30,781 matches
-
de modele din toată Elveția în grădini și de-a lungul Lacului celor Patru Cantoane. Se va organiza un concurs ca să fie desemnat cel mai frumos piticot. Modelul cel mai mare de pitic măsoară 3 m înălțime. Există și o expoziție cu pitici bizari sau pur și simplu rari. Pitica mea măsoară 48 cm, poate nu e nici cea mai bizară, nici cea mai rară, dar se numește (sau se va numi după botez) Dora și va fi (pentru noi) cea
Poveşti cu scriitoare şi copii by Simona Sora () [Corola-publishinghouse/Imaginative/801_a_1782]
-
de ordine. — Dacă știam că vii pe-aici, aș fi redecorat toată camera, am replicat eu binedispusă, stând tolănită pe pat și radiind în halatul cel bun al lui Brigit. —Ei, ce drăguț, a zis Luke privind posterul care anunța expoziția Kandinsky de la muzeul Guggenheim. îți plac artele vizuale, nu? — Nu, am răspuns surprinsă să aud cuvintele „arte vizuale“ în gura lui Luke. L-am furat de la serviciu. Rolul lui e să acopere o gaură din perete de unde a căzut o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
pe mine. Te aruncai pe ei, a insistat Luke cu buzele strânse. Avea un aer matur și intimidant. Nu știu cum putusem să-mi închipui că era amuzant. —Hai, Rachel, a rânjit el. Cum a fost când te-am dus la vernisajul expoziției lui François? Ai plecat și te-ai dus acasă cu tipul ăla, negustorul de obiecte de artă. îmi ardea fața de rușine. Ar fi trebuit să-mi dau seama c-o să pomenească episodul ăla. N-am mai auzit finalul poveștii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
mințind că n-am băut-o. BANG! Spunându-i lui Luke că Brigit era o curvă fiindcă mi-era teamă să nu fie atras de ea. Și uite-așa am mai pierdut o viață. Mergând cu Luke la vernisajul unei expoziții și plecând de-acolo cu un tip pe care-l chema Jerry. Altă viață. Gânduri care nu erau deloc bine-venite se năpusteau asupra mea într-un ritm din ce în ce mai accelerat. Ducându-mă la ușa lui Wayne la patru dimineața și sculând
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
blând, primitor, cu ulcele românești pe buturugi vechi. Apoi ne-am îndreptat spre Casa Pogor, conduși de minunatul elev, Mihai Panaite, și de speciala Claudia Gherghel, încântați de grafica plină de culoare a icoanelor măiestrite cu migală de aceștia, la expozițiile lor personale. Apoi am luat drumul hârtiei reciclate, pe cărarea Copoului, spre Casa Mihai Ursachi. “Sărbătorile la români” le-am marcat permanent cu panouri impunătoare, pline de mesajul primirii unice-cu pâine și cu sare și cu alaiul datinilor străbune
ARC PESTE TIMP 40 ANI 1972 – 2012 by Elena Filip () [Corola-publishinghouse/Imaginative/288_a_584]
-
tipi etern contra timpului și mai ales masochiști, întârziam seara în drum spre casă până la o oră printre tarabele șubrede cu măști grotești, producția inimitabilă a studenților de la Arhitectură, înșirată pe Calea Victoriei, în Pasagiu, sub coloanele anoste de la Romarta. Pentru expoziția asta făcea să coborâm la Primărie, să parcurgem un drum pe jos pe bulevard, care nu mai avea nici unul dintre reperele studenției noastre, făcându-ne să ne simțim revoltător de bătrâni, la zece ani de la terminarea facultății. Manuscrisul lui a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2273_a_3598]
-
apare și Mircea. Direct de la Sala Palatului. Pe blocnotesul cu coperți roșii de pânză și hârtie lucioasă a desenat cefele, uneori profilurile activiștilor care notau conștiincios, pe același tip de blocnotes, indicațiile de la tribună. Zeci de miniaturi, demne de o expoziție. Își freacă mâinile de bucurie: le-a făcut-o! Dorin și Mircea. Umorul și rezistența (sau disidența?!) la români. * Primesc un telefon agitat: — Vino repede, a înnebunit Octav! Fii atentă, a pus portretul lui Ceaușescu pe șina de tramvai... — Și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2262_a_3587]
-
la bun sfârșit), ci patima care-l ardea, înceta să-i mai pese de el. Nu era niciodată mulțumit de ceea ce făcuse; i se părea fără importanță în comparație cu viziunea care-i obseda mintea. — De ce nu-ți trimiți niciodată lucrările pe la expoziții? l-am întrebat. Credeam că te-ar interesa să știi ce părere au oamenii despre ele. Dar ce, pe tine te-ar interesa? Nici nu pot descrie disprețul nemărginit cu care și-a încărcat aceste vorbe. Dar nu ești dornic
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2047_a_3372]
-
căzut imediat pe tablou. L-am privit îndelung. Era o grămadă de banane, mango, portocale și nu mai știu ce fructe. La prima vedere părea o pictură destul de nevinovată. Ar fi putut fi acceptată de către o persoană neatentă la o expoziție a postimpresioniștilor drept un exemplu excelent, dar nu întru totul remarcabil, al tendințelor acestei școli; dar poate că ulterior avea să îi stăruie în amintire persoanei care avea să se întrebe „De ce?“. N-am impresia că ar putea să-l
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2047_a_3372]
-
Kala-Miche; când ne-am plimbat cu barca prin fața palatului Dolma-Bagtche (Mihaela țipa ori de câte ori ne săltau valurile); când am petrecut sus, la Tatavla, în grădina fabricii de bere și am băut bere Bomonti de la butoiaș, cu cepul; când am vizitat prima expoziție de pictură turcească, la Galata Serai. În fiecare dimineață, la 6 (eram dealtfel foarte matinali), luam vaporul de la podul Galata și plecam la Altîn-Koum, unde se varsă Marea Neagră în Bosfor. Ajungeam în mai puțin de o oră, apoi făceam plajă
Invitație la vals by Mihail Drumeș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295579_a_296908]
-
mai lua nimeni în serios. La școală cu toții mă osândiseră printre "aranjații definitiv". Totul era așa de limpede, încît nu mai încasam nici măcar ironii. Încercai cel puțin ca acest prezent să fie cât mai copios: citeam împreună tot timpul, vizitam expozițiile și respiram melancolia parfumului de tei de pe bulevarde, îi dam sfaturi cum să se îmbrace, cum să râdă, cum să-și ție capul, cum să se coafeze. Sfaturi binevoitoare de "prieten bun", de fapt indelicatețe. Mult am arătat-o, sărmana
O moarte care nu dovedește nimic. Ioana by Anton Holban [Corola-publishinghouse/Imaginative/295595_a_296924]
-
o zi la alta atunci, la sfârșitul secolului trecut. Era o lume așezată, e bine să te gândești la asta. Nu era goana asta nebună după mâncare. Lumea se mai ducea la câte un spectacol de teatru, la câte o expoziție de artă... N-ai de ce să te rușinezi că taică-tău s-a născut atunci. Câteodată se adunau în grupuri pe hol sau în curtea școlii și discutau despre părinți și despre frați, surori... Și mai ales despre vârste și
by PAUL TUMANIAN [Corola-publishinghouse/Imaginative/993_a_2501]
-
roșeața și văzu cum feminitatea îl îmbia. Numai că, după doar o oră, aflat în Piccadilly, bietul de el fusese cuprins și zguduit de o nouă epifanie. Vitrina de la Lillywhites dădea direct în cea de la Boots. În spatele geamului era o expoziție de colanți și alte desuuri femeiești, la ofertă. În spatele celuilalt geam era o expoziție cu echipament pentru rugby. Aranjamentul de la Boots conținea un frumos picior de plastic, de culoarea caramelului, îmbrăcat în chestiile acelea care erau o adevărată încântare la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1919_a_3244]
-
în Piccadilly, bietul de el fusese cuprins și zguduit de o nouă epifanie. Vitrina de la Lillywhites dădea direct în cea de la Boots. În spatele geamului era o expoziție de colanți și alte desuuri femeiești, la ofertă. În spatele celuilalt geam era o expoziție cu echipament pentru rugby. Aranjamentul de la Boots conținea un frumos picior de plastic, de culoarea caramelului, îmbrăcat în chestiile acelea care erau o adevărată încântare la atingere. În jurul său, parcă împrăștiate cu o ură pătimașă, se aflau alte accesorii din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1919_a_3244]
-
plastic, de culoarea caramelului, îmbrăcat în chestiile acelea care erau o adevărată încântare la atingere. În jurul său, parcă împrăștiate cu o ură pătimașă, se aflau alte accesorii din categoria ciorapilor și colanților, alcătuind un colaj senzual pe catifeaua din vitrină. Expoziția de alături era stabilă și virilă. Conținea și ea un picior de plastic lipsit de trup, numai că, în timp ce amputarea piciorului feminin atrăgea inexorabil ochiul spre locul unde membrul tăiat ar fi trebuit să se îmbine cu fofoloanca moale și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1919_a_3244]
-
defileze prin fața ochilor. — La ce oră pleci? m-a întrebat șoferul și eu i-am răspuns. Mințeam. Din câte îmi dădeam seama uitându-mă la ceas și la panglicile roșii de pe bilete - ambele avioane își luaseră deja zborul. Dar în expoziția de zburătoare din aerogara mă așteptau câteva surprize tari. Decolarea avionului de la ora nouă fusese întârziată din cauza unei glume cu o bombă cu ceas. Tocmai începuse reîncărcarea bagajelor și se spera ca decolarea să aibă loc la ora unsprezece. M-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1876_a_3201]
-
citesc cărți sau se abandonează muzicii serioase, mintea mea mă zgândăre în legătură cu banii, Selina, erecțiile, Fiasco-ul. Eu încerc, dar și încercarea artei e prea grea. Grea, grea de tot. Eu și cu Martina am fost la tot felul de expoziții. Am fost la o expoziție constructivistă undeva în East. Prăjini tremurătoare de Armindeni, și corturi indiene de bârne, îndoituri spastice de beton și oțel, pisoaruri ciobite. Am fost la o expoziție modernistă nu departe de Park. Cărți de joc sfâșiate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1876_a_3201]
-
muzicii serioase, mintea mea mă zgândăre în legătură cu banii, Selina, erecțiile, Fiasco-ul. Eu încerc, dar și încercarea artei e prea grea. Grea, grea de tot. Eu și cu Martina am fost la tot felul de expoziții. Am fost la o expoziție constructivistă undeva în East. Prăjini tremurătoare de Armindeni, și corturi indiene de bârne, îndoituri spastice de beton și oțel, pisoaruri ciobite. Am fost la o expoziție modernistă nu departe de Park. Cărți de joc sfâșiate, piese de șah, table de la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1876_a_3201]
-
și cu Martina am fost la tot felul de expoziții. Am fost la o expoziție constructivistă undeva în East. Prăjini tremurătoare de Armindeni, și corturi indiene de bârne, îndoituri spastice de beton și oțel, pisoaruri ciobite. Am fost la o expoziție modernistă nu departe de Park. Cărți de joc sfâșiate, piese de șah, table de la jocul de table, și cioburi de zaruri, rebuturi ale trișatului, ale norocului. Mă simt obligat să-mi manifest entuziasmul față de tot ce văd, dar e mult
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1876_a_3201]
-
trișatului, ale norocului. Mă simt obligat să-mi manifest entuziasmul față de tot ce văd, dar e mult de când mi-am epuizat resursele de prefăcătorie, așa că pe fata mea imobilă se poate citi o ușoară consternare. Ieri am fost la o expoziție cu nuduri clasice de marmură. E foarte plăcut să vezi femei părând atât de indiferent e și neutre în zăpușeala de aici. Nu erau ele chiar în pielea goală, nudurile alea, fiind înțolite de o mână contemporană. Sunt ridicole învelitorile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1876_a_3201]
-
că în imaginația mea gagicile ar fi arătat și mai bine dacă li s-ar fi pus și ciorapi și portjartiere, bikini și pantofi cu barete pe gleznă: dar aici e vorba de estetică. Mâine vom merge la noua mare expoziție a lui Monet sau Manet sau Money, sau ceva de genul ăsta. Deci iată-mă, după o cină ușoară, stând în camera de zi a Martinei, bând vin și încruntându-mă la Freud, când sună telefonul... Acum nu mai am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1876_a_3201]
-
chelneri în acvariul aglomerat din hol. Era una din acele vitrine de bâlci unde America respiră profund, etalându-și bogăția corporativă, unde lifturi de efect aleargă și se opresc printre fântâni și vegetație și curățenie computerizată - un stand din Marea Expoziție a viitorului care într-o bună zi va fi botezată Bani... Fusese două săptămâni în Long Island, făcând Dumnezeu știe ce cu Dumnezeu știe cine: arăta picantă, bronzată, cu dinți ascuțiți pe care știa cum să-i folosească. Printre altele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1876_a_3201]
-
a celor doi, încununată cu căsătoria lor. Încurajată de soțul ei, și-a continuat studiile de pictură la Roma, unde a absolvit Academia de Arte Frumoase, apoi la Berlin. Începând din 1955 devine cunoscută și apreciată ca artistă plastică grație expozițiilor personale organizate în mari galerii din Europa și SUA. Numită, pentru înrudirea evidentă de viziune artistică, „surioara lui Paul Klee“, a fost răsplătită cu numeroase premii internaționale și cu medalii de aur, argint și bronz. Pentru activitatea ca președintă a
Ioana Celibidache : o mătuşă de poveste by Monica Pillat () [Corola-publishinghouse/Imaginative/585_a_978]
-
Poate că în acea seară, într-o lojă, se afla și Ioana, poate că ne pătrundea deopotrivă aceeași emoție, eram cuprinse deodată de același spațiu, dar nu și de același timp, căci ne eram străine. În 1997 Ioana deschidea o expoziție de pictură în sala Auditorium din București, în 2001 publica la Editura Domino din Iași cartea de amintiri Sergiu, altfel. Veștile despre aceste evenimente, în mod inexplicabil, n-au ajuns până la mine, am auzit despre toate mult mai târziu. În
Ioana Celibidache : o mătuşă de poveste by Monica Pillat () [Corola-publishinghouse/Imaginative/585_a_978]
-
toți ai mei dispăruți de-a lungul vremii nu mi s-au alinat decât prin scoaterea la lumină a moște nirii spirituale lăsate de familia al cărei ultim descendent devenisem. Am început cu bunica mea, Marie Pillat-Brateș. După organizarea unor expoziții retro spective, m-am apucat să fac un album cu picturile artistei al cărei nume, în regimul comunist, fusese trecut pe lista neagră, șters din toate dicționarele de artă plastică româ nească. Nici nu visam pe atunci că această carte
Ioana Celibidache : o mătuşă de poveste by Monica Pillat () [Corola-publishinghouse/Imaginative/585_a_978]