în toate școlile elementare, promovează introducerea alfabetului latin în tipăriturile românești, traduce și tipărește el însuși cărți cu pilde morale pe înțelesul omului obișnuit. Pedagogul înțelege prefacerile economice din lumea satului și, implicit, nevoia de pregătire profesională a copiilor și tinerilor pentru practicarea meșteșugurilor. Din acest motiv, propunea ca din fondul școlar să fie ajutați copiii care ar fi apți pentru meserii, ,,pentru ca să se poată
Istoria pedagogiei : educaţia între existenţă şi esenţă umană by Mihai VIȘAN, Mihaela MARTIN () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101000_a_102292]
-
refugiați din Buda. Odată cu înființarea Preparandiei din Arad, în anul 1812, Loga va fi numit profesor la această școală, unde a predat mai multe discipline școlare, între care gramatica românească și stilistica. Împreună cu Dimitrie Țichindeal, Ioan Mihuț și Iosif Iorgovici, pedagogul bănățean se va antrena în lupta pentru o cauză științifică a învățământului, pentru emanciparea religioasă a românilor bănățeni și ardeleni de sub tutela Bisericii Sârbe. În perioada anilor 1830-1850, Loga a funcționat ca director al școlilor românești din Granița bănățeană. În
Istoria pedagogiei : educaţia între existenţă şi esenţă umană by Mihai VIȘAN, Mihaela MARTIN () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101000_a_102292]
-
Loga a funcționat ca director al școlilor românești din Granița bănățeană. În această calitate, el s-a distins ca un bun manager al școlilor și, mai ales, ca un bun formator și îndrumător al cursurilor de pregătire al învățătorilor. Ilustrul pedagog s-a preocupat pe tot parcursul vieții de buna întreținere a localurilor de școală, tipărirea de manuale românești, îmbunătățirea frecvenței elevilor la cursurile elementare. În acest sens, el va continua și va îmbunătăți cursurile de formare a învățătorilor, procedură declanșată
Istoria pedagogiei : educaţia între existenţă şi esenţă umană by Mihai VIȘAN, Mihaela MARTIN () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101000_a_102292]