3,724 matches
-
ureche. Poate s-o scarpine oricine. Nu e nimic. Nimeni. Mai rău decât nimeni. Goală pe dinăuntru. Trebuie să-și schimbe viața. Din harababura cuibului ei murdărit, să salveze ceva. Orice. Un lucru cât de mic, de banal și de umil - nu contează, câtă vreme e nepătat și sălbatic. Poate că e prea târziu ca să-și recupereze fratele. Dar poate că mai are șanse s-o salveze pe sora fratelui ei. Se îngroapă în munca de teren pentru Adăpost, informându-se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
de la ospățul de nuntă, ofta din când în când aprobativ spre nepotul ei, tata. Și bunica și străbunica, îmbrăcate în negru, aveau un mod de a-și ține capul cu un fel de autoritate jignită. Ani de zile îi serviseră umile pe bărbații casei așezați la masă în odaia cea mare, fără să aibă dreptul să scoată o vorbă. Acum, văduve, aveau un cuvânt greu de spus, pentru că averea care nu fusese cuprinsă în foile dotale ale copiilor era a lor
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
limbilor devenea pentru noi o corvoadă și redactările în paralel anevoioase, dascălii noștri ne înviorau spunându-ne: „Marele Alexandru Mavrocordat vorbește unsprezece limbi și știe redacta în tot atâtea...” Mulțumesc măriei sale, voievodului, că mi-a dat prilejul să vă arăt umila mea sârguință în învățarea tratatului dumneavoastră. La primele cuvinte ale prințului, interpretul s-a apropiat de urechea lui Selin, dar acesta, cu un gest, a arătat că nu are nevoie de traducere. Avea încredere în Ștefan și dorea să-i
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
din mamă-n fiică, de tipul Basarabia care ne doare, Lacrima Bucovinei, Plînsul Bahluiului, Geamătul Cacainei etc. Am un student care, desigur, devine un caz interesant : merge numai pe lîngă pereți, are o privire vag hăituită, mereu nesigură și cvasi umilă, aleargă mereu după profesori, să ceară detalii, a Învățat sute de versuri din clasicii teatrului, este conștiincios la culme și, Într-o seară, la un pahar de vin m-a forțat să decid :” Are o figură care ingenuizează verdictul!”. Nu
Jurnal teatral, 4 by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1599_a_2908]
-
Blagoslovenia hahamului. LEONIDA: Care haham? EFIMIȚA: Te faci chinez? (îi întinde telefonul, se duce, ia gazeta, dar de fapt trage cu urechea) LEONIDA: (cam îngrijorat): Salutare, onorabile. În cele ce urmează Leonida va spune la telefon replicile lui Jupîn Dumitrache umil, speriat, iar Rică pe ale lui Chiriac foarte autoritar, strașnic, deși el cere indicații. În timpul acesta Leonida are joc mut cu Efimița care e lîngă el. RICĂ: Jupîne! LEONIDA: Da, puiule! RICĂ: Trebuie să facem mandat de arestare. Nu vrea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1557_a_2855]
-
facă una ca asta - de-aia mi-am ținut gura; pe urmă, însă, brațele ei mi-au încolăcit grumazul și, vai, s-a apucat să-mi îndruge vrute și nevrute. — Te iubesc, Alex! Te adulez și te ador! Te rog, nu mă umili! N-aș putea răbda una ca asta! Căci tu ești cel mai bun bărbat, femeie sau copil pe care l-am cunoscut vreodată! Din tot regnul animal! Ah, Păsuleț, ai o minte mare și-o pulă mare, și te iubesc
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1907_a_3232]
-
ale basileilor. Atunci, bolțile uriașe ale Sfintei Sofia răsunau sub puterea divină a cuvintelor care uneau, ca și acum, femeia cu bărbatul în Sfânta Taină a Căsătoriei, în timp ce frunțile lor mândre, împodobite cu banda lată a coroanelor de aur, coborau umile în fața imensului chip al lui Iisus Pantocrator care îmbrățișa cu ochi calzi și blânzi mulțimea credincioșilor. "Doamne Dumnezeul nostru-continuă cântător părintele, Care, în purtarea Ta de grijă cea de mântuire, ai binevoit în Cana Galilei a arăta nunta cinstită prin
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
din nou la viață, la infinitele ei promisiuni și delicii. Dacă ar striga: "Hei, Fritz, ducă-se dracului războiul! De ce să ne omorâm unul pe altul?" adversarul ce va face? Habar nu are și nici nu vrea să riște. Ca umile personaje ale acestei nebunii colective, sunt condamnați să se vâneze în continuare ca niște animale. Se furișează atent pe lângă ziduri până în apropierea casei unde localizase lunetistul. Oboseala este uitată, rămâne instinctul vânătorului. Nu se grăbește, orice greșeală poate să-i
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
moment, ineditul întâmplării face uitată "morga" obligatorie la un nobil militar prusac. Herr Major, mă consider prizoniera dumneavoastră. Faceți ce credeți de cuviință cu mine, dar aveți milă de aceste suflete nevinovate. Femeia cere clemență pentru copii nu cu glas umil, dimpotrivă, aproape poruncitor, de parcă soarta ei și a micilor creaturi nu ar fi la discreția celor care o capturaseră. Von Streinitz sesizează totodată că necunoscuta vorbește fluent germana, fără accent, ca o nativă. Privește atent chipul cu trăsături fine, puțin
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
leagăn al tainelor vieții și iubirii, care se înălța și cobora ușor, în ritmul respirației. O, Doamne, repetă bărbatul copleșit de patimă și străbătut de un fior adânc, îți mulțumesc din suflet pentru darul pe care l-ai făcut astăzi umilului tău rob Adam, plămădind-o din coasta lui pe Eva!... Rugăciunea ...Venise primăvara. Soarele lumina din plin balconul frumos ornamentat cu ghivece de flori. Terminând cu exercițiile din acea zi, Arm îl lăsă puțin pe Bart și se duse la
KARMA. NOPŢI DE MĂTASE by DANIEL DRAGOMIRESCU MARIA ARDELEANU-APŞAN () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1614_a_2969]
-
grozav de moarte. 9. De la Marc Aurelian și până azi, n-a putut dovedi nici filozofia, nici viața, că ar fi cu putință altă plăcere, neamestecată cu durere și nerăsplătită prin durere, decât aceea a îndeplinirii zilnice a datoriei, a umilei și nobilei datorii, - și, poate, încă plăcerea celor câteva ceasuri de odihnă, seara, într-o odaie cu-rată, după o zi de muncă, cu mulțumire de ceea ce ai făcut azi, cu speranță la ceea ce vei face mâine... 10. Neputând trăi
Adela by Garabet Ibrăileanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295596_a_296925]
-
care nu l-ai mai făcut cunoscut amicilor. La nouăsprezece ani, Eliza... Grădina publică. Fata necunoscută, venită de aiurea la rude, înaltă, fragilă, cu părul galben, cu gene lungi peste ochii negri, mușcând nervos petalele unei roze în-flăcărate... Un cântec umil de grădină publică, astăzi mort... Casa cu două rânduri din Ulița Mare... Plimbările pe sub geamurile ei din două-n două ceasuri, de dimineață până la douăsprezece noaptea... Aparițiile ei la geamuri și în cele două balcoane de pe două străzi. Infinita interpretare
Adela by Garabet Ibrăileanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295596_a_296925]
-
nepoatei matale! (Aflase desigur că nustăm într-o casă și trăsese concluzia.) Cea mai frumoasă domnișoară din toată țara Moldovei! Să-i deie Dumnezeu noroc! Țăranul a dat bici cailor, și căruța a pornit disproporționat de zgomotoasă pentru sărăcia ei umilă. Am făgăduit doamnei Sabina c-am s-o văd, ca medic, când o să trec prin Pașcani. M-a răsplătit anticipativ cu un torent de mulțumiri și cu privirea celor mai lăcrimoși și mai buni ochi din lume. Soarele a inundat
Adela by Garabet Ibrăileanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295596_a_296925]
-
li se adresează prin porunci; ei sunt plini de importanță, plini de sine și nu prea le ajungi cu prăjina la nas; dar să știți că mai sunt și excepții, adică șefi buni, umani, care încearcă să se apropie de umilii slujbași, ascultându-le doleanțele și ajutându-i la nevoie; de, am putea spune că pădurea are fagi și stejari falnici, dar și uscături Pensionarii normali, nu cei cu pensia de multe zeci de sute de lei, care au și slugi
Toamna amintirilor : povest iri by Ioan Ilaş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91664_a_93188]
-
spui câte ceva despre bojdeucă, de după moartea scriitorului. Despre bojdeucă și împrejurimi. - Păi, hai să-ți spun. Ion Creangă murise în ultima zi a lunii decembrie 1889, iar după moartea și a Tincăi Vartic, soțul acesteia, C. Deliu, care era un umil funcționar la primărie, n-a mai locuit mult timp la bojdeucă. S-a mutat în oraș, lăsând bojdeuca în paragină. Căsuțele Țicăului, modeste și curățele, erau ascunse printre arbori bătrâni și flori, iar oamenii își vedeau fiecare de nevoile lor
Toamna amintirilor : povest iri by Ioan Ilaş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91664_a_93188]
-
au treabă la Iași, îmi iau liber și-i îndrum pe unde au nevoie pentru a-și rezolva treburile repede și bine. Pe omul de la Mircești îl înconjur cu toată atenția, ori de câte ori se ivește prilejul, fără a deveni ridicol sau umil. Și el, la rândul lui, se poartă cu mine firesc, așa cum îi stă bine unui demn urmaș de-al răzeșilor de altă dată ai lui Ștefan cel Mare. Iași, 12 decembrie 1975 Eram dezolat. Treceam de la o slujbă cu muncă
Toamna amintirilor : povest iri by Ioan Ilaş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91664_a_93188]
-
de intelectuali respectabili (ca să nu mai vorbim de jurnaliști) care l-au susținut pe Ion Iliescu în iunie 1990, pe timpul mineriadelor. L-ați auzit pe vreunul rușinat sau punându-și cenușă în cap? L-ați auzit pe vreunul lamentându-se umil că a fost un dobitoc? Nu. Îi vezi în continuare la fel de senini: susțin alte idei ori persoane - sau cu totul alte idei și persoane - și sunt la fel de convinși de dreptatea și moralitatea lor. Ușor sofistic, aș zice că atunci când susținătorii
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2172_a_3497]
-
întemnița în abis... De ce lamele de sidef vor a ne pradă?! Vor să ne decapiteze, să ne ia coroană cu care am fost încununați. Dar cu-ale mele rădăcini am întocmit epistola - lumină care ne va umple cu nădejde. Eu, umilul copac, te invoc! Lasă-l pe cer să se înnoreze, ploaia mea! Curgi în șiroaie peste capetele noastre, pește brațul meu înmormântat că altul să-și deschidă pleoapele, iar ochii să nui fie încercănați și nici obrazul vânat. Lasă să
A doua oară unu by Ursuleanu Smaranda- Ioana () [Corola-publishinghouse/Journalistic/91792_a_92949]
-
vieții. În 1960 congregația ortodoxă din estul Detroitului avea deja alt loc de Închinăciune. Adormirea Maicii Domnului se mutase de pe bulevardul Vernor Într-o locație nouă, pe Charlevoix. Ridicarea bisericii de pe Charlevoix fusese un eveniment de mare senzație. După Începuturile umile din parterul de pe strada Hart după domiciliul respectabil, deși În nici un caz impozant, de pe strada perpendiculară pe Beniteau, Adormirea Maicii Domnului avea În sfârșit o biserică grandioasă. Multe firme de construcții au licitat pentru contract, dar În cele din urmă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
pic. Hai să-ți auzim vocea din nou, spuse Presto. Hai, scoate ce-ai mai bun. ― Ce vrei să spun? ― Spune „gogoașă cu gem“. ― Gogoașă cu gem. ― Eu nu mai lucrez la radio, Cal. Nu sunt crainic profesionist. Dar, după umila mea părere, n-ai stofă de DJ. Vocea ta e una subțire, de tenor. Dacă vrei să ți-o tragi, mai bine ai Învăța să cânți. Începu să râdă, rânjind spre mine. Ochii săi Însă nu arătau nici un semn de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
natura noastră "orientală". Refularea Balcanilor este inversată în opera unor mari autori moderni ca Ion Barbu sau Mateiu Caragiale într-o sublimare (după expresia istoricului mentalităților Sorin Antohi) prin care balcanismul românesc apare ca o valoare paradoxală, oximoronică: abjecție sublimă, umilă măreție etc. Acest al doilea strat, adolescentin, frământat și excesiv al etosului balcanic a reușit, într-o scurtă perioadă istorică, să răstoarne utopia multiculturală și tolerantă din stratul inițial. Comunitatea s-a spart în bucăți și fiecare diferență, până atunci
Pururi tânăr, înfășurat în pixeli by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295573_a_296902]
-
chiar acum tot ce urmează să faci, știu cum funcționează mintea ta până la ultimul detaliu. Știu ce gândești, știu ce Îți place, știu ce urmează să spui. Știu totul despre tine. Era prima oară când Desert Rose Înceta să fie umilă și ascultătoare. Auzind-o dintr-odată lăudându-se, Charlie zâmbi stingher și schimbă subiectul. — Cei din familia Rothschild sunt mari colecționari de artă chineză contemporană, le explică el. Le duc un papirus pe care li l-am vândut cu mult
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2288_a_3613]
-
de genți, unde era plătită cu un dolar mai puțin decât salariul minim pe oră. Fusese concediată În mai puțin de-o lună și Înlocuită cu o mexicancă, plătită cu numai doi dolari pe oră. În acel moment, un post umil de secretară părea la fel de ispititor și de greu de căpătat precum cel de astronaut. Ca gheișa din faimoasele amintiri, nu-i spusese nici unuia dintre bărbații cu care se Întâlnise lucrurile neplăcute prin care fusese nevoită să treacă În primii ei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2288_a_3613]
-
apărea din nou pe ecran, Înviată din morți, goală și ridicată la ceruri, zvîrcolindu-se pe un covor. Era ceva magic. Jinduiam să mă apropii de ea ca un adorator servil, cu floarea unui trandafir În palme și s-o depun umil În mica vază a buricului ei, asemeni unei ofrande. Însă cred că toată acea emoție, tot acel jind era prea uriaș ca să poată fi suportat de biata și firava mea constituție fizică, și În acele seri, Întorcîndu-mă acasă la culcușul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1976_a_3301]
-
ar fi oprit în loc... Tăcerea aceea purta în ea ceva neobișnuit, cu un rost adânc, și întunecos, pe care sufletul lui nu-l putea pătrunde. Aplecat peste fereastră, ascultând misterioasele zvonuri ale nopții, cu gândul la suferințele tăinuite ale sufletelor umile care luptă, fără să se plângă, pe toată întinderea pământului, uită de sine și de suferințele proprii. De jos, dintr-un tufar, un greier rupse tăcerea scâncind subțire și tremurat, ca un răspuns, parcă, la tremurul stelelor de pe cer. Iorgu
PRECUM ÎN CER AŞA ŞI PE PĂMÂNT by Gheorghe TESCU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91553_a_92861]