29,495 matches
-
mînuiască cuvinte, citate, argumente, imagini etc., adică resurse simbolice. Transpunerea în practică a acestor resurse este continuu alterată de perturbările, zgomotele din teoria matematică a comunicării, provocate de strategiile adverse, într-o situație prin definiție polemică. Dar fiecare strategie se lovește de altele, iar campania este marcată de ceea ce semiologii numesc intertextualitate. În orice comunicare politică, mesajul, discursul, imaginea trimit la alte secvențe de semne, lucru afirmat și de semioticianul care, la alegerile prezidențiale din 1988, examina sistemul afișelor electorale ale
Comunicarea politică by Jacques Gerstlé [Corola-publishinghouse/Science/924_a_2432]
-
tip tematic, care ar putea influența orientarea agendei electorale și ar facilita utilizarea unor proprietăți strategice aflate în subordinea sa. Persoana care publică un anunț deosebită de un actant politic sau de o asociație de finanțare electorală nu s-ar lovi astfel de limitarea cheltuielilor, nici de interdicția materială. Afară de aceste posibilități, interesul privind publicitatea, mai puțin cea mediatică, sporește în absența interdicției privind demersul telefonic și poștal. În acest caz, constatăm că legea favorizează o modalitate de comunicare politică în
Comunicarea politică by Jacques Gerstlé [Corola-publishinghouse/Science/924_a_2432]
-
tăcerea mijloacelor media sînt condiția de succes în acest caz, pentru că antreprenorii încearcă să obțină o decizie care le va aduce beneficii substanțiale, iar costurile vor fi minime, fiind suportate de ansamblul colectivității. CONCLUZII În aparență, analiza comunicării politice se lovește de diverse obstacole, avînd naturi diferite. Mai întîi, ea depășește problemele de ordin teoretic, tehnic și practic și nu s-ar putea limita la vreuna dintre ele, după cum nu s-ar reduce la una din dimensiunile constitutive: simbolicul, structuralul și
Comunicarea politică by Jacques Gerstlé [Corola-publishinghouse/Science/924_a_2432]
-
și în teoria barbiana a impersonalității - , pentru a lăsa doar textul să vorbească: Ca o poezie să fie pură, vocea poetului trebuie să se oprească, iar inițiativa să fie preluată de cuvinte, care se vor pune în mișcare, se vor lovi unele de altele. În scăpărările de scântei, vor arde că o miriște cuprinsă de foc, dezvelind pietrele prețioase, suflul zgomotos al poezie lirice (controlul poetului asupra versului) va dispărea 20. În Eureka, "poemul în proza" al lui Edgar Poe, aceeași
[Corola-publishinghouse/Science/84958_a_85743]
-
primii ani ai secolului XXI, că se petrecuse într-adevăr o mutație profundă 6. O eliberare zbuciumată Aceste frământări nespuse, puțin spuse căci graba de a regăsi bucuria de a trăi înlătură poverile inutile explică șocurile în cascadă care vor lovi elitele, și mai ales elitele intelectuale, foarte prezente în media. O mare parte dintre acești intelectuali a dorit cu ardoare libertatea, toate libertățile în 1990 și după aceea: de a circula, de a scrie, de a publica, de a fi
by Catherine Durandin şi Zoe Petre [Corola-publishinghouse/Science/1044_a_2552]
-
deschise ale disidenților din 1977, care nu îl atingeau? Pentru Nicolae Ceaușescu, disidenții nu erau decât niște trădători. E destul să amintim că după ce i s-a adresat lui Ceaușescu în 1977 cu atâta îndrăzneală, romancierul Paul Goma fusese amenințat, lovit de Securitate și obligat să ia drumul exilului. El apărea atunci în România ca un trădător care își abandonase patria. Să fi crezut Ceaușescu și să se fi sprijinit pe atotputernicia și loialitatea serviciilor de Securitate? Unul dintre frații săi
by Catherine Durandin şi Zoe Petre [Corola-publishinghouse/Science/1044_a_2552]
-
majoritate a populației era încă preocupată de perspective foarte concrete, cum ar fi cumpărarea unui modest apartament la bloc sau, luxul suprem, al unei Dacii. Desigur, semne proaste apăreau deja ici și colo. După ce, în martie 1977, cutremurul devastator care lovise tot sudul țării, începând cu Bucureștii, vădise pentru un ochi atent tot felul de falii ascunse până atunci nu doar în subsolul, ci și în administrarea țării, în vară apăruseră tensiuni sociale grave în marile exploatații din Valea Jiului, unde minerii
by Catherine Durandin şi Zoe Petre [Corola-publishinghouse/Science/1044_a_2552]
-
imediat, un nivel superior de penurie s-a instalat în chiar inima sistemului, ca politică oficială a Partidului Comunist. Raționalizarea alimentelor de bază și absența oricărui produs care putea fi exportat, de la carnea de pasăre la țiței și benzină, au lovit direct în capacitatea de supraviețuire a populației urbane mai întâi, apoi însă și a satelor, împinse la soluții disperate de subzistență. Raționalizarea căldurii, nu numai în locuințe și instituții, ci până și în spitale și creșe, a provocat drame de
by Catherine Durandin şi Zoe Petre [Corola-publishinghouse/Science/1044_a_2552]
-
va confrunta pretutindeni cu trupe armate echipate ca de război și susținute de blindate, elicoptere și tancuri, indiferent că e vorba de militari ai armatei române sau de tineri recruți din trupele de Securitate. Una sau două pietre vor fi lovit câte un soldat; chiar și la Timișoara, unde mulțimea revoltată izbutește să captureze câteva tancuri și armament, revoluționarii nu trag în militari, ci se îmbrățișează cu soldații. Aceștia se retrag de altfel în cazărmi îndată ce răsturnarea de situație devine amenințătoare
by Catherine Durandin şi Zoe Petre [Corola-publishinghouse/Science/1044_a_2552]
-
limitată în sfera ei de aplicare, vizând doar câteva mii de persoane, care își făcuseră deliberat o profesie din aplicarea politicii partidului comunist, inclusiv a represiunii pe care această politică nu încetase să se întemeieze. E adevărat că astfel lustrația lovea drept în inima noului regim, care era expresia politică a continuității cadrelor în noul context postcomunist. De aceea, FSN, în frunte cu Ion Iliescu, care se simțea pe bună dreptate vizat personal, va reacționa cu o violență extremă, atât față de
by Catherine Durandin şi Zoe Petre [Corola-publishinghouse/Science/1044_a_2552]
-
o sursă constantă de corupție instituționalizată. Guvernul Tăriceanu a încercat să promoveze o legislație care îngrădea în multe feluri puterea serviciilor de informații, inclusiv sub aspectul semnalat aici, și aceasta este una din sursele majore ale dizgrației care l-a lovit, atât în relația cu președintele Băsescu, cât și în genere în mass media, unde interesele directe ale serviciilor au fost și au rămas foarte bine reprezentate. Experiența ultimilor 20 de ani ar trebui să ne facă mai vigilenți, cu atât
by Catherine Durandin şi Zoe Petre [Corola-publishinghouse/Science/1044_a_2552]
-
ai PSD, repede porecliți "baronii". Abuzurile Primului Ministru au culminat, la începutul lui 2002, cu arestarea în plină stradă a lui Mugur Ciuvică, fost Director de Cabinet al președintelui României între 1996 și 2000: Adrian Năstase spera fără îndoială să lovească astfel și în Emil Constantinescu și apropiații acestuia, pretinzând că aceștia ar fi elaborat un document electronic anonim, care circula sub numele de "Armagedon 2", denunțând acte de corupție ale Primului Ministru. Acuzat că ar fi pus în pericol siguranța
by Catherine Durandin şi Zoe Petre [Corola-publishinghouse/Science/1044_a_2552]
-
lupte s-a călit conștiința națională a românilor transilvăneni, marcând o etapă decisivă în evoluția gândirii politice românești în secolul al XVIII-lea. Zbaterile și strădaniile episcopului uniat de a-și ridica națiunea la rangul de națiune politică s-a lovit de zidul rezistenței nobiliare, care avea tot interesul de a conserva "sistema" constituțională a celor trei națiuni. Pe fondul acestor eșecuri a răbufnit recrudescența ortodoxiei față de unire, prin acțiunile călugărilor Visarion Sarai și Sofronie de la Cioara, care au dus, în
[Corola-publishinghouse/Science/84968_a_85753]
-
principatelor danubiene din 1859. Prin aceasta, revendicarea naționalistă a programului revoluționar al pașoptismului își găsește o primă materializare. Cascada de reforme lansate de Cuza, prin care a semănat "schimbarea la față a României" în sensul modernizării unei societăți cvasi-feudale, a lovit frontal în interesele latifundiarilor conservatori. În același timp, dizolvarea de către Cuza a Adunării Elective prin lovitura de stat din 2 mai 1864 i-a nemulțumit pe liberalii radicali, care s-au aliat cu conservatorii în ceea ce a rămas în conștiința
[Corola-publishinghouse/Science/84968_a_85753]
-
multe astfel de școli, în care dascălii erau la fel de ignorați cu privire la materialele didactice cu care lucrau, "literele, cuvintele și propozițiile erau formule magice și vrăji" (ibidem, p. 306). Chiar și elevii mai studioși care izbândeau să citească rămâneau analfabeți funcționali, lovindu-se de problema hermeneutică a înțelegerii textului pe care reușeau cumva să îl bolborosească. Sârguincioșii care, îndeletnicindu-se cu învățarea latinei, se înzestrau până la absolvirea școlii primare cu pasaje învățate pe de rost de prin scripturi și catehisme, reușeau să
[Corola-publishinghouse/Science/84968_a_85753]
-
Ungaria, iar din 1867, anul Compromisului Austro-Ungar și al instituirii Monarhiei duale, Transilvania este încorporată în Transleithania (i.e., partea ungară a imperiului dual). A urmat o perioadă de intensă maghiarizare, autoritățile ungare inițiind un proces de omogenizare națională care, inevitabil, lovea în aspirațiile colective ale minorităților etnice. Legea educației din 1868, deși recunoștea dreptul confesiunilor de a organiza școli, prevedea totuși obligativitatea universală a limbii maghiare. În Transilvania, spre deosebire de Principatele Unite, și ulterior Române, educația românească a continuat sub forma învățământului
[Corola-publishinghouse/Science/84968_a_85753]
-
au prezervat, prin școlile confesionale pe care le organizau, limba și identitatea românești în circumstanțe politice vitrege. Dizolvarea Consiliului Dirigent s-a repercutat și asupra învățământului transilvan, care a fost supus procesului de etatizare controlat de la București. Unificarea educațională a lovit puternic în Bisericile Unită și Ortodoxă din Transilvania, desființând învățământul confesional. Politicile agresive de centralizare forțată și de unificare precoce au fost denunțate de intelighenția ardeleană (Onisifor Ghibu a fost cel mai vehement) ca punând în mișcare un act de
[Corola-publishinghouse/Science/84968_a_85753]
-
române din Transilvania: ea ne-a salvat neamul dela o pieire sigură" (Constantinescu, 1928, p. 71). Odată cu instituirea "regatului apostolic" ungar prin încoronarea lui Ștefan I în anul 1000, românii transilvăneni devin ținta misionarismului catolic. Apostolatul catolic maghiar s-a lovit însă de rezistența ortodoxă, sub scutul căreia a fost prezervată naționalitatea română: "Din fericire masa cea mare a poporului român din regatul catolic își păstră cu îndârjire legea sa cea veche, adică credința ortodoxă și cu aceasta s-a mântuit
[Corola-publishinghouse/Science/84968_a_85753]
-
la Constantinopol ca sursă a ortodoxismului, odată cu Roller, aceeași formulă clasică Ex oriente lux are ca referent Kievul, iar mai apoi Moscova. Slavii, odată stabilizați teritorial și organizați statal, devin un factor de progres istoric, o forță motrice a progresului, lovind în "orânduirea sclavagistă a imperiului de răsărit și grăb[ind] procesul descompunerii sclavagismului și desvoltării relațiilor feudale" (Roller, 1952, p. 56). Misiunea istorică a slavilor s-a răsfrânt și asupra românilor, societatea acestora din urmă fiind propulsată pe rampa evoluției
[Corola-publishinghouse/Science/84968_a_85753]
-
românii îi datorează ființarea lor politică autonomă. Unitatea. Cadrul naționalist în interiorul căruia s-a articulat memoria românească s-a răsfrânt cel mai pregnant asupra ideii de unitate spirituală și politică a neamului românesc. Reorientarea antinaționalistă antrenată de comunismul incipient a lovit serios în ideea de unitate națională, urmărind să o relege în dosul idealului unității de clasă a proletariatului român. Am arătat mai devreme cum categorizările identitare nu s-au mai făcut după criteriile verticale ale etniei, ci în funcție de criteriile orizontale
[Corola-publishinghouse/Science/84968_a_85753]
-
într-un fel sau altul poporul nostru" (Roller, 1952, p. 57). Creștinismul a fost împământenit în teritoriul românesc printr-un astfel de efect de ricoșeu. Prin această poziție, mitul românilor ca botezători și civilizatori ai barbarilor este la rândul său lovit în temelie. În perioada respectivă, creștinarea în masă a fost "un eveniment de mare însemnătate politică, culturală și economică în istoria României", fiind un "pas înainte în desvoltarea societății noastre" (Roller, 1952, p. 60). Creștinismul este creditat cu un rol
[Corola-publishinghouse/Science/84968_a_85753]
-
marcată de imprevizibilitate și inegalitate flagrantă. Reacția nostalgică apare ca fiind un răspuns adaptativ de pozitivare retrospectivă a trecutului în condițiile unui prezent perceput ca degradant în raport cu viața dificilă, dar previzibilă, din comunism. Narativa anticomunistă elaborată de Raportul Tismăneanu se lovește frontal de o "rezistență nostalgică", pasivă dar tenace, a oamenilor ale căror vieți au fost bulversate de schimbarea de regim și tranziția transformatoare care a urmat. După cum relevă datele ce vor fi prezentate în cele ce urmează, Raportul Tismăneanu vine
[Corola-publishinghouse/Science/84968_a_85753]
-
spiritul de tavernă al femeii. Apelativele cu care îl apostrofează și imprecațiile dovedesc un adevarat idiolect al personajului feminin, plin de culoare și fără perdea, cel mai viu, autentic și pitoresc din cadrul Povestirilor din Canterbury: măi ghiujule, buhai bătrân, mișele, lovi-te-ar o lungoare, trăsni-te-ar din senin cu foc și fier, frângeți-ai grumazul scofâlcit, călca-te ar de moșneag, derbedeu, tontul de bărbat, om tehui, nevolnice, scârbavnice hârdău, netot, caracudă, zurliule, ciufut, bată-te-ar năpasta, nebune
La donna angelicata – la donna demonicata în opera lui Giovanni Boccaccio şi a lui Geoffrey Chaucer by Oana Simona Zaharia () [Corola-publishinghouse/Science/1618_a_3093]
-
comic, concepția de viață a târgoveței: „...O, Doamne, adă-ni-i/ Pe tinerii blajini șinfierbântați/ și fă să punem șaua pe bărbați!/ Lu’ ăla care nu se dă supus/ Scurteze-i zilișoarele Isus,/ Iar pe ghiujoii cu lăcat la pungă/ Lovească-i cerul cu-o lungoare lungă!” 418 Blestemul proferat împotriva bărbaților este doar un răspuns contra ostilității și misoginiei masculine, împotriva unei culturi patriarhale și opresoare în care totuși femeia reușește să-și facă auzite opiniile. Acest blestem ilustrează și
La donna angelicata – la donna demonicata în opera lui Giovanni Boccaccio şi a lui Geoffrey Chaucer by Oana Simona Zaharia () [Corola-publishinghouse/Science/1618_a_3093]
-
emblemă finală a propriei prostii și absurdități și simbolul căsătoriei sale. Frumusețea locului este dată de Mai, și zidul de piatră care o înconjoară reprezintă precauțiile iscate de gelozia orbului Ianuarie.”894 Pentru că binele cunoaște uneori un sfârșit, Ianuarie este lovit din senin de orbire, spre propria disperare, care îl împinge către o gelozie absurdă, încât nu-i mai oferă soției niciun moment de libertate, ținând-o alături ca într-o închisoare. Cecitatea personajului devine însă simbolică, deoarece Ianuarie a fost
La donna angelicata – la donna demonicata în opera lui Giovanni Boccaccio şi a lui Geoffrey Chaucer by Oana Simona Zaharia () [Corola-publishinghouse/Science/1618_a_3093]