3,277 matches
-
capabil alături de mine! Bărbatul de lângă mine și-a dres glasul. Spre enormul meu disconfort, doi dintre așa-zișii incompetenți - un bărbat și o femeie, amândoi cam în jur de treizeci și cinci de ani - se aflau și ei la masa de conferințe, răsfoind dosare și scriind note. Nu păreau deloc surprinși de evaluarea dură pe care o făcuse Vivian referitor la abilitățile lor. De fapt, păreau să nici n-o fi auzit. — OK, deci o să începi să lucrezi direct pe zece cărți, a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2113_a_3438]
-
Subiect: o-ho CITEȘTE MATERIALUL DE AZI AL LUI LLOYD GROVE. Apoi fugi și ascunde-te... Mi-e teamă pentru tine. Am scos rapid exemplarul din Daily News pe care-l băgasem în geantă în drum spre serviciu și am răsfoit pân-am ajuns la rubrica lui Grove. În ultimele săptămâni, jurnalistul fusese pornit pe șefa mea. Se părea că fusese așezat lângă Vivian la o gală recentă a premiilor literare PEN - destul de aproape cât să poată trage cu urechea, ceea ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2113_a_3438]
-
atenție. Ce părere ai, Claire? Rochia îmi plăcea la nebunie. Dar nu mă simțeam transformată. Eram un soi de mireasă mutant. Încă nu simțeam nerăbdarea efervescentă pe care o așteptam încă de la revenirea din Paris. N-o simțisem nici atunci când răsfoisem revistele pentru mirese. N-o simțisem nici atunci când le povestisem prietenilor cum mă ceruse Randall. și n-o simțeam nici acum, când eram îmbrăcată cu cea mai uluitoare rochie pe care o văzusem vreodată. Ceva era foarte în neregulă cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2113_a_3438]
-
cu ochiul la caiet. Mare maestru Dendé, parcă el ar fi fost dintotdeauna în preajma Bătrînului, se minunează Gulie. Aici e totul, adaugă așezîndu-se și el pe scaun ca să și tragă răsuflarea. Roja ia caietul, îl deschide și începe să-l răsfoiască de la un capăt la altul, e plin de mîzgălituri, pete de cerneală, corecturi și paranteze, nici un capitol nu e terminat, se vede asta după spațiile albe rămase aproape pe fiecare pagină. Despre asta ar trebui să-l întrebăm chiar pe
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2723]
-
practică de cineva. Nu vrea să înțeleagă nici în ruptul capului, preferă să facă pe idealistul, zice Bătrînul, nu se poate obișnui cu ideea că a ratat tocmai momentele alea fierbinți din cauza unei prostii, fleacuri, Poștașule, mai zice, începînd să răsfoiască altă fițuică, cine o fi scris chestiile astea lacrimogene? Așa era atmosfera, dom’ Colonel, o știți foarte bine. Și cîtă monedă s a bătut pe fiecare amănunt, uite că e unul aici care zice că a plecat de pe Moșilor, din fața
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2723]
-
vizat, pentru a-și putea alcătui un portret cît mai complet al respectivului. Cîte un ochi, gura, o sprînceană, urechile, sau conturul nasului îl ajutau de minune cînd ajuns acasă seara, dorea să-și refacă în minte profilul celui urmărit răsfoindu-și notițele. Datele despre fiecare individ nu trebuiau să depășească mai mult de o pagină. Cînd i se părea că are destule informații despre o anumită persoană punea punct și căuta un alt subiect. La început și alegerea acestora îi
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2723]
-
tifon, zâmbindu-i Încurajator. Schiță și el un zâmbet obosit, apoi Își răsuci ușor capul Într-o parte, lăsând astfel drum liber mâinii aceleia grijulii spre ceafă. Așa o zări pe Marta. Stătea pe un taburet, cu spatele drept și răsfoia absentă o revista de modă. Prin geamul deschis se vedea cerul plin de stele. Acest amănunt făcea din mansarda hotelului „Astoria” locul preferat al cuplurilor clandestine și al celor În călătorie de nuntă. Primii plăteau și o taxă de confidențialitate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
așa cum mai făcuse de atâtea ori. Aceeași și totuși... Vocea nazală, un fel de ecuson al profesiei, mișcările precise... Nimic gratuit, nimic din somnolența adolescentei care amână trezirea... Parcă ar fi lucrat acolo de o viață. Oficianta de la ghișeul poștal răsfoia un bonier, bifa cifre, le confrunta cu o listă alăturată. Din când În când arunca o privire ceasului de perete. Încet, dar sigur, orele de serviciu se apropiau de sfârșit. Fără să ridice ochii din hârtii, Sușu anunță calmă, indiferentă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
a zice, pentru că noi muncim după program. E lipit pe ușă. Știi dumneata de ce Îi este de trebuință domnului profesor un geamantan? Întrebă calm domnul Zegrea În timp ce zâmbea complice lui Isaak Babel care, la rândul său, zâmbea oricui catadicsea să răsfoiască Armata de cavalerie din raftul cu cărți vechi. Nu știu, păcatele mele, cum să știu, se tângui librarul În mintea căruia bătrânelul putea ocupa cele mai neașteptate funcții. Mai sus de C.L.D.C. Pe cei de-acolo i-a văzut cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
cum arată o frontieră sau un vameș. De vize, nu mai vorbim, chit că toți aveau acum pașaport. Cu pâinea În plasă se ducea la Ajan. Spre amiază trecea și Gheretă pe acolo. Cât timp Își bea poștașul cafeaua, el răsfoia ziarele. Pentru prieteni, Ajan avea oricând câteva boabe de cafea Julius Meinl a cărei aromă te făcea să suporți mai ușor trecutul de aprozar al cafenelei. Chiar dacă foarte curată și cu pereții În calcio-vecchio, mobilată În stilul cafenelei “Einstein” de lângă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
aceleași sentimente, În același loc, cu sute de ani În urmă se priveau execuțiile capitale. Aceasta este limba mea: Limba visurilor mele. E din Isaia 60:1-5. Ultimele cuvinte au făcut Înconjurul adunării. Piața Carolina foșnea ca o Biblie uriașă răsfoită de o mână febrilă. Isaia 60. Știe cineva? Un preot, poate. Sau un cantor. Unde e Biserica? Nu-i. Tocmai acum când ai nevoie de ea. Să ne traducă cineva. Las' că te duci acasă și citești. N-am biblie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
aducea În pat unul lângă altul. Dinții Amaliei erau albi ca sarea obținută prin evaporare după metoda Dima-Hopârtean, zis Mackensen, iar buzele ei roșii se făceau tot mai palide, gata să plesnească precum bobocii de magnolia. La câțiva pași Marta răsfoia un teanc de reviste. Din când În când căsca prelung fără să-și mai ducă palma la gură. El o privea cu drag și Își spunea că va trebui să lase În grija altora uniforma de seminarist și biserica. Când
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
numite după model unguresc ABC-uri. Între Crăciun și Sfântul Vasile, cinematograful și braseria Phoenix se puteau Închide din lipsă de clienți; un interval pe care Petru Îl numea Chenzina mahmură și pe care Îl petrecea Între coapsele Iolandei, sau răsfoind colecția de ziare și reviste În biblioteca Universității. Surplusul de energie era cheltuit cu inventarierea puținelor articole publicate În reviste de largă recunoaștere locală. Visul său era să ajungă lector pe viață, dar se temea de Împlinirea lui ca de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
orice oră din zi și din noapte și la cele mai mici prețuri. Asigurăm gropari calificați și transport pentru mort, rude și apropiați pe orice distanță și pe orice vreme. Vă așteptăm cu drag.” În tutungerie nu era nimeni. Vânzătoarea răsfoia România literară. Căscă prelung, În loc de salut. Era abia la foaia de mijloc. Mai căscă o dată mai scurt de data asta și, ducându-și palma stângă la gură, trecu mai repede peste cronicile muzicale, de teatru și film, netezi În treacăt
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
anului, la ora 11, se Întâlniră la Ajan. Farmacistul venea cu taxiul, iar Horacsek și Gheretă pe jos. Condițiile meteo nefavorabile Îi obligară să plece de acasă mai devreme. Gheretă „dădea de citit”, altfel spus, aducea Glasul pe care Îl răsfoiau pe rând, bându-și liniștiți cafeaua și sporovăind. Lui Cain Îi mergea bine și vorbeau tot mai rar despre el. Scaunul său era Însă liber. Pentru orice eventualitate. Dacă Îl apucă din senin un dor de frig și zăpadă? Elveția
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
dar lui astea Îi trebuiau acum. Parcă ai fi Petöfi Sandor bătrân, dacă ar fi apucat să Îmbătrânească, Îi spuse fiică-sa, mare admiratoare a poetului revoluționar și farmacistă În propria ei farmacie, nou-nouță, Panaceea. Când avea puțin timp liber, răsfoia Înduioșată Lexiconul farmaceutic al lui Kazay Endre sau se gândea la farmacii vechi precum Arany Sas, deschisă În 1727 ori Magyar Korona, inaugurată În 1811. O fascina trecutul. Era pasionată de heraldică și de cărți rare, cum era și acest
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
Toate acestea le vedea doar acum. Dar atunci? Atunci? Atunci vedea profilul de buldog abulic al fostului său profesor de filosofic, fost lector la Academia Militară. Era ora 11. Cafeneaua gării era aproape pustie. Profesorul Își aștepta paharul cu coniac. Răsfoia ziarul local În spatele unei stive de cărți cumpărate pe sub mână de la Lola. Răspunse cu „Salve!” salutului politicos al fostului său elev, celebru pentru a fi urmat liceul minier când cel mai bun liceu al orașului Îi era accesibil fără nici o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
aceluiași an. Mă lăsă să aștept acolo și se întoarse peste vreo zece minute cu două bibliorafturi mari, legate în piele. Paginile de ziar erau lipite pe coli masive din carton negru și erau aranjate cronologic, așa că a trebuit să răsfoiesc dosarul, pagină cu pagină, de la 1 februarie până la 12 februarie, până să găsesc ce voiam. Pe 11 februarie 1939 o bandă de patru persoane a jefuit o mașină blindată pe o stradă lăturalnică, liniștită, din Hollywood. Folosind drept diversiune o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
pentru două jafuri de gradul unu, cinci atacuri deosebit de grave, un furt de automobil deosebit de grav și deținere de droguri. A fost reținut fără cauțiune. Numele lui Kay Lake nu apărea încă nicăieri. Plictisindu-mă de polițiști și hoți, am răsfoit în grabă următoarele pagini. De Witt, originar din San Berdoo, cu trei condamnări anterioare pentru proxenetism, continua să susțină că fie banda lui Siegel, fie poliția i-a înscenat totul: mafia pentru că uneori își trimitea fetele la produs pe teritoriul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
din anturajul lui și le sugerez tuturor polițiștilor să se familiarizeze cu ea. Maynard e fugar și s-ar putea ascunde la una dintre ele. L-am văzut pe Lee Blanchard părăsind sala de ședințe pe o ieșire laterală. Tierney răsfoi niște hârtii de pe pupitru și spuse: — Iată o chestie despre care domnul comandant Green crede că ar trebui să știți. De trei săptămâni încoace cineva aruncă pisici moarte, ciopârțite, în cimitirele din Santa Monica și Gower. Secția Hollywood a întocmit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
Sears, sergentul Blanchard și polițistul Bleichert să se prezinte urgent în biroul domnului Loew. Liber! Am străbătut coridorul ce ducea spre biroul lui Ellis Loew. Lee, Russ Millard și Harry Sears erau deja acolo, forfotind în jurul biroului lui Loew și răsfoind un vraf din ediția de dimineață a ziarului Herald. Lee îmi făcu cu ochiul și-mi întinse un exemplar deschis la știrile locale. Mi-au căzut ochii pe un articol intitulat „Procurorul adjunct al Curții Penale va candida la postul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
joc bine cărțile, aș putea deveni locotenent detectiv înainte de împlinirea vârstei de treizeci și cinci de ani, iar ăsta ar fi numai începutul. M-a cuprins surescitarea. Am intrat și am început să ard gazul de pomană prin camera de zi. Am răsfoit niște reviste și m-am uitat în bibliotecă după ceva de citit. Apoi am auzit un ropot de apă de undeva din spatele casei. M-am îndreptat într-acolo, am văzut ușa băii larg deschisă, am simțit miros de abur și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
Cauza decesului e fie rana de la gură, fie loviturile de la cap. Nu a fost violată. Organele interne i-au fost scoase. A murit cu șase-opt ore înainte s-o găsim pe terenul viran. Ce altceva mai știm despre ea? Tierney răsfoi niște hârtii de pe birou. — În afară de arestarea de când era minoră, nici o altă mențiune. Are patru surori, părinții îi sunt divorțați și în timpul războiului a lucrat la un PX, un magazin al armatei, în Camp Cooke,. Tatăl ei e aici, în L.A.
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
OK? Koenig chicoti și ieși. I-am spus lui Marjorie să rămână pe loc, iar eu m-am dus la capătul holului. Acolo am găsit biroul recepționerului, iar pe el un registru deschis. Am rămas la tejghea și l-am răsfoit până am găsit o mâzgălitură ca de copil, „Linda Martin“, iar alături numărul camerei - 14. Am luat-o pe coridor și m-am îndreptat spre cameră. Am bătut la ușă și am așteptat vreo cinci secunde, după care am încercat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
face cale-ntoarsă ca o vijelie, cu Lee pe urmele ei, urlând și dând din mâini. M-am apropiat și m-am lăsat pe vine lângă teancul de hârțoage împrăștiate. Hârtiile erau copii după rapoartele Departamentului de Poliție din Los Angeles. Răsfoindu-le, am văzut rapoarte de teren, indicii de dovezi, stenograma interogatoriilor, lista ponturilor telefonice și raportul complet al autopsiei - toate având scris în antet „E. Short, F.C., D.M. 15.01.1947“. Era clar că le șutise de la secția University și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]