30,781 matches
-
erau scrise de mână, în negru, aforisme, versuri și maxime franțuzești. Până și tăblițele întrerupătoarelor erau pictate. A doua cameră, de un farmec boem, m-a surprins prin dezordinea lucrurilor puse parcă la întâmplare: uleiurile artistei, cărți, fotografii, afișe de expoziții, felicitări, afișe cu Sergiu Celibidache dirijând, o colecție de inimioare ro șii de diverse mărimi, fixate pe zid, și câte și mai câte. Cu tot eclectismul, interiorul avea în ansamblu aceeași aură de vis: culorile erau vii și totuși umbrite
Ioana Celibidache : o mătuşă de poveste by Monica Pillat () [Corola-publishinghouse/Imaginative/585_a_978]
-
mi-a făcut semn să deschid ușa toaletei pentru musafiri, să arunc o privire înăuntru. Nu mică mi-a fost uimirea să constat că mica încăpere devenise și loc de meditație. Am văzut acolo o etajeră cu cărți, afișe cu expozițiile Ioanei, pe un perete erau fixate o pagină de manuscris cu genealogia pisicilor roșii, o scrisoare, chipurile, din partea unei pisici către stăpâna sa uitucă și două epistole adresate lui Sergiu, una scrisă cu 40 de ani în urmă de băiatul
Ioana Celibidache : o mătuşă de poveste by Monica Pillat () [Corola-publishinghouse/Imaginative/585_a_978]
-
de frenezie, lucram zi și noapte, fără răgaz, inspirată de har. Poate că el mă dirija. — Spiritul lui te-a ajutat. Era o efuziune continuă, nu mai era gândire, totul îmi venea din inimă, pe muzică, știi. Am făcut o expoziție cu treizeci și trei de tablouri inspirate din muzică. — Cum adică? — Am pictat Boleroul lui Ravel, Nocturnele lui Debussy, Tablouri dintr-o expoziție de Musorgski, Mica serenadă de Mozart, piese de Berlioz, Stravinski, Hindemith etc. Apoi am făcut o expoziție inspirată de
Ioana Celibidache : o mătuşă de poveste by Monica Pillat () [Corola-publishinghouse/Imaginative/585_a_978]
-
Era o efuziune continuă, nu mai era gândire, totul îmi venea din inimă, pe muzică, știi. Am făcut o expoziție cu treizeci și trei de tablouri inspirate din muzică. — Cum adică? — Am pictat Boleroul lui Ravel, Nocturnele lui Debussy, Tablouri dintr-o expoziție de Musorgski, Mica serenadă de Mozart, piese de Berlioz, Stravinski, Hindemith etc. Apoi am făcut o expoziție inspirată de poeți, totul mi-a ieșit așa de ușor... Plecam de la poezii de Lamartine, Rimbaud, Verlaine... În Eminescu e numai muzică, el
Ioana Celibidache : o mătuşă de poveste by Monica Pillat () [Corola-publishinghouse/Imaginative/585_a_978]
-
făcut o expoziție cu treizeci și trei de tablouri inspirate din muzică. — Cum adică? — Am pictat Boleroul lui Ravel, Nocturnele lui Debussy, Tablouri dintr-o expoziție de Musorgski, Mica serenadă de Mozart, piese de Berlioz, Stravinski, Hindemith etc. Apoi am făcut o expoziție inspirată de poeți, totul mi-a ieșit așa de ușor... Plecam de la poezii de Lamartine, Rimbaud, Verlaine... În Eminescu e numai muzică, el a încercat toate ritmurile posibile. Dar și poezia franceză e atât de muzicală... Vezi, tu, eu nu
Ioana Celibidache : o mătuşă de poveste by Monica Pillat () [Corola-publishinghouse/Imaginative/585_a_978]
-
să vă servesc!“ după care mi-am dat demisia. Pe urmă am lucrat un an și ceva în calitate de colaboratoare la Omnia Press de la Milano. Cum vorbeam și scriam fluent, ca o italiancă, trimiteam ziarului articole despre evenimentele din Paris, despre expoziții, făceam și cronici teatrale, uneori aveam comentarii poli tice etc. Ca jurnalistă nu cred că am schimbat lumea, dar a fost o experiență personală foarte interesantă. — Nu știam că ești atât de impulsivă. Lumea spune că sunt foarte prietenoasă, dar
Ioana Celibidache : o mătuşă de poveste by Monica Pillat () [Corola-publishinghouse/Imaginative/585_a_978]
-
Felix Klee a văzut câteva guașe pe care le adusesem să i le arăt, mi-a spus cu un mare entuziasm: „Să nu te schimbi niciodată, visează totdeauna așa.“ Era atât de încântat, încât plănuia chiar să-mi facă o expoziție în muzeul tatălui lui, peste un an. Ce-aș fi putut să-mi doresc mai mult? Parcă s-ar fi deschis cerul peste mine, dar pesemne Dumnezeu n-a vrut să se întâm ple așa, căci Felix Klee a murit
Ioana Celibidache : o mătuşă de poveste by Monica Pillat () [Corola-publishinghouse/Imaginative/585_a_978]
-
am fost asaltată de întrebări: „Sun teți pictoriță?“ „Da. De ce? Vă miră? Eu nu mă de ghi zez în pictoriță, eu chiar sunt pictoriță.“ — Cum ar trebui să arate un pictor ca să-l recunoască lumea dintr-o privire? — La vernisajul expoziției lui Hundertwasser - un artist extraordinar de talentat - a venit tot Parisul, iar domnul autor a sosit deghizat în pictor. Avea un fel de pălărie înaltă, cum ar fi tichia bucătarului, doar că era din catifea albastră și verde, purta un
Ioana Celibidache : o mătuşă de poveste by Monica Pillat () [Corola-publishinghouse/Imaginative/585_a_978]
-
doar că era din catifea albastră și verde, purta un costum asortat, tot de catifea. Publicul l-a detectat imediat. — E greu să te afirmi ca femeie pictor? — Da. Teribil de greu. Cu mai mulți ani în urmă, deschisesem o expoziție și un domn foarte amabil mi-a spus că ceea ce creasem era remarcabil, dar „ce păcat că nu sunteți bărbat!“. Într-adevăr, multă vreme, în saloa nele și în marile galerii de pictură, femeile nu au avut acces, totdeauna bărbații
Ioana Celibidache : o mătuşă de poveste by Monica Pillat () [Corola-publishinghouse/Imaginative/585_a_978]
-
prezidată de doamna Adenauer și avea ca scop major valorificarea pictorițelor de talent. Când am devenit președinta artistică a acestui for, eu eram cea care hotăram, după calitatea lucrărilor prezentate, ce artiste meritau să intre în Fede rație. Am făcut expoziții cu 100 de pictorițe din toate țările, inclusiv din România. Atâtea femei pictorițe nu și-ar fi putut face cunoscute operele în galerii dacă noi n-am fi fost acolo să le ajutăm... Știai că în 1992 Jacques Chirac, pe
Ioana Celibidache : o mătuşă de poveste by Monica Pillat () [Corola-publishinghouse/Imaginative/585_a_978]
-
Paleologu eram prietenă din copilărie, fusese în „banda“ surorii mele, zâmbi Ioana. L-am regăsit la Paris cu mare bucurie. Am mai avut o pățanie grozavă, asta a fost în Elveția, adăugă ea după un răstimp. Urma să deschid o expoziție la Lausanne și venisem cu vreo douăzeci de tablouri. La vamă am declarat că erau doar niște mâzgălituri, pe care le evaluasem la minimum. La vernisaj, multă lume, un cumpărător cere lista prețuri lor... Rezul tatul a fost că, a
Ioana Celibidache : o mătuşă de poveste by Monica Pillat () [Corola-publishinghouse/Imaginative/585_a_978]
-
parter.“ Să mai zici că elvețienii n-au umor! — Bine, dar cum ai scăpat? Povestea s-a încheiat la un restaurant din Lausanne, în fața unei farfurii cu spaghete. Dar să revenim la România. Am sosit în 1997, cu ocazia unei expoziții organizate de UNESCO. — Cum ai găsit țara pe care ai părăsit-o de atâta timp? — Lăsasem o Românie elegantă și bogată, avidă de cultură, oamenii erau politicoși, aveau ținută, demnitate, noblețe. M-am reîntors la vârsta de șaptezeci de ani
Ioana Celibidache : o mătuşă de poveste by Monica Pillat () [Corola-publishinghouse/Imaginative/585_a_978]
-
valorile esențiale ale umanității de altădată. Tot ce-am văzut mi-a smuls o bucată din suflet... — Totuși, n-ai găsit nimic bun? am întrebat-o cu inima strânsă. — S-a întâmplat ceva care m-a dat complet peste cap. Expoziția cu cele patruzeci de picturi ale mele a fost amenajată în sala Auditorium. Urma să fie prezentată de Ion Caramitru, pe atunci ministru al culturii, de Alexandru Paleologu, de Dan Grigore, de Radu Ionescu și de Dan Hăulică. Deschiderea expoziției
Ioana Celibidache : o mătuşă de poveste by Monica Pillat () [Corola-publishinghouse/Imaginative/585_a_978]
-
Expoziția cu cele patruzeci de picturi ale mele a fost amenajată în sala Auditorium. Urma să fie prezentată de Ion Caramitru, pe atunci ministru al culturii, de Alexandru Paleologu, de Dan Grigore, de Radu Ionescu și de Dan Hăulică. Deschiderea expoziției era prevăzută pentru ora 18, însă de la ora 16 se formase deja o coadă de un kilometru care aștepta deschiderea porților cu o răbdare, o resemnare și o serenitate exemplare, de care Occidentul a uitat. La ora 18, lumea, cu
Ioana Celibidache : o mătuşă de poveste by Monica Pillat () [Corola-publishinghouse/Imaginative/585_a_978]
-
și în Inventarul din anul 1887, la fila 55. Aceste inventare se găsesc în original la Arhivele Naționale Direcția Județeană Neamț în Fondul "Mănăstirea Neamț" Dosarul 53/1874 și Dosarul 27/1887. În prezent acest sacos se găsește expus în Expoziția de Artă Medievală a Muzeului Național de Artă al României, aflat în București, pe Calea Victoriei, nr. 49-53. În perioada clasică a artei moldovenești întreaga suprafață a piesei era acoperită cu broderie. La începutul secolului al XVII-lea însă, golul devine
Bucurii sfinte în glasuri din cetate by Ierodiacon Hrisostom Filipescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/462_a_1113]
-
suntem interfața socială pe care o numim „persoana noastră“: cineva dindărătul ei, o ființă in comparabil mai vastă, ne controlează, modelează, cenzurează de multe ori gândurile și acțiunile. În după-amiaza acelei zile pariziene văzusem, la Centrul Pom pidou, o mare expoziție André Bre ton, pretext, de fapt, pentru o desfășurare de image rie suprarealistă cum rareori poți vedea într-un singur loc. Mă însoțiseră prietenii la care locuiam, un cuplu tânăr, mixt în mai multe sensuri, căci reunea două rase, două
De ce iubim femeile by Mircea Cărtărescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/589_a_971]
-
Imposibil de spus din ce trăia. Căci mă-ndoiesc că din actorie, cum (nici măcar nu) pretindea: nu cred că Othello - singurul rol în care-l vedeam cât de cât - se juca destul de des în acele zile la Paris... Din toată expoziția mi-a rămas în minte doar o singură pictură. Cred că sunt țicnit: uneori iubesc câte un tablou atât de tare, încât literalmente îmi vine să dau spargere la mu zeu și să plec cu el. Era „Le soir qui
De ce iubim femeile by Mircea Cărtărescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/589_a_971]
-
casa în care a locuit Nietzsche în perioada când a scris distrugătoarea sa carte Ecce Homo. Ne-am întors istoviți la pensiune. Nietzsche, Antonello, giulgiul lui Isus mi s-au învârtit apoi toată noaptea în minte. Dimineața am văzut o expoziție a unui futurist, Fortunato Depero (picturi geometrice și pestrițe, șotroane pastelate, păsări), și-apoi am mers la „L’Egi zio“, celebrul muzeu de egiptologie, „cel mai mare după cel din Cairo“, cum ne-a fost recomandat. Și-aici am avut
De ce iubim femeile by Mircea Cărtărescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/589_a_971]
-
și drept salon auto. Această afacere, care evident văzuse momente mai bune în cursul scurtei cariere a patronului ca șofer de curse, era specializată în mașini vechi cu motor modificat și-n cele personalizate. În spatele vitrinei nespălate a sălii de expoziție se vedea o replică din fibră de sticlă a unui bolid Brooklands din anii 1930, cu pânza spălăcită afundată în scaun. Așteptând momentul să plecăm, i-am privit pe Helen Remington și pe Vaughan cum îl conduc pe Seagrave în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2028_a_3353]
-
retro” sau neutre: Prerafaelitismul englez al lui John Ruskin și Dante Gabriel Rosetti, Simbolismul, Decadentismul. După 1890, e tematizată ruptura: la 1892, un grup de artiști plastici din München intră în conflict cu autoritățile statului bavarez, refuzînd să participe la expozițiile salonului oficial și deschizînd o expoziție separată. Este actul de naștere a Secesiunii, formă antiacademică de promovare a noului și a independenței în artă. Pe parcursul următoarelor decenii, expozițiile independenților și rupturile zgomotoase proliferează. Apar denominații „tineresc”-novatoare: Art Nouveau în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
lui John Ruskin și Dante Gabriel Rosetti, Simbolismul, Decadentismul. După 1890, e tematizată ruptura: la 1892, un grup de artiști plastici din München intră în conflict cu autoritățile statului bavarez, refuzînd să participe la expozițiile salonului oficial și deschizînd o expoziție separată. Este actul de naștere a Secesiunii, formă antiacademică de promovare a noului și a independenței în artă. Pe parcursul următoarelor decenii, expozițiile independenților și rupturile zgomotoase proliferează. Apar denominații „tineresc”-novatoare: Art Nouveau în Franța, Arte Joven în Spania, Jugendstil
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
München intră în conflict cu autoritățile statului bavarez, refuzînd să participe la expozițiile salonului oficial și deschizînd o expoziție separată. Este actul de naștere a Secesiunii, formă antiacademică de promovare a noului și a independenței în artă. Pe parcursul următoarelor decenii, expozițiile independenților și rupturile zgomotoase proliferează. Apar denominații „tineresc”-novatoare: Art Nouveau în Franța, Arte Joven în Spania, Jugendstil în Germania și Austria, sau emancipatoare (Liberty în Anglia sau Modernismo în Argentina), mai ales în artele plastice și decorative, în mobilier
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
lui Ștefan Petică, emul avizat, la un moment dat, al prerafaelitului John Ruskin. În aceeași perioadă, G. Bacovia își publică majoritatea poemelor care vor alcătui sumarul volumului Plumb (1916). După 1895 apar, de asemenea - sub patronajul lui Alexandru Bogdan-Pitești -, primele expoziții de pictură ale „independenților” din România și primele reviste de artă deschise fenomenului modern. Revista Literatorul a lui Alexandru Macedonski și satelitele ei „francofile” (Revista ideii, Revista literară, Revista olteană, Revista orientală. Révue franco-roumaine, Revista contimporană, Liga ortodoxă ș.a.), dar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
de debut al lui Ion Minulescu (ilustrat, ca și următoarele, de Iosif Iser). Succesul său în mediile boeme (două ediții rapid epuizate), lansarea Revistei celor l’alți a aceluiași (trei numere, 20 martie-10 aprilie) și, nu în ultimul rînd, pregătirea expoziției din 1909 a impresioniștilor francezi Derain, Forain și Galanis (aduși la București de către Iser, apropiatul lor, pentru a pune într-o lumină mai potrivită mesajul artistic al precedentelor sale expoziții de caricaturi din 1906 și 1907) marchează acest prim punct
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
numere, 20 martie-10 aprilie) și, nu în ultimul rînd, pregătirea expoziției din 1909 a impresioniștilor francezi Derain, Forain și Galanis (aduși la București de către Iser, apropiatul lor, pentru a pune într-o lumină mai potrivită mesajul artistic al precedentelor sale expoziții de caricaturi din 1906 și 1907) marchează acest prim punct critic. Editorialul program al revistei, „Aprindeți torțele!“ - în care unii au văzut „primul manifest avangardist din literatura română” -, îl reia, nemărturisit, pe Rémy de Gourmont din Le Livre des Masques
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]