6,679 matches
-
chiar dacă ruptura a fost atât de adâncă, încât a făcut să se piardă întreaga sevă a copacului mutilat. Mouetta, Mica, trec prin momente grave, din ce în ce mai grave, dar îți făgăduiesc să rezist până la maximum de rezistență. Aș vrea să te întreb urlând: „Ce să fac, Mica dragă?“ Cât voi putea, voi lucra și voi aștepta viaticul: revederea noastră. Tu, draga mea, lucrează serios acolo la teza ta de doctorat. Am impresia că aceasta e însă lucrul care te atrage cel mai puțin
Scrisori către Monica: 1947–1951 by Ecaterina Bălăcioiu-Lovinescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/582_a_1266]
-
scumpă și mizerabilă Ly, care în fiecare dimineață îmi apare desfigurată, de nerecunoscut. O port în mine cu spaimă și tristețe, ca pe un avertisment tragic. [...] Tu nu-ți poți închipui ce viață de câine ducem aici. Familia Pal. țipă, urlă și ne svârle epitete din care cel mai inocent e „mârșavi“, ne amenință. Să știi că aici nimeni nu va interveni pentru tine, căci fiecare va fi socotit ca un complice. Am simțit-o la Jeb[eleanu] care m’a
Scrisori către Monica: 1947–1951 by Ecaterina Bălăcioiu-Lovinescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/582_a_1266]
-
față. Vrei să-ți vorbesc deschis, și nu numai pentru acum, ci pentru timpul care e posibil să vină, vrei să-ți spun sincer și drept? Eu de multă vreme am renunțat să te mai văd vreodată. De multe ori urlu de du rere, de amărăciune, de disperare - dar ce vrei, dulcea și neui tata mea Mouette, eu, una, nu mai sper. Și dacă-ți spun asta, o fac pentru că și tu, la rândul tău, trebuie să ai în vedere această
Scrisori către Monica: 1947–1951 by Ecaterina Bălăcioiu-Lovinescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/582_a_1266]
-
încep următoarea scrisoare. Dacă nu, consider-o pe asta în același timp și scrisoare de felicitare pentru ziua ta atât de apropiată. La etaj, degete stângace de copil cântă la pian nu știu ce melodie tristă și nostalgică, de-ți vine să urli, să țipi... Mă gândesc la toată seria de zile de sărbătoare petrecute aici, în familie, la cele din copilăria ta, în care te simțeam atât de mult a mea și atât de necesară vieții mele, încât tremuram de emoție și
Scrisori către Monica: 1947–1951 by Ecaterina Bălăcioiu-Lovinescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/582_a_1266]
-
și solid, că dețin un spațiu locativ pe care nu-l merit, fiind mama unei fiice care nu-mi face cinste etc., că s-o șterg imediat, sărutându-le labele că nu mă aruncă în stradă, cum aș merita - și urlau o serie de amenințări, unele mai violente ca altele. Am încercat să le țin piept în privința ta, fiindcă nu le permit viermilor ăstora să-și lase pe tine balele lor scârboase; asta se întâmpla de dimineață. Cum, pe de altă
Scrisori către Monica: 1947–1951 by Ecaterina Bălăcioiu-Lovinescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/582_a_1266]
-
altul, frecventaseră cercul [„Sburătorul“], care pe vremuri îmi făceau temenele și care astăzi m-au primit bine înfipți în fotolii, dându-și importanță, adresându-mi-se condescendent în timp ce vorbeau la trei telefoane, cu unul la urechea dreaptă, altul la stânga și urlând ordine în cel de-al treilea, așezat pe birou, și întrerupându-se ca să-mi spună: „Vedeți, nu pot face nimic, sunt ocupat literalmente până peste cap, dar spuneți totuși“. Acesta avea relații editoriale cu Tăticonț și este tatăl celei mai
Scrisori către Monica: 1947–1951 by Ecaterina Bălăcioiu-Lovinescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/582_a_1266]
-
să strig: „Ce mă mai așteaptă, Doamne, ce mă mai așteaptă?“ Pe urmă m-am întors acasă; chiar am cumpărat și un pepene; și abia în fața ușii mi s-a pus un nod în gât și mi-a venit să urlu de furie neputincioasă. În fond, de mult ar fi trebuit să mă aștept la asta. Și încă mă număr printre cei norocoși. Alții s-au smintit. Mama celor doi veri ai lui Șaga care învățau la Pitar Moș se duce
Scrisori către Monica: 1947–1951 by Ecaterina Bălăcioiu-Lovinescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/582_a_1266]
-
nu ești patriot. Dialogul în jargon: Vus ist des? Roiterübn. Vas mach men da mit? Zücher. Vem ghehört des? Dem Ellenbörger. (farmacist german în Bacău) Ist das ein Jud? Nein, er ist ein Crist. Șade! Cine are patru boi I-urlă capul de nevoi, Dar eu n-am nici-o pereche, Pun căciula pe-o ureche! Cunosc lumea, am intrat în inima ei observând-o, ca ceasornicarul un ceasornic. (de la Scurei C. Lung) 1906 [CÂMPULUNG] La biserica Fundenii, una din cele mai
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1551_a_2849]
-
Colonel, noi facem fără poliție! Un om slăbănog, evreu, negustor destul de cuprins (trebuia să dea niște lemne), se înfățișează timid și întreabă dacă nu s-ar putea cumva să amâie lucru căci e Șabăs? Ce șabăț? Care șabăț? începe a urla Lupu Iancu. Azi e războiu nu-i șabîț. Du-te și-ți fă datoria, jidane, f.m.t.! 30 Iunie Plecăm în ziua de Vineri 28 Iunie pe la ora 9 1/2 dim. batalionul al 3-lea În ajun, pe o
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1551_a_2849]
-
eu v-o jur Își împlântase spada la un Bulgar în c... Ș-așa, prins în frigare, striga spre-o ordonanță Să vie ca să-i puie friptura-n siguranță... Vulovici, de-altă parte, eșea ca o nălucă Bătea-n batalioane, urlând: bre! mă! tucă! Iar Dobrovici copilul oprindu-se cu jale Se apuca de locu din spate mai la vale... Eu îmi ștergeam sudoarea voinicii mi-i chemam Să-i... paștele măsii scuipam și înjuram... Dar iată, visul trece și somnul
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1551_a_2849]
-
avea să revoluționeze Într’adevăr - sub ochii neputincioși ai cerberilor cenzurii și ai partidului - Întreaga lirică românească; spun asta pentru acei „distinși neghiobi” printre care se numără și unii „prieteni dragi” care afirmă cu o seninătate ce „mă face să urlu”, cum se spunea În tinerețea mea, că „În România comunistă tot ce a apărut valoros s-a făcut cu voie de la partid și de la poliție!”... Nichita, care se afla Încă În „prima fază” a prieteniei noastre, pregătind cu calm și
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2231_a_3556]
-
ar fi fost sentimentul de ură împotriva ofițerului care vărsase apa, m-aș fi prăbușit. Mult-așteptata tragere cu tunul antiaerian de 100 mm, atunci introdus în dotare, a fost oprită după prima salvă. „Dumnezeii mamelor voastre de tîmpiți, mă doborîți!”, urlase, înspăimîntat, pilotul de pe avionul-țintă, un MIG-13. În loc ca tunurile să bată la 180 de grade de acesta, băteau direct, din fericire greșit. A fost căutată cauza defecțiunii care putea să aibă urmări tragice. Cineva furase niște lămpi de la stațiile SON-4
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]
-
care am renunțat după plecarea din școala militară a fost vorba „Să trăiți!”. Nu-mi prea ieșea din gîtlej nici acolo. Erau comandanți care ne sileau s-o spunem de mai multe ori la apelul de dimineață. Majoritatea colegilor o urlau cu voluptate, excitați. Zîmbeau după fiecare reluare. Mie mi se făcea gura pungă; mă simțeam umilit. Ulterior, am redescoperit-o la activiști. Preceda, de obicei, datul mîinii. N-am spus-o nimănui. Mi-au spus-o alții mie, dar niciodată
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]
-
ar fi murit cineva acum”, îmi declară A. În ce constă răul? într-o senzație de uscăciune („parcă m-ar arde în suflet”) și de anxietate („tremur toată”). Înțeleg cam despre ce e vorba, căci și mie „îmi vine să urlu”, dar din pricini ceva mai clare. *Mergea pe alee cu ochii în pămînt, balansîndu-și sacoșele pline. Cînd m-am apropiat de el, s-a oprit. M-a întrebat blînd ce mai fac, apoi m-a rugat apăsat să-i transmit
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]
-
scorul de 1-0 pentru CDE. Pentru a rămâne tot În această atmosferă (profund nocivă, de comunizare gregară) mai trebuie adăugat că ostașii au fost aduși În proporție de sută la sută cu japca și, pe deasupra, au mai fost puși să urle din toți bojogii și lozinci ca: „<<Trăiască P.M.R.>>; <<Trăiască R.P.R.>>; <<Trăiască prietenia Între naționalitățile conlocuitoare>>; <<Trăiască artiștii poporului>>; <<Trăiască Marele Stalin>>”. Ca o deficiență (scuzabilă, de altfel) a fost faptul că „Pauzele pentru schimbarea decorurilor au fost prea mari dat
Momente istorice bârlădene, huşene şi vasluiene by Paul Z ahariuc () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1744_a_92269]
-
muște pe căciulile lor dar și lezați În demnitatea lor de luptători Încercați În favoarea clasei muncitoare ce nu trebuia să audă toate „prostiile”: „<<Cuza Vodă>> de Mircea Ștefănescu. Se recomandă eliminarea următorului monolog: „Kogălniceanu (discuție cu trădătorul Vogoride Înaintea Unirii): <<Urlă ulița! Decît că di aiasta, domnule Caimacam, ați putea trage o Învățătură: că oricît de zdravene ar fi brațele cenzurii, tot prea scurte-s cînd vroiesc să acopere adevărul; iar ce nu apare În țară, răbufnește În străinătăți și Încă
Momente istorice bârlădene, huşene şi vasluiene by Paul Z ahariuc () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1744_a_92269]
-
direct de aruncare la Marele Kosh! În piesa „Înaintea zorilor” scrisă de rusul Lukovski, mare dandana fiind eliminate două replici conforme cu realitatea acelor ani, dar negustate de mai-marii zilei: „<<Cei aici, fraților? Ședință? Congres? Sinod? Miting? De ce țipați? De ce urlați? Nu puteți vorbi ca oamenii?>>” iar un altul: <<Ne cumpărăm o scodiță țîță!>>”. Probabil, dacă autorul ar fi scris „o scodiță sîn” sau „o scodiță piept”, ar fi trecut de cenzorul dejist dar așa, mai va! m. Înăsprirea cenzurii Ziua
Momente istorice bârlădene, huşene şi vasluiene by Paul Z ahariuc () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1744_a_92269]
-
ușoare/ În alte vise orbite de fulgeri amare/ pe care le pierdem pe drum”. Cel mai sigur, Necula nu auzise de poemele romantice ce apăruseră atunci ca un răspuns clar dat literaturii proletcultiste promovate chiar și de Adrian Păunescu, care urla prin țară versuri de genul: „Iubim Conducătorul/ Demn și de bunăvoie”. Tot prin această sărmană revistă forfecată de neîndurătorul activist de partid, Își făcuse loc și un desen care i-a căzut greu la stomacu-i sensibil. Iată descrierea: „De asemenea
Momente istorice bârlădene, huşene şi vasluiene by Paul Z ahariuc () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1744_a_92269]
-
panică în rândul echipajului: "Radiotelegrafistul M. își face apariția în ușa carlingii. Ce cauți tu aici? Du-te la mitraliera ta. Nu reveniți deasupra obiectivului, domnule căpitan. Pleacă! Domnule căpitan, dumneavoastră ne duceți la moarte. De data aceasta încep să urlu: Pleacă ! Nu ne facem decât datoria!" A văzut campania din Rusia ca pe o expresie a demnității naționale, a văzut-o ca un idealist, fără pragmatismul meschin care caracterizează gândirea ambuscaților din spatele frontului, ci ca un soldat și ca un
Aviatori de altădată by Daniel Focşa [Corola-publishinghouse/Memoirs/895_a_2403]
-
fost Înlăturat treptat platonismul și animalicul din om a depășit raționalul cortical, ajungându-se la Întronarea sexualității ca principiu fundamental al societății. “Nu există iubire fără sexualitate”, spunea Emil Cioran, În volumul “Pe culmile disperării”. “Nu există iubire fără sexualitate” urlă libertiniștii moderni. Nimic mai inexact, mai imoral, mai animalic, mai autodistrugător. Este anularea totală a diferențierii dintre om și animale. Iubirea și sexualitatea sunt două noțiuni complet diferite. Iubirea reflectă un complex de sentimente afective dintre două ființe de sexe
MĂRTURISIRILE UNUI OCTOGENAR by PAUL IOAN () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1658_a_3007]
-
care miau relevat adevărata dumneavoastră personalitate - de bărbat puternic, aprig, ferm și patriot. E vorba de cele două emisiuni în care vați enervat - cea a lui Robert Turcescu și cea a Gabrielei Vrânceanu Firea, unde ați intervenit prin telefon. Când urlați bărbătește că în notele informative pe care le ați semnat ați fost un adevărat patriot, îmi venea să vă îmbrățișez, nu alta! Am închis ochii și, ascultânduvă, miam imaginat cum trebuie să fi fost când anchetați elementele dușmănoase... Nu vă
UMBRE PE ECRANUL TRANZIŢIEI by CEZAR PAUL-BĂDESCU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/579_a_1033]
-
foame la nouăzeci și patru de ani, știu că Dumnezeu nu vrea o moarte asemănătoare și pentru mine. De când Walter Jens, dragul meu coleg și prieten, în chinurile demenței deși îngrijit și asistat cu cea mai mare atenție -, deseori plângea, urla și se lovea, am înțeles că nu trebuie să pierd momentul să decid cum și când să mor (un drept pe care și el, într-un timp, l-a susținut împreună cu mine). Deci cum doresc să mor? Mors certa, hora
Ceea ce cred by Hans Küng [Corola-publishinghouse/Administrative/910_a_2418]
-
a plătit Cel Nevinovat pentru noi, vinovații. Aici, pe Golgota, s-a adus Jertfă! îmi vin în minte câteva fraze: „Stâncă vieții e Golgota / Și ne apară Iisus, / El ne-a scos din valul lumii, / Jertfă Lui ne-a mântuit. / Urlă marea-nfuriată, / Zboară valurile-n sus, / Iar noi stăm pe stâncă vieții / Și ne apară Iisus. / E Iisus Cel Răstignit, / Pentru noi El S-a jertfit”. Intrarea în Biserică Sfanțului Mormânt a Mântuitorului Iisus Hristos Lângă acest altar al catolicilor
Pelerinaj la Sfintele Locuri by Maria Moşneagu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91813_a_92382]
-
dacă nu știe să salute. După câteva replici, cei doi sunt pe punctul de a ajunge la o altercație, însă englezul, vizibil aflat sub influența alcoolului, își strigă subalternii, care pun mâna pe Vizanty și îl dezarmează. "Englezul continua să urle și ca urmare, un jeep, ieșind din același hangar, sosi în viteză. Astfel am fost îmbarcat, încadrat de gradele inferioare, căpitanul luând loc lângă șofer și mașina pornind în viteză către o destinație și scop necunoscute, cel puțin, pentru mine
Dan Vizanty. Destinul unui pilot de vânătoare by Daniel Focşa [Corola-publishinghouse/Memoirs/1389_a_2631]
-
rând, s-au repezit la revolver (care făcea parte din uniforma mea), pentru că revolverul (un Bereta 7.65) era cu tocul fixat de centura cu diagonală pe care o purtam regulamentar. Mi-au desfăcut centura, dezarmându-mă. Englezul continua să urle și ca urmare, un jeep, ieșind din același hangar, sosi în viteză. Astfel am fost îmbarcat, încadrat de gradele inferioare, căpitanul luând loc lângă șofer și mașina pornind în viteză către o destinație și scop necunoscute, cel puțin, pentru mine
Dan Vizanty. Destinul unui pilot de vânătoare by Daniel Focşa [Corola-publishinghouse/Memoirs/1389_a_2631]