31,321 matches
-
însetați, înfometați și extraordinar de obosiți. De ce voiau să-și mai complice truda? - În orice caz, îl întrerupse locotenentul privindu-l cu simpatie, aproape cu căldură, vina a fost, de la început, a dumitale. Nu trebuia să-i lași să-l transporte. Erați în retragere, și orice moment pierdut vă putea fi fatal. Dacă le-a fosl milă de Ivan, trebuia să-l împuște pe loc... - Nu crezi că putea fi salvat? îl întrebă Laura. - Nu. V-am spus, când am dat
Maitreyi și alte proze by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295580_a_296909]
-
ascundeam pe loc. Am stat ascunși o zi întreagă, într-o claie cu fân, și auzeam cum lucrează femeile la câteva sute de metri în preajma noastră... Dar ce mă tortura mai mult era accidentul meu. Nu știu cum au reușit să mă transporte atâtea nopți, când pe carabine, când într-o manta rusească. Nu-mi mai amintesc. Probabil că leșinam, sau eram atât de secătuit, încît nu-mi mai dădeam seama de nimic. Dar mă gândeam la Ivan, la discuția noastră, care mă
Maitreyi și alte proze by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295580_a_296909]
-
și chiar în spatele bisericii... Să vedem ce-o spune internul de serviciu, adăugă după o pauză. I se părea curios că nu simte nimic, că, de fapt, nu-și mai simțea trupul. Știa, din convorbirile celor de lângă el, că fusese transportat. Dar cum îl transportaseră? În brațe, pe o targă, într-un cărucior? - Nu cred că are vreo șansă, auzi, târziu, o altă voce, tot atât de depărtată. Nu i-a rămas un singur centimetru de piele neatins. Nu înțeleg cum mai trăiește
Maitreyi și alte proze by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295580_a_296909]
-
Să vedem ce-o spune internul de serviciu, adăugă după o pauză. I se părea curios că nu simte nimic, că, de fapt, nu-și mai simțea trupul. Știa, din convorbirile celor de lângă el, că fusese transportat. Dar cum îl transportaseră? În brațe, pe o targă, într-un cărucior? - Nu cred că are vreo șansă, auzi, târziu, o altă voce, tot atât de depărtată. Nu i-a rămas un singur centimetru de piele neatins. Nu înțeleg cum mai trăiește. Normal ar fi fost
Maitreyi și alte proze by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295580_a_296909]
-
ce să facă, începu să numere în gând. Când ajunse la 72, înțelese brusc, că lumina vine de la veieuza din fundul camerei. Izbuti să-și stăpânească bucuria privind, fără grabă, perete după perete, încăperea în care se afla, unde fusese transportat în preziua vizitei doctorului Bernard. De atunci, de câte ori rămânea singur, mai ales nopțile, deschidea ochii, își mișca ușor capul, apoi umerii, și începea să cerceteze formele și culorile, umbrele și penumbrele din jurul lui. Nu și-ar fi putut închipui că
Maitreyi și alte proze by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295580_a_296909]
-
la alta. Cei care se ocupă de dumneata au schimbat planul, reluă târziu, așezîndu-se în fotoliu. Vei fi evacuat noaptea, în mare secret, dar în așa fel încît ceilalți să afle, mai precis, să vadă mașina cu care vei fi transportat. Apoi, la douăzeci, douăzeci și cinci de kilometri... - Cred că am ghicit restul, îl întrerupse zâmbind. La douăzeci-douăzeci și cinci de kilometri de București va fi înscenat accidentul... - Exact. Vor fi chiar și câțiva martori. Presa va vorbi de un accident ca
Maitreyi și alte proze by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295580_a_296909]
-
loc foarte sigur. Așa se va întîmpla, de altfel, reluă după o pauză. Nu știu unde vei fi ascuns. Dar acolo ți se vor face modificările de care-ți vorbeam. Cel mai târziu într-o lună, cu pașaport în regulă, vei fi transportat la Geneva, nu știu cum, nu mi s-a spus. Bernard a propus Geneva; crede că în momentul de față Parisul nu e locul cel mai sigur. Dar va veni să te vadă cât de curând. Voi veni și eu, adăugă târziu
Maitreyi și alte proze by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295580_a_296909]
-
de unul din doctorii care se ocupaseră de ea și de o infirmieră. Era, firește, înțeles că va fi adormită înainte de a părăsi clinica și își va continua somnul până în apropiere de Gorakhpur. De la Bombay, un avion militar i-a transportat la Gorakhpur. Acolo îi așteptau șase mașini încărcate cu ziariști, tehnicieni și o camionetă a televiziunii indiene. Au urcat spre frontiera Nepalului până în regiunea unde, după indicațiile date de Rupini, s-ar fi aflat peștera în care obișnuia să mediteze
Maitreyi și alte proze by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295580_a_296909]
-
luxoase hoteluri din Delhi, oaspeții guvernului indian. Ca să se evite fotografii, gazetarii și îndrăzneala curioșilor, grupul întreg lua masa într-o sufragerie rezervată exclusiv lor, și bine păzită. În fiecare zi vizitau muzee sau instituții și întîlneau mari personalități. Erau transportați în mai multe limuzine, încadrate de motocicliști. Altminteri, nu îndrăzneau să-și părăsească etajul. Nu îndrăzneau nici măcar să se plimbe pe coridoare, împreună cu doctorul și infirmiera, încercaseră o dată, târziu după miezul nopții, să coboare, sperând să se îmbarce într-un
Maitreyi și alte proze by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295580_a_296909]
-
din nou când ieși din ascensor. A doua zi reuși să stea de vorbă cu un gazetar american care încercase zadarnic să-i însoțească la Gorakhpur. Îi făgădui, în exclusivitate, un lung interviu și alte materiale inedite dacă vor fi transportați, incognito, într-o insulă din Mediterana, unde să poată rămâne ascunși, numai ei doi, câteva luni. - Până ce va trece ciclonul televiziunilor și al rotativelor, adăugă. În mai puțin de un an, lucrurile se vor uita, și ne vom putea reîntoarce
Maitreyi și alte proze by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295580_a_296909]
-
fonograme au fost deja achitate sucursalei din Honduras. Conform înțelegerii prealabile, unul din funcționarii din Geneva va veni la domiciliu ca să supravegheze împachetarea materialelor. Era, desigur, un specialist și fusese informat de natura obiectelor care trebuiau împachetate. După ce-au transportat de la bancă două lăzi aproape pline, au lucrat amândoi până aproape de amurg. Cu excepția caietelor de însemnări intime și a câtorva obiecte personale, totul a fost împachetat în saci și cutii, sigilate și numerotate. Câtva timp i-a fost teamă că
Maitreyi și alte proze by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295580_a_296909]
-
la mine. Eu nu v-am oferit nimic. — Pancho, taci din gură, Îi spune cel care vorbise pînĂ atunci. — PĂi a zis că ne-am apuca să vorbim, Îi răspunde Pancho. — Ascultă-mă, i-am spus. Am zis că nu transport nimic care poate vorbi. Sticlele de băutură nu pot vorbi, dacă sînt percheziționat. Nici damigenele. Mai sînt și alte lucruri care nu pot vorbi. Dar oamenii pot. — Da’ oamenii din China pot vorbi? mă-ntreabă Pancho pe un ton foarte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
m-am apucat să fac curse și am Început afacerea cu pescuitul de pești-cu-spadă În Cuba, Îl vedeam deseori prin docuri și pe la cafenele. PĂrea cam prost și de obicei zîmbea În loc să vorbească, da’ asta-i pentru că-i surd. Ai transporta orice? mă-ntreabă Frankie. Sigur. De-acu’ nu mai am de ales. — Orice? — Sigur că da. — SĂ văd. Unde te găsesc? — La Perla, i-am spus. Trebuie să mănÎnc ceva. La Perla mănÎnci bine cu douășcinci de cenți. Orice fel
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
Sigur, cu plăcere. SÎntem singuri aici, da? — În afară de toți ceilalți din bar. — Asta nu-i problemă. Aveți un vas? — O sută șaișpe metri. Motor Kermath de o sută de cai. Oh, făcu domnul Sing. Credeam că-i cu pînze. Poate transporta două sute șaișcinci de lăzi fărĂ să fie Încărcat la maximum. — Ați fi dispus să faceți un transport pentru mine? — În ce condiții? Nici măcar nu trebuie să mergeți dumneavoastră. Fac eu rost de un căpitan și un echipaj. — Nu. Unde merge
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
ce circumstanțe ați... ce v-ar face să luați În considerare... — SÎnt lefter. — Înțeleg. Aveți vreo datorie legată de vas? Pot apărea probleme? Nu. — Foarte bine. CÎți dintre nefericiții mei compatrioți ar putea găsi loc pe vasul dumneavoastră? — CÎți pot transporta, adică? — Exact. — CÎt de departe? — O zi de mers. Nu știu. O duzină, dacă n-au bagaje. N-au bagaje. Unde vreți să-i duc? — — Asta hotărÎți dumneavoastră. Adică eu decid unde-i las? — Destinația lor este Tortugas, de unde trebuie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
ridicat și l-am urmărit În timp ce ieșea. Frankie i-a zîmbit cînd a trecut pe lîngă el. Chiar că era un chinez spilcuit. Al dracu’ chinez. Frankie a venit la masă: — Ei? mă-ntreabă. — De unde-l știi pe domnul Sing? — Transportă gălbejiți. Afacere mare. — De cînd Îl știi? E aici de vreo doi ani. Înainte de el era altu’ care-i transporta. L-a omorît cineva. — Și pe domnul Sing o să-l omoare cineva. Sigur, zice Frankie. De ce nu? Grămadă de afacere
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
un chinez spilcuit. Al dracu’ chinez. Frankie a venit la masă: — Ei? mă-ntreabă. — De unde-l știi pe domnul Sing? — Transportă gălbejiți. Afacere mare. — De cînd Îl știi? E aici de vreo doi ani. Înainte de el era altu’ care-i transporta. L-a omorît cineva. — Și pe domnul Sing o să-l omoare cineva. Sigur, zice Frankie. De ce nu? Grămadă de afacere mare. — Ce mai afacere, spusei. — Afacere mare. GĂlbejiții transportați nu se-ntorc niciodată. Alții gălbejiți scriu scrisori, zic totu’ e
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
era mult prea speriat. Dar fiecare băutură avea să-l ajute un timp. După ce bău, Eddy spuse pe un ton vesel: Deci, ne-am apucat să ducem chinezi. Ei, la dracu’, mereu am zis că dac-aș ajunge lefter aș transporta gălbejiți. Atîta că n-ai fost niciodată lefter, Ă? Da, acum chiar că era haios. I-am mai dat trei pahare ca să Îl țină tare, și asta pînĂ la zece și jumătate. MĂ distra și-mi mai lua gîndu’ de la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
să avanseze, iar două dintre batalioane nu-și atinseseră obiectivele. Al treilea Își cucerise poziția, dar era evident că nu o s-o poată păstra. Singurul rezultat palpabil fusese un număr de prizonieri, numai că aceștia fuseseră predați tanchiștilor ca să-i transporte, iar tanchiștii Îi omorîseră. Generalul nu avea nimic de arătat decît eșecul atacului și prizonierii omorîți. Ce pot să scriu despre asta? Îl Întrebai. — Nimic În afară de ce e În comunicatul oficial. Ai ceva whisky În plosca aia lungă? — Da. Luă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
te prindă. Ajunseseră pe culme și de aici puteau să vadă din nou lacul, chiar dacă acum părea Îngust și arăta mai mult ca un rîu mare. — De-aici o luăm prin mijloc, pînĂ dăm de poteca aia pe care se transportă buștenii. Acum trebuie să faci stînga-mprejur, dacă vrei să te Întorci acasă. Își dădu rucsacul jos de pe umeri și-l sprijni de un copac, iar soră-sa rezemă pușca de sac. — Stai jos, Piticot, odihnește-te. SÎntem obosiți amîndoi. Nick
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
Nu, Nickie. Am puloverul pe mine. Se ghemui lîngă el și adormi. În scurt timp adormi și Nick. După două ore Îl trezi lumina dimineții. Nick Înconjurase de cîteva ori tufele pînĂ s-o ia pe poteca pe care se transportau buștenii. — SĂ nu lăsĂm urme direct de pe drumul principal, Îi explică soră-sii. Tufărișul se-ntinsese așa de tare peste potecă, Încît fură nevoiți să se oprească de cîteva ori ca să evite crengile. — Parcă sîntem Într-un tunel, spuse soră
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
cizme din piele strânse pe picior, mustață subțire, chel și fără de astâmpăr. Cât discutaseră în biroul lui, nu stătu o clipă locului, se mișca tot timpul, parcă numărând cu pașii lungimea și lățimea încăperii. - Îți voi da cai, să-ți transporți tunurile și muniția până în spatele Grupării Tactice de Nord. Apropo’, mon cher, mai știi să stai călare? Se-ntoarse brusc spre el și-l sfredeli cu privirea. Nițel încurcat, fiindcă în copilărie călărise pe păr, adică fără șea, gândea rapid
Regăsirea înstrăinării by Ştirbu Mihai () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91672_a_92367]
-
oameni necunoscuți încărcau cereale. La război multe pot scăpa de sub control, avea să se convingă iar și iar. La următoarea oprire, pentru a ușura deplasarea, strânse armele și foile de cort ale soldaților, le încărcă-n furgonul în care-și transporta lada de campanie. La fel procedă cu ranițele și mantalele soldaților. Se asigură personal de securitatea armelor însă, când s-o pornească iar la drum, îl opri băiatul nașului Tofan, împreună cu doi soldați: - Noi unde mergem? Satele noastre, familiile, ne
Regăsirea înstrăinării by Ştirbu Mihai () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91672_a_92367]
-
Știți foarte bine că de puțină vreme frontul este pe alt aliniament. Ni s-a semnalat că pe această șosea ce se află În spatele liniei inamice curge foarte intens spre sud-est un flux de mașini grele, dar nu știm ce transportă. Sarcina voastră este să aflați ce fel de mașini sunt și ce cară. În acest punct - a arătat căpitanul - ne așteaptă un ofițer de la eșalonul superior. Ați dat bocancii cu grăsime, să nu intre apa În ei? A nins și
Hanul cercetaşului by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1198_a_2268]
-
viteză mare. Părea mai slab ca cel ce trecuse deja. Asta Însemna că acele mașini erau Încărcate cu artileriști și poate și cu grupul de comandă... În cele din urmă, coloana de camioane defila deja prin fața noastră. Era limpede că transporta trupă. Se auzea și murmur de voci. Mergeau cu viteză medie. Era noapte, dar nu aprindeau farurile. Le-am numărat. Erau cinci camioane. După socoata noastră, am zis că or fi cel puțin o sută treizeci de militari... Nu după
Hanul cercetaşului by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1198_a_2268]