31,321 matches
-
noastră, avea Însemne românești! „Unde ați fost ieri, domnilor, când <prieteniiă noștri defilau cu surle și trâmbițe pe șosea?... Dar chiar dacă erați prezenți - cum zburați la Înălțime, să nu vă ajungă antiaeriana - voi vedeați doar că trec mașini, dar ce transportă ele mai va” - vorbeam eu cu mine Însumi, precum latră câinele la lună... ― Supărare de om aflat În mare necaz, n-ai ce-i face - a vorbit soția lui Petrică, alăturându se atitudinii acestuia. ― În scurtă vreme, avionul a trecut
Hanul cercetaşului by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1198_a_2268]
-
pregătit să asigure protecția materialului pe care l-ai recuperat din subteranele zeilor și din alte surse antice. Locul cel mai sigur pentru tot acest material se află la reședința ta din Linn. În consecință, voi asigura fonduri pentru a transporta în oraș orice asemenea echipamente de care dispui, de pe proprietatea ta de la țară. O unitate de pază va sosi acolo într-o săptămână, cu transport adecvat, și o altă unitate de pază va începe serviciul chiar azi la reședința ta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85069_a_85856]
-
fi vreodată necesar, desigur. Pur și simplu conducătorul înțelept elabora planul pentru orice eventualitate. Până și acțiunile celor mai dragi rude pot fi examinate obiectiv. Imediat află că nepotul său Clane nu se opusese planului său și că materialul fusese transportat la Linn fără incidente. Se afla încă la palatul din munți al familiei Linn când sosi a treia scrisoare de la Clane. Deși scurtă, era un document social important. Introducerea preciza: Unchiului nostru, lord consilier: Ținând seamă de opinia lordului Jerrin
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85069_a_85856]
-
lăsării întunericului, patrulele aeriene au raportat că porțile se închideau una câte una și că valul de refugiați se împuțina treptat în apropierea orașului care se întuneca. Până în ultimul moment, pe cer nu se mai zărea nici un scuter aerian care transporta refugiați. Părea clar că oamenii care puteau să-și permită mașinile costisitoare erau fie în siguranță, fie așteptaseră prea mult timp, poate în speranța de a ajuta un membru absent al familiei. La miezul nopții voluntarii plecară în misiunea lor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85069_a_85856]
-
o luaseră razna. Nu avea bani să repare casa devastată (o servitoare costa 30.000 lei lunar; salariul lui era de 50.000), dar dădea, în sfîrșit, concerte, după ce, în vagoane de marfa, blocate zile în șir pe linii moarte, transportase, înapoi la Iași, averea Conservatorului și a Filarmonicii. Casa noastră continua să rămînă nereparată și-n toamna anului '46. Era mai important să se zbată pentru un sediu. Localul clădit, cu atîta trudă, pe Lăpușneanu fusese dărîmat de nemți (dărîmaseră
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1471_a_2769]
-
remitizări? Istoricii euroatlantici*** fac un paranoic din Mihai Viteazul și o zînă a Carpaților din Ana Pauker. În timpurile ei "glorioase", tatăl meu a așteptat Duba aici, în casa asta. Duba? Da, Duba. O mașină cu geamuri oarbe care-i transporta pe arestați. Tata păstra pregătită o valijoară cu schimburi la ușa de colo. I-a așteptat pe tîlhari cu resemnare, ca bunul păstor din Miorița. Cu seninătatea lui în pragul morții. Eu prefer acea furie a trăirilor '89-'90. Sînt
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1471_a_2769]
-
O știe și domnul Ionel, ajutorul meu într-ale grădinăritului. În decembrie, "fetele" își făcuseră mai toate lobotomie, după exemplul lui Mistriuță, cel mai domn dintre tovarăși. În linia întîi, Antoaneta. Frămînta plăcinte pentru postul de radio reînființat și le transporta eroic, sub gloanțe. "La Ieș nu s-o tras niși un fuoc? Șî?". Ea aspira la statut de Ecaterina Teodoroiu. "Cu poalele-n brîu la rivuluție, soro", caragializa Magda U.. Elvirica Țarcă își înfipsese în rever portretul regelui Mihai, deși
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1471_a_2769]
-
ocazia sărbătorii Chanuka. în acea noapte toți danezii au aprins lumânări la ferestre și măsura de exterminare n-a mai putut fi luată iar mai târziu, într-o noapte au adunat pe toți evreii, i-au îmbarcat și i-au transportat până în Suedia vecină (pag.137). Capitolele rezervate membrilor de familie impresionează prin creionarea unor portrete veridice, de oameni înzestrați genetic, oameni de acțiune și adevărate modele umane, fără nici o urmă de resentimente pentru unii sau alții - emanând pregnant acel spirit
Călător... prin vâltoarea vremii : (călătoria continuă) , Vol. 4. : Din aproape, în tot mai aproape by Alexandru Mânăstireanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/563_a_1317]
-
taxi, al cărui număr îl știu și prin somn, iar dispecerul drăguț devine foarte operativ. Abia cobor scările sprijinit în baston și de după colțul străzii și apare taxiul solicitat, cu un șofer comunicativ și deprins să zâmbească... profesional care mă transportă după dorință. Lume suficientă la ghișeu, întreb cine e ultimul sosit și-l rog să mă recunoască în rândul solicitatorilor după el, în timp ce eu mă așez confortabil pe un scaun, de pe care se ridică respectuos un tânăr ce mă invită
Călător... prin vâltoarea vremii : (călătoria continuă) , Vol. 4. : Din aproape, în tot mai aproape by Alexandru Mânăstireanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/563_a_1317]
-
să vezi că nu va trece nici o zi și vei uita prin ce ai trecut... Între timp, Ina dădea semne că durerile se întețeau și frecvența acestora sporea dintr-un moment în altul. Olga ceru consimțământul doctorului Pencu să o transporte în sala de nașteri, convinsă fiind că Ina ajunsese la un pas de contracții. În același timp, Rafira țipa cât o ținea gura: - Da’ pe mine cine mă duce acolo? Asistenta constată repede că și Rafira trebuie condusă urgent în
La marginea nopții by Constantin Clisu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1690_a_3122]
-
ocupante ale salonului. Dar nici o încurajare nu era în măsură să-i ușureze suferința. * Când Victor veni acasă, hotărât de a-și înfrunta soția în tot ce ar fi spus pro sau contra, află de la o vecină că Olga fusese transportată de urgență la spital, cu salvarea. Era mahmur, obosit, nervos până peste poate că în seara aceea norocul îl părăsise, nu-i intrase cartea așteptată, faptul soldându-se cu pierderea unei însemnate sume de bani. După ce se frământă un timp
La marginea nopții by Constantin Clisu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1690_a_3122]
-
dea ascultare. S-ar putea să fie nevoie de niște atele, spuse el scrâșnind din dinți de durere. Din căzătură, el se alesese cu zgârieturi pe față, pe mâni, dar de nesuportat era durerea pricinuită de oasele frânte ale piciorului. Transportat de urgență la spital, primi îngrijirile necesare. Timp de două săptămâni conduse șantierul prin telefon. Maiștrii îl asigurau că totul decurge normal și că nu e cazul să-și facă griji inutile. În săptămâna a treia, sprijinit în cârje, veni
La marginea nopții by Constantin Clisu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1690_a_3122]
-
Pentru că, dacă moare, pierzi orice speranță de a o omorî cu mâna ta. Și ar fi păcat 2 Nu știam nimic atunci când m-am dus la primul meu interviu și am pășit În super faimosul lift din Elias-Clark Building, care transportă tot ce poate fi mai en vogue. Nici prin cap nu-mi trecea că toți ziariștii publicațiilor de scandal, toți elita mondenă și directorii celor mai reputate ziare din oraș făcuseră o adevărată obsesie pentru pasagerii cu machiaj, trup și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
trimitem prin FedEx aproximativ o sută cincizeci de sticle pe tot cuprinsul globului. Sticlele Priestly vor poposi la Paris, Cannes, Bordeaux, Milano, Roma, Florența, Barcelona, Geneva, Brugges, Stockholm, Amsterdam și Londra. Zeci și zeci la Londra! FedEx urma să le transporte cu avionul la Beijing, și Hong Kong, și Capetown, și Tel Aviv, și Dubai (taman la Dubai!ă. Lumea va toasta În cinstea Mirandei Pristley În Los Angeles, Honolulu, New Orleans, Charleston, Houston, Bridgehampton și Nantucket. Și toate astea Înainte ca
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
dimineața. Șoferul Mirandei, Uri, mă va suna pe celular ca să confirme că a preluat coletul și că e În drum spre aeroportul Teterboro, unde cele două cărți vor fi predate pilotului avionului particular al domnului Tomlinson și de unde vor fi transportate la Paris. O clipă mi-a trecut prin minte să desfășor Întreaga operațiune sub un nume secret de cod, ca să aducă și mai mult a operațiune KGB, dar m-am lăsat păgubașă, pentru că Uri și așa abia bălmăjea engleza. Verificasem
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
I l-ai dat șoferului la Paris, nu? — Bineînțeles. Mă Înțelegi, domnișoară, În meseria mea nu e cazul să pui prea multe Întrebări. Eu nu fac decât să pilotez avionul acolo unde mi se cere și-mi dau silința să transport toată lumea cu bine la destinație. Dar, ce-i drept, nu mi se Întâmplă prea des să fac o cursă transatlantică fără nimic altceva la bord decât un colet. Trebuie să fi fost ceva important, de bună seamă, probabil un organ
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
Păi, e foarte ciudat, că am primit un mesaj de la Miranda care zicea că nu a primit coletul, și am vorbit cu șoferul de aici, care jură că l-a predat la aeroport, cu pilotul, care jură că l-a transportat la Paris și l-a predat șoferului tău, și acum tu spui că a sosit la hotel. Cum e posibil ca ea să nu-l fi primit? Se pare că singura metodă de a rezolva misterul e să vorbești chiar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
niște pantaloni din piele și adidașii cu pantofi cu vârf decupat și cu toc. Făcuse, de asemenea, ordine În tot biroul, aruncase prin sertare tot ce fusese pe birourile noastre și Îndesase În dulap toate cadourile care nu fuseseră Încă transportate la apartamentul Mirandei. Își dăduse un strat suplimentar de ruj strălucitor, mai Împrăștiase ceva pudră pe obraji, iar acum Îmi făcea semn să-mi termin treaba. Am Înhățat punga cu ziare și le-am scuturat grămadă pe o măsuță din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
spună că rochiile comandate de la Roberto Cavalli nu fuseseră croite Încă și că nu aveau să fie gata decât peste trei săptămâni. Dar Îi suportasem istericalele cu bine, reușisem să coordonez ședințele de probă din Dulap cu croitorul ei și transportasem cu bine aproape totul În dressing‑ul ei de acasă, care avea dimensiunile unei garsoniere respectabile. Planurile pentru petrecere continuaseră În absența Mirandei și redemaraseră În trombă după ce s‑a Întors, dar se observa surprinzător de puțină panică - părea că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
sunat la companii aeriene interne să aflu dacă au ceva sugestii, am reușit chiar să dau de un responsabil cu nu știu ce de la Aeroportul Internațional Miami. I‑am spus că am nevoie de un avion Într‑o jumătate de oră ca să transporte doi oameni la New York. Știi ce a făcut? — Ce? A râs. Cu hohote. M‑a acuzat că lucrez pentru teroriști, pentru traficanți de droguri, de toate pentru toți. Mi‑a zis că am mai multe șanse să mă lovească trăsnetul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
Într-o experiență nemijlocită. Senzația cea mai reală este că el se află În acele gesturi, În acele cuvinte pe care le-a probat atunci, chiar dacă acestea nu mai pot fi reactualizate; de aceea, le reține, le izolează și le transportă În toată plenitudinea lor inițială, le recompune În timpul interior, În totalitate pur, unde nu are acces nimic altceva care să le tulbure structura cristaloformă. El se ascunde În acel interval ce se pliază temporal Între insul ce stă acum În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2326_a_3651]
-
sentimentală. Când eram elev În clasa a IV-a la școala Clocociov, rămâneam fixat fără scăpare de privirile unei fetițe cu codițe disciplinate, cu piciorușe subțiri și atât de fragile, că de multe ori mă Întrebam cum de pot să transporte greutatea corpului ei. O chema Marina și nu aveam stare dacă nu reușeam să ne privim măcar de câteva ori pe zi cât mai intens; cred că ne spuneam lucruri ambigue prin ochi, dar mai ales ne cercetam Încordați, ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2326_a_3651]
-
la amândoi o fericire ce nu se comunica prin cuvinte, dar era subînțeleasă din crisparea cu care o trăiam Împreună, Într-un fel de perversă complicitate. Eu existam pentru că existau ochii aceia ce mă așteptau ca să mă răpească, să mă transporte brusc În alt spațiu, Într-o falie a realului ce se deschidea Între noi și pe care o simțeam doar noi, unde corpurile noastre nu existau decât ca ceva imaterial, o stare de transparență prin care noi pluteam stângaci, În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2326_a_3651]
-
o singură clipă voința, ea nu te mai iubește și te lasă singur să te salvezi cum știi din strânsoarea brațelor de piatră și cer. Chiar și mort, ea te iubește: greu vei putea fi smuls din trupul ei și transportat la mult omeneasca morgă. Mă chinuia setea. Mă chinuia o plăcere aproape sadică. Extenuarea mă făcea să gem de bucurie. Mi se părea că tot ce-mi fusese refuzat În viață mi se dădea acolo pe săturate. Oamenii erau departe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2326_a_3651]
-
a fost cuprins de o bruscă dereglare, o afazie a organelor fonatorii. Când realul refuză să se constituie În forme clasificatorii, se petrec mutații profunde neînscrise Încă În codurile limbajelor existente. Tragediile se consumă În forme pre-verbale, până să fie transportate În expresia lingvistică. Personajul nostru bolborosește, se frământă să dea glas unor evenimente ce au loc Înăuntrul lui, pe care le oprește să se materializeze, sau nu lasă cuvintele să ajungă la coerența unui discurs sau le lasă, dar nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2326_a_3651]