5,033 matches
-
Ioan Enescu. După obținerea titlului de medic primar (1938) a preluat conducerea Serviciului de Consultații de Medicină Internă a Spitalului Sf. Spiridon Iași, până în 1945. Pedagog talentat care a format numeroase generații de specialiști, profesorul D-tru Brănișteanu a manifestat un desăvârșit respect și înțelegere față de omul aflat în suferință. În sprijinul procesului de învățământ a elaborat primul Curs de Farmacologie din țară, în mai multe ediții (1946, 1947, 1948 și 1952) și un Tratat de Medicină Internă și Terapeutică. A fost
Personalităţi ieşene by IoanTimofte () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91513_a_93222]
-
Revista Medico-Chirurgicală”, Soc. Med. Nat. Iași-2002, vol. 106, nr.1, p. 213-214 -MORARU, DAN, Prof. dr. doc. Asia Chipail, „Revista Română de Pediatrie” - vol. L, Nr.1, an 2001, p. 172-173 CHIRU, MARIA (1917-1992) MEDIC STOMATOLOG Cadru didactic de elită, practician desăvârșit, prof. univ. dr. Maria Chiru s-a dedicat, timp de aproape patru decenii învățământului stomatologic ieșean. S-a născut la 4 aprilie 1917 în comuna Buda, județul Bacău. A urmat școala primară în comuna natală, apoi Liceul Iorgu Radu din
Personalităţi ieşene by IoanTimofte () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91513_a_93222]
-
dar au fost în același timp și adevărați dascăli pentru studenții arhitecți și tinerele cadre didactice ale școlii din acea perioadă, punând în același timp bazele învățământului ieșean de arhitectură. Arhitectul și profesorul Nicolae Porumbescu a fost, înainte de toate, un desăvârșit profesionist, care a crezut cu putere în rolul arhitecturii ca act de cultură și civilizație. Arhitectura sa reflectă valorile profesionale în care a crezut, ceea ce el numea „dreptul omului la arhitectură”, convingerea sa că arhitectura poate civiliza omul și îi
Personalităţi ieşene by IoanTimofte () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91513_a_93222]
-
față de cele corporale și faptul că binele ultim pentru om este reprezentat de Dumnezeu. Sfințenia reprezintă astfel și un model pentru existența umană. De aici derivă imperativul pe care îl pune întemeietorul religiei creștine pe frontispiciul vieții tuturor creștinilor: „Fiți desăvârșiți precum și Tatăl vostru cel din ceruri desăvârșit este” . Acest principiu este redat și de apostoli: Sfântul Apostol Pavel îndeamnă în Epistola către Filipeni „să fiți fără prihană și curați, fii nepătați ai lui Dumnezeu” , iar Sfântul Apostol Petru spune în
Inter-, pluri- şi transdisciplinaritatea - de la teorie la practică 1 by Violeta Stanciu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/427_a_1352]
-
astâmpăr dar, din păcate, neputincios. Ce puteam să le spun? Cum să-i sfătuiesc? Când eu singur eram nedumerit. Toți acești oameni care, ca și mine, aveau un ideal și care de ani de zile mă urmau cu o încredere desăvârșită, obișnuiți în convingerea că în orice situație, oricât de dificilă îi conduceam la izbândă, nu puteau concepe că de această dată nu voi găsi soluția cea mai bună pentru a ieși din impas. Mă consideram bine informat: de la radio, din
Dan Vizanty. Destinul unui pilot de vânătoare by Daniel Focşa [Corola-publishinghouse/Memoirs/1389_a_2631]
-
și întâmplat cu o precizie ce nu putea aduce decât o mare satisfacție piloților, băieților mei și celor ce ne așteptau la sol cu mare emoție și o caldă liniște în sufletul meu. O dată mai mult mi se confirma încrederea desăvârșită pe care o aveam în aparatele de bord și, de ce nu, în spiritul meu de orientare. Am ținut să-mi amintesc de acest scurt episod pentru a marca și mai mult diferența dintre zborul povestit de atunci și zborul pe
Dan Vizanty. Destinul unui pilot de vânătoare by Daniel Focşa [Corola-publishinghouse/Memoirs/1389_a_2631]
-
nr. 63-64, mai 1944. Slt. rez. E.V. Haralambie, Lt. aviator Gheorghe Lupescu, în "Curentul", luni 22 mai 1944. Slt.av. Lulu Ionescu, Limburg Nicolae, în "Aripi românești" al III, nr. 68, 25 iulie 1944. Daniel Focșa, Centenar Dan Vizanty. Un pilot desăvârșit, în "Observatorul militar", an XX, nr. 4 (1037), 27 ianuarie 2 februarie 2010, p. 16. Idem, Centenar Dan Vizanty (1). În luptă contra americanilor. 4 aprilie 1944, în "Rost", an VIII, nr. 86, aprilie 2010, pp. 49-53. Idem, Centenar Dan
Dan Vizanty. Destinul unui pilot de vânătoare by Daniel Focşa [Corola-publishinghouse/Memoirs/1389_a_2631]
-
mai aveam nici un pic de aer. Ferestruica se deschidea, uneori, doar pe jumătate. Gardianul circula pe culoar încălțat cu un fel de papuci, iar pe jos se afla un covor, așa că nu puteam auzi nimic dinăuntrul celulei. Era o tăcere desăvârșită. Rar se putea auzi ceva, dar odată am auzit un urlet de femeie. Erau trei ture de gardieni, unul la fiecare opt ore. Era și unul mai de treabă, care mă lăsa uneori să fac duș. Am aflat mai târziu
Sã nu plecãm toți odatã: amintiri din România anilor ’50 by Sanda Stolojan,Vlad Stolojan () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1378_a_2706]
-
pregătim sufletește pentru saltul calitativ din viața societății pe care ni-l pregătește tot ofensata natură. Poate, asta Înseamnă respect și pentru ea, marea natură, măcar atâta cât acordăm micii noastre societăți. “Radiosfera”, 4 noiembrie 1996 105. Natura, un judoka desăvârșit Toamna, care se apropie de sfârșit, a săvârșit și o ultimă minune, adică a mutat frunzele de pe ramurile arborilor pe pământ, unde vor juca un rol nou. Până vor putrezi, ele vor alcătui un strat protector termic, Încă mai bun
Pro natura by Cristinel V. Zănoagă () [Corola-publishinghouse/Journalistic/91595_a_93258]
-
patetice, cuvintele gradând o ascensiune dibace a „tensiunii”, bunăoară când vorbește despre turci, împotriva cărora cârtește necontenit, dacă nu protestează chiar vehement. Șfichiuirea alternează cu sarcasmul ucigător, celebră devenind descrierea manierei osmanlâilor de a face politică pe picior mare. Curtean desăvârșit, G. agreează și descrie ceremoniile, vădind un ochi atent și o pană capabilă să rețină și să transmită sugestii vizuale. Nu mereu și nu în toate cazurile. Dacă descrierea unora dintre ctitoriile brâncovenești nu îi reclamă decât întrebuințarea unor calificative
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287348_a_288677]
-
În cea de a doua etapă a activității sale, după 1963, C. se îndreaptă, cu asimilările anterioare și direcțiile asumate, către o sferă mai largă, cea a istoriei culturii românești în context sud-est european. Publică studii care, întemeiate pe cunoașterea desăvârșită a textelor, în mare parte inedite, și a situației literaturilor europene, mai ales a celor învecinate, se concretizează în cercetări privind tradiția și importanța școlii românești de studii balcanice (Les Études sud-est européennes en Roumanie. Guide de documentation, 1966), cât
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286061_a_287390]
-
stau mărturie pentru ambivalența întocmirii lumești: „zbor de-argint le-adie-n margini crenelate / Iar la sân stuf gros de sânge-nalță foc”. Și, negând greutatea fizis-ului, prin parfumuri și culori ațâțătoare, florile adeveresc patima ca forță universală și impersonală. Cu o desăvârșită putere de sugestie, garoafele ajung să exprime arderea conținută într-o materie cvasiindicibilă: „Garoafe negre care sună când le-apuci / Ca niște aur ferecat și nevăzut / De descântat, de otrăvit și de vândut/ Ca niște bani, ca niște foc, ca
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286158_a_287487]
-
este asigurată prin revenirea cetățeanului turmentat, a cărui apariție nu rezolvă conflictul până în momentul când este găsită scrisoarea. Originalitatea comicului lui Caragiale ține de combinarea inimitabilă a tuturor mijloacelor artistice. Teatrul lui Caragiale, neegalat până azi, se impune prin arta desăvârșită a dialogului și a constucției scenice, prin capacitatea autorului de a realiza caractere și tipologii. Comicul și satirul îmbrăcate în haina sobră a stilului clasic, dezvăluie arta neîntrecută de a crea viața în continuă mișcare. I.L.Caragiale este un Moliere
Lumea lt;poveştilorgt; lui Creangă by Brînduşa-Georgiana Popa () [Corola-publishinghouse/Science/1634_a_2971]
-
ciclul de piese având ca protagonist pe Chirița, sau în linia unor piese scrise într-un act, I.L.Caragiale este creatorul comediei la noi și cel mai mare dramaturg român. Teatrul lui Caragiale, neegalat până azi, se impune prin arta desăvârșită a dialogului și a construcției scenice, prin capacitatea autorului de a realiza caractere și tipologii. Tudor Vianu spunea despre I.Slavici: „Ceea ce apare nou și fără asemănare în epoca începuturilor lui este analiza psihologică pe care Slavici o practică într-
Lumea lt;poveştilorgt; lui Creangă by Brînduşa-Georgiana Popa () [Corola-publishinghouse/Science/1634_a_2971]
-
primitive, dând curs vrăjilor și superstițiilor ―Smaranda plină de minunății-, era superioară bărbatului ei nu numai prin faptul că era fiică de vornic, ci mai ales prin credința pe care o punea în știința de carte și prin tactul pedagogic desăvârșit, demonstrat în educația copiilor. Sigură de cel care ―a smântânit oalele, mama face aluzii fine, moralizatoare, aparent fără adresă, dar care au un ecou adânc în sufletul lui Nică: ― Se cunoaște el strigoiul care a mâncat smântana , de pe limbă...... Urât
Lumea lt;poveştilorgt; lui Creangă by Brînduşa-Georgiana Popa () [Corola-publishinghouse/Science/1634_a_2971]
-
a celor plini de dorință în jurul Celui dorit. În Dumnezeu e o stabilitate și odihnă veșnică, însă stabilitatea și odihna nu înseamnă încremenire, ci o persistență în ființa proprie. Odihna nu exclude mișcarea, epectaza. Infinitatea lui Dumnezeu face pe cei desăvârșiți să dorească veșnic și să tindă veșnic spre Cel Iubit. Ajunsă în Dumnezeu, firea umană va avea o stabilitate pururea în mișcare și o identică mișcare stabilă, săvârșită în jurul Aceluiași, Unul și Singur. Și aici este reluată, ideea de epectază
CONCEPTUL DE EPECTAZĂ. INFLUENŢA SFÂNTULUI GRIGORIE DE NYSSA ASUPRA GÂNDIRII TEOLOGICE A SFÂNTULUI MAXIM MĂRTURISITORUL by Liviu Petcu () [Corola-publishinghouse/Science/127_a_437]
-
ca origine, cele create și atrage ca țintă, în chip providențial, pe cele ce se mișcă și le pune hotar”. Deci, tot ce se mișcă este creat, fiind în devenire, pornit de la un început și dezvoltându-se spre o stare desăvârșită, care e ținta lui, spre care aspiră. Odihna făpturilor în odihna Sfintei Treimi e o continuă îndumnezeire: „... vom primi în viața viitoare îndumnezeirea mai presus de fire, ce se va lucra fără încetare”<footnote Răspunsuri către Talasie, în: Filocalia...; a
CONCEPTUL DE EPECTAZĂ. INFLUENŢA SFÂNTULUI GRIGORIE DE NYSSA ASUPRA GÂNDIRII TEOLOGICE A SFÂNTULUI MAXIM MĂRTURISITORUL by Liviu Petcu () [Corola-publishinghouse/Science/127_a_437]
-
Maspero, ani îndelungați. De mai puține lucruri am avut nevoie, probabil, pentru a duce la capăt misiunea, una de actualitate, încredințată de fostul șef de stat. Să nu forțăm talentul... Cititorul să nu caute aici nici anchetă exhaustivă, nici sinteză desăvârșită, nici explicații generale. Cel mult, câteva crochiuri prealabile pentru studiul de mână al unui viitor peisagist. Harta 3. Gaza din zilele noastre Capitolul I Nașterea și viața ascunsă Un glas strigă: În pustie gătiți calea Domnului, drepte faceți în loc neumblat
Candid în Ţara Sfântă by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Memoirs/905_a_2413]
-
închis ciclul istoriei, e inutil să ne imaginăm acțiunea lui Dumnezeu în timp, va fi de-ajuns să aplicăm niște porunci imuabile pentru a avea și soluția. Islamul e cea mai bună dintre religii, ultima și suprema, singura cu adevărat desăvârșită, el le rezumă și le înglobează pe toate celelalte (ale căror scrieri sfinte sunt fie falsificate, fie incomplete, fie și una și alta în același timp); el este concluziv și definitiv. Ce-ar avea de câștigat adevărul dintr-un dialog
Candid în Ţara Sfântă by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Memoirs/905_a_2413]
-
inițial doar de piste pentru animale, poteci, cărări, și drumuri de pământ bătătorit, aceste panglici negre suple, elastice sub roțile mașinilor, afirmă cu un fel de insolență ingenuă că înalta tehnologie poate duce arhaicul înspre o reușită deplină. Drumul asumat, desăvârșit, etalat în impasurile și în măreția lui, îl poate umple de mândrie pe orice mediolog 2. * * * "Sunteți evreu? Sunteți căsătorit? Ne iubiți?" Acestea sunt întrebările ca de examen, și în această ordine îmi sunt puse, de regulă, de îndată ce mă opresc
Candid în Ţara Sfântă by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Memoirs/905_a_2413]
-
sau naiv. Cu excepția câtorva supraoameni (ca Pierre Brossolette care, la Londra, a avut îndrăzneala să-l înfrunte pe de Gaulle, după care s-a dus să moară pentru el), cine se poate lăuda că a scăpat de lucrătura migăloasă și desăvârșită a păianjenului pitit sub craniul celor mai strălucite minți spiritele critice inclusiv căruia îi zicem când spirit de echipă, când sentiment al apartenenței? La o patrie, la un popor, la o rețea, dar la un clan... Eu unul nu pot
Candid în Ţara Sfântă by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Memoirs/905_a_2413]
-
prezentându-i avantajele sale. Hera îi promite puteri depline asupra unui mare regat, Atena, că va face din el cel mai mare erou al lumii, iar Afrodita, asigurându-l de mâna frumoasei Elena, că va face din el cel mai desăvârșit amant din câți s-au văzut. Promisiune care, până la urmă, l-a făcut pe Paris să-i ofere mărul Afroditei. Asta însă spre marea nenorocire a contemporanilor săi, pentru că Paris s-a dus apoi în Sparta s-o răpească pe
Candid în Ţara Sfântă by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Memoirs/905_a_2413]
-
și voit tracasantă a acestui înalt demnitar de la Curte, care le comanda faptele și gesturile, precum și cele mai mici mișcări, cu prețul încruntării și al unor neîncetate frecușuri. Atît timp cît acest Mare-Maestru a fost prințul Rudolf de Liechtenstein, gentleman desăvîrșit de curte domnească, această dependență a arhiducilor era mai scăzută și nu ducea la observații, însă, după moartea lui, împăratul îl alesese pentru a-i urma pe prințul de Montenuovo, care nu avea nimic din ceea ce era necesar pentru evitarea
by DIMITRIE GHYKA [Corola-publishinghouse/Memoirs/1001_a_2509]
-
ei. Nostalgia proprie sufletului moldav, muzicalitatea versurilor - în care ritmul și rima constituiau condiții obligatorii, puse în valoare de sonet, formă predilectă la T. -, elogiul adus peisajului natal și eroilor neamului sunt câteva dintre însemnele unei lirici „de o cumințenie desăvârșită” (G. Călinescu). SCRIERI: Albastru, București, 1902; ed. 6, Bârlad, 1918; La arme!, Bârlad, 1913; Balade, București, 1919; Patria, Sibiu, 1924; Poezii alese, București, 1924; Tinereță, Craiova, 1924; Logodnica lui Vifor, București, 1935; Sonete, București, 1938; Versuri, îngr. Ion Popescu, pref.
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290317_a_291646]
-
și, de aceea, analiza noastră va identifica și interpreta în continuitate formele literare de expresie. Astfel, „«mărcile mistice» ca probă a consacrării și apartenenței la zeul celebrat” se vor dovedi comune pentru specii folclorice distincte, ceea ce demonstrează coerența și unitatea desăvârșită a mentalului arhaic românesc. Teatralizarea sacrului, ca dominantă a ritualului inițiatic tribal, s-a refugiat în puterea evocatoare a cuvântului transmis prin datină: desfășurarea evenimentelor din colindele de fecior, spre exemplu, includ pe lângă planul fabulei atât instanța povestitoare colindătorii, cât
Președinți cu nume terminat în ”escu” ai României by Nicolae Mavrodin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91585_a_92806]