4,988 matches
-
este înviorata de siluete umane incerte aflate „în trecere”, de căruțele ori trăsurile trase de cai („Peisaj din Huși” - pp. 196, 219, „Mahala din Huși”), de serpentinele renumite ale căii ferate care ofera călătorului, si acum, mai ales noaptea, o suită de imagini spectaculoase („Peisaj”, p. 221). Deși pictorul are o tehnică aparte a portretului surprins în pete de culoare zăgăzuite într-o textura de linii filigranate (văzută separat, galeria bogată a portretelor merită o analiză de domeniu), în peisaj, figurile
Colegiul Naţional "Cuza Vodă" din Huşi : 95 de ani de învăţământ liceal by Costin Clit () [Corola-publishinghouse/Memoirs/643_a_1320]
-
de corecție, în vreme ce pentru montaignieni cultura e o grădină (nu mai puțin și o școală, firește, cum nu ? dar una în bună măsură buissonnière). Tot la pagina 4 a cuvântului său înainte, Craig face, în legătură cu Montaigne și cu Shakespeare, o suită bruscă de mărturisiri uluitoare ; uluitoare printr-o neobișnuită franchețe (în toate accepțiile) și uluitoare prin ele însele. După toate cele spuse cu privire la Montaigne, ne scurtcircuitează cu această declarație în cursive : nu i-a citit toate eseurile ! I-au fost timp
Despre lucrurile cu adev\rat importante by Alexandru Paleologu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/827_a_1562]
-
lui Rubliov, a lui Serafim din Sarow, a lui Gogol, a lui Dostoievski și a lui Soljenițîn iese triumfătoare din îndelungatul Purgatoriu în care misterioasa Providență a îngăduit să fie martirizată de patru generații. Evident, evenimentul face parte dintr-o suită de evenimente desfășurate istoric și relevând dimensiunea politicului. Vorba lui Napoleon : „politica e Destinul !”. Evident, nu trebuie să ne culcăm pe lauri. Evident, orizontul e încărcat de nori ce prevestesc poate alte furtuni, evident, istoria nu se încheie și, cum
Despre lucrurile cu adev\rat importante by Alexandru Paleologu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/827_a_1562]
-
Înainte însă de a o cita, vreau să amintesc o replică din Pietonul aerului, care, deși pusă în gura unui personaj epizodic și ridicul, nu e mai puțin revelatoare pentru felul de a gândi al autorului : „On peut tout de suite, tout d’un coup, renoncer à tout, d’un moment à l’autre”. Acum, declarația anunțată cu câteva rânduri mai sus. În prefața scrisă de Eugen Ionescu la volumul editat de Centrul cultural internațional de la Cérisy la Salle, volum cuprinzând
Despre lucrurile cu adev\rat importante by Alexandru Paleologu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/827_a_1562]
-
situația de moșier și o viață luxoasă, a fost de la început obiect de comentariu necomplezent. Scriindu-i soției sale de la San-Remo, cu ocazia de care am vorbit mai sus, Mateiu îi spune că intrând la „Miramare”, unde trăsese Titulescu cu suita lui, în sufrageria hotelului a dat de grupul Doamnei Titulescu, în plină conversație : „Când am intrat, fără să mă anunț, în sala de mâncare, Doamna Nadia Roșca era en train să vorbească despre mine, adică despre noi, înțelegi. La apariția
Despre lucrurile cu adev\rat importante by Alexandru Paleologu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/827_a_1562]
-
morali să-și vadă și de ale lor. Scrisorile către Boicescu au fost luate de cei mai mulți ad litteram, fără pic de umor. Ele trebuiau luate cel puțin cum grano salis. Asta se simte din capul locului și pe întreaga lor suită. Cum de nu s-a văzut că este în ele o imensă forfanterie juvenilă, un ton perpetuu enjoué, un haz necontenit și o evidentă auto-ironie ? Revendicarea titlurilor princiare este intenționat burlescă, prin însăși enormitatea ei. Micul cinism e pe jumătate
Despre lucrurile cu adev\rat importante by Alexandru Paleologu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/827_a_1562]
-
ca să poată fi socotită ca absolută, acest „absolut” nefiind așadar decât unul funcțional. Acest tip de experiență el îl numește „experiență apogetică”, adică una cu maximum de deschidere și cuprins. Un exemplu perfect de atare experiență îl dă autorul în suita celor 179 momente semnificative ale descoperirii Americii (ibid., pp. 202-211). Cunoașterea concretă se realizează pe coordonatele polul noosic-polul realității necesare. Polul noosic implică așa-numita vedere noosică. Contrar prejudecăților anti senzoriale și anti-somatice ale filozofiilor clasice idealiste, vederea noosică nu
Despre lucrurile cu adev\rat importante by Alexandru Paleologu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/827_a_1562]
-
specificului conținuturilor de însușit. Astfel, metodele și procedeele active ...” se situează pe primul plan al creativității, putând fi utilizate cu un real succes”. Remarcăm faptul că la nivelul practicii predării, strategia didactică reprezintă o anumită structură metodică decompozabilă într-o suită de decizii și evenimente, cu privire la ceea ce întreprinde profesorul și la ceea ce întreprind elevii într-o situație instructiv educativă dată. Adoptarea unei strategii este dependentă de capacitatea cadrului didactic de a acționa eficient în realizarea obiectivelor propuse, ceea ce presupune nu numai
SIMPOZIONUL NAŢIONAL „BRÂNCUŞI – SPIRIT ŞI CREAŢIE” by Silviu Diaconu () [Corola-publishinghouse/Science/570_a_1147]
-
pe care forța interioară îl face, în pofida vicisitudiniilor, un veritabil învingător; Simina, una din fiicele sale, ilustrând ideea potrivit căreia cei născuți din os domnesc trebuie să își subordoneze sentimentele intereselor țării și voinței părintești; Ana Movilă, ajunsă cneaghină în suita reginei Poloniei, femeie învățată și fermecătoare, o adevarată curteană a secolului al XVII-lea european. Destinul Siminei, evoluția ei de la adolescența petrecută în cămările domnești din Iași la maturitatea femeii lipsite de dragoste conjugală, timp trăit în casa din Pera
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289920_a_291249]
-
cu studii în volume colective pe teme de filosofie și sociologie, consacrate unor personalități ca Lucian Blaga, D.D. Roșca, Eugeniu Sperantia ș.a. Debutează editorial în 1994 cu volumul Partea și întregul, subintitulat Liniamente în antropologia filosofică românească, alcătuit dintr-o suită de eseuri asupra culturii și literaturii române, privite dintr-o perspectivă sociologică. Volumul de eseuri În scorbura din oglindă, apărut în 1997, cuprinde în cea mai mare parte comentarii la opera lui Mihai Eminescu, în special cea jurnalistică, dar și
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286680_a_288009]
-
Îi atribuie un caracter eminamente pozitiv. Prin această răsturnare metafizică, Îndumnezeirea (entheosis), definită ca o lucrare pe care pronia divină o săvârșește În om după ce a primit consimțământul liberului său arbitru, trebuie așezată la sfârșitul și nu la Începutul existenței. Suita schemei ontologice a lui Maxim este, așadar, următoarea: genesis-kinesis-stasis (creație-mișcare-odihnă paradisiacă). Îndumnezeirea e posibilă datorită acelor logoi ai ființelor create, care participă la Cristos-Logosul prin mijlocirea voinței dumnezeiești (și nu În mod ontologic, ca la Origen sau Evagrie). „Spre deosebire de concepția
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2307_a_3632]
-
pus la dispoziție acest text Înainte de a fi fost prezentat la congresul de la Paris din 27-28 octombrie 2006 (organizator Madeleine Scopello). O bună sinteză a lucrărilor se găsește În J.-D. Kaestli, „L’Evangile de Judas: quelques réflections à la suite du colloque de Paris”, În Adamantius nr. 13, 2007, pp.282-286. Referințele se referă la paginile manuscrisului copt. Am folosit următoarele studii consacrate subiectului: Y. Congar, „Le blasphème contre l'Esprit”, În Mélanges Schillebeeckx, Paris, 1976, pp. 17-29; E. Lamirande
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2307_a_3632]
-
fel, Daniel Abagiu este reversul celor mai multe personaje mas culine din literatura noastră modernă, un anti-macho, un anti -Don Juan. În loc de viața plină de semnificație a eroilor lui Preda, Breban, Buzura (nu mai vorbesc de Paler), viața lui Abagiu e o suită de eșecuri, și acelea mediocre, fără pic de tragism. Personajele „care se respectă“ sînt etaloane morale, Daniel e cu totul și cu totul amoral : își descrie pînă și pe cei mai apropiați semeni, părinți, prieteni, iubite, nu cu mai multă
Tinereţile lui Daniel Abagiu by Cezar Paul-Bădescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/612_a_1368]
-
valoarea romanului nu constă nici în conflictul etic, nici într-un itinerar epic, ci în subtilele intuiții ale autoarei, care sondează psihologia Blandinei, surprinsă în episoade revelatoare, unde intervine contrapunctul naratorului. Și această scriere e memorialistică în haina ficțiunii: o suită de evocări plastice și sensibile ale unor existențe reale, prieteni, rude, profesori, guvernante, muzicieni, pictori, călugărițe, surori de caritate, clerici, poeți - o întreagă lume e condensată aici. Nu lipsesc verva, umorul, anecdoticul, când și când e prezentă și reflecția gravă
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288144_a_289473]
-
se suprapun, fără ca personajele să conștientizeze asta (fapt întâlnit în mai multe opere). Autorul folosește tehnica narativă a paradoxului temporal, ca modalitate de prelungire a ambiguității narațiunii; întâlnim dialectică sacrului și a profanului, ambivalența oricărui fapt, existența individului ca o suită de probe inițiatice, însă personajul nu este conștient de aceste inițieri. În drama lui Gavrilescu se ascund idei ale filosofiei indiene, comune buddhismului, filosofiei Samkhya sau filosofiei Yoga, în sensul că experiența vieții pământești aparține senzorialului și mentalului și nu
Maria Ungureanu by Fantasticul în opera lui Mircea Eliade – Monografie () [Corola-publishinghouse/Science/1606_a_2947]
-
sau distorsiunea reperelor spațio-temporale. Pentru această se folosește tehnica paradoxului temporal, adică crearea a două universuri paralele, care adesea se suprapun, fără ca el să conștientizeze acest fapt; întâlnim dialectica sacrului și a profanului, ambivalența oricărui fapt, existența individului ca o suită de probe inițiatice, însă personajul nu este conștient de aceste inițieri. Gavrilescu la umbra nucilor rămâne pentru o clipă derutat zâmbind: „Parcă s-ar fi aflat dintr-o dată într-o pădure, la munte“; această „derută“ nu este decât o desprindere
Maria Ungureanu by Fantasticul în opera lui Mircea Eliade – Monografie () [Corola-publishinghouse/Science/1606_a_2947]
-
interesului pentru o operă altminteri perisabilă, trebuie totuși apreciate „în funcție de gradul lor de polarizare în jurul valorii teoretice”. Pentru C., vocația critică se deosebește de vocația creatoare prin tendința către „impersonalitate”. Iar figura critică exemplară în această privință este Titu Maiorescu. Suita de articole din „Familia” (1967), intitulată Titu Maiorescu și cultura română, operă definitorie pentru gândirea lui C. (publicată în volum postum, în 2000), reprezintă atât o lucrare de istorie literară (prin latura sa documentară și evaluativă), cât și un îndreptar
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286452_a_287781]
-
o fântână în mijlocul unei poiene. Acolo se petrece drama de dragoste identică cu cea din Neculcea (O samă de cuvinte); Povestitorul un fel de sfânt balan cu barba rară. Povestește timid și umilit, ca cel mai mititel dintre toți." Cu suita de povestiri din Hanu-Ancuței, anul literar 1928 înregistra o operă de patrimoniu. Prozatorul era la apogeul realizatorilor lui: "Cea mai înaltă conștiință estetică a neamului în momentul de față și, desigur, alături de Eminescu și Caragiale, cea de a treia culme
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1551_a_2849]
-
fapt e adevărat, nu-l spune niciodată. Virtute absolută nu există; numai circumstanțe. Nu există decât aparențe de om cinstit. Le bonheur, comme la vertu, comme le mal, expriment quelque chose de relatif. Ainsi La Fontaine espérait que par la suite des temps les damnés s'habitueraient à leur position, et finiraient par être dans l'enfer comme les poissons dans l'eau. Blondet, Balzac. Dragoste inedită. Frumusețe clasică și virtuți patriarhale, pe care Germania le posedă, fără îndoială, în romane
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1551_a_2849]
-
Vodă se mânie, dar Jderul e creștin și ertător și pentru pace în anii bătrâneței lui Ștefan Vodă... Dar nu iartă tânărul Jder, care iubește încă de mult pe fata pârâșului și e chinuit de ea. După împăcare Vodă cu suita se duce la casa cneazului; acolo e o scenă de dragoste între Jder tânărul și fata cneazului, care-l chinuește pe băiat... Jderul se răzbună cel puțin furând pe fată... Dar e învăluit de Unguri +), care-i râpesc logodnica, care
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1551_a_2849]
-
a iubit) acuma cade pe trupul lui... iar primăvara (în anotimpul când cea ce-l iubea în taină l-a chemat la munte), Bogdan înțelege că e iubit, cu o iubire întru care nu mai nădăjduia. Un nobil ungur și suita lui cari au luat parte la "judecata de pe hotar". O duce Ungurul în (Ceremuș) munți la Mazuri... Acolo o urmăresc și cei ce o caută, dar ea nu mai e fată... Și Jder moare în luptă (?)... (Descrieri din munții Mazurilor
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1551_a_2849]
-
și trebuie văzute și prin lentila cosmică, luând formele re-Învierii Naturii, semne ale unei veșnice primăveri - eterne, În sensul ciclic al unei „veșnice re-Întoarceri”, capacitatea lumii de a se ridica nu din ruine, ci din falsa moarte, Împietrire. Deoarece, În suita zgomotoasă și veselă a lui Bacchus, Dionysos se află, alături de vin, nimfe, satiri și atâtea și atâtea „măști” ale nepăsării și freneziei de a trăi, și Flora, tumultul ierburilor și plantelor ce renasc, al animalelor și păsărilor ce se prind
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2231_a_3556]
-
care cei ce o citează cred că o Înțeleg deoarece Îi Înțeleg doar sensul strict: acel strigăt „Dumnezeu e mort”, Der Gott ist tot, al lui Zarathustra, dar pentru cel care știe textele pregătitoare ale acestei cărți, ce este o suită de parabole, imitând oarecum Noul Testament și ceea ce aminteam mai sus, acea „pedagogie a parabolei”, acel „nou didacticism” care Încearcă a „trece” unei mulțimi idei de-o radicalitate extremă - pentru acela, această afirmație se referă, cred eu, mai degrabă la o
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2231_a_3556]
-
prea mult. Cine știe, îmi zic, poate că arborele care sînt are frunzele sub formă de ace, mai rezistente, poate că mi s-a menit să ies cîștigător în pariul cu viața asta din ce în ce mai grea! Îmi lipsește l’esprit de suite, perseverența. Aș putea fi unul dintre cei care ilustrează cu exemplul lor ce înseamnă pedeapsa dată lui Sisif, căci orice întrerupere e o întoarcere la punctul zero. Și nu numai atît: o modificare a reperelor și traseelor. Azi, vrînd să
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]
-
aflată în derivă, uneori în situații de criză sau de importanță majoră pentru țară. Peste doi ani de la intrarea în minister, împlinind vechimea legală, m-am prezentat la examenul de secretar 3. M-am pregătit conștiincios. Era primul examen din suita celor pe care le-am susținut de-a lungul anilor și l-am trecut cu foarte bine. Eram deja "cineva", începuseră să-mi crească aripile și corespunzător și salariul. Mă înscrisesem la cursul de limba engleză, ceea ce însemna să vin
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1543_a_2841]