30,781 matches
-
o perdea de catifea. Hallipa, cu acea brutalitate a bărbatului în curs de posesie, abia deghizată sub tonul convenienței, o contrazicea: - înseamnă mult!. Mult mai mult ca toate fleacurile de acum. Și cu un gest nervos peste măsură, făcu circuitul expoziției moderne alăturată cadrelor vechi. Buza îi tremura ușor subt fluturarea unui surâs disprețuitor. Doamna cu ciuta nu avea, desigur, nici o vină în iritabilitatea lui Hallipa; dar Eliza, ofensată în aprecierile ei artistice, se dezinteresa de Doru și își păstră toată
Fecioarele despletite by Hortensia Papadat-Bengescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295608_a_296937]
-
învățătoare și maistru-instructor profilat pe încondeierea ouălor la atelierul de manufactură casnică de la Școala Gimnazială din Straja. Pe lângă bani frumoși în lei și valută, a adus școlii numeroase diplome de excelență și medalii de aur de pe la mai toate concursurile și expozițiile la care a participat. Și-i frumoasă și gingașă ca o floare-de-colț... Iar ginerică este inginer de huțuli la Herghelie. Cam pute a cal, zice Oxana, da-i băiat bun, că-i huțul de-al nostru. Hop-hop! Hop-hop! Hop-șa! Huțulcuța
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1503_a_2801]
-
legate de obiecte uitate în cuvinte, în sunete stranii, de asemenea, resuscitate. Barbu CIOCULESCU, "JURNALUL LITERAR", serie nouă, nr. 37-40, noiembrie 1995 Un obiect straniu Cutia cu bătrâni de Andrei Oișteanu este o carte obiect, ușor de prezentat într-o expoziție de gen cum a fost cea din 1991 de la Muzeul Colecțiilor de Artă. Cartea seamănă pe dinăuntru cu o cutie în care sunt aranjate cu grijă tot felul de lucruri vechi. Cu bună știință, autorul a ales ca ilustrație a
Cutia cu bătrâni by Andrei Oișteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/824_a_1749]
-
mi s-a dat aș fi terminat cuvântul meu accentuând pe momentul respectiv. Nu i-am spus Oltei nimic. Nu era cazul tocmai acum, însă o voi face cu prima ocazie ce se va ivi. După film s-a vizitat expoziția de medalii și decorații de război aranjată pe holul vecin și am ascultat și o expunere sumară pe această temă, după care s-au făcut fotografii individuale și în grup. După patru ore pline, am ajuns acasă marcat de oboseală
Călător... prin vâltoarea vremii(călătoria continuă) by Alexandru Mănăstireanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/561_a_770]
-
Mariana s-ar fi întors bucuroasă la viața dinainte. Dar era prea târziu: spectacolul de striptease fusese deja anunțat. La MaxiBar, peste numai trei zile, întreaga presă va veni la debutul soției Halterofilului din Vitan, după care va avea loc expoziția de acuarele cu vânzare a Marcelei, în contul Școlii Populare de Artă din Vințu de Jos. Mariana trebuia să repete. O singură scrisoare, își spuse ea, încă una și mă apuc de repetat. Marianei nu-i plăcuse niciodată să citească
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2066_a_3391]
-
fabrica din spatele supermarketului și se năpustește în stație. Ghetele și pantofii lor au aceeași dantelă maronie. Eu nu îmi ridic privirea spre ei, nici ei nu mă bagă în seamă. Stăm fiecare cu noroiul pe ghete sau pantofi ca la expoziție. Unii vorbesc despre weekend, concediu și pensie. Alții despre feliile triunghiulare de salam de Sibiu. În mintea mea nu încape decât Dickens. Asfaltul este prea moale pentru un astfel de noiembrie. Mă uit doar la manșetele pantalonilor cu noroiul lipit
Soarele răsare din televizor by Carmen Dominte () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1323_a_2718]
-
intersecție, 257 opri brusc și toți venirăm în față. Mâinile pasagerilor strângeau puternic câte o bară de aluminiu. Bara se încălzea repede și începea să toarcă. În mâna mea se încălzea punga albă cu Carrefour la mijloc. — Eu merg la Expoziție. Domnul cu merele roșii îi arătă biletul cu Expoziție tinerei de lângă el. Ea nu întoarse capul. În ochii ei pătrunse tot întunericul de afară și ea clipea rar peste el. — Eu cobor la Expoziție. — Și eu. Fata se întoarse brusc
Soarele răsare din televizor by Carmen Dominte () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1323_a_2718]
-
Mâinile pasagerilor strângeau puternic câte o bară de aluminiu. Bara se încălzea repede și începea să toarcă. În mâna mea se încălzea punga albă cu Carrefour la mijloc. — Eu merg la Expoziție. Domnul cu merele roșii îi arătă biletul cu Expoziție tinerei de lângă el. Ea nu întoarse capul. În ochii ei pătrunse tot întunericul de afară și ea clipea rar peste el. — Eu cobor la Expoziție. — Și eu. Fata se întoarse brusc. Nasul ei în vânt îl lăsă fără replică. El
Soarele răsare din televizor by Carmen Dominte () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1323_a_2718]
-
Carrefour la mijloc. — Eu merg la Expoziție. Domnul cu merele roșii îi arătă biletul cu Expoziție tinerei de lângă el. Ea nu întoarse capul. În ochii ei pătrunse tot întunericul de afară și ea clipea rar peste el. — Eu cobor la Expoziție. — Și eu. Fata se întoarse brusc. Nasul ei în vânt îl lăsă fără replică. El se rușină și merele s-au rușinat atunci puțin. Măcar dac-aș fi avut niște flori. Ea îi privea haina neagră ce se strânse ca
Soarele răsare din televizor by Carmen Dominte () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1323_a_2718]
-
-i ducă ghiozdanul până la primul bistrou unde vor sta la o masă și vor mânca toate merele. Bătrânul proaspăt bărbierit socotea că se vor despărți la primul colț, dacă nu în seara asta, în orice caz într-o seară. La Expoziție cei doi coborâră împreună: ea cu ghiozdanul pe umăr, el cu merele în plasă. 257 viră brusc la dreapta, apoi începu să fugă spre capătul orașului. Blocurile alergau la rândul lor, copacii săreau peste garduri, firele electrice se făceau spirale
Soarele răsare din televizor by Carmen Dominte () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1323_a_2718]
-
se laudă cu tablourile, arată spre semnătura pictorului și nu prezintă valoarea picturii. Picturile pot avea un rol educativ, prin scenele din viață pe care le prezintă. Într-o emisiune la T.V. a fost criticat un tablou expus la o expoziție internațională. Criticii spuneau că în tablou era înfățișat un mort cu penisul în erecție. Criticii spuneau că tabloul nu era reprezentativ. Tabloul îi reprezintă pe acei oameni, cărora le funcționează numai sexul, restul fiind amorțit, în special rațiunea. Și pe
Apocalipsa este în derulare by Narih Ivone () [Corola-publishinghouse/Imaginative/317_a_605]
-
să-și aducă un scaun de acasă poimâini. În ziua respectivă, alături de soția agentului sanitar alte câteva tinere femei, fiecare cu un scaun în mână, ață, pânză, degetar, au intrat și au ocupat loc în clasă. Începea să se alcătuiască expoziția de cusături naționale pe care o visam. În sat, pe lângă fosta mea învățătoare, am întâlnit două colege de la școala normală care din cauza lipsurilor abandonaseră. Hai să facem ceva pentru tineret. Dar n-avem cămin cultural! Ei, și? Și am început
Vieți între două refugii by Aurel Brumă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/565_a_753]
-
preuteasă, că mă lasă să am cam multe inițiative deși el este directorul, i s-au luminat ochii a zâmbet: Păi cine să fie? Domnișoara noastră! Și zâmbea fiindcă micuța lui fiică, Melania, îi fă cuse o mare surpriză. În expoziție, la loc de cinste, se afla lucrul de mână semnat cu litere mari, Chiosea Melania. Și asta fără ca părinții să fi aflat o clipă de calitățile și munca micuței. Nu mai știu nimic de ei. Poate zâmbesc în cer iar
Vieți între două refugii by Aurel Brumă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/565_a_753]
-
arme de foc. Nu, n-a trebuit să caute prea mult pentru un public care să plătească din greu. Într-o seară, pe când se întorc la motel după ce Webber și Flint și-au lăsat mare parte din machiaj în parcarea Expoziției de Arme și Muniții a Statelor din Vest, Webber, așezat pe locul mortului, întoarce oglinda retrovizoare spre el, și zice: — Nu mai pot să duc mult chestia asta. Webber arată OK. Oricum, nu contează cum arată. Melodia contează mai mult
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1877_a_3202]
-
tot la unghii, spune: Ce ziceți de numele Pepper Bacon? Pe atunci, fata lui Flint era plecată să facă școala de pilotaj. Mai bine. Oricum lucrurile mergeau tot mai prost. De pildă, chiar înainte să se instaleze în parcarea din fața Expoziției de Pietre Prețioase și Minerale din Statele Montane, Webber se uită la Flint și zice: — Ce dracu’, ai țâțele prea mari... Flint poartă o rochie lungă cu spatele decupat și cu bretele care se leagă după gât ca să țină partea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1877_a_3202]
-
fenomenele trecutului, toate opțiunile, toate muncile necesare existenței umane, toate iubirile și urile întregii lumi, toate fricile și toate speranțele, toate etapele de evoluție sau involuție umană, toate eurile posibile formate cu trecerea timpului. Nimic nu există în exterior, decât expoziția lumii interioare. Credeam că aceasta este cea mai tare glumă pe care o citisem vreodată, dar încetul cu încetul mi-am dat seama că m-am înșelat și mare mi-a fost bucuria când am cunoscut și simțit lumea mea
LINIȘTEA DIN INTERIOR by Doina Comanici () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1631_a_3047]
-
modernist-psihologică și anume: există infinită viață în interior așa cum există viață în exterior și adevărul, relativ bineînțeles este că viața interioară produce viața exterioară. Totul, dar absolut totul se află în primul rând în interiorul nostru după care este expusă la expoziție în exterior. Noi am fost învățați să considerăm lumea interioară ca iluzorie, ca o lume subiectivă fără valoare, dar în realitate, lucrurile stau exact invers. Lumea dinlăuntru este sursa (cauza) pentru cea din afară. În lumea din lăuntru descoperim soluțiile
LINIȘTEA DIN INTERIOR by Doina Comanici () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1631_a_3047]
-
luăm deciziile, realizăm invențiile care schimbă fața lumii de afară, lumea efectelor, dar din păcate această lume a gândurilor, a ideilor și a conceptelor rămâne de cele mai multe ori prizonieră într-o realitate secundară. Tot ceea ce este în exterior se numește expoziție și este produsul lumii interioare, să începem dar să cunoaștem viața interioară, să o vizualizăm, împreună cu gândurile și cu tot ce se mai ivește, cu o acceptare și generozitate cât mai deschisă și mai cuprinzătoare cu putință. De aceea, eu
LINIȘTEA DIN INTERIOR by Doina Comanici () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1631_a_3047]
-
I, Prințul Miloš, Požeška, Kamenička, Brankova; numele autorilor de manuale, de geografie, de geometrie și planimetrie, titlurile unor cărți Îndrăgite de el: Împăratul munților 2, Stanko haiducul 3, Răscoala țărănească 4; liturghii, spectacole de circ, defilarea organizației șoimilor, serbări școlare, expoziții de desen (unde o acuarelă a tatei primise o mențiune din partea juriului). Aici este consemnată și ziua În care și‑a aprins prima țigară, În closetul școlii, Îndemnat de un anume, Ivan Gherasimov, fiul unui emigrant rus, care, o săptămână
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1958_a_3283]
-
mi zîmbi. — Vorbesc de cincizeci și cinci de ani În urmă, ce mare lucru. Însă, dacă e să fiu sincer, nu trece o zi fără să-mi aduc aminte de ea, de plimbările pe care le făceam pînă la ruinele Expoziției Universale din 1888 și cum rîdea de mine cînd Îi citeam poeziile pe care le scriam În dosul prăvăliei de cîrnați și de coloniale a unchiului meu Leopoldo. Îmi amintesc pînă și de fața unei țigănci care ne-a ghicit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2275_a_3600]
-
aflați în dificultate și mai ales pentru persoanele cu handicap. În Sydney am văzut pentru prima oară un catalog al pictorilor fără mâini. Unii mânuiesc penelul cu gura, alții cu picioarele. Sunt puternic mediatizați pe toate canalele mass-media, se organizează expoziții și târguri menite a promova creația acestor artiști. Astfel, handicapul se preschimbă în "har". Bunica ar fi spus că australienii sunt mai aproape de Dumnezeu fiindcă știu să îi ajute pe cei aflați în nevoie. Bunica se gândea la Dumnezeu ca
by Ana Luduşan [Corola-publishinghouse/Imaginative/1103_a_2611]
-
în mintea mea se preumblă lecturi, convorbiri cu prietenii, meditații, adică o mare ficțiune declanșată de spațiul australian. Mă îndrept spre colecția de obiecte totemice, ele îmi amintesc de grupul statuar din Muzeul de la Sighet dedicat închisorilor comuniste. Trec prin expoziția de pictură aborigenă. Desene dense, complicate, fiecare tablou înfățișează o poveste, culori de argilă și de seve naturale, toate nuanțele de bej, alb compact, negru, roșu. Aceste desene îmi aduc aminte de "Evanghelia după Isus Cristos" a lui Jose Saramago
by Ana Luduşan [Corola-publishinghouse/Imaginative/1103_a_2611]
-
internat, nu prea ai parte de o învățătură părintească bună. Am tot furat, am tot umblat haihui, bagabont, golan. Deci nu pot să spun c-am fost copil cuminte. Prima oară când am furat a fost la o tutungerie de la Expoziție, de la Scânteia. Aia a fost prima spargere. Și, după aceea, au mai urmat buticuri, d-astea, magazine - că m-am aliat și cu alții. Gustul banului. Ăla m-a-ndemnat. Banii au puteri miraculoase. Am luat ce se găsea pe timpul lui Ceaușescu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2286_a_3611]
-
fi amestecat total aiurea culorile? Cine știe dacă n-ar fi creat un stil. Până la urmă, aș fi preferat să cumpăr un tablou kitsch semnat Adolf H., cu zorzoane sub semnătură și înflorituri, sau să mă duc să vizitez o expoziție de pictură cu vaci cu ugere hăhăhă de mari și căpițe de fân rotunjite ca un coc de profesoară, cu frauleine dolofane ce poartă cofițe, flori în cosițe, mă rog, tot arsenalul imagistic. Dar sunt prea obosit, mi-e greu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1987_a_3312]
-
nebuni! Maxențiu pleacă la braț cu o studentă zveltă, cu o fustă minusculă, eu încerc să scap de compania unei pictorițe amatoare, care-a expus de Mărțișor acuarele în hol la Agronomie. - M-am specializat în peisaje și acuarele. Ultima expoziție se numește „Liliacul din inimă”... Poate o să fie luna viitoare și la Cupola. Dar cred că știi, ți-am trimis invitație... - Da... Arată ca un chiup înfășurat într-un ștergar cu dungi, cu mâini prea scurte. - Bună seara, ne salută
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1987_a_3312]