5,170 matches
-
plajă pe umeri, avea alura unui om sfidător și brav, cum stătea acolo deschis atacului și ars de soare, lângă dâra pură a apei, de parcă încerca să glumească cu faptul că e în grațiile acestei fete. I-am condus la vaporul de seară, căci n-au vrut să stea peste noapte și m-am suit cu ei pe punte în vâltoarea prelungă a apusului, până când s-a lăsat albastrul adânc, fără nici o lumină; o greutate tomnatecă cu brazde de nori ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
purta fumul fabricilor și ne aflam într-un orășel industrial - un câmp de luptă, cimitir, crater de gunoaie, pârlit de la oțelul topit și violet, cu munți de anvelope dezumflate, cenușă ce se înălța ca o creastă de spumă în fața unui vapor cu aburi, întinderi de cutii în care dormeau cei bătuți de soartă gen Hooverville*, focuri împotriva molimei, vestitoare de război, o încununare clocotituare a tuturor prădăciunilor și incendiilor din timpul Moscovei lui Napoleon. Marfarul a oprit cu zgomot și concusie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
ai încredere în mine. N-am nici eu nici o poftă să-l văd în închisoare. Doar n-am nici un motiv. Urma să o ia spre Acapulco. OK, bine. Atunci noi o s-o luăm în direcția opusă. Care va să zică voia să ia vaporul la Acapulco, nefericitul! Sau poate că plănuia să scape prin junglă, spre Guatemala, nătărăul fără minte! Păi dacă nu-l căsăpeau indienii ca să-i ia tenișii în două culori, crăpa sigur de epuizare. M-am grăbit să o găsesc pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
standarde imposibil de atins, din câte se părea. În cele din urmă am tăcut amândoi, apoi am dormit, un lucru mai intim decât discuția. O noapte asemănătoare avea să fie pentru mine, ani mai târziu, cea petrecută la bordul unui vapor aglomerat care mergea de la Palma de Mallorca la Barcelona. Cabinele erau pline, și am dormit pe punte, unde era o gloată de acei oameni cunoscuți sub numele de prostime, muncitori în salopete de blugi, familii întregi, copii de țâță, fetișcane
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
sa, el îți epuiza imaginația prin detalii și unități, mai multe unități decât avea creirul celule sau decât cărămizile Turnului Babel. Cazanul de furie al lui Ezechil, fierbând pe un foc făcut din oase. Un tremur misterios, un praf, un vapor, o emanație a efortului sutpefiant era purtată de aer, peste mine, peste acea mare clădire, atât de plină cum era, și peste clinici, pușcării, fabrici, cantine, morgă, cartierul săracilor. Și așa cum în fața marilor opere ale Egiptului și Asiriei, sau în fața
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
așa mai departe. Iar linia continuă cu acele femmes galantes, doamne ale amorului, ca Eleonora de Aquitania, infante, Caterine de Medici, curtezane, muieri sălbatice, ca cele din cluburile de noapte din zilele noastre sau din saloanele de la clasa întâi a vapoarelor de croazieră, acele pasagerele seducătoare pentru care bucătarul șef complotează să creeze cel mai reușit sufleu, pește în foetaj și alte surprize. Asta se presupunea să fie Renée, și în opinia mea nu reușea pe de-a-ntregul să fie. Ai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
grijă, care continua să se întrebe dacă o voi mai vedea vreodată pe Stella, sau pe mama, sau pe frații mei, pe Einhorn, pe Clem. Țineam lângă mine semnalizatoarele, la loc uscat. Șansele noastre de a fi culeși de vreun vapor erau destul de bune. Nu era ca și cum ne avântasem în sudul extrem unde la data aceea nu prea treceau vase. În timp ce zăduful te zvânta, auzeai uneori vocea sării din apă, asemeni unui foșnet sau a unei zăpezi foarte fine ce începea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
revine din când în când printre zidurile înnegrite de ploaie și timp, amestecîndu-se cu ultimele tipuri de automobile. festina lente Fiecare secol are, poate, un mal du siecle al său. Al nostru ne împinge să n-avem răbdare... Trenuri, avioane, vapoare, toate gâfâie, își ambalează la maximum motoarele aruncând în aer trâmbe de fum... bilete de avion, bilete de vapor, bilete de tren, gări, aerogări, porturi, "Parisul în două zile", "Mexicul pe scurt", vize de intrare, vize de ieșire, hoteluri, "Taxi
Caminante by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295603_a_296932]
-
lente Fiecare secol are, poate, un mal du siecle al său. Al nostru ne împinge să n-avem răbdare... Trenuri, avioane, vapoare, toate gâfâie, își ambalează la maximum motoarele aruncând în aer trâmbe de fum... bilete de avion, bilete de vapor, bilete de tren, gări, aerogări, porturi, "Parisul în două zile", "Mexicul pe scurt", vize de intrare, vize de ieșire, hoteluri, "Taxi!", pliante, cine mai are timp să citească Odiseea? Suntem grăbiți, "legați-vă centurile, peste câteva clipe vom decola", trenurile
Caminante by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295603_a_296932]
-
ceva, am dorit ceva, dar ce anume? Ne-ar trebui un popas, puțină liniște, să ne adunăm gândurile... dar, vai, semaforul arată că trenul nu mai poate să aștepte, scara avionului s-a retras, "Legați-vă centurile de siguranță!", iar vaporul se desprinde de chei. Să lăsăm Odiseea, să răsfoim ghidurile și mai ales să nu uităm să trimitem cunoscuților și necunoscuților ilustrate, însoțite de câteva rânduri, eventual cu vorbe prescurtate, în vreme ce continuă zgomotul roților pe șine, vuietul elicelor în aer
Caminante by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295603_a_296932]
-
chei. Să lăsăm Odiseea, să răsfoim ghidurile și mai ales să nu uităm să trimitem cunoscuților și necunoscuților ilustrate, însoțite de câteva rânduri, eventual cu vorbe prescurtate, în vreme ce continuă zgomotul roților pe șine, vuietul elicelor în aer, iar pe puntea vaporului toată lumea zâmbește auzind un vals desuet: "Valsuri, acum? Cine mai are vreme de valsuri, mon cher? Ne trebuie altceva, care să ne sugereze beția vitezei în cursele de formula unu..." Festina lente? Cine a spus asta? A, da, am învățat
Caminante by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295603_a_296932]
-
vremuri la orele de latină că poeții îi sfătuiau pe romani să se grăbească încet, în schimb cohortele înarmate făceau să trepideze drumurile imperiului... Dar ce rost are să ne aducem aminte de dictoane depășite? Ele sună ca valsul acela de pe vapor. Deși, ar fi o glumă bună ca în gări și aerogări, în loc să se anunțe trenurile și avioanele care vin și care pleacă, să se repete de fiecare dată aceste două cuvinte, festina lente, mai întîi, rar, silabisit, apoi din ce în ce mai repede
Caminante by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295603_a_296932]
-
lucreze în portul Constanța, la o cantină. Cică umbla cu marinari... ea, care era nec plus ultra... oftează Mihai îndurerat. Inflorea foaierul teatrului cînd se plimba printre spectatori, vînzînd programe de sală... Cică a urcat cu niște marinari pe un vapor și nu a mai coborît... Cine ți-a spus asta? Un bărbat... așa, ca nea Toader... Cu-atît mai mult să nu mă mai cauți! aude Mihai glasul sonor al femeii și înțelege că iarăși i-a jignit soțul. Oamenii ca
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
cineva, dar, după doar cinci minute petrecute În apa aia, probabil că te puteai aștepta să te pricopsești cu mai multe boli decât există În toată India. În mijlocul acestei zone a pieții se afla o veche dană de acostare pentru vapoarele de pe canal, iar tarabele erau așezate În jurul ei În formă de potcoavă. Pe aici domnea o puternică atmosferă hippy, datorată cănilor grele și pictate manual cu stele și mutrițe zâmbitoare, a clopoțeilor de vânt, care te aduceau În pragul unei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2136_a_3461]
-
lui și nu avusese vreo ocazie să-i studieze fața. Până și acum îi venea greu să-i deslușească trăsăturile, pentru că era așezat în contra luminii orbitoare, iar mișcarea repede a norilor îi dădea senzația că încăperea se leagănă, ca un vapor acostat la țărm. — Domnule McCaffrey, începu filozoful, sper că îmi vei scuza libertatea pe care mi-am luat-o - dacă e o libertate - de a te chema să asculți ceea ce am a-ți spune. Tom simți o împunsătură de teamă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
seamăn să cauți să te integrezi, să fii mai mult sau mai puțin la fel ca ceilalți în cadrul unei societăți străine. Părinții au luat-o de la zero... Pe unde au peregrinat? Marseille, Nice. Îmi amintesc de coasta Mediteranei, văzută de pe vapor. Emigranții n-aveau voie să debarce, așa că ni se aruncau pe vapor portocale și banane. Pentru mine, Franța are mirosul portocalilor și al lămâilor. E ceva cu totul special. Prima oară am fost lăsați să coborâm la Marseille. Câți evrei
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2169_a_3494]
-
puțin la fel ca ceilalți în cadrul unei societăți străine. Părinții au luat-o de la zero... Pe unde au peregrinat? Marseille, Nice. Îmi amintesc de coasta Mediteranei, văzută de pe vapor. Emigranții n-aveau voie să debarce, așa că ni se aruncau pe vapor portocale și banane. Pentru mine, Franța are mirosul portocalilor și al lămâilor. E ceva cu totul special. Prima oară am fost lăsați să coborâm la Marseille. Câți evrei erau pe acel vapor? Era vaporul evreilor. Ne aflam în 1947. Ați
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2169_a_3494]
-
voie să debarce, așa că ni se aruncau pe vapor portocale și banane. Pentru mine, Franța are mirosul portocalilor și al lămâilor. E ceva cu totul special. Prima oară am fost lăsați să coborâm la Marseille. Câți evrei erau pe acel vapor? Era vaporul evreilor. Ne aflam în 1947. Ați vrut de la bun început să faceți filme? Nu, cinema-ul a venit după ce am constatat că pentru ceea ce mi-ar fi plăcut să fac nu aveam inclinații. Aveam oarece inclinații pentru literatură
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2169_a_3494]
-
debarce, așa că ni se aruncau pe vapor portocale și banane. Pentru mine, Franța are mirosul portocalilor și al lămâilor. E ceva cu totul special. Prima oară am fost lăsați să coborâm la Marseille. Câți evrei erau pe acel vapor? Era vaporul evreilor. Ne aflam în 1947. Ați vrut de la bun început să faceți filme? Nu, cinema-ul a venit după ce am constatat că pentru ceea ce mi-ar fi plăcut să fac nu aveam inclinații. Aveam oarece inclinații pentru literatură. Știam însă
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2169_a_3494]
-
vremuri, aveam cel mai frumos caiet la lucru manual. Mama se îngrijea de asta, înconjurată de creioane colorate, hârtie, mărgele, lipici și poze decupate din cărți. Din câteva mișcări abile, un pătrat de hârtie se transforma în broască, ciupercă sau vapor. N-am fost în stare să țin minte ritualul plierii exacte, îndoirii câte unui colț, bine-bine, apăsat, cu unghia, până la perfecțiune. Dacă încerc de câteva ori, s-ar putea să-mi iasă totuși vreun avion anemic sau o solniță fără
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2200_a_3525]
-
e greu de Îndurat. Mai bine Încerci să dormi pe plajă, ajungi sigur În arestul miliției, care are acolo un pat bun să-l Împarți cu cinci recalcitranți. Spre seară cobori În Eforie și o vreme cutreieri plaja, privind cum vapoarele se tîrÎie greoi spre port. E ora de filozofie. Unele lucruri merg prost uneori, dar treaba asta de aici e Întotdeauna la fel, Îți zici, privind cum se sting ultimele pîlpîiri roșietice pe linia mării și stele se aprind una
1989, roman by Adrian Buz () [Corola-publishinghouse/Imaginative/805_a_1571]
-
transformă Într-un alt mit cumplit cu care sistemul comunist și-a sărbătorit și faima sumbră Încă o mai face. Un simbol al exterminării În plină zi, ba se mai și laudă cu el, o realizare notabilă pe care circulă vapoare. Nici o exagerare nu pare suficientă pentru a descrie acest loc infernal de care ne despart 40 de kilometri - moartea aproape că era o răsplată. Un culoar din care au scos pămîntul și pe care l-au umplut cu atrocități, cu
1989, roman by Adrian Buz () [Corola-publishinghouse/Imaginative/805_a_1571]
-
cap. Cu toate astea, pot să-mi dau seama că se uită spre ceva, ușor pieziș față de ceea ce ar putea să fie - ar trebui să fie - direcția noastră de mers. Se uită spre ceva care, În aceste condiții, pare un vapor. Un vapor uriaș care vine spre noi cu o viteză incertă. Sau poate că nu e incertă, incertă e doar soarta omului. Vine spre noi ceva ce pare să fie o casă, cu niște lumini pe ea. Pare departe. Sau
1989, roman by Adrian Buz () [Corola-publishinghouse/Imaginative/805_a_1571]
-
toate astea, pot să-mi dau seama că se uită spre ceva, ușor pieziș față de ceea ce ar putea să fie - ar trebui să fie - direcția noastră de mers. Se uită spre ceva care, În aceste condiții, pare un vapor. Un vapor uriaș care vine spre noi cu o viteză incertă. Sau poate că nu e incertă, incertă e doar soarta omului. Vine spre noi ceva ce pare să fie o casă, cu niște lumini pe ea. Pare departe. Sau foarte departe
1989, roman by Adrian Buz () [Corola-publishinghouse/Imaginative/805_a_1571]
-
ar putea la fel de bine să fie aproape. S-ar putea la fel de bine să fim lipiți cu nasul de ea. N-ai cum să știi... dar, dacă ar fi așa, ar trebui s-o simțim. Casa nu era casă, și nici vapor. Era un camion. Condus de Cremene, unul din șoferii bateriei noastre. Și, Într-adevăr, ne deplasam peste axul drumului, deci el a venit puțin pieziș, din partea stîngă. Eram În spatele căruței, am vrut să mă ridic exact cînd s-a produs
1989, roman by Adrian Buz () [Corola-publishinghouse/Imaginative/805_a_1571]