3,309 matches
-
armonia creată pe partitura liniștii cu notele pure ale zorilor învăluind spațiul de jos și de sus. Au mai venit și orele, fiecare cu particularitatea sa, atât prin vibrații, cât și prin culoarea fiecăreia, monotonia trecerii secundelor devenind de o tulburătoare varietate tonală, grației în Si a secundelor, minutelor cadențate până când balonul umflat cu aer cald de atâtea guri ale orelor pocni simfonic. Notele, țipând, fugeau, se mișcau aleatoriu, secundele în Si, note-secunde se uscau, pe măsură ce se apropiau de soare, în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
Liceul Brăilean, care tocmai atunci își aștepta adunăturile să-și ocupe locurile în bănci. Îi văzu pe toți bătrâni, înspăimântător de modificați, incredibil de tăcuți. Mioara Alimentară, îmbrăcată în nelipsita ei rochie de sacerdotesă a iubirii, teribil de dantelată și tulburător de albă, aștepta timidă în ușă. Mihai Dinu, în fața obosiților, declară susținerea cursului de matematică în limba latină ca urmare a decesului celui îndreptățit. Portretul lui Moș Eveniment, fixat pe perete, dădu afirmativ din cap. Din corpul diafan al Mioarei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
chiar atât de puternică. În mințile celor din jurul tău poți să intri cu un simplu "vreau", dar nu te lăsa luat de val. Să nu te pierzi în mintea celui în care intri! Nu pot să spun că nu era tulburător ceea ce-mi spunea. Nu afli în fiecare zi că poți citi mințile celor din jur printr-un singur "vreau" sau că poți înnebuni dacă dai buzna din greșeală în gândurile altcuiva. Totuși, nu înțeleg de ce eram atât de... calm
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1464_a_2762]
-
mă prăbușeam spre neființă. Și atunci l-am auzit! Era susurul milioanelor de clipe care alcătuiesc râul Timpului care se scurge pe fundul fiecărui abis al conștiinței! Era atât de vag! Cu toate că abia îl auzeam, devenea din ce în ce mai puternic și mai tulburător cu fiecare secundă care trecea. Dar mă apropiam prea repede de torent! Ceva nu merge cum am plănuit! Să fi istovit bătrânul prea tare prin asaltul asupra minții sale? Dacă m-am condamnat astfel? El nu va îndrăzni să coboare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1464_a_2762]
-
nouă în care NIMIC NU E CEEA CE PARE A FI și în care noi posibilități pot să apară la orice pas. GENERAȚIA URMĂTOARE ne provoacă simțul REALITĂȚII și ideile despre MORALITATE. Pendulând între COMIC și BIZAR, cu nuanțe ÎNSPĂIMÂNTĂTOARE și TULBURĂTOARE, GENERAȚIA URMĂTOARE ne zdruncină ipotezele și dezvăluie noi variante ȘOCANTE acolo unde ne așteptăm mai puțin. VIITORUL E MAI APROAPE DECÂT CREDEȚI. MICHAEL CRICHTON este cel mai bine cunoscut pentru romanele JURASSIC PARK și FRICA. Este, totodată, și creatorul serialului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
unde revăzuse imaginile filmate de camera de securitate pe terenul de joacă, din ziua precedentă. Calitatea imaginii nu era prea bună, slavă Domnului, pentru că imaginea acelui puști, Billy, lovindu-l cu piciorul și bătându-l pe fiul său era prea tulburătoare ca să o poată privi. Fusese nevoit să își îndepărteze privirea de câteva ori. Iar ceilalți băieți, gașca de skateri, ar fi trebuit să fie cu toții în închisoare. Cu puțin noroc, aveau să fie eliminați din școală. Dar Henry știa că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
el să arunce arma, trase și în ei. După care lumea deveni neagră. Capitolul 93 La ședința de toamnă a ofițerilor Organizației Universității de Transfer Tehnologic (OUTT), un grup dedicat licențierii muncii savanților universitari, filantropul Jack B. Watson ținea o tulburătoare alocuțiune. Se mărginea la temele lui familiare: dezvoltarea spectaculoasă a biotehnologiei, importanța brevetării genelor, menținerea legii Bayh-Dole și necesitatea păstrării status quo-ului pentru prosperitatea afacerilor și bunăstarea universității. Sănătatea și bunăstarea universităților noastre se bazează pe parteneri biotehnologici puternici. Aceasta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
uită... Și timpul, și timpul, și timpul. Băiatul meu, vine băiatul... Atât. Și mașina se apropie de sat și de casă, înăuntru, spațiul e mic, nu prea are aer, deschide fereastra din stânga, culorile toamnei se amestecă însă cu doina aia tulburătoare: Ană, zorile se varsă,/ lasă-mă să merg acasă!, vocea Maestrului e caldă, masculină, te unge pe ovare. Ană, mândra mea frumoasă,/ Lasă-mă și nu mă lasă, Anăăă!, prelungește cuvintele bărbatul. Termină cântecul și deschide radioul cu un gest
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1975_a_3300]
-
fost cutremurat de fiori reci și calzi care acționau simultan: din norii de aburi ce urcau peste vârfurile plopilor apăruse capul plin de zulufi, gura mică și senzuală și ochii jucăuși-sclipitori ai profesoarei de geografie ! Primele raze de soare Împodobeau tulburătorul cap cu o diademă de foc prietenos. Trezit ca dintr-un vis frumos, Rică nu putu evita câteva Întrebări răscolitoare: Ce s-a Întâmplat cu ea, unde o mai fi și cum de nu m-am interesat de ei, oare
Învierea pământeană by Val Andreescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1269_a_1901]
-
voce tare, limpede, rar, ca și când s-ar teme că ele, cuvintele se pot pierde până ajung la urechile lui Kawabata. Și-a propus ca, În fiecare zi să-i citească din tomul cu coperte vișinii, fragmente din Psalmi, pentru frumusețea tulburătoare și magnifică a textelor, dar și din dorința de a-l aduce pe ,,calea cea dreaptă,, pe acest păgân netot, care și-a frunzărit viața, așa cum o fi frunzărit cele două-trei cărți pe care le-o fi ținut În mână
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1864_a_3189]
-
al meu! Îmi era teamă să nu se răzgândească. Se vedea clar că habar nu avea ce vinde. Era fie un hoț, fie un inocent. Dar cum lucrul este Închis, nu avem decât să ne bucurăm În liniște de frumusețea tulburătoare a picturii. În târgul ăla infect, plin de gură-cască și de borfași, e greu să nu fii jefuit și, rareori poți da cu adevărat o,, lovitură,,,. Țiganii mișună ca gândacii negri de bucătărie, buzunăresc și Înjură, scuipă și spurcă... Dar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1864_a_3189]
-
Voi face un nou voiaj în Emirate... Te invit duminică seara la aniversarea mea”... Seara,Relu porni la plimbare.Dorea s o viziteze pe Meri. O mașină îl lumină cu farurile.Era Lily. „Frumoasa Lili,fată fină\Și cu efect tulburător\ E doctoriță-n medicină\Dar pacientă în amor”. (G.Lesnea). Il claxona...Rămase în expectativă. Pentru cine să opteze: Lily,Magda,Meri ?!... „Plînge leoaica:O duc greu Cu soțul că de cîțiva ani Din retribuția de leu N-aduce-n casă nici
BANCHETUL CUGETĂRILOR by Eugen - Nicuşor Marcu [Corola-publishinghouse/Imaginative/1594_a_2966]
-
și parfumul unui Început de primăvară. Copacii desfrunziți, tăcuți și foarte atenți la orice adiere, așteptau momentul În care seva vieții lor se va trezi. Poate tocmai această tăcere grea, această așteptare plină Încărca atmosfera cu un aer nefiresc și tulburător. Arisa și Vicent , cei doi nepoți, plecau dimineața la școală și se Întorceau puțin după ora prânzului ( În funcție de orele pe care le aveau). După ce-și pregăteau temele pentru o nouă zi de școală, urmăreau anumite emisiuni la televizor sau
Jertfă de seară by Valentina Becart () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1137_a_1867]
-
de basme, de poezie, de proză. Sufletu-mi sensibil vibra cu fiecare pagină Întoarsă. Cuvântul m-a vrăjit! Fiorul liric exista dintodeauna În adâcurile trăirilor mele. Aștepta doar clipa favorabilă pentru a-și lua zborul. Și ce fascinant, amețitor și tulburător zbor! Poezia este pentru mine cântecul de sirenă, ce m-a urmărit și mă urmărește, zorii, scăldându-se ca pruncii În lacrimi de fericire! Poezia este cea care mă ajută să evadez din sclavia voinței, iar spiritu-mi poate hoinări liber
Jertfă de seară by Valentina Becart () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1137_a_1867]
-
mai apoi să mă ridic iar către visele mele. Mă schimbasem cumva, nu știu dacă în bine, dar crescusem odată cu grijile care mă încercau tot mai des. Îmi mijise mustața. Sini își plimba degetele subțiri peste ea, într-o mângâiere tulburătoare, învățându-mi firele noi cum să crească și buzele mele voiau să sărute atingerea blândă care le înfiora. Oare în ce ai să te transformi măi copile? mă întrebă privindu-mă adânc până în suflet. Într-un om, i-am răspuns
Anonim pe ringul adolescenţei by Liviu Miron () [Corola-publishinghouse/Imaginative/252_a_500]
-
bancă, privi din nou atent la planta ce-o ținea în mână, încercând să-și amintească ce nume are, apoi întinse lateral ambele brațe pe stinghia băncii și lăsă capul pe spate. Se minună de bogăția verde și de armonia tulburătoare în care crescuseră zeci și sute de ramuri și rămurele. Începu să numere frunzele mari și lucioase de pe crenguțele ce crescuseră ca un evantai din extremitatea unei crengi. Cinci... zece... douăzeci... „Hm! La cât am ajuns? Mai erau puține... O
Captiv pe tărâmul copilăriei by Marian Malciu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/630_a_1234]
-
emoție. Nu pot nici măcar să umblu pe străzile orașului fără a mă simți în pragul unei aventuri. În schimb, Strickland rămânea placid. Privind acum în urmă după atâția ani, cred că era orb față de absolut orice în afară de o anumită viziune tulburătoare din propriul său suflet. S-a petrecut un incident oarecum absurd. În cârciumă erau câteva prostituate. Unele ședeau pe la mesele bărbaților, altele singure. Și curând am observat că una dintre ele se uita la noi. Când a reușit să-i
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2047_a_3372]
-
maniera de a picta, deși carnația era zugrăvită cu o senzualitate pasionată care avea în ea ceva miraculos; nu era numai impresia de soliditate care-ți dădea în mod extraordinar senzația de materialitate a trupului; mai era și o spiritualitate, tulburătoare și nouă, care-ți călăuzea imaginația pe niște căi nebănuite, și-ți sugera niște spații goale și vagi, luminate doar de stelele nemuritoare, unde sufletul, gol-goluț, se aventura temător spre descoperirea unor noi mistere. Sunt retoric în descrierea mea, pentru că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2047_a_3372]
-
o colibă a băștinașilor atât de departe de civilizație, în sânul vegetației de pe un munte de lângă Taravao. Iar Michelangelo era sănătos la minte și la trup. Operele acelea mărețe ale lui au calmul sublimului. Aici însă, în pofida frumuseții, exista ceva tulburător. Nu știu exact ce. Îmi dădea aceeași senzație de neliniște și aceeași impresie ca atunci când șezi lângă o cameră pe care o știi goală, dar în care - fără să-ți dai seama de ce - ai conștiința înspăimântătoare că e totuși cineva
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2047_a_3372]
-
poate că ulterior avea să îi stăruie în amintire persoanei care avea să se întrebe „De ce?“. N-am impresia că ar putea să-l uite complet. Culorile erau atât de stranii, încât e greu să descrii în cuvinte ce emoție tulburătoare îți provocau. Erau nuanțe sumbre de albastru, opace ca un bol sculptat cu multă finețe în lapis lazuli și totuși cu un lustru fremătător care sugera palpitațiile unei vieți misterioase; și erau nuanțe vineții, oribile, ca pielea crudă și intrată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2047_a_3372]
-
am făcut nimic altceva decât să mă pregătesc ca pentru o singură după-amiază să fiu perfectă. Fără drept de apel. Nu mi-am păstrat fecioria. Mai degrabă a rămas ca supliment, pentru final. Iar acum asta n-a fost varianta tulburătoare, ci aceea indiferentă. Seara mi-am notat în carnet: M-AM FUTUT. Ia-o ca atare. Omul acesta a apărut la moartea lui Artúr. Avea hârtie cum că acum el moștenește. Că era fiul lui. Noroc că nu se vede
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2123_a_3448]
-
și, de bucurie, zâmbește și face glume inocente tot timpul, iar sângele îi aleargă zburdalnic prin vene, ca cea mai sprintenă gazelă pe o câmpie cu flori! Când își arunca capul pe spate, dându-și la iveală pielea fină și tulburător de albă de pe delicatul ei gât, când i se dilatau pupilele, scoțându-i bine în evidență ochii ce scânteiau de dorință îmbinată cu o dulce alintare, când, plimbându-se în tovărășia mea, își legăna șoldurile în mers, care semănau leit
Istorisiri nesănătoase fericirii by Rareş Tiron () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1251_a_1940]
-
cu cele mai naive gingășii ale copilului. Avea un minunat păr castaniu și creț, lăsat în valuri peste umerii săi de o perfectă rotunjime, o frunte ce părea a fi de marmură, obrajii făcuți parcă din petale de crin palid, tulburători de albi, o gură minunată, cu buze de coral, prin care vorba ieșea ca un tril dulce și zâmbetul ieșea ca o lumină caldă, o bărbie ușor despicată, din care se ivea timid o delicată gropiță discretă. Și, ca nimic
Istorisiri nesănătoase fericirii by Rareş Tiron () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1251_a_1940]
-
sigur! Chiar, de multe ori, m-am și întrebat: oare ce sar fi făcut lumea asta fără mine? Răspunsul corect cred că este: la fel ca și cu tine, prostule! Însă lucrul acesta este pe cât de adevărat, pe atât de tulburător și de nesănătos fericirii... Și, cu toate că mă chinui în permanență să mi-l scot naibii din minte, el se încăpățânează să revină mereu la loc, astfel stăruind cu îndârjire împotriva mea! Asta mă face să fiu trist, încruntat și fără
Istorisiri nesănătoase fericirii by Rareş Tiron () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1251_a_1940]
-
asta, de altfel. Pregătit pentru multe lucruri, conchise îndreptându-se spre ferestrele cele mari din capătul încăperii. Erau inundate de soare. Dimineață? se întrebă privind afară. Soarele părea mai sus pe cer decât la prima vizită la palatul lui Errro. Tulburător. Atâtea planete, în atâtea locuri ale galaxiei lor, care se învârteau în jurul sorilor lor cu viteze diferite. În plus era și pierderea de timp datorată transportului prin distorsor, așa-zis instantaneu. Estimă ora: 9 și jumătate, ora orașului Gorgzid. Prea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85126_a_85913]