7,733 matches
-
ai inconștientului. Modul acesta de inspirație este exclus din teoria teologică a inspirației scripturistice. Un iresponsabil nu poate fi colaboratorul lui Dumnezeu. Hagiograful e în momentul colaborării o măsură maximă a înțelegerii omenești raportată la adevărul ce i se revelează. Revelația e dată pepotriva minții noastre și ar fi absurd să admitem că tocmai scriitorul, prin care ea ni se dă, e în stare de inconștiență, neînțelegere când o primește pentru omenirea întregă. Eliminând deci ideca extazului irațional, hagiograful nu e
Nostalgia paradisului by Nichifor Crainic () [Corola-publishinghouse/Science/846_a_1785]
-
e cu totul altceva pentru că în actul ei mistic participă activ mintea sau inteligența. De aceea Pavel sfătuiește ca cel ce primește darul glossolaliei să se roage pentru a i se lumina mintea ca să poată profeți, adică să poată comunica „revelația, cunoștința, proorocia sau doctrina” ce i se dăruiește prin inspirație. „Dacă vorbesc în limbi, zice apostolul, sufletul meu vorbește, dar inteligența mea rămâne fără roadă”. Prin urmare: „Mă voi ruga cu sufletul, dar mă voi ruga și cu inteligența”. Textul
Nostalgia paradisului by Nichifor Crainic () [Corola-publishinghouse/Science/846_a_1785]
-
păturii culturale cu duhul creștin. Păcatul nostru însă este că disciplinele exegetice nu dau nici o însemnătate acestei laturi de mare preț. Căci dacă Dumnezeu e adevărul și binele care strălucește în lume ca frumusețe, nu e mai puțin real că revelația lui în Scriptură e înveșmântată într-o formă estetică fără pereche în literatura lumii. Această formă, ea însăși e plăsmuită în văpaia inspirației suprafirești prin colaborarea Duhului Sfânt cu scriitorii sacri. Și dacă filosofii cu fruntea nebotezată recunosc și recomandă
Nostalgia paradisului by Nichifor Crainic () [Corola-publishinghouse/Science/846_a_1785]
-
expresie care aduce cu extazul, de care ne vorbește Tratatul despre sublim. Un amănunt vrednic de reținut din paginile pe care le-am rezumat este că Schopenhauer vorbește de o căldură a voinței și de o lumină a cunoașterii în revelația frumuseții. „Lumina, zice el, e cel mai mare diamant în coroana frumuseții și are influența cea mai hotărâtoare în cunoașterea oricărui lucru frumos”. în linii generale, esteticienii germani definesc sublimul cam în același fel. Pentru Schiller e sublim „ceea ce face
Nostalgia paradisului by Nichifor Crainic () [Corola-publishinghouse/Science/846_a_1785]
-
să fi lămurit ceva din însăși esența chestiunii, sperăm totuși că elementele puse la contribuție ne ajută să înțelegem deosebirea pe care o simțim dintre sublimul artistic și sublimul religios. În ordinea logică, ea corespunde deosebirii dintre metafizică și teologia revelației. Filosoful însă cugetă universalitatea lucrurilor. Artistul se adâncește în ea prin contactul afectiv al intuiției estetice. Și precum metafizica e schița logică naturală a adevărului revelat, tot așa plăsmuirile artei schițează sublima experiență a contemplației mistice, și preînchipuie în aparențe
Nostalgia paradisului by Nichifor Crainic () [Corola-publishinghouse/Science/846_a_1785]
-
un păcătos convertit prin credință la virtute. A fost întâi din lume, a participat din plin la mizeria și la decăderea ei morală, pe care după aceea o neagă, fiindcă îi cunoaște amărăciunea băută până la fund. Cunoașterea păcatului în lumina revelației creștine e izvorul groazei lui de lume. Pe geniu însă nu conștiința morală a păcatului îl depărtează de lume, ci un superior simț estetic, care refuză urâtul existenței sau care e pătruns de tristețea frumuseților atât de vremelnice din această
Nostalgia paradisului by Nichifor Crainic () [Corola-publishinghouse/Science/846_a_1785]
-
citim îndemnurile tainice, înspăimântătoare, ale Logosului, care e însăși rațiunea de a fi a lumii. De aceea, precum am văzut. Biserica ortodoxă zugrăvește geniile antichității pe zidurile exterioare ale altarelor, fără ca prin aceasta să le confunde cu sfinți. Pentru ea, revelațiile fragmentare ale geniului antic sunt semne ale lucrării tainice și neîntrerupte a lui Dumnezeu în lume. Conștienți de capodoperele pe care le creează geniile sunt, fără să știe, colaboratorii lui Dumnezeu în lume prin aceste imagini sublime, a căror valoare
Nostalgia paradisului by Nichifor Crainic () [Corola-publishinghouse/Science/846_a_1785]
-
degenerate de religie, cred într-o ființă supremă, spirituală și veșnică, în care văd pe tatăl ceresc al omului. Acest monoteism primordial ne îngăduie să afirmăm, împotriva teoriilor evoluționiste, ideea degenerării formelor religioase la popoarele păgâne, de la teismul pur al revelației originare la polimorfismul panteist al zeităților identificate în creaturi, în lumina acestei idei, fenomenul henoteismului sau al cathenoteismului observat în religiile naturale superioare, ale Indiei, ale asiro babilonienilor, ale egiptenilor, grecilor și romanilor, nu apare ca o cristalizare embrionară a
Nostalgia paradisului by Nichifor Crainic () [Corola-publishinghouse/Science/846_a_1785]
-
noastre vieți din vremelnicia pământească? Nu e locul aici să dezvoltăm temeiurile, înfățișările și înțelesurile profunde și deosebite ale paradisului creștin. Intenția noastră a fost să reamintim că această idee face parte din patrimoniul universal al omenirii. Dacă există o revelație primitivă sau naturală a spiritului dumnezeiesc în lume nimic nu atestă mai cu tărie acest adevăr decât pretutindenitatea și continuitatea ideii de paradis în sufletul omenirii. În cadrul ei, istoria lumii ia parcă aspectul unui fluviu care, izvorând din oceanul veșniciei
Nostalgia paradisului by Nichifor Crainic () [Corola-publishinghouse/Science/846_a_1785]
-
unde se dorește ca la el acasă sufletul nemuritor? Pentru sensibilitatea creștină e prea puțin lucru să se prefacă a crede că obiectul suprem al artei și al filosofiei e „Ideea eternă” a platonismului, reactualizată de fantezia lui Schopenhauer, când revelația și învierea lui Iisus Hristos sparg în ceruri o nouă poartă a paradisului vieții viitoare. Pentru gândirea teologică, prin urmare, întemeiată pe realitatea universală a sentimentului paradisiac, Civilizația își are impulsul primar în memoria paradisului terestru; Cultura își are impulsul
Nostalgia paradisului by Nichifor Crainic () [Corola-publishinghouse/Science/846_a_1785]
-
spre această taină a veșniciei. Ioan Botezătorul e inițiatorul lumii pe drumul crucii lui Hristos. În enigmatica viziune a lui Leonardo, el nu apare ca o figură istorică, ci ca un înger în trup, coborât aici de sus, ca o revelație în pragul eternității, indicându-i direcția. Chipul în care își materializează strania lumină de dincolo nu mai e trup din lumea aceasta, ci o încarnare androgină din tinerețea fără moarte a paradisului. Iar zâmbetul acela, care nu mai e pământesc
Nostalgia paradisului by Nichifor Crainic () [Corola-publishinghouse/Science/846_a_1785]
-
studiind simbolul androgin. Pentru artă, paradisul creștin reprezintă icoana perfectă spiritualmente, transpusă în veșnicie, a lumii noastre devastate de durere și de moarte. Geniul nu se mai trudește acum să inventeze această imagine, ca în păgânism, căci e dată în revelația credinței ca un triumf final al vieții în nemurire. Aderând la revelație, artistul devine un comentator al lui Iisus Hristos în ordinea frumuseții. Biblia și cultul bisericesc sunt acum izvoarele marilor plăsmuiri, spre deosebire de poemele homerice care ele erau izvoarele credințelor
Nostalgia paradisului by Nichifor Crainic () [Corola-publishinghouse/Science/846_a_1785]
-
în veșnicie, a lumii noastre devastate de durere și de moarte. Geniul nu se mai trudește acum să inventeze această imagine, ca în păgânism, căci e dată în revelația credinței ca un triumf final al vieții în nemurire. Aderând la revelație, artistul devine un comentator al lui Iisus Hristos în ordinea frumuseții. Biblia și cultul bisericesc sunt acum izvoarele marilor plăsmuiri, spre deosebire de poemele homerice care ele erau izvoarele credințelor păgâne. Două poeme se ridică în creștinism deasupra tuturor creațiilor similare întrupând
Nostalgia paradisului by Nichifor Crainic () [Corola-publishinghouse/Science/846_a_1785]
-
exemplificarea tipică a adevărului că geniul reproduce în plăsmuirile sale chipul Creatorului lumii și că, atunci când se conformează voii lui Dumnezeu, opera lui capătă un sens teandric în spiritul cel mai creștin al artei. Fabulația Paradisului Pierdut e identică cu revelația biblică, iar înțelesul lui spiritual identic cu doctrina Bisericii despre om și lume. Dar dincolo de temă și de sensul ei, fantezia și cugetarea lui Milton boltesc o lume de frumusețe unică în literatura mondială. Nici un alt poet nu s-a
Nostalgia paradisului by Nichifor Crainic () [Corola-publishinghouse/Science/846_a_1785]
-
De la inimă să meargă la inimi!” Regăsim aici concepția acestui arhanghel al paradisului muzical despre profetismul artei. Asupra picturii ne-am oprit suficient în cursul acestei cărți. În doctrina bizantină despre rolul culturii, pictura e socotită ca un vehicul al revelației lucrurilor divine alături de Sfânta Scriptură. Ea este într-adevăr una de caracter simbolic. Căci „taina cea din veac ascunsă și de îngeri neștiută”, când nu se poate lămuri deplin în cuvinte, se poate descifra sau măcar intui din configurația simbolică
Nostalgia paradisului by Nichifor Crainic () [Corola-publishinghouse/Science/846_a_1785]
-
din înălțime, geniul, care creează prins în acest curent de energie spirituală, îndeplinește una din cele mai nobile funcții pe pământ. El e proorocul umanității de dincolo de moarte. Iată motivul pentru care Biserica noastră socotește arta ca un vehicul al revelației și pentru ea a dus dramatica luptă împotriva iconoclaștilor. Ce sunt oare capodoperele culturii europene decât testimoniile acestei tainice atracții de sus? Evident, există și în făptură frumusețe. După doctrina creștină, ea e reflexul fărâmițat în lucruri al unicei frumuseți
Nostalgia paradisului by Nichifor Crainic () [Corola-publishinghouse/Science/846_a_1785]
-
sfîrșitul sec. al XX-lea, că descoperirea sanscritei a reprezentat o răsturnare lingvistică ce avea să se propage însă și asupra altor științe: "toate științele omenirii, de la istorie la mitologie, trecînd, nu peste mult timp, prin rasiologie, sînt atinse de revelația indo-europeană, numită și ariana"236. El amintea cuvintele lui F. Max Müller (1823-1900) care scria în 1863 în Noi lecții despre știința limbajului: "Mulțumită descoperirii străvechii limbi a Indiei, sanscrita, cum este ea numită [...], dar și a strînsei legături de
[Corola-publishinghouse/Science/84963_a_85748]
-
Iisus Hristos și grija de trup să nu o faceți spre pofte”. Pasajul acesta i-a deschis ochii sufletului și i-a spulberat toate îndoielile și șovăielile prin tăria cu care exprimă mesajul adevăratei atitudini creștinești. Desigur că, astfel de revelații trebuie primite cu prudență și numai Biserica și duhovnicul pot garanta autenticitatea lor. Dorul după o viață linistită îl face pe Augustin să plece la Cassiciacum, în casa prietenului său Verecundus. Aici se pregătește în mod special pentru primirea botezului
Metode de educaţie întâlnit e în opera fericitului Augustin şi actualitatea lor by Mihaela Bobârcă () [Corola-publishinghouse/Science/1682_a_2903]
-
care formulează noțiunea de umanitate. Totul este privit sub unghiul Providenței divine, scoțându-se în relief lucrarea lui Dumnezeu în lume, în trecut, prezent sau viitor, până în veșnicie. Este prima încercare de sinteză a istoriei universale, bazată pe rațiune și revelație. Tema centrală a acestei opere o găsim exprimată în următoarele cuvinte: „Două iubiri au făcut două cetăți: iubirea de sine dusă până la disprețul lui Dumnezeu, a produs cetatea pământească; iubirea lui Dumnezeu împinsă până la disprețul de sine a produs cetatea
Metode de educaţie întâlnit e în opera fericitului Augustin şi actualitatea lor by Mihaela Bobârcă () [Corola-publishinghouse/Science/1682_a_2903]
-
a fost scrisă pe parcursul mai multor ani și este cea mai de seamă operă dogmatică a Fericitului Augustin, la care el a lucrat timp de 16 ani, între anii 400-416. În prima parte, cărțile I-VII, Fericitul Augustin expune, după revelația Sfintei Scripturi, unitatea și egalitatea persoanelor divine. Folosind expresiile curente ale teologiei creștine din secolele IV și V, el precizează că în Dumnezeu se află o singură esența sau ființă, în trei persoane. În partea a doua, cărțile VIII-XV, se
Metode de educaţie întâlnit e în opera fericitului Augustin şi actualitatea lor by Mihaela Bobârcă () [Corola-publishinghouse/Science/1682_a_2903]
-
în familiile creștine. Credincioșii aveau trei feluri de întâlniri. Primul fel de întâlnire era pentru învățarea Scripturii în scopul edificării. Edificarea cuprindea elemente de închinare, învățare și părtășie. Aceste întâlniri constau din rugăciune, cântări, citirea scrisorilor apostolice, învățătură și, ocazional, revelații profetice. Al doilea fel de întâlnire era masa comună sau masa dragostei, care era urmată de Cina Domnului. Masa era o expresie de părtășie și de grijă unii pentru alții. Un al treilea fel de întâlnire avea loc când comunitatea
Metode de educaţie întâlnit e în opera fericitului Augustin şi actualitatea lor by Mihaela Bobârcă () [Corola-publishinghouse/Science/1682_a_2903]
-
de Sfintele Scripturi. Trebuie neapărat să i se arate că Domnul însuși nu l-ar avertiza sau nu l-ar sili să devină creștin și să se îmbisericească și nici nu l-ar povățui prin astfel de semne sau de revelații, dacă n-ar vrea ca el să pornească lipsit de teamă și în siguranță pe drumul deja pregătit în Sfintele Scripturi”. De asemenea, în primul model de catehizare, Modelul catehezei dezvoltate, Fericitul Augustin descrie atitudinea ce trebuie abordată față de semeni
Metode de educaţie întâlnit e în opera fericitului Augustin şi actualitatea lor by Mihaela Bobârcă () [Corola-publishinghouse/Science/1682_a_2903]
-
Mântuitorul (Demnitatea de Învățător), la clasa a VII-a; De catechizandis rudibus - pentru Dobândirea bunei dispoziții, în opera Fericitului Augustin, lecție desfășurată în cadrul Cercului de Religie „Vlăstarele credinței”. Fișa de lucru (nr. 1) 1. Stabilește corespondența între text și tipul Revelației: În Rai, Adam și Eva puteau să vorbească direct cu Dumnezeu. Dumnezeu a vorbit părinților noștri prin prooroci. Revelație (pe cale) naturală Omul înzestrat cu rațiune își poate da seama că toată lumea înconjurătoare este creația lui Dumnezeu. Revelație (pe cale) supranaturală Îngerul
Metode de educaţie întâlnit e în opera fericitului Augustin şi actualitatea lor by Mihaela Bobârcă () [Corola-publishinghouse/Science/1682_a_2903]
-
Augustin, lecție desfășurată în cadrul Cercului de Religie „Vlăstarele credinței”. Fișa de lucru (nr. 1) 1. Stabilește corespondența între text și tipul Revelației: În Rai, Adam și Eva puteau să vorbească direct cu Dumnezeu. Dumnezeu a vorbit părinților noștri prin prooroci. Revelație (pe cale) naturală Omul înzestrat cu rațiune își poate da seama că toată lumea înconjurătoare este creația lui Dumnezeu. Revelație (pe cale) supranaturală Îngerul o vestește pe Fecioara Maria că va naște un prunc. „Prin credință înțelegem că s-au întemeiat veacurile prin
Metode de educaţie întâlnit e în opera fericitului Augustin şi actualitatea lor by Mihaela Bobârcă () [Corola-publishinghouse/Science/1682_a_2903]
-
text și tipul Revelației: În Rai, Adam și Eva puteau să vorbească direct cu Dumnezeu. Dumnezeu a vorbit părinților noștri prin prooroci. Revelație (pe cale) naturală Omul înzestrat cu rațiune își poate da seama că toată lumea înconjurătoare este creația lui Dumnezeu. Revelație (pe cale) supranaturală Îngerul o vestește pe Fecioara Maria că va naște un prunc. „Prin credință înțelegem că s-au întemeiat veacurile prin cuvântul lui Dumnezeu, de s-au făcut cele ce se văd” (Evrei 11, 3) Domnul nostru Iisus Hristos
Metode de educaţie întâlnit e în opera fericitului Augustin şi actualitatea lor by Mihaela Bobârcă () [Corola-publishinghouse/Science/1682_a_2903]