4,988 matches
-
irezistibilă. Pentru că "Eminescu este creatorul limbajului poetic modern", fixând "începuturile culturii moderne în perioada în care el trăiește și scrie, anticipând clasicizarea limbii române ca limbă de cultură într-o epocă ulterioară". Iată ideea de la care pornește Lucia Cifor în suita de eseuri ce alcătuiesc sumarul unui volum de interpretări stilistice ("câteva analize și sugestii de interpretare"), ce poartă un titlu programatic: Mihai Eminescu prin câteva cuvinte cheie (Editura Fides, Iași, 2000), urmărind varii "contexte poetice" pentru felurite cuvinte ce au
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1482_a_2780]
-
o întruchipare a împlinirii creatoare a geniului românesc". Conceput în trei acte, trei trepte, trei momente de cunoaștere și recunoaștere a poetului, construcția dramatică a lui George Uscătescu este o înscenare encomiastică privind viața și opera autorului Luceafărului, într-o suită de imagini cu amplă deschidere spre simbol și mit. Primul act ni-l înfățișează pe tânărul Eminescu, obosit și bolnav, aflat la Floreasca (de fapt Florești, o localitate din vecinătatea vestitei Câmpii de la Rovine unde, grație juristului junimist Mandrea, și-
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1482_a_2780]
-
Bucovina. Debutează cu versuri la „Deșteptarea” (Cernăuți), în 1901, semnând Rotică-Dumbrăveanu, apoi colaborează la „Junimea literară”, „Sămănătorul”, „Viața românească”, „Neamul românesc”, „Luceafărul”, „Ramuri”, „Flacăra”, „Cosinzeana”, „Capitala”, „Sburătorul”, „România nouă”, „Țara noastră”. Ca jurnalist, își începe activitatea prin 1915, cu o suită de articole în „Naționalul”, urmată de altele în „Voința” și „România” (Iași, ziar unde a și lucrat), iar din 1918 devine unul dintre principalii colaboratori ai gazetei „Glasul Bucovinei”, al cărei redactor va fi după 1929. În 1940 se refugiază
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289390_a_290719]
-
une petite expli cation. J’ai obtenu, oh, par quel miracle!, votre bonne, votre ex cellente adresse, et, par un de ces bienfaits de la Providence, j’ai passé tout-à-l’heure Rue du 4 septembre, aprșs un dîner copieux à la suite duquel je me déclare un peu incommodé. A mon âge, ça s’entend! Mais je dois vous assurer que je passerai ce soir même, avec tous mes amis et collșgues, vous savez, les Roumains qui participent au XV-e Congrșs International
Caleidoscopul unei jumătăţi de veac în Bucureşti (1900-1950) şi alte pagini memorialistice by Constantin Beldie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1330_a_2733]
-
Doamna Maria ia ulcica pe care i-o întinde Ștefan, își moaie buzele în ea, o ridică și grăiește: Și vouă, sănătate! Trăiască Slăvita noastră Doamnă!! Lângă tronul Doamnei, stă Sora, chiar sora Domnului, și, alături, jupânese și jupânițele din suita Doamnei. La picioarele tronului, pe o treaptă, stă boier Ioan Paleologul, unchiul Doamnei Maria, pe moldovenește botezat Țamblac -, un bătrân grec, frumos, verde încă, cu barba tăiată scurt, plin de eleganță și spirit, ce răzbate din ochii săi jucăuși, adumbriți
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1556_a_2854]
-
gospodină ale gazdei și vinul prietenului lui. Pentru puține ceasuri devenea și el un om ca toți ceilalți, uitând grijile domniei și ceremonialul sever de la Curte. De data aceasta Însă, lucrurile se petrecură altfel. Mai Întâi stăpânul apăru cu o suită prea puțin numeroasă. Numai doi oameni călăreau În urma sa și a lui Hildebrand. Nici unul nu dăduse semnal din corn, astfel că slujitorii nu erau la posturile lor În Curte, și părintele Anselm de abia apărea gâfâind de după colțul galeriei. Hildebrand
Mostenirea by Lidia Staniloae () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1352_a_2739]
-
se ostenească până la el. Răspunsul Îi fu repetat stăpânului cu frică mare și cu multe cuvinte ocolite, căci furiile lui loveau ca trăsnetul. Spre mirarea tuturor, Bertold ridică din umeri și se aruncă În șa, călărind spre bisericuță cu o suită puțin numeroasă. Ce și-au spus cei doi bărbați nu se va ști niciodată. Ducele a stat În coliba de pământ câteva ceasuri bune și a ieșit de acolo tulburat. Nu a apucat să mai vină și altă dată, deoarece
Mostenirea by Lidia Staniloae () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1352_a_2739]
-
puțin Înclinat spre reverii mistice și adesea absent de la liturghie, Îl vizita cu regularitate. Bătrânul morocănos Îl primea cu simpatie și afecțiune părintească, fără a arăta Însă vreo urmă de respect pentru rangul Înalt al tânărului. Nu o dată, cei din suita lui și-au văzut uimiți stăpâ nul aducând apă proaspătă de la fântâna din apropiere și Împărțind cu gazda o bucățică de fagure de miere Într-un blid de lemn necioplit, În timp ce cavalerii așteptau la distanță respectuoasă semnalul de plecare. Prin
Mostenirea by Lidia Staniloae () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1352_a_2739]
-
să rătăcesc În căutare de aventuri. Mi-ar plăcea să fiu un cavaler pribeag, și nu un cap Încoronat. Urăsc diplomația, ambasadorii și ceremonialul de la Curte. Mi-ar plăcea să Înnoptez sub cerul liber, cu spada la căpătâi, fără o suită de lingușitori În urma mea. Să călăresc prin păduri, să pot spune ceea ce simt, așa cum fac cu tine acum, fără să-mi măsor cuvintele. Să-i apăr pe cei nevoiași. Ducele tăcu o clipă, apoi reluă: — Frate, trebuie să-ți mărturisesc
Mostenirea by Lidia Staniloae () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1352_a_2739]
-
Îndrăznească! — Prevederea este mama Înțelepciunii, murmură Conrad. Nu uita ce ne-au Învățat părintele și dascălul nostru. Nu uita de asemenea că și Biblia ne Învață să fim Înțelepți ca șerpii. Să fim Înțelepți, frate. Îngăduie-mi să orânduiesc eu suita noastră la Molsheim. Mai bine să ne pară rău c-am fost prea mulți decât c-am fost prea puțini! Bertold zâmbi și dădu pe gât licoarea aurie din cupa de argint: — Frate dragă, nimic pe lume nu poate avea
Mostenirea by Lidia Staniloae () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1352_a_2739]
-
și mireasa ta va semăna cu vinul din țara ei, vei fi un soț fericit... Ai fost o gazdă minunată, ca totdeauna, și mi-ai oferit o cină așa cum numai tu știi. Deci nu-ți pot refuza rugămintea. Orânduiește mâine suita noastră cum crezi de cuviință. Ai mână liberă. și poimâine ne așezăm corturile acolo, ne scuturăm de pra ful drumului și-i așteptăm pe „prietenii noștri“. Vai lor dacă nu vin cu intenții cinstite! Rămas singur, Conrad trimise În grabă
Mostenirea by Lidia Staniloae () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1352_a_2739]
-
durere ca s-o mângâie. Câteva săptămâni mai târziu Îl rugă pe Conrad să-i Îngăduie să intre Într-o mânăstire. Acesta acceptă, cu inima grea, după ce Încercase Îndelung s-o facă să-și schimbe hotărârea. El Îi rândui o suită numeroasă și o zestre bogată, astfel ca și În mânăstire fiica lui Bertold să trăiască potrivit rangului ei. Dar Adelheid dispăru Într-o noapte, luând cu sine numai o slujitoare credincioasă și cartea de rugăciuni a lui Bodo, pe care
Mostenirea by Lidia Staniloae () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1352_a_2739]
-
emblematic: "Pământul natal, cu tot ce e pe el, îl purtăm toată viața în noi și e prezent în cântec, în poemă, în piatra sculptată, în pânza pictată, ca și în faptă. Fără el am fi sarbezi". Cartea cuprinde o suită de compoziții de factură memorialistică, în care povestirea/narațiunea (uneori chiar narațiunea confesiune) este atotputernică, alternând cu descrierea înviorată de dialog. Aceste compoziții-amintiri, ca "scriituri nonficționale", aparțin "literaturii trăite", constituindu-se într-un "gen hibrid" situat între literatură și istorie
ÎNTÂMPLĂRI NEUITATE... DIN SATUL MEU, COSTIŞA by RĂDUŢA VASILOVSCHI-LAVRIC () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1232_a_1872]
-
și am aflat lângă Iași un pământ ce se numește Poiana Vlădicească, pe care loc, bătrânul și bunul domn Alexandru, împreună cu mitropolitul, episcopii și toți boierii l-au întâmpinat pe Sfântul Ioan cel Nou și în fața acestuia el, împreună cu întreaga suită, cu mare cinstire s-a plecat și la acel timp a dăruit acel loc cu toate hotarele sale, ca și o vie sfintei biserici mitropolitane...din Suceava. După aceia însă, sub stăpânirea altor domni ce i-au urmat lui Alexandru
Iaşii dealurilor albastre by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1211_a_1919]
-
amintesc să fi plutit prea des pe apele unei scrieri atât de armonioase și să asistăm la hotărârea unui domn privind reînființarea unui sat...Să închidem ochii și cu cei ai minții să ne imaginăm că facem parte întâi din suita bunului Alexandru și apoi din cea a nefericitului domn Miron Barnovschi, care își mai zicea și Moghila...Fantastice vremuri... Această Poiană a Vlădicăi a stat în atenția multor domni și este pomenită cu diverse ocazii - pe larg - în vreo 26
Iaşii dealurilor albastre by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1211_a_1919]
-
să te ții...Întâi erau cotiugaragiii care cărau lemne și piatră din Păun în Iași. Apoi pe aici treceau chervanele cu mărfuri aduse din porturile Brăilei și Galaților. Pe aici treceau poștalioanele și nu în ultimul rând ctitorii Bârnovei cu suita lor. Se mai știe apoi că domnitorii care veneau de la Înalta Poartă cu firman de domnie se opreau aici, de unde trimiteau iscoade în Iași, să vadă care este atmosfera și să cheme anumiți boieri de taină... Cine mai știe ce
Iaşii dealurilor albastre by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1211_a_1919]
-
a orașului, progresul cultural al întregului județ”. Din cele patru pagini, una este rezervată literaturii. Semnează versuri Grigore Dobrinescu, N. S. Mocanu, Cezar Cristea, Al. Bilciurescu; proza memorialistica - N. Deculescu; publicistica - L. S. Belciu, Pompiliu Pasăre, Stelian Tudorică. Într-o suită de articole, N. S. Mocanu se oprește asupra operei lui I. Budai-Deleanu, iar R. I. Opran își intitulează grupajul de articole, Un uitat - Alexandru Macedonski. Paul Theodorescu, Gr. Dobrinescu și N. S. Mocanu susțin cronică literară, preferințele acestora oscilând între
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285166_a_286495]
-
La Focșani, în 1856, căpitanul austriac Salomon de Friedberg vedea pe stradă femei tinere târându-și prin praf rochiile grele de catifea, în vreme ce la serate veneau în superbe „robes de chambre“ și încălțate cu papuci. Tot pe atunci, într-o suită de imagini bucureștene desenată de Cezar Bolliac își afla locul „o damă parată de bal în orele dimineței, strângându-și și ardicându-și fustele în toate părțile spre a nu se împle de noroiul de pe scară“ (Mozaicul social). Așadar, în răstimpul
Alfabetul de tranziþie by Ştefan Cazimir () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1380_a_2729]
-
benefică pe multiple planuri profesional, diplomatic, cultural, uman. Am cunoscut îndeaproape o dictatură militară cu întreg mecanismul ei de funcționare, mi-am însușit de la ceilalți colegi din mediile diplomatice o vastă metodologie de practici "în condiții extreme", am organizat o suită de acțiuni de prezentare a potențialului economic, științific și cultural al României, am cunoscut o țară și un popor cu o istorie și o cultură fascinante. După "Chile lindo" Chile cel frumos, am renunțat, atât eu, cât și soția, de
[Corola-publishinghouse/Administrative/1541_a_2839]
-
apreciat lupta dusă de-a lungul anilor și, după eliberare, dr. Petru Groza a fost numit vice-președinte și apoi președinte al Consiliului de Miniștri, iar azi deține demnitatea de președinte al Prezidiului Marii Adunări Naționale. Încrederea conchidea demnitarul român această suită de idei pe care i-au acordat-o Partidul și poporul este cea mai prețioasă răsplată pentru munca dusă în trecut, iar succesele dobândite de poporul român în cei zece ani confirmă că drumul ales a fost cel mai nimerit
[Corola-publishinghouse/Administrative/1541_a_2839]
-
-și concediul la Ialta, Gheorghiu-Dej m-a invitat să-l însoțesc până la București, cu avionul oferit de Hrușciov. A fost unica dată când am trecut granița fără pașaport, neavându-l la mine, când am fost trimis la Soci. La București, suita înalților conducători a fost întâmpinată și salutată la aeroport de Nicolae Ceaușescu. Deși am căutat să mă fac nevăzut, Ceaușescu m-a observat și mi-a întins și mie mâna, dar cu suspiciunea-i caracteristică, parcă dorea să mă întrebe
[Corola-publishinghouse/Administrative/1541_a_2839]
-
dezacordurile asupra conceptelor și practicii sociale ajung la extrem devenind conflictuale, polemica și confruntarea fiind de esența acestora; uneori, acestea ajung la cataclisme sociale. România nu a excelat niciodată în ceea ce privește organizarea societății pe baze democratice și respectarea drepturilor omului, iar suita de dictaturi și guvernări dictatoriale din România care parcă nu mai încetau atestă cu vârf și îndesat, această stare de lucruri. Înșiruindu-se una după alta, după dictatura carlistă, a venit cea legionar-antonesciană, apoi cea pe care participarea la un
[Corola-publishinghouse/Administrative/1541_a_2839]
-
angajare, datorită descendenței naționale; implicațiile sociale ale "programului de sistematizare", inclusiv distrugerea comunităților rurale; discriminarea pe criteriul "opiniei politice" sau "originii sociale"; necesitatea instituirii unei comisii de anchetă; trimiterea în România a unei misiuni a O.I.M. ș.a. După această suită de reacții ale unor delegați, V. Tudor a declarat că documentul transmis de guvern a fost probabil citit în grabă, dar conține informații care probează că România face eforturi serioase pentru a garanta aplicarea prevederilor convenției; România a întreprins un
[Corola-publishinghouse/Administrative/1541_a_2839]
-
ca și primirea în Comisia Dunării a Ucrainei și Croației; toate acestea urmau să se adopte într-o nouă formulă. Pentru aceasta, a fost creat "Comitetul pregătitor al Conferinței diplomatice în problemele colaborării dunărene", care s-a întrunit într-o suită de șase sesiuni (1993-1997). Ieșirea din acest impas temporizarea convenea de minune Federației Ruse (care câștiga timp până la difuziunea tensiunii și slăbirea determinării statelor interesate, scăpate acum din strânsoare); dar și celelalte state au achiesat, pentru că erau interesate să rediscute
[Corola-publishinghouse/Administrative/1541_a_2839]
-
Crearea A.D.I.R.I. cred că trebuie privită însă prin prisma unui context caracterizat de semnificații de mai mare amplitudine, puse în evidență de evenimente petrecute pe scena politică internă din România în perioada premergătoare plenarei amintite. Ea se integrează unei suite de măsuri luate de decidenții politici de la București pentru a contracara tentativele U.R.S.S. din anii 1962-1963 de a instaura un control total asupra celorlalte state aliate prin intermediul C.A.E.R. Deosebit de elocvent în acest sens ne apare următorul pasaj
[Corola-publishinghouse/Administrative/1541_a_2839]