29,334 matches
-
în trecut, lăsat î n tă cere astăzi când ar trebui să fie tot mai actual ca luptător și poet. Omagii artiștilor ieșeni și celor de la Chișinău, ca re n u uită de Eminescu și ni l-au adus acasă. Dor de Eminescu!... Mulțumind celor citați, nu pot să trec cu ved erea acțiunea constant patriotică a instituțiilor culturale locale: bibliotecile „Mihai Eminescu” și „Gh. Asachi” dar și cele de l a Filiala Iași a Academiei Române, Institutul „Xenopol” ori Mu zeul
Carte ..., vol. I by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/492_a_1296]
-
lor) , după aspecte și stări ale atmosferei (Liniștii, Luminii, Văzd uhului). Toponimia legată de piețele și oboarele orașului, de cartiere și barierele târgului, obiectivele economice și social culturale dau autorului ocazia de consistente concluzii privitoare la trecutul, prezentul și viitorul Dor ohoiului, prilej ca însăși prefațatorul să scrie: „Dorohoi, persp ecti vă în timp...” Procedura de lucru a organizării materialului pe cele patru clase de nume de locuri - topografice, sociale, istorice și psihologice - pe care le analizează onomasiologic, istoric , so cial
Carte ..., vol. I by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/492_a_1296]
-
popor, de care nu trebuie să ne despărțim niciodată. De promovarea tradiționalismului noastru avem foarte mare nevoie, mai ales astăzi. Să nu ne mai intereseze oare versurile de genul acesta, în ce împrejurări au f ost ele rostite?: .ʺCu un dor nespus Mă uit spre apus: Acolo mi-i viața, Acolo-i speranța. Să fim fericiți De-am fi toți uniți.ʺ Sau altfel de versuri: „... Rusule și măi muscale Nu-mi fă țara de ocară, Că Dumnezeu are scară: Are
Carte ..., vol. I by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/492_a_1296]
-
grei Prins în dragostea de țară Când privea cu drag la ei Scap-o lacrimă fugară. O fetiță dintr-a treia Ce o cheamă Ștefania, Cu puterea gândului A simțit durerea lui. Ea ușor s-a alipit, Pătrunsă de-același dor Și discret i-a oferit Steagul Țării Tricolor. Azi cu toată bucuria, Primesc de la Ștefania Steagul nostru românesc, Pentru gest îi mulțumesc. Ștefanie, Ștefanie, Tu ești o bijuterie, Pentru cei ce te iubesc Și cu drag te prețuiesc. Ești un
Carte ..., vol. I by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/492_a_1296]
-
vieții sale. Și-i mulțumim. Este un cititor de referință. Are în totul Academia vieții! Lectură realizată până prin mai 2008. Când a plecat dincolo și el... Cartea lui Ștefan Plugaru despre Pogănești și modernism Modernismul la care face referire Theo dor Codreanu când scrie despre ,,Monografie în oglindăʺ a lui Ștefan Plugaru de la Pogănești - Huși semnalându ne ,,si ngularizareaʺ ei, dar și inovația unora care crezând în iluzia globalizării și a europenizării care ne-ar face să cedăm ceva din specificul
Carte ..., vol. I by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/492_a_1296]
-
țară aciuată pe pământul vechii Moldove, când orice viață literară încetase, ajut ați de Alexandru Vlahuță, venit de la București să protejeze ș i pâ nzele lui Nicolae Grigorescu în zilele întunecate ale războiului, George Tutoveanu, Vasile Voiculescu, M. Lungeanu, Tu dor Pamfile, M. Lupescu, Victor Ion Popa și alți împătimiți ai curajului și condeiului, realizau la Bârlad „Calendarul no stru pe 1918”, din care peste două mii de exemplare fuseseră trecute și împărțite în Basarabia, mai ales pentru soldații moldoveni din armata
Carte ..., vol. I by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/492_a_1296]
-
1948... Prof. univ. dr. Nicolae Crețu, cel care a făcut parte din prima promoție a liceului (1959), mi-a făcut marea bucurie a reîntâlnirii cu profesorii săi, dar și ai mei: Gheorghe Gâlcă și Hary Zupperman... - Mi se face adesea dor de inteligența vie, glasul, prezența, ironia Domniei sale, zice Nicolae C rețu , parcă pentru a-mi completa propriile-mi cerințe...privitoare la profesorul Zupperman. Detaliindu i calitățile profesorului nostru, aș a dăuga și ca o mărturisire târzie, care nu știu dacă
Carte ..., vol. I by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/492_a_1296]
-
măreț și falnic Mă văd așa de mititică Și parcă cânt așa de jalnic! Încât te rog, frumoasă doamnă, Cobori și vino lângă mine; De-acum-nainte, te asigur Mă voi purta cum se cuvine! A noastre gânduri ce-s aprinse De dorul sfânt al poeziei, S-ar împăca așa de bine În valurile armoniei! La „Poșta redacției” a aceluiași număr, Maria N. de la Banca lua cunoștință că „numai atunci dv. veți cunoaște pe redactorii și colaboratorii Palodei, când și aceștia, la rândul
Carte ..., vol. I by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/492_a_1296]
-
buze dulci... Vom visa un vis ferice, Ingâna-ne-vor c-un cânt Singuratece izvoare, Blânda batere de vânt. La care poeta îi răspundea: „Fugi!” Îți zic, căci a mea minte Prevestește numai rău; „Nu te du!” șoptește-n taină Sufletul și dorul meu”... Plecat la Berlin să studieze filosofia, dânsa , ac asă-i cânta: „În cerdac privesc la lună Și în jalea mea nebună Tot suspin gândind la el; El s-a dus - lumea se duce Și cu raza-i lină, dulce Au
Carte ..., vol. I by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/492_a_1296]
-
i-am spus Iubirei să nu crează. Și-i prea târziu să mai aprind Azi dragostei făclie Și-n mintea mea să mai aprind O dulce nebunie. Destul c-o clipă l-am iubit Și-o clipă i-am dus dorul; Te stingi vis cum te-ai ivit Stingându-mi și amorul. După ce era redată și poezia intitulată „Lui X”, Maria N. de la Banca scrie sub Nota: „La noi în țară n u su nt multe femei care scriu”, dar le
Carte ..., vol. I by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/492_a_1296]
-
de grădini, intrate în ogrăzi, stau îmbrățișate, într-o ordine saturniană numai de el știută. Pentru că femeia avea gleznele legate A spus cândva poetul Mircea Ciobanul. Despuiere Nu mai sunt cuprinsă de vedeniile simțurilor; a trecut demult acea sărbătoare de dor, au apus de tot flăcările de după-amiază, au rămas tulburi în memoria mea. Fantasme și gesturi suspendate își așteaptă împlinirea dincolo; și mintea așteaptă o stare adâncă. Caii albi și negri, brocarturi, haine de mătase, poleite cu aur și argint
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1534_a_2832]
-
din îndărătnica viață ce s-a ales? Sau poate fiecare urcă stelele sus, în zenit și-apoi moare. Nu pot fi doamna munților din poveste, nici stavilă privirilor în cohorte de brazi, nici oseminte nu pot să adun, să descifrez dorul Herei de a se îmbăia în izvorul Kanathos; fecioară liberă, în fiecare an. Zeus îi sfâșia bucuria, chinuri de pământ îi tăiau aripile năluce, prin apele de argilă, nu mai trăia decât durere și milă. Dorul de a fi fecioară
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1534_a_2832]
-
să adun, să descifrez dorul Herei de a se îmbăia în izvorul Kanathos; fecioară liberă, în fiecare an. Zeus îi sfâșia bucuria, chinuri de pământ îi tăiau aripile năluce, prin apele de argilă, nu mai trăia decât durere și milă. Dorul de a fi fecioară mereu este mai puternic decât nemurirea unui zeu! E o revenire la starea dintâi idealul tot mai îndepărtat Pe Zeus Hera l-a iertat?! Când e noapte, e frumos să crezi în lumină. (Edmond Rostand) Ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1534_a_2832]
-
toamnă Elena Marin Alexe Când cerul tace-nrourat Cuprins de întristare Scăldat în haina ploii reci Aștept cu-nfrigurare O rază unică de-o vrea Inima să-mi atingă Pe calea gândului fugar O clipă să prelingă Și-nvăluind tristeți și dor Să-mi mai aduc aminte Aroma toamnelor cuminți Trăite înainte
G?nd de toamn? by Elena Marin Alexe () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83232_a_84557]
-
răutăcioasă aidoma cu aceea a lui Predator, alcătuită din cîrlige cartilaginoase mișcătoare, deși e inteligent. El Îi spune Împăratului că fiul ducelui trebuie să moară. Adică Paul Atreides. Și trebuie să moară pe planeta Caladan, de care-i va fi dor. Mai există o planetă, Bene Treilax, pe care nu-mi dau seama ce se-ntîmplă, și Încă una, Arrakis, mai mare. Se vorbește În șoaptă despre mina de mirodenie și despre harkonnieni, dușmanii oamenilor cinstiți. Detectivul Cooper este fiul ducelui. Ducele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
Înțelepții și se Întrec să aducă laude oamenilor de stat și de partid. Și nice să socotiască cineva că puțin lucru iaste a scrie despre faptele stăpâniilor. Lasă scrisoare de socotit Însăși Ilie Neacșu de la foaia Europa și, argăsit de dor, așază slova-n aldină: „Pe trădătorii de neam numai comunismul ar ști să-i tragă la răspundere”. Dară toți ne tragem după nevoința laudei celui veșnic. Că noi, sfetnicii, În vârful ceriului Îl cocoțăm pe Vodă, orișicum și când s-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
Vom renaște cu siguranță, mai puternici, mai liberi, mai demni.” Și chiar așa s-a Întîmplat. O f.f. pasionată cititoare (39 de ani) a României Mari din Slobozia trimite o f. umedă scrisoare decalibratului șef al partidului cu același prenume. Dorul, fumul par de neostoit de la distanță. „Cum ați ajuns la perfecțiune și dincolo de ea ?” se minunează făptura. Dincolo de perfecțiune n-ar mai fi decît divinitatea. Bănuiesc că bunul Dumnezeu are toate motivele să se neliniștească aflînd că i-a ajuns
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
ei pierd legătura cu Cosmosul”. Supărat pe Cornel Nistorescu, locotenent colonelul Zavragiu declară În La datorie că jurnalistul „n-a Învățat nimic În cei șapte ani de-acasă de la mama lui natală”. Lullaby, rock me, baby. Adică, În traducere, ce dor mi-e de bețiile din mama natală. Cum zice În cea mai bună revistă pornografică din țară, din lumea lui natală, și domnul Coandă, cu reacție; dînsul creează modele literare inedit animaliere acuzînd oarecum metaforic „șerpii care-ar trebui băgați
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
cîștigat. Numărul următor al aceleiași gazete ne Înștiințează că Grigore Vieru a vorbit la conferința FDSN așa, Întîmplător, fără să facă politică, s-a nimerit acolo și a plîns, pentru că a fost frumos. Cum scrie și Ionescu: „Mi-a fost dor să văd din nou pămîntul țării mele invadat de macarale, buldozere, tractoare și de toate cele care Îi pot spori bogăția și frumusețea”. A fost și-un film, Farmecul discret al buldozerului. Un alt ziar buñuelesc reproduce cuvintele lui Iliescu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
credeau că sînt provocator, așa și eram, mi se părea că sînt curajos și mi-era teamă, dar nu reușeam să mă abțin, să tac, o boală, poate, de asta și detest anii tinereții, inclusiv armata care face crevase de dor pe culmile amintirilor celor mai mulți, la Topraisar, unde-a trebuit să Îndur gerul și cei mai imbecili oameni din lumea vizibilă, militarii de profesie, stăteam de gardă În gheretă-n noapte și nu mă gîndeam să mă sinucid ci cum să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
-i Încă lesbiană și e necăjită. Vrea petreceri În doi sau trei. E singură de Crăciun. Citește și ne spune și nouă care sînt bancurile și sfaturile erotice preluate de pe Internet și din reviste de scandal. Noi ne topim de dor. Apare un vibrator. Aflăm că sexul e cea mai bună dietă, arde caloria. Pe urmă autoarea face o recenzie la filmul Cum mi-am petrecut sfîrșitul lumii. Ciudat, nu i-a plăcut. Zic ciudat, pentru că nici mie nu mi-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
Întorc o filă din trecut Și-ncep să plâng de dor. Încerc ca să mă apăr cu un scut, Dar nu-i folositor. A fost un drum greu și răzleț Cu bine și cu rele. Încet îl calcă un drumeț Uitându-se spre stele. Cuprins de amintiri el urcă prin pădurea rară
Amintiri by NECULAI I. ONEL () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83187_a_84512]
-
celei dîntîi. Nu știu. Dar surprinzîndu-mă plăcut impresionat de critica idioată pe care Harold ― prost și fanatic ca orice eurasian ― o făcea femeilor bengaleze, mi-am dat îndată seama că ceva mai adânc leagă încă amintirea Maitreiyiei de gândurile sau dorurile mele. Lucrul acesta m-a amuzat și m-a turburat totdeodată. Am trecut în odaia mea, încercînd automat să-mi desfund pipa. Nu știu ce-am mai făcut după aceea, pentru că întîmplarea nu se află notată în jurnalul meu de-
Maitreyi și alte proze by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295580_a_296909]
-
prezență. Nu fusesem niciodată bolnav, și convalescența aceasta, care se vestea lungă, mă neliniștea. Aș fi vrut să zvârl de pe mine cearceaful, să-mi caut pe undeva hainele și s-o pornesc haihui prin Calcutta, de luminile căreia mi-era dor. Aș fi vrut să ajung în "Orașul chinezesc" și să mănânc ciau ― acei tăiței fierți în unt, cu praz și vegele multe, cu homari și gălbenușuri de ouă ― și să mă opresc la întoarcere la "Firpos", să ascult jazz-ul
Maitreyi și alte proze by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295580_a_296909]
-
mele, așa cum sta turcește lângă ușă și mă sorbea din ochi, neîndurîndu-se să plece, întrebîndu-mă dacă patul e destul de bun, dacă învelitoarea mă apără bine de țânțari. dacă îmi place laptele crud, dacă am frați și surori, dacă mi-e dor de țară, și știam că într-o cameră de sus îl așteaptă d-na Sen și celelalte femei (pe care nu le cunoscusem), și lor le va repeta cuvânt cu cuvânt tot ceea ce vorbisem. Maitreyi mi se părea mândră și
Maitreyi și alte proze by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295580_a_296909]