3,441 matches
-
îl zvârle proțapul ca pe-o nimica, ba la stânga, ba la dreapta. Aha, iaca l-a oprit la marginea râpii. (strigă) Măi vere, da' ce-ai pățit? ONOFREI (din culise): Om bun, nu mai întreba și nu mai sta în priveliște. Aleargă degrabă și dă-mi o mână de ajutor, că nu mai pot stăpâni pacostea asta de car; parc-o dat strechea-n el! Mai-mai să-mi dau duhul de când mă-ntinde. Dacă nu vii acuma, îl scăp în râpă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1483_a_2781]
-
strecoară-n suflet un fior de teamă, singur cu povara cugetului tău, te cuprind deodată lungi păreri de rău dup-o fericire care întârzie, după câte n-au fost, dar puteau să fie, după cele duse pentru totdeauna... * B1: Străine priveliști fugare! Voi nu știți că-n inimă port o dulce mireasmă de floare... parfumul trecutului mort... * F3: Cad din cer mărgăritare pe orașul adormit... F2: Plopii, umbre solitare în văzduhul neclintit, visători ca amorezii stau de veghe la fereastră, și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1483_a_2781]
-
din Berlin se îmbracă în haine femeiești, dar de fapt nu sunt decât femeile urâte din oraș, care dau astfel bărbaților o faimă proastă. Nu că ar mai fi prea mulți turiști în vremurile astea. Naționalsocialismul i-a făcut o priveliște la fel de rară ca și Fred Astaire în bocanci militari. Oamenii din orașul ăsta pun smântână în aproape orice, inclusiv în bere, iar berea e ceva ce iau într-adevăr foarte în serios. Femeile preferă să stea zece minute cu capul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1917_a_3242]
-
principală, am decis că erau probabil mai multe șanse să găsesc câțiva prizonieri furișându-se pe-afară cam la ora când liliecii se pregăteau să-și ia zborul în lumina crepusculară. Camera mea de la etajul al treilea avea o excelentă priveliște spre bucătării. La optzeci de mărci pe zi, era cea mai ieftină pe care o aveau și, învârtindu-mă pe loc prin ea, nu m-am putut împiedica să nu mă întreb dacă, pentru vreo cincizeci de mărci în plus
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1917_a_3242]
-
deja disponibilă să discute despre angajatorul ei și despre treburile clinicii. M-a trezit la șapte dimineața cu un pahar de suc de grepfruit și cu o colecție de pastile care semăna aproape cu un tratament veterinar. Bucurându-mă de priveliștea fundului ei bombat și de felul în care i se balansau sânii când se mișca, am privit-o cum trage draperiile pentru a dezvălui o zi însorită și mi-am dorit să-și fi dezvăluit la fel de ușor și corpul dezbrăcat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1917_a_3242]
-
pompă pentru dozarea berii, făcută din ceramică galbenă, în vârful căreia stătea figurina unui soldat din secolul XVII, se afla un scaun încăpător făcut din plăci de faianță verde, maro și galbenă, cu figuri și capete turnate în relief. Oferea priveliștea unui tron foarte rece și neconfortabil, iar pe el era așezat proprietarul barului, Warnstorff, un bărbat cu tenul palid, brunet, îmbrăcat într-o cămașă fără guler și purtând un șorț mare din piele care îi servea și ca geantă de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1917_a_3242]
-
precum fierul roșu trupurile oricăror femei de rând, numai că aceste fete erau obișnuite să fie privite și rămaseră netulburate de ocheadele noastre pofticioase. Una luă un scaun, îl puse în fața mea și se așeză pe el astfel încât să am priveliștea perfectă asupra organelor ei genitale, pe care era de presupus că doream să o am. Începu să-și încordeze fesele goale, frecându-se de suprafața scaunului. Aproape imediat Becker fu în picioare frecându-și mâinile precum cel mai îndatoritor dintre
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1917_a_3242]
-
băutură și cu un piept precum un sac plin cu nisip, sosi cu un carnețel și un creion și se așeză un pic mai departe de mine și Illmann, sugând o bomboană, cu picioarele încrucișate aproape nonșalant, aparent netulburat de priveliștea care se înfățișa în fața noastră. Preț de o clipă, Illmann se uită la el ca pentru a-l evalua și apoi dădu din cap înainte de a începe să descrie ceea ce vedea: — Adolescentă, zise el cu solemnitate, în vârstă de circa
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1917_a_3242]
-
după război. Dar nu pot zice că îmi plac mult bavarezii. Dar tu? — E prima oară. Dar știu ce vreți să ziceți despre bavarezi. Atâta conservatorism ciudat. Ce prostie fără sens, nu-i așa? Privi o clipă pe geam la priveliștea în mișcare oferită de spațiul rural german. Uitându-se din nou la mine, zise: — Chiar credeți că Streicher ar putea avea vreo legătură cu aceste omoruri, domnule? — Nu ne prea împiedicăm de atâtea indicii în cazul ăsta, nu-i așa
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1917_a_3242]
-
de metri, ajută la delimitarea vechiului Nürnberg de cel nou care, cu excepția unei singure posibilități de intrare, îl înconjoară complet. Noi stăteam la hotelul Deutscher Hof, unul dintre cele mai vechi și mai bune din oraș, iar camerele noastre aveau priveliști excelente peste zid către acoperișurile ascuțite, lunecoase, și regimentele de coșuri de fum care se întindeau în depărtare. La începutul secolului XVIII, Nürnberg era cel mai mare oraș din vechiul regat Franconia, și, de asemenea, unul dintre principalele centre de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1917_a_3242]
-
Bavaria, iar la Blaue Flasche din Hall Platz, unde am ajuns noi ca să cinăm, mâncarea era chiar mai bună. Când ne-am întors la Deutscher Hof, am intrat în barul hotelului pentru un brandy și am fost întâmpinați de o priveliște uluitoare: așezat la o masă din colț, era un grup de trei persoane, îmbătate zdravăn, care includea două blonde cu înfățișare de capete seci și un fruntaș politic de la NSDAP, îmbrăcat într-o tunică maro deschis la un rând de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1917_a_3242]
-
oferă cel mai bun remediu pentru ceea ce o frământă. Dar, la urma urmei, sunt multe femei așa. — Nu-i nici un deranj, i-am zis, ochii mei urmărindu-i picioarele în timp ce se urcă în mașină, bucurându-mă pentru puțin timp de priveliștea marginilor ciorapilor ei și a jartierelor. Mută-ți gândul, mi-am spus în sinea mea. Asta e prea scumpă. În plus, avea alte lucruri pe cap. Cum ar fi dacă pantofii se potrivesc cu geanta și ce se întâmplase cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1917_a_3242]
-
spre școala SS. Grifonii zburători, simbolurile runice și cuvintele vechi din germană, care erau sculptate sau zugrăvite în aur pe cadrele vopsite în negru ferestrelor, mă duseră cu gândul la vrăjitoare și vrăjitori, astfel că am fost aproape pregătit pentru priveliștea hidoasă care mi se prezentă la ușa din față, decorată cu un cerc de fum de lemn și carne de mânzat prăjită. Fata era tânără, nu avea mai mult de 25 de ani, și, cu excepția cancerului uriaș care îi mânca
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1917_a_3242]
-
aflată la mică distanță de câteva camioane militare și mașini de ofițeri, care erau parcate în fața a ceea ce părea să fie ghereta de pază a castelului de pe latura estică. Pentru o clipă, furtuna aprinse tot cerul și am avut o priveliște spectrală în alb și negru asupra întregului castel. După orice standarde, era un loc cu o înfățișare impresionantă, cu un aer de film horror care nu i-ar fi fost indiferent unui trecător întâmplător. Această așa-zisă școală semăna cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1917_a_3242]
-
muschete și arme albe în panoplii pentru a purta un război cu regele Gustav Adolf și întreaga armată suedeză. Prin comparație, salonul, la care am ajuns pe o scară din lemn în spirală, era mobilat cu simplitate și oferea o priveliște spectaculoasă asupra luminilor de aterizare de pe o mică pistă aflată la doi kilometri depărtare. — Serviți-vă cu ceva de băut, zise locotenentul deschizând dulapul. Dacă aveți nevoie și de altceva, domnule, sunați din clopoțel. Apoi lovi din nou din călcâie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1917_a_3242]
-
Camera Regele Arthur și Sfântul Graal. Dar cine știe? Poate că astăzi cel puțin o voi învinge pe Morgana le Fay. Sala de judecată era la parterul aripii vestice. Cum ușa de la una dintre camerele alăturate era crăpată, aveam o priveliște perfectă asupra a ceea ce se întâmpla înăuntru. Camera avea peste patruzeci de metri lungime, o pardoseală goală din lemn lustruit, pereți lambrisați și un tavan înalt cu bârne de stejar și gurgui sculptați. Încăperea era dominată de o masă lungă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1917_a_3242]
-
cu mine însumi, care se sfărâmau și trosneau sub picior pe măsură ce îmi continuam drumul pe stradă. Pentru cei precum Weisthor și Rahn, care credeau într-o legătură simbolică între cristal și un Hristos german străvechi din care îi deriva numele, priveliștea trebuie să fi părut foarte incitantă. Dar pentru un geamgiu trebuie să fi părut o licență pentru a tipări bani și erau o grămadă de oameni afară, la privit, care demonstrau asta. În capătul nordic al Fasenenstrasse, sinagoga din apropiere
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1917_a_3242]
-
fost deloc evreii. Eu n-aș crede tot ce citești în Der Stürmer, să știi. Heinrich se întoarse la prietenii săi cu o considerabilă lipsă de elan după ce el și cu mine terminaserăm de vorbit. Am zâmbit posomorât la această priveliște, reflectând că propaganda funcționează în ambele sensuri. Trecuse aproape o săptămână de când o văzusem pe Hildegard. La revenirea mea din Wewelsburg am încercat să-i telefonez de vreo două ori, dar ea nu era niciodată acolo sau, cel puțin, nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1917_a_3242]
-
însuși. Poate încercase doar să rămână în picioare. Poate că îi era frică de sânge. Tâmpitul. Am aruncat mănușile, am ieșit din sala de operații și am intrat în vestiar. M-am așezat pe bancă. Pe fereastră se vedea obișnuita priveliște a pavilionului vecin, ferestrele joase de pe scările interne, pe care trec picioarele celor care urcă sau coboară. Se văd doar treptele, doar picioarele, chipurile sunt acoperite de zid. A trecut mai întâi o pereche de pantaloni bărbătești, apoi picioarele albe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2069_a_3394]
-
un cimitir, iar acela era un purgatoriu de trecere care nu-mi displăcea. Bărbatul conducea în tăcere. Cu părul său lucind de briantină și gulerul cămășii imaculat, fără o picătură de transpirație, părea cât se poate de străin de promiscuitatea priveliștii. Alerga. Gâtul țeapăn îi menținea o atitudine rezervată, în ciuda numeroaselor zgâlțâituri. Mi se părea o călătorie în afara vieții. Locul, tovarășul de călătorie, starea mea sufletească, totul era sigilat în interiorul aceleiași consternări. Chiar și sicriul, felul în care, la curbe și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2069_a_3394]
-
și țepoase de jur-împrejur, al cărnii umede a moluștei, care se dilata și se contracta. Discuția pe care o aveam în minte, despre forma scoicilor ca armonie înșelătoare, înveliș ce ascunde adevărata substanță a naturii, nu se mai potrivea Atât priveliștea ariciului, cât și desenul transmiteau senzații neplăcute și crude, ca viscerele expuse privirii. Am început discuția spunând că nimic nu e mai greu de desenat decât aricii de mare: atât învelișul țepos văzut de sus, cât și molusca răsturnată, cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1925_a_3250]
-
că e un preludiu plăcut să mergi să cumperi diamante la Cartier? Sau în Costa Rica, atunci când eu și surferul ăla — alt surfer — am făcut dragoste pe plajă la răsăritul soarelui? Sau când arhitectul ăla cu acoperișul de pe care aveai o priveliște nemaipomenită a Hudsonului — — Tu să știi că poate fi oricum, spuse Leigh, uitându-se direct la Emmy. — Ai așa un talent de a-i strica omului cheful! strigă Adriana. Mă duc să înnot. Încercă să-și păstreze tonul calm, dar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2011_a_3336]
-
deschisă și îi făcu semn lui Emmy să intre. Folosi cheia să cheme liftul care le duse direct în apartamentul lui Russell ce se întindea pe tot etajul și traseră amândouă de geamantanul lui Emmy ca să-l bage în casă. Priveliștea aceea cu atâta oțel inoxidabil și lac negru care le întâmpină când se deschiseră ușile liftului a fost de ajuns pentru ca Leigh să revină brusc la realitate; îndată ce văzu colecția de sculpturi metalice a lui Russell și imprimeurile alb-negru alese
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2011_a_3336]
-
frumoasă, Adriana!” — de maître d’, un tip altfel destul de antipatic. Au fost imediat conduse prin furnicarul de doritori de sushi și băutori de sake și așezate la una dintre cele mai bune mese din restaurant, o superlocație care oferea o priveliște de 360 de grade spre zona de mese și bar și spre grădina pentru cocteil unde o mulțime paparazzi se înghesuiau înnebuniți la intrare. Niște pahare cu martini din litchi au apărut parcă din senin și, în câteva minute, fetele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2011_a_3336]
-
Câteva vase menținute în carantină, era tot ce se mai vedea. Dar pe cheiuri, macarale mari părăsite, vagoneții răsturnați pe o parte, grămezi singuratice de butoaie sau de saci constituiau o dovadă că și negoțul murise de ciumă. În ciuda acestor priveliști ieșite din comun, concetățenilor noștri le era, pe cât se pare, greu să înțeleagă ceea ce li se întâmpla. Existau sentimentele obișnuite ca despărțirea sau frica, dar toți continuau totodată să pună pe primul plan preocupările personale. Nimeni încă nu acceptase în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85074_a_85861]