2,956 matches
-
legendele hagiografice, în imaginarul colectiv se configurează o realitate fantastică inedită. Apocrifele lui Cigala, lui Dorothei de Monembasia sau cele din Paleea historica transferă către imaginar narațiuni și personaje biblice, construite după modelul fabulosului precreștin. Textele sfinte devin, după această metamorfoză, niște basme sau povești din care mirabilul a fost expulzat, iar coordonata fantastică a ajuns consonantă cu creațiile și cu spiritul popular românesc. Ca și în legendele hagiografice, sacrul canonic (dogma și gândirea religioasă) este înlocuit de mit și de
[Corola-publishinghouse/Science/84959_a_85744]
-
București: Meridiane, 1989. [1986] Barbu, Daniel. Byzance, Rome et les Roumains. Essais sur la production politique de la foi au Moyen Âge. București: Babel, 1998. ---. Timpul și privirea în civilizația românească a secolului al XVIII-lea. București: Antet, 1996. Bădiliță, Cristian. Metamorfozele Anticristului la Părinții Bisericii. Iași: Polirom, 2006. Belting, Hans. La vraie image. Croire aux images? Paris: Gallimard, 2007. [2005] Bercé, Yves-Marie. Le roi caché. Sauveurs et imposteurs. Mythes politiques populaires dans l'Europe moderne. Paris: Fayard, 1990. Besançon, Alain. Imaginea
[Corola-publishinghouse/Science/84959_a_85744]
-
ar fi fost posibilă. Orologiul a condiționat mintea umană să vadă timpul ca extern, autonom, continuu, precis, cantitativ și divizibil. În acest fel, a pregătit calea pentru un mod de producție care opera conform unui set unic de standarde temporale. Metamorfoza naturii de la creația lui Dumnezeu la resursele aflate la Îndemâna omului, schimbarea În legea profitului, trecerea de la prețul corect la prețul pieței, Împreună cu apariția economiei financiare și introducerea orarului și a orologiului, toate acestea au transformat profund concepția despre spațiu și
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
creat din relații proprietate și obligații, a fost Înlocuită de noțiunea modernă a individului ca ființă autonomă În lume, singur În față lui Dumnezeu și a celorlalte ființe umane și punând, prin puterea voinței personale, amprenta sa unică asupra lumii. Metamorfoza individului de la servant loial implantat În Marele Lanț al Creației la agent autonom cu o chemare individuală și Îmbunătățindu-și continuu situația materială pentru gloria mărită a lui Dumnezeu, mergea mână În mână cu o schimbare a noțiunii de proprietate
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
trecere În societate. Profesioniștii În marketing au Înțeles de mult legătura strânsă Între personalitate și proprietate și au obișnuit câteva generații de consumatori cu ideea că ceea ce suntem este o reflectare directă a ceea ce avem. Al meu versus al tău Metamorfoza În modul de a gândi despre natura proprietății a urmărit schimbările multiple care au transformat un continent de la o economie feudală la o economie de piață și de la o domnie dinastică la o guvernare În cadrul statului-națiune. Noul concept de proprietate
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
la educație și la pensie. Evoluția drepturilor cetățenești intenționa să permită fiecărei persoane posibilitatea unei vieți pline și semnificative. În prezent, noțiunea de viață plină și semnificativă s-a lărgit și s-a adâncit din nou, sugerând nevoia unei noi metamorfoze a ideii de cetățenie și a drepturilor și obligațiilor pe care le include. Sociologul John Urry enumera șase noi categorii de cetățenie, pe cale de apariție În era postmodernă. În primul rând, cetățenia culturală, care recunoaște dreptul fiecărei culturi de a
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
milioane de americani de a-și trăi viața Într-un fel care reflectă responsabilitatea noastră de a preveni răul rece și a acționa În numele biosferei. Este Încă prea devreme pentru a sugera că visul american ar putea suferi o adevărată metamorfoză și ar putea să dea naștere etică universale. În schimb, visul european are toate caracteristicile pentru a pretinde superioritate morală În aventura către cea de-a treia etapă a conștiinței umane. Europenii au trasat un parcurs vizionar către un nou
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
0,3% Asistența socială pentru păturile vulnerabile 1,1% Starea agriculturii 1,0% Democratizarea societății postcomuniste 1,9% Înviorarea economiei țării 2,7% Oportunitatea de a realiza propriul interes 1,4% Relațiile dintre populația dominantă și minoritățile etnice 0,4% Metamorfoza culturală a cetățenilor 0,4% Libertatea credinței 1,0% Dezvoltarea locală 0,8% Realizările democratice 4,1% Stabilizarea economiei de piață 1,4% Finisarea operațiunilor militare În regiunea Nistrului 0,4% Alte opinii 1,1% Nimic 48,2% Nu știu
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
punct de vedere moral. 3.3 Populismul succesorilor Partidului Reformei În anul 2000, noua orientare fundamentală de dreapta a Partidului Reformei a devenit și mai clară odată cu transformarea formațiunii în Canadian Reform Conservative Alliance - Alianța Reformist Conservatoare Canadiană (CRCA). Această metamorfoză avusese drept scop atragerea unui electorat mai larg, care să includă votanții de centru-dreapta din Ontario și mai mulți electori din zonele urbane ale Canadei anglofone. Odată cu această reinventare ca "Alianță", Reformiști au renunțat la ideea potrivit căreia "poporul" ar
[Corola-publishinghouse/Science/84983_a_85768]
-
folosite și complicarea formei preparatului. Prin aceste mijloace, percepția noastră devine mai dificilă și mai îndelungată. În arta culinară, percepția este un scop în sine și trebuie amplificată. O precizare este necesară: nu trebuie împinsă până la absurd această teorie a metamorfozei gastronomice; ea nu se aplică orbește și e contraproductivă în destul de multe ipostaze. Caviarul este unul dintre numeroasele exemple în care simplitatea, puritatea gustului primar trebuie păstrate. De asemenea, arta culinară contemporană, trecută printr-o epocă barocă, excesiv de încărcată și
Stufat, ori estouffade? sau Existã bucãtãrie româneascã? by Vlad Macri () [Corola-publishinghouse/Science/1386_a_2382]
-
se aplică orbește și e contraproductivă în destul de multe ipostaze. Caviarul este unul dintre numeroasele exemple în care simplitatea, puritatea gustului primar trebuie păstrate. De asemenea, arta culinară contemporană, trecută printr-o epocă barocă, excesiv de încărcată și de pasionată de metamorfoza ingredientelor, dar și prin revoluția Noii Bucătării Franceze, tinde în ultimele decenii să se întoarcă la tradițiile regionale, acestea stimulând o abordare respectuoasă a materiei prime, urmărind deci păstrarea și punerea în valoare a savorii naturale. Dar această tendință trebuie
Stufat, ori estouffade? sau Existã bucãtãrie româneascã? by Vlad Macri () [Corola-publishinghouse/Science/1386_a_2382]
-
adică un ficat de gâscă sau de rață îndopată până ce pasărea ajunge să facă steatoză hepatică; altfel spus, prima etapă a gătirii pateului din foie gras este reprezentată de modificarea patologică a fiziologiei păsării, „înstrăinarea“ sa de normalitatea biologică. Doctrina metamorfozei alimentului se regăsește și în bucătăria Romei antice. Una dintre pasiunile gastronomice ale romanilor erau ugerele de scroafă, pe care le găteau însă de așa manieră, încât ajungeau ca un preparat culinar din... pește. La aceasta contribuia, desigur, și garum-ul
Stufat, ori estouffade? sau Existã bucãtãrie româneascã? by Vlad Macri () [Corola-publishinghouse/Science/1386_a_2382]
-
se stropea și cu vin îndulcit cu miere, apoi cu oțet și se adăuga piper și coriandru. Tot Apicius a scris, cu mândrie, la finalul rețetei unui sos foarte aromat: „Nici un mesean nu va ști ce mănâncă!“ Același cult al metamorfozei culinare era practicat în Japonia: în cartea Vechiul Kyoto, Diane Durston scrie despre obiceiul nobililor din perioada Edo de a se amuza încercând să ghicească din ce ingrediente erau făcute felurile de mâncare ce li se serveau la ospețe. Nu
Stufat, ori estouffade? sau Existã bucãtãrie româneascã? by Vlad Macri () [Corola-publishinghouse/Science/1386_a_2382]
-
-l radical în raport cu starea sa primară, naturală, iar școala lui Escoffier obține același efect de înstrăinare prin mascarea alimentului; ambele demersuri se produc la nivelul ingredientelor, adică al „cuvintelor“ care alcătuiesc preparatul. „Revoluționarii“ de la Nouvelle Cuisine sunt la fel de interesați de metamorfoza produsă în farfurie, dar realizează înstrăinarea la nivelul „propoziției“, a „frazei“ chiar; altfel spus, păstrează gustul primar al fiecărui ingredient în parte, însă le asociază pe toate în moduri care șochează gustul obișnuit și care contrazic regulile clasice de combinare
Stufat, ori estouffade? sau Existã bucãtãrie româneascã? by Vlad Macri () [Corola-publishinghouse/Science/1386_a_2382]
-
operei scriitorului, în cazul lui Tudor Vianu începe editarea operei, pentru a da, ulterior, sinteza: Tudor Vianu și lumea culturii. G. investighează aici toate laturile activității lui Vianu, poetul, filosoful culturii și al valorilor, esteticianul, criticul, comparatistul, călătorul, surprinzând totodată metamorfozele personalității profesorului. E. Lovinescu scria, cu amărăciune, în Istoria literaturii române contemporane, că „sburătoristul” Tudor Vianu părăsise critica literară pentru catedra universitară: „necesitatea unei cariere mediocre a asasinat în d. Vianu un critic literar.” G. oferă acum o posibilă explicație
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287139_a_288468]
-
treptat o disoluție radicală concomitent cu o atitudine conservatoare. Romantismul ca și Secolul al XX-lea prezintă fenomene sonore contrastante care dau mai multă expresivitate lumii muzicale. Coexistența intonațiilor tonale, atonale, modalfolclorice ca și modificarea tiparelor de creație, completează această metamorfoză a muzicii. Îmbinarea instrumentelor muzicale tradiționale populare cu cele culte și electronice deopotrivă va duce la experimente sonore inedite, reflectând universul gândirii muzicale contemporane. Dar, drumul muzicii trebuie înțeles ca o realitate obiectivă și primordială în raport cu gândirea componistică. Rolul compozitorului
IMPLICAȚIILE MATEMATICII ÎN CREAȚIA MUZICALĂ CONTEMPORANĂ ROMÂNEASCĂ by Gabriel Pașca. Eugenia Maria Pașca () [Corola-publishinghouse/Science/1214_a_2100]
-
fie că era dominat de otomani sau de ruși, în timp ce Vestul a pus la lucru elemente mai dinamice de schimbare (urbanism, burghezie, instituții formative etc.), iar Euro-pa Centrală s-a definit, în timp, ca un mixtum enigmatic, fluctuant, în continuă metamorfoză. Dacă Vestul a produs preeminent tipul contractual de națiune, Centrul a stimulat un tip etno-cultural1, de care se leagă genetic atîtea convulsii din ultimele două secole. Analiști de dată mai recentă pun deja problema națiunii pe un alt teren, mai
by GUY HERMET [Corola-publishinghouse/Science/968_a_2476]
-
vorba lui Călinescu - din același sul de stofă” (Eugen Simion) sau „Această «comedie a literaturii» [...] născută ca o reacție la stereotipie, imobilitate și automatism, sfârșește prin a institui o monotonie a imprevizibilului, o tiranie a mișcării permanente, un delir al metamorfozelor și un triumf al convenționalismului” (Mircea Iorgulescu). Reductibilă, în ultimă analiză, la proze scurte, pentru că, oricât de ample, romanele lui S. sunt decompozabile în fragmente semiautonome, articulate în manieră postmodernistă, iar „dicționarele” și „fișierele” sunt prin definiție înșiruiri de astfel
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289687_a_291016]
-
și studii speciale dedicate comunității românilor americani, fie În România, fie În SUA sau Canada. Autorii acestor realizări științifice sînt studioși români sau americani, iar „subiectul” pare a fi trezit interesul unui tot mai larg grup de specialiști. O asemenea „metamorfoză științifică” era de așteptat, Întrucît istoria românilor americani reprezintă un capitol distinct al istoriei americane, al istoriei canadiene, al istoriei românilor și al raporturilor politice, diplomatice, culturale, științifice etc. stabilite În timp Între cele trei țări. În 1876, deci atunci
[Corola-publishinghouse/Science/1866_a_3191]
-
e de neglijat. Traduceri: Manuel Scorza, Bat clopotele pentru Rancas, pref. trad., București, 1975, Garabombo invizibilul, București, 1976, Călărețul fără somn, București, 1981, Cântecul lui Agopito Robles, București, 1983; Amado Alonso, Materie și formă în poezie, București, 1982; Georges Poulet, Metamorfozele cercului, introd. Mircea Martin, București, 1987 (în colaborare cu Irina Bădescu); Juan Valera, Juanita, București, 1988; Eduardo Mendoza, Orașul minunilor, București, 1988, Anul Potopului, București, 1997; Jean Starobinski, Melancolie, nostalgie, ironie, pref. Mircea Martin, București, 1993; Jaap Lintvelt, Punctul de
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288045_a_289374]
-
Premiul Uniunii Scriitorilor (1998), Premiul Asociației Scriitorilor din Sibiu (2002, 2003) ș. a. Congener prin formație cu optzeciștii, iar prin manifestare cu nouăzeciștii, V. sfidează atât livrescul programatic al primilor, cât și directețea brutală a celorlalți. Fără a cunoaște rupturi sau metamorfoze majore, formula sa lirică - dezvoltată în Exil în orașul imperial, Melancolii retorice (1994) și în ciclurile Grădina gutuiului singur și Jelna din antologia Ritualul melancoliei (2002) - pare a avea mai multe afinități cu cea de-a treia direcție dominantă a
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290400_a_291729]
-
sexualității reprezintă modul prin care oamenii au inventat un comportament sexual "ca domeniu de apreciere și opțiune morală"60. La fel ca în Istoria nebuniei..., Foucault a fost preocupat de transformările comportamentale cu privire la sex. În acest mod, Foucault a ilustrat metamorfozele prin care a trecut comportamentul sexual de la antici la moderni; felul în care discursurile oficiale, publice au influențat etica sexuală și atitudinile față de sex. Totodată, Foucault a încercat să răspundă la întrebări care-l vizează în mod personal: de ce homosexualitatea
Foucault, cunoaşterea şi istoria by Lucian-Mircea Popescu [Corola-publishinghouse/Science/1446_a_2688]
-
Gheorghe Doja, Horea, Cloșca și Crișan, Bălcescu și Avram Iancu. Scrisul lui B. continuă cu variațiuni pe aceleași teme până în 1957, când, odată cu apariția volumului Dincolo de iarnă, rezultat al revizuirii radicale a viziunii autorului față de lirism, se observă o adevărată metamorfoză: pastelurile sale, deși mai păstrează urme ale vechii atitudini, aduc în lumină un lirism de tip confesiv, ale cărui note dominante sunt melancolia și visarea: „Frunze metalice cad,/ Oglinda apei e spartă -/ Frunze metalice cad,/ Le-nvăluie apa, le poartă./ Dragostea
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285529_a_286858]
-
granița dintre vis și realitate, apropiind astfel scrisul lui B. de suprarealism - filon literar care, abandonat în mod public după eșecul publicării primului său volum în 1948, n-a încetat să bântuie imaginarul scriitorului. „Întâmplările” narate poartă și ele pecetea metamorfozelor ciudate și miraculoase ale visului: în Farul, paznicul, împreună cu povestitorul, descoperă, ca urmare a ravagiilor unui incendiu, o casă ascunsă pe o insulă din mijlocul bălților Deltei, în interiorul căreia zac cadavrele a șase bătrâni cu bărbi lungi, posibilă imagine a
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285529_a_286858]
-
în universul practicii corporale normale, dirijat de conștiință și știință, de articulații clare și mișcare, și în universul practicii nenormative, amplasată în subterană, strivită, comprimată, unde se formează mereu același limbaj «incorect» al trupului descoperit, capabil de cele mai uluitoare metamorfoze. Numai devenind șoarece, poți pătrunde în universurile neumane și să înțelegi ce înseamnă să fii «om»“1. Paradoxalistul dostoievskian merge însă și mai departe: își repudiază pînă și mediul firesc, Subterana. „Dar ajunge, își încheie el discursul; nu mai vreau
[Corola-publishinghouse/Science/2364_a_3689]