3,363 matches
-
din România. Prin noua formă de guvernare s-a încercat a se forma un guvern de uniune națională cu participarea partidelor istorice, dar Hitler nu acceptă și impune a se forma un guvern militar și membrii legionari, simpatizați de Germania fascistă. Se înăspresc legile prin noi decrete-lege, apar lagăre și noi inchisori datorită politicii legionare, care doreau să guverneze țara haotic cu ură rasistă, că doar erau parteneri la conducere. Cu toate explicațiile și ședințele făcute de generalul Antonescu cu Horia
Confluenţa de la Hlipiceni by Petrru Rezuş () [Corola-publishinghouse/Memoirs/668_a_1264]
-
a fost semnat la data de 13 septembrie 1944 de către Barbu Știrbey, preferatul lui Molotov, cu toate că nu era comunist și nici șeful delegației. În armistițiu semnat, printre altele se pevedea: lichidarea totală a orice fel de organizații prohitleriste de tip fascist, de pe teritoriul românesc, ca și a acelor organizații ce militează împotriva clasei muncitoare; România va plăti despăgubiri de război 30.000 cai (nu erau în România atâția cai), cifră redusă la 20.000 de cai; eliberarea prizonierilor de război (sovietici
Confluenţa de la Hlipiceni by Petrru Rezuş () [Corola-publishinghouse/Memoirs/668_a_1264]
-
în dauna oamenilor nevinonați, așa cum s-a procedat cu Dictatul de la Viena, în cazul nostru, pierdem oameni și teritoriu, iar prin politica internă în colaborare cu cea externă se renunță la democrație în favoarea instaurării dictaturii, mai întâi cea monarhică, militară, fascistă, urmată de cea comunistă. Toate acestea fenomene sociale au fost profund simțite de toți românii, suferite de populația dintre cele două râuri ca și locuitorii comunei Hlipiceni și nu-i rău să amintesc câte ceva spre amintirea bătrânilor și spre avertizarea
Confluenţa de la Hlipiceni by Petrru Rezuş () [Corola-publishinghouse/Memoirs/668_a_1264]
-
din România. Prin noua formă de guvernare s-a încercat a se forma un guvern de uniune națională cu participarea partidelor istorice, dar Hitler nu acceptă și impune a se forma un guvern militar și membrii legionari, simpatizați de Germania fascistă. Se înăspresc legile prin noi decrete-lege, apar lagăre și noi inchisori datorită politicii legionare, care doreau să guverneze țara haotic cu ură rasistă, că doar erau parteneri la conducere. Cu toate explicațiile și ședințele făcute de generalul Antonescu cu Horia
Confluenţa de la Hlipiceni by Petrru Rezuş () [Corola-publishinghouse/Memoirs/668_a_1264]
-
a fost semnat la data de 13 septembrie 1944 de către Barbu Știrbey, preferatul lui Molotov, cu toate că nu era comunist și nici șeful delegației. În armistițiu semnat, printre altele se pevedea: lichidarea totală a orice fel de organizații prohitleriste de tip fascist, de pe teritoriul românesc, ca și a acelor organizații ce militează împotriva clasei muncitoare; România va plăti despăgubiri de război 30.000 cai (nu erau în România atâția cai), cifră redusă la 20.000 de cai; eliberarea prizonierilor de război (sovietici
Confluenţa de la Hlipiceni by Petrru Rezuş () [Corola-publishinghouse/Memoirs/668_a_1264]
-
de Rumori & Calomnii a Secului nu avea cum să zvonească despre mine că aș fi nul din punct de vedere profesional, mulțumindu-se să sugereze că nu-mi țin orele, provin dintr-o familie neoprotestantă, sunt "homosexual, evreu, legionar și fascist" und so weiter). Ea, revanșa, mi-o luam în octombrie 1989, când, îndepărtat de la Univers-Securitate, dădeam, cu Dan Petrescu, interviuri radiourilor etranjere, "Europei libere", "Vocii americane", cotidianului "Libération" (Cu un an înainte, trecând peste interdicții, debutasem, împreună cu Liviu Cangeopol, și
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1450_a_2748]
-
s-a întâmplat mie, în viața mea de exclus (și autoexclus) de la festinul comunist al unui timp istoric compromițător, au trăit de fapt după aceleași tipare ale traumei psihologice provocate de istorie și fiii evreilor deportați și omorâți în Holocaustul fascist. Trecutul părinților are o cu totul nefericită putere anacronică, prin "complexul supraviețuitorului", asupra prezentului și viitorului copiilor, până în generația a treia, urmașii având tendința să reitereze în propria lor viață experiențele reprimate psihic ale părinților agresați: copiii supraviețuitorilor sunt ei
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1450_a_2748]
-
toată ființa lui, într-un niet scurt și elocvent urmat de o paranteză tăcută ca în teatrul lui Camil: putea fi uman, putea avea stîdna, dar nu va sacrifica principiile, politica dând mâna aici, pe teritoriul lui, cu un juif fascist de-al lui Ceaușescu. M-am dus să văd ce fac Eneștii, sperând că voi coborî cu ei, am bătut în ușa lor, strigându-le jovial și aiurea: „Am ajuns, tovarășe Enescu! Ce facem?”. El nu deschise, articulând clar și
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2292_a_3617]
-
În România actuală se pot decela destule tendințe de stânga - ce-i drept, cam confuze și incoerente, dar funcționale. Există astfel stânga extremistă, reprezentată de Partidul România Mare. Ea combină de fapt extrema stângă cu extrema dreaptă, în buna tradiție fascistă italiană, dar și cea autohtonă, ceaușistă. În măsura în care regimul comunist al lui Stalin sau al lui Ceaușescu au fost de stânga, și PRM, cu tot cu votanții lui, este de stânga - o stângă naționalistă, cum a fost mereu cea sovietică, o stângă intolerantă
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2195_a_3520]
-
nici o ploaie nu a reușit să le spele, deoarece, fără să ne gândim la urmări, ne puseserăm cortul sub un dud plin de fructe coapte. O dată, pe când găteam pe plajă - peștele era ieftin -, ne-a speriat un grup de tineri fasciști cu un salut care încă îi mai era adresat lui Mussolini, ducele lor. Băieții în cămăși negre de uniformă au strâns pentru noi lemne de foc din cele aduse de mare. Erau la fel de incorijibili cum fusesem și eu odinioară în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
venețiană, în consistența misterului. Decorul venețian este fundalul pe care este proiectată cea mai barocă dintre rătăcirile lui Corto. În acest vârtej de măști care se schimbă între ele, elementele Italiei documentabile istoric (acea Italie în pragul intrării în vârsta fascistă, acea Italie din care vine Pratt însuși cu suita sa de amintiri) se topesc în pasta aromată a ficțiunii. Ceea ce contează, în această fabulă care se sustrage lecturii raționale, este voluptatea cu care el, Corto, se dedică traversării etajelor succesive
Camera obscură : vis, imaginaţie și bandă desenată by Ioan Stanomir () [Corola-publishinghouse/Imaginative/595_a_1437]
-
Pratt este postmodern și vizionar. Fabula venețiană este încărcată de povara borgesiană a nebuniei, aventurii și tradiției. Începutul ei face aluzie la vălul care se țese în jurul acestui oraș ce este plăsmuit din aluatul shakesperian al viselor : urmărit de energumenii fasciști, Corto aterizează, inopinat, în mijlocul întrunirii unei loje masonice. Fabula lui Pratt exploatează, din acest acest moment de debut al narațiunii, tensiunea dintre istoria terestră și istoria sacră. Ca oraș ce sfidează timpul, încremenit în piatră și decadență, Veneția lui Pratt
Camera obscură : vis, imaginaţie și bandă desenată by Ioan Stanomir () [Corola-publishinghouse/Imaginative/595_a_1437]
-
joc al aventurii, dar și ca o meditație în marginea parcursului tradiției și al umanității înseși. În acest joc în care se amestecă realitatea și ficțiunea gnostică, ucigașul cel mai redutabil va fi femeia bântuită de spectrul reîncarnării. În Veneția fascistă, Hipazia îndepli nește rolul amfitrionului ce retrezește stilul arhaic și misterios al agapelor antice. Eterică și radiind o aură ce trece peste secole, Hipazia se vede pe sine ca reîntruchiparea celei care a fost ultimul apărător al barocului păgân în fața
Camera obscură : vis, imaginaţie și bandă desenată by Ioan Stanomir () [Corola-publishinghouse/Imaginative/595_a_1437]
-
ideologii este ultimul avatar al unei identități imperiale britanice ce nu supraviețuiește șocului paradoxal al victoriei de la 1945. Aventura inițiatică a lui Koinski se întâlnește cu destinul lui Hugo Pratt sub semnul, crepuscular, al sfârșitului Imperiului Roman reconstituit ca himeră fascistă. Din Libia până în Abissinia și Somalia, edificiul maiestuos destinat să evoce grandoarea lui Augustus se clatină, sub asediul unor forțe pe care nu le poate contracara. Agonia colosului fragil și cariat de demagogia mussolininiană se suprapune peste drama tânărului Pratt
Camera obscură : vis, imaginaţie și bandă desenată by Ioan Stanomir () [Corola-publishinghouse/Imaginative/595_a_1437]
-
și cu tragedia Marelui Război. Arme pentru Etiopia Odată cu Bab el Mandeb, Attilio Micheluzzi participă la obsesia africană a prozei grafice italiene. Legat, ca și Hugo Pratt, de Africa și de trecutul imperial al Italiei, Micheluzzi interoghează intervalul expansiunii imperiale fasciste. Problematizantă și demitizantă, povestea lui Micheluzzi este, simultan, meditație în marginea visului colonial, a incomu nicabilității dintre indivizi și națiuni, dar și cronica gradualei descoperiri a cruzimii războiului. Nimic nu are aerul triumfal al stâlpilor de frontieră ce anunță lumii
Camera obscură : vis, imaginaţie și bandă desenată by Ioan Stanomir () [Corola-publishinghouse/Imaginative/595_a_1437]
-
a Italiei, ea rămâne prizoniera unui spirit ce acordă nașterii privilegiul de castă niciodată negociat. Însoțitorii celor două mașini blindate intră, odată cu prețioasa lor încărcătură, în labirintul unui Corn al Africii pregătit să fie scena pe care se desfășoară piesa fascistă a invadării Abisiniei. Rolurile sunt complicate și dificil de decodat. Deșertul somalez este străbătut de nomazi pasionați de răpiri spectaculoase, iar unica intervenție salvatoare este aceea a unui avion colonial francez. Dincolo de granițele Somaliei franceze, în marginea Abisiniei, către Eritreea
Camera obscură : vis, imaginaţie și bandă desenată by Ioan Stanomir () [Corola-publishinghouse/Imaginative/595_a_1437]
-
Velázquez, În biroul acestuia de la facultate, În piața Universității. Lui Fermín, simpla menționare a universitarului Îi stîrnea urticaria și, sub acest pretext, m-am oferit eu să-i duc cărțile. — Individul ăsta e un pedant, un depravat și un pupincurist fascist, proclamă Fermín, ridicîndu-și pumnul În modul inechivoc În care o făcea cînd Îl apuca mîncărimea justițiară. Cu povestea cu catedra și cu examenul final, ăsta ar profita pînă și de pasionaria, dacă i s-ar oferi prilejul. — Nu te enerva
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2275_a_3600]
-
Gorgzid. Se întoarse și-i strânse mâna lui Paleol. Câteva minute mai târziu, trăgea de levierul distorsorului care urma să-l ducă pe Ashargin la palatul lui Enro. 13 Non-axiome În interesul rațiunii, feri ți-vă să ETICHETAȚI! Cuvinte precum Fascist, Comunist, Democrat, Republican, Catolic, Evreu se referă la niște ființe umane, care nu prea sunt etichetate. Gosseyn se așteptă să se trezească în propriul corp, fiindcă se mai întâmplase într-o ocazie analogă. Și era atât de sigur încât suferi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85123_a_85910]
-
ne ducem cu ei până pe apa sâmbetei, acu` nu ne tratau cu fundul. Ne-am sucit și am plătit daune la ruznaci, ca fraierii. Sandule, nu fi rău. Nu era Germania de-acu`, era Germania hitleristă. Și, lângă ea, Italia fascistă. Și Ungaria hortistă. Și Japonia militaristă. La istorie i-am făcut pe toți, luam numai zece, știam pe dinafară scenariul din Normandia. Și mi-a plăcut de romel, ca să fiu sincer, da` păcat că s-a sinucis. A fost o
De-ale chefliilor (proză umoristică) by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/781_a_1580]
-
13 octombrie, va fi arestat la domiciliu, unde avea să și moară la masa de lucru, exact la 31 decembrie, odată cu sfârșitul anului. În aceste ultime luni de viață avea să declare într-o convorbire: „Nu sunt nici bolșevic, nici fascist. Sunt singur.“ Am evocat acest arc biografic deoarece debutul epocii amintite (1907) coincide cu primele informații, sporadice, e drept, despre istoria romanului Niebla, iar penultimul ei an (1935) ne oferă și cea de pe urmă discuție a lui Unamuno (inclusă și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1900_a_3225]
-
rea sau de disperare) și-l bag în arestul temporar al poliției. Uit de el. Către dimineață mă-ntorc de-afară și-l aud strigând (în același ritm melodic cum se striga atunci orice lozincă pe străzi): „Eu nuu sunt fascist! Eu nu sunt hitlerist!” (sigur, voia să spună „terorist”, dar asta era o invenție socială recentă, din ultimele 24 de ore, nu-i intrase încă în uz, așa că zicea și el cum putea). „Nu sunt hitlerist! Eu nu sunt fascist
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2152_a_3477]
-
fascist! Eu nu sunt hitlerist!” (sigur, voia să spună „terorist”, dar asta era o invenție socială recentă, din ultimele 24 de ore, nu-i intrase încă în uz, așa că zicea și el cum putea). „Nu sunt hitlerist! Eu nu sunt fascist! Da-ți-mi și-re-tu-rile! Da-ți-mi și-re-tu-rile! Da-ți-mi și-re-tu-rilee! Nnu sunt hitlerist! Dați-mi și-re-tu-rilee!” Din babilonia de lozinci din acele zile, asta punea capac... Spre după-masa zilei următoare, a venit armata, a pus sigilii și petarde
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2152_a_3477]
-
asigurat liniștea. În orice caz, te ajuți azi cu porcăriile astea străine...“ Mateiaș își sufleca mânecile de la pijama... nu, nu mai era eroul... tânăr, preluând, cândva, sfidător, el, tocmai el, numele ostracizat al nevestei. Numele unei familii de reacționari și fasciști și exploatatori! El, veșnicul persecutat refuzase persecutarea altora, răzbunarea. Își asumase numele ostracizat... plătise destul acest provocator orgoliu. Nu, nu mai era imprudentul de altădată... chiar dacă își conserva cu ultimele puteri, da, cu ultimele puteri își prelungea idealurile: era decis
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2121_a_3446]
-
mă deschei la pantaloni, asta voia, spurcocica? Să-i arăt legitimația? Închipuiți-vă, ofensă sexuală, doamnă, ultragiu, doamnă. Asta-i noua generație... auzi, să-i arăt... închipuiți-vă, am paralizat. Ca în anii războiului, zău așa! Ca la Budapesta... plutonul fascist maghiar, alcătuit doar din surdomuți, obliga bărbații, pe stradă, să-și dea jos pantalonii, să vadă dacă legitimația este sau nu pentru crematoriu... Tărășenii, ehe, n-o să reziste, madam Venerica! Iar dacă o să reziste, reluăm asaltul, vai, vai, stimată doamnă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2121_a_3446]
-
propune să elucideze misterul morții tatălui său. Un filosof devenit comerciant de vinuri, Marcu Vancea, primise o scrisoare fatidică în jurul Paștelui ortodox din 1940: o scrisoare anonimă de amenințare, formulată în violentul limbaj antisemitic al Gărzii de Fier, o organizație fascistă din România. Bucureștiul se afla într-o stare de haos politic, cu echipe de ucigași îmbrăcați în cămașă verde patrulând pe străzi: tatăl lui Tolea va fi în curând descoperit mort - să fi fost el oare asasinat? Să se fi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2121_a_3446]