3,790 matches
-
realizează poetul este integrarea sinelui cu conștiința cosmică. Numai în mediul creației, putem trăi și realiza împlinirea menirii noastre, dintotdeauna evidențiată prin artă. Dacă privim la biografiile personalităților illuminate, ei au trăit în condiții dificile, în vremuri anormale, disperate chiar, persecutați pentru gândirea și faptele lor. O artă filosofică, plină de sensul ocult, s-a dezvoltat să mai salveze ceea ce trebuie să dăinuie până când fi-va din nou un botez. Numai lumina, cea care a dat viață Cosmosului întru început și
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
Tot apostoli sunt Anastasiu Panu, fost caimacam al Moldovei, lingvistul Aron Pumnul sau fabulistul Țichindeal. Nu contează profesia sau postura publică. Nu e nevoie ca poeții să trăiască în mizerie, ca revoluționarii să fie martiri, ca oamenii politici să fie persecutați sau ca savanții să nu fie recunoscuți. Schema imaginară funcționează ca un clișeu, invariabil, raportând carierele la sfera genialității fără să adapteze. Apostolatul nu se aplică restrictiv unui anume tip de carieră sau destin. Câtă vreme în exercițiul activității e
[Corola-publishinghouse/Science/84955_a_85740]
-
fi liberi: noi suntem condamnați la libertate”212. Exact În aceasta constă inversiunea raportului responsabilitate - libertate pe care ne-o propune Lévinas: suntem responsabili, dar nu noi am ales să fim responsabili. Celălalt, prin chipul său care ne solicită, „ne persecută” chiar, ne cheamă la responsabilitate. Este Infinitul care ne comandă prin chipul celuilalt. Infinitul se exprimă prin chip, iar chipul era deja acolo când l-am sesizat, când am luat cunoștință de el. Nici o mișcare a libertății n-ar ști
Peripatethice by Sorin-Tudor Maxim () [Corola-publishinghouse/Science/1800_a_3164]
-
al arienilor, toate acestea îl conduc pe Hitler la asumarea unei "noi identități" care, desigur, face ca "vechea identitate" să devină echivalentul simbolic al "persecutorului" (în termeni freudieni, ai "tatălui "rău""). O dată ce dobândește sprijin organizațional, însă, rolurile se inversează: din persecutat, Hitler devine persecutor, desigur, pe temeiul mandatului său autogarantat de a "distruge distrugătorul"471. Kenneth Burke meditează, îndelung, la faptul că destinul lui Hitler ar fi putut fi unul diferit: cum, la început, îl preocupau artele plastice, apoi arhitectura, evident
[Corola-publishinghouse/Science/84943_a_85728]
-
persoană. În cazul paranoiei, lumea refuză să se subordoneze egocentrismului persoanei, refuzul devenind un motiv de conflict, care va fi resimțit de către paranoic ca o atitudine ostilă a lumii Îndreptată Împotriva sa. Paranoicul se create o persoană importantă, dar neînțeleasă, persecutată de o lume pe care o consideră inferioară și ostilă lui. Melancolia este a treia situație posibilă. Dacă În nevroză este afectată funcția heterocentristă a persoanei, În paranoia funcția egocentristă, În cazul melancoliei este afectată, din punct de vedere moral
[Corola-publishinghouse/Science/2265_a_3590]
-
umbra noastră, Cluj-Napoca, 1991, 394-397; Z. Ornea, O antologie SF, RL, 1993, 15; Claudiu Groza, Cu ochii bine deschiși, APF, 1997, 7-8; Dorin Tudoran, Kakistocrația, Chișinău, 1998, 551-554; Cristina Tamaș, „Vremea Mânzului Sec”, TMS, 1999, 3; Ion Simuț, Un prozator persecutat de un gazetar, F, 1999, 4; Simion, Fragmente, IV, 259-264; Alex. Ștefănescu, Un Cristian Tudor Popescu mai puțin cunoscut, RL, 2000, 16; Mircea Morariu, Jurnalismul polemic, F, 2000, 6; Luminița Marcu, Scriitorul deghizat în jurnalist, RL, 2001, 23; Radu Pavel
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288927_a_290256]
-
a repetat situația de la Piatra Neamț. Am plâns din nou și când n-am mai avut lacrimi, am venit acasă, la Tecuci. Din mărturia factorului poștal Andrei Magdici (Zugravu, 2004)am aflat că toți cei 5 copii ai săi au fost persecutați în școală deoarece erau fiii unui “bandit”, cum mai erau catalogați deținuții politici. În familia noastră, noi am fost doar 4. Colectivizarea agriculturii la Tecuci Regimul comunist a dus un veritabil război împotriva țărănimii, care a durat 13 ani și
NU PUNE, DOAMNE, LACÃT GURII MELE by Servilia Oancea () [Corola-publishinghouse/Science/1835_a_3165]
-
la marginea istoriei; cultura sa este un umanism scolastic, formal și vulgar. Vrei ca eu să deplâng toate acestea? În ceea ce mă privește, această țărișoară a fost o țară a jandarmilor, care m-a arestat, m-a judecat, m-a persecutat, m-a linșat timp de aproape douăzeci de ani. Lucrurile astea poate să nu le cunoască un tânăr. Poate că am avut acea minimă demnitate ce mi-a permis să ascund tulburarea cuiva care în fiecare zi aștepta să sosească
[Corola-publishinghouse/Science/2224_a_3549]
-
cine sunt!... Dacă măcar aș ști! Nu știu nici cine sunt și încă nu știu nici care este Dumnezeul meu"40. Propune un ideal de tip anarhic, pentru ca, așa cum spune cu ironie, "am facut o treabă bună: reacționarii m-au persecutat, numindu-mă comunist, iar comuniștii m-au numit reacționar și trădător"41. În cazul său, anarhist înseamnă un "nu" la tot: comunismului, neoliberalismului, creștinismului, "un fel de anarho-creștinism, ca al lui Tolstoi (...), ca și al atâtor idealiști din vremurile noastre
[Corola-publishinghouse/Science/1473_a_2771]
-
toate ideile politice, sociale și filosofice la un loc", cărora nu trebuie să le facă nici o concesie. Nu ia în discuție cazul său, ci vorbește de Dostoievski, ca despre un "exemplu enorm": "În toată epoca lui Stalin, Dostoievski a fost persecutat ca fiind nesănătos, putred, contrarevoluționar, distructiv, în timp ce scriitorii mediocri își făceau veacul cu produse care aveau în comun cu literatura că afișul de propagandă cu pictură. Cu toate acestea, Dostoievski este unul dintre martorii cei mai teribili și adevărați ai
[Corola-publishinghouse/Science/1473_a_2771]
-
amenințări, cu bătăi administrate nevesti-sii. După aceea, în scurt timp a fost băgat la pușcărie, dar nu pentru faptul că ar fi refuzat să dea cotele. A rămas acasă soția lui, adică sora mea, cu 4 copii, și a fost persecutată, bătută, schingiuită. Cum mai putea lucra pământul? Cota de carne era așa de mare că trebuia să dea o pereche de boi pentru cota de carne. Că nu dădeai doar 5 kg de carne. Cota era stabilită în funcție de mărimea averii
[Corola-publishinghouse/Science/84954_a_85739]
-
C. I.: Dumneavostră credeți că a trebuit să suferiți și să fiți pedepsiți pentru faptul că strămoșii familiei au fost bogați? Ați ajuns să vă considerați vinovat pentru că aveați avere. R. R.: Eu așa m-am întrebat: de ce să fim persecutați fără să fi făcut nimic? Poate vreun blestem de vreundeva... C. I.: Poate doar dacă considerăm acea decizie a Comitetului Central al Partidului Comunist sau Muncitoresc drept blestem. Eu vreau să-mi cer scuze că am ajuns la dumneavoastră acum
[Corola-publishinghouse/Science/84954_a_85739]
-
o aceeași execrare. De la anticomunism la antibolșevism și antisovietism Odată cu revoluția din Octombrie*, termenii dezbaterii se schimbă radical. Comunismul nu mai reprezintă o amenințare ipotetică ci o realitate care bulversează societatea. Bolșevicii* distrug economia* de piață, abolesc proprietatea privată, îi persecută pe cei avuți, nesocotesc națiunea, recuză religia*, combat Bisericile, declanșează războiul civil* vinovat de nenumărate atrocități. Două milioane de ruși iau calea exilului* și răspândesc în întreaga lume frică și ura lor de bolșevism*. Acum fraza sfidătoare a lui Marx din
[Corola-publishinghouse/Science/1933_a_3258]
-
Londra în 1978. în România, dictatura cuplului Ceaușescu înăsprește represiunea. în 1977, scriitorul Paul Goma, care-și face publică adeziunea la Charta 77, este arestat și constrâns de exil*. Muncitorul Vasile Paraschiv, care încearcă să organizeze un sindicat* liber, este persecutat. Inginerul și poetul Gheorghe Ursu este asasinat de către Securitatea în noiembrie 1985. în ciuda izolării, disidența supraviețuiește, și Doina Cornea, profesoară de franceză din Cluj, își face publice scrisorile sale în care critică regimul. în RDG, opoziția se structurează în jurul Bisericilor
[Corola-publishinghouse/Science/1933_a_3258]
-
evadat din lagăr, pe oamenii Bisericii și pe credincioși, pe foștii membri ai partidelor necomuniste (menșevici, socialiști revoluționari etc.), pe criminali și, în general, pe „oamenii trecutului” (aristocrați, burghezi, foști ofițeri țariști, comercianți etc.). Destinat să elimine „rămășițele” categoriilor sociale persecutate din noiembrie 1917, el antrenează arestarea a 767.397 de persoane, din care 386.798 vor fi împușcate. în completare, ordinul operațional nr. 00486 din 15 august 1937, dat de Biroul Politic pe 5 iulie 1937, ordonă arestarea a mai
[Corola-publishinghouse/Science/1933_a_3258]
-
biserică își continuă activitatea subterană; în același timp, el reprimă cu violență în Tibet* budismul care ține de chiar identitatea poporului tibetan; mai recent, atacă secta Falugong care îndrăznește să critice puterea. în Vietnam*, religiile creștine și budiste au fost persecutate, dar astăzi guvernul comunist caută mai degrabă un control global, cerând, de exemplu, un drept de veto în cazul numirii episcopilor. și Cuba* a trecut printr-o perioadă de expulzări - fiind 700 în 1959, preoții au rămas 125 în 1961
[Corola-publishinghouse/Science/1933_a_3258]
-
local și, în sfârșit, reacțiile tineretului și ale unei părți a orășenilor - încă minoritari în comparație cu cei 80% țărani pe care-i numără populația. Fitilul este de la bun început plasat în mediile operei, pe care Kang Sheng și Jiang Qing le persecută încă de la sfârșitul anului 1962. Acesta este mânuit din Shanghai unde Jiang Qing recrutează doi agenți eficienți: Zhang Chunqiao și Yao Wenyuan. Ultimul publică, în septembrie 1965, un articol violent care atacă un autor cu legături în municipalitatea din Beijing
[Corola-publishinghouse/Science/1933_a_3258]
-
își instalează în cadrul lor o ierarhie paralelă. Poliția își infiltrează agenți în toate partidele și îi recrutează pe șefii acestora sau îi spionează. Se instaurează tribunale populare, care obișnuiesc populația cu încălcarea legii. Ierarhii, șefii partidelor necomuniste, elitele tradiționale sunt persecutate. Puțin câte puțin, comuniștii suscită în fiecare partid necomunist o sciziune între o aripă „stângă”, procomunistă și prosovietică, și o aripă „dreaptă”, reunind opozanții față de dictatura comunistă. Această lichidare în tranșe a opoziției este denumită „tehnica salamului”. Se organizează atunci
[Corola-publishinghouse/Science/1933_a_3258]
-
tehnică nu este, deci, compatibilă decât cu raporturile sociale cele mai „avansate”. Lenin reamintește această legătură, afirmând: comunismul înseamnă „sovietele plus electrificarea”. Dacă Stalin* dă un formidabil impuls dezvoltării institutelor tehnice, care însoțește industrializarea* accelerată, în același timp el îi persecută pe specialiștii în fizică nucleară și nu va putea duce la bun sfârșit fabricarea primei bombe atomice sovietice decât grație spionajului*. Superioritate tehnică și politică a socialismului începând din 1957, URSS înregistrează succese spectaculoase în domeniul spațial: Sputnik, primul satelit
[Corola-publishinghouse/Science/1933_a_3258]
-
după ce am vorbit aici despre Cronica lui Prosperus. Ne referim la scurta Cronică (Chronicon) a lui Hydațiu, un spaniol născut către sfârșitul secolului al patrulea în Galiția, episcop de Aquae Flaviae în Portugalia. În timpul dominației suabilor în Spania, a fost persecutat și ținut în închisoare pentru scurtă vreme; trăia încă în 468. Opera lui continuă cronica lui Ieronim, pornind din anul la care se oprise acesta (378) și ducând-o până în 468 și e divizată în două secțiuni din care prima
[Corola-publishinghouse/Science/2080_a_3405]
-
acela că și filosofia nu numai credința părea, pentru creștin, să aibă capacitatea de a-l „consola”, adică de a-i oferi răspunsuri pentru întrebările fundamentale: care e sensul răului din lume, de ce permite Dumnezeu ca un nevinovat să fie persecutat, care ar fi funcția sau chiar cum s-ar manifesta liberul arbitru al omului dacă Dumnezeu ar interveni (așa cum noi înșine am tot dori s-o facă) ca să apere binele aici, pe pământ. Evident, Boethius a crezut că tuturor acestor
[Corola-publishinghouse/Science/2080_a_3405]
-
Greci e Latini, citat, și alte lucrări ale aceluiași cercetător. 8. Cassiodor Prosperitatea și pacea politică și socială din primii ani ai domniei lui Teodoric încep să pălească începând de prin 520; regele și curtenii săi, totodată, încep să-i persecute pe romani; urmează sângerosul și devastatorul război dintre goți și greci, în urma căruia Italia, între 535-555, intră sub opresiva și nemiloasa stăpânire bizantină. În 568, după mai puțin de douăzeci de ani, are loc invazia longobardă care distruge unitatea politică
[Corola-publishinghouse/Science/2080_a_3405]
-
liniștit cu promisiunea că îl va condamna pe Origen și origenismul. În biserica monahilor din deșertul Nitria, Teofil a organizat un sinod unde s-a consfințit condamnarea lui Origen cu aprobarea papei Anastasius. În același timp, a început să-l persecute pe Isidor, vechiul său candidat la scaunul din Constantinopol, pentru că i se părea că devenise prea independent, și mai ales pe cei patru frați (porecliți și „frații cei lungi” din cauza staturii lor), Ammonios, Dioscoros, Eutimie și Eusebiu, reprezentanți de seamă
[Corola-publishinghouse/Science/2080_a_3405]
-
arate credincioșilor temeiurile dreptei credințe și să se opună atacurilor împotriva lui Cristos. În același mod justifica și comportamentul său la Efes; îl prezenta pe Ioan de Antiohia ca pe un calomniator și pe sine însuși ca pe o persoană persecutată la fel ca profeții din Vechiul Testament și ca predecesorul său, Atanasie, în timpul controversei ariene; în sfârșit, scotea în evidență sprijinul pe care îl primise de la Roma. Însă chiar înainte de a pleca la Efes, Chiril fusese deja nevoit în mai multe
[Corola-publishinghouse/Science/2080_a_3405]
-
mai mult de sosirea unui trimis special al lui Chiril. În timpul exilului la Petra, Irineu a compus o istorie a crizei nestoriene care conținea un foarte bogat material de arhivă; Nestorios era descris acolo ca un apărător al adevăratei credințe, persecutat pe nedrept. Citată de sirianul Ebed Jesu (mort în 1318) cu titlul Cinci cărți de istorie ecleziastică despre persecuția Sfântului Nestorios, opera este menționată în Synodicon (cf. mai jos) ca Tragedie, așadar cu același titlu ca și autoapologia scrisă de
[Corola-publishinghouse/Science/2080_a_3405]