30,781 matches
-
uriașă colecțiune de fluturi colorați, pentru că, cel puțin în ce privește intervenția jazz-band-ului, este sigur că aveau de a face nu numai cu un efect de regie, dar cu un adevărat ritual modernist de cînd cu mișcările dadaiste” („Prima expoziție internațională Contimporanul“). Expoziția va fi comentată și de către Lucian Blaga („Abstracție și construcție“, în Cuvîntul, an II, nr. 55, 14 ianuarie 1925, pp. 1-2, reprodus în Ferestre colorate, Editura Librăriei Diecezane, Arad, și în Fețele unui veac, Editura pentru Literatură, București, p. 83
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
Arad, și în Fețele unui veac, Editura pentru Literatură, București, p. 83). Într-un articol din nr. 49 („Demonstrația plastică internațională a Contimporanului”), M.H. Maxy inventaria într-un stil telegrafic, fracturat, principiile noii creații plastice, menționînd în final faptul că expoziția a fost organizată: „1) fără bunăvoința pecuniară a nici unui mecena; 2) fără liste de subscripții; 3) fără a tapa fondul ministerului artelor, conform tradiției, ca o demonstrație a mișcărei comune și simultane, de la noi și din celelalte țări ale patriei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
de subscripții; 3) fără a tapa fondul ministerului artelor, conform tradiției, ca o demonstrație a mișcărei comune și simultane, de la noi și din celelalte țări ale patriei europene”. („Demonstrația plastică internațională a Contimporanului“). Reprodus integral în nr. 50-51, catalogul primei expoziții artistice internaționale organizate de Contimporanul în perioada 30 noiembrie-30 decembrie 1924, la Sala Sindicatului Artelor Frumoase (Comitet de organizare: Ion Vinea, Marcel Iancu, M.H. Maxy. Comisarul expoziției: M.H. Maxy), listează țările de proveniență ale participanților. Din Polonia au fost prezenți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
europene”. („Demonstrația plastică internațională a Contimporanului“). Reprodus integral în nr. 50-51, catalogul primei expoziții artistice internaționale organizate de Contimporanul în perioada 30 noiembrie-30 decembrie 1924, la Sala Sindicatului Artelor Frumoase (Comitet de organizare: Ion Vinea, Marcel Iancu, M.H. Maxy. Comisarul expoziției: M.H. Maxy), listează țările de proveniență ale participanților. Din Polonia au fost prezenți Tereza Zarnowerowna și M. Szczuka; din Ungaria - Ludovico (sic!) Kassak; din Belgia (Valonia) - Marc Darimont și Lempereur-Haut; din Flandra - Joseph Peeters; din Cehoslovacia - Charles (Karel) Teige; din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
și prietenia lui Ion Vinea cu corifeii avangardei maghiare și belgiene au avut un cuvînt greu de spus. Scriitorii Breton și Marinetti sînt prezenți și ei cu cîte un text în paginile acestui număr, alături de reproduceri din creația participanților la expoziție și de poeme semnate de belgienii Georges Linze (important colaborator, organizator extern al manifestării) și M. Seuphor. Construcții diagonale și spațiale, desene, sculpturi în marmură, lemn și metal, portrete, măști, machete, broderii, colaje, păpuși, mobilier - diversitatea lucrărilor expuse e, cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
ei de extravaganță provocatoare și snobism novator foarte în spiritul „anilor nebuni”, întîlnim și în romanul Patul lui Procust. Naratorul Fred Vasilescu o întîlnește pe doamna T. (amatoare de mobilă și interioare cubiste, familiară a cercurilor avangardiste...) „la vernisajul unei expoziții colective a unui grup de pictori și sculptori de avangardă... O expoziție foarte frecventată, cel puțin la vernisaj, din pricină că era moda de a fi ostentativ, de a fi neapărat îndreptat împotriva cuiva... Ciudat era că această expoziție era îndreptată chiar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
întîlnim și în romanul Patul lui Procust. Naratorul Fred Vasilescu o întîlnește pe doamna T. (amatoare de mobilă și interioare cubiste, familiară a cercurilor avangardiste...) „la vernisajul unei expoziții colective a unui grup de pictori și sculptori de avangardă... O expoziție foarte frecventată, cel puțin la vernisaj, din pricină că era moda de a fi ostentativ, de a fi neapărat îndreptat împotriva cuiva... Ciudat era că această expoziție era îndreptată chiar împotriva artei (Jos arta!), mai curînd însă împotriva camarazilor care n-aveau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
la vernisajul unei expoziții colective a unui grup de pictori și sculptori de avangardă... O expoziție foarte frecventată, cel puțin la vernisaj, din pricină că era moda de a fi ostentativ, de a fi neapărat îndreptat împotriva cuiva... Ciudat era că această expoziție era îndreptată chiar împotriva artei (Jos arta!), mai curînd însă împotriva camarazilor care n-aveau talent, nici unul, pare-se, deloc. Mai venea lume și din pricină că la vernisaj avea să vorbească un ziarist foarte cunoscut, combativ și revoluționar permanent”. Perspectiva lui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
Călin, note și variante de Liviu Călin, Editura Minerva, Colecția „Scriitori români”, 1981). Spre deosebire de Fred Vasilescu, rivalul său - poetul și gazetarul George Demetru Ladima - este un adept fervent al picturii constructiviste, în care vede un „progres artistic”... În fapt, marea expoziție a grupării Contimporanul nu a avut un caracter izolat. Ea face parte dintr-o serie europeană de manifestări similare desfășurate la Paris, Berlin și Viena, în același an 1924. Ele au fost analizate comparativ de către Pássuth Krísztina, într-o lucrare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
dintr-o serie europeană de manifestări similare desfășurate la Paris, Berlin și Viena, în același an 1924. Ele au fost analizate comparativ de către Pássuth Krísztina, într-o lucrare de referință: Avant-garde de l’Éurope Centrale (Flammarion, Paris, 1993). În România, expoziția vieneză - la care au participat, în general, artiști francezi, spanioli și austrieci, de la Picasso și F. Léger la Egon Schiele, absenți din expoziția Contimporanului - a fost comentată pertinent de către Lucian Blaga („O expoziție pe care nu am văzut-o“, în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
Pássuth Krísztina, într-o lucrare de referință: Avant-garde de l’Éurope Centrale (Flammarion, Paris, 1993). În România, expoziția vieneză - la care au participat, în general, artiști francezi, spanioli și austrieci, de la Picasso și F. Léger la Egon Schiele, absenți din expoziția Contimporanului - a fost comentată pertinent de către Lucian Blaga („O expoziție pe care nu am văzut-o“, în Cuvîntul, an I, nr. 5, 10 noiembrie 1924, p.1), care considera că alături de cei prezenți ar fi putut figura oricînd artiști români
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
Éurope Centrale (Flammarion, Paris, 1993). În România, expoziția vieneză - la care au participat, în general, artiști francezi, spanioli și austrieci, de la Picasso și F. Léger la Egon Schiele, absenți din expoziția Contimporanului - a fost comentată pertinent de către Lucian Blaga („O expoziție pe care nu am văzut-o“, în Cuvîntul, an I, nr. 5, 10 noiembrie 1924, p.1), care considera că alături de cei prezenți ar fi putut figura oricînd artiști români ca Brâncuși, O. Han, Theodor Pallady și Theodorescu-Sion... Un alt
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
Ne pare bine că, chiar din sînul exhibiștilor, s’a găsit un glas care să condamne ușurința unor tineri cari, neexperimentați, se orientează după pseudocompetința unui „European încercat”. „Europeanul încercat” era — probabil — Marcel Iancu, iar glasul revoltat — cel al comisarului expoziției, M.H. Maxy, care peste puțină vreme avea să „dezerteze” din rîndurile grupării. Dialogul/fuziunea/hibridizarea artelor nu lipsesc din paginile Contimporanului, unde întîlnim, printre altele, elogiul unor producții literare „inspirate din filme” și care combină „vitesa și vizualitatea”. M. Iancu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
ale colaborării artelor plastice abstracte în arhitectură. Mai tîrziu, grupul artiștilor radicali (Arp, Eggeling, Richter și Iancu) ceream chiar anonimatul operei de artă” -, precursori ai noilor tendințe arhitectonice: „Ideea a fecundat, căci scurt timp după aceea am văzut trei minuni: expoziția arhitecților independenți revoluționari din Berlin; apoi, primul oraș cubist („Magdeburg”, prin sforțările uriașe ale arhitectului Taut) și, în urmă, școala artelor abstracte aplicate la arhitectură, din Weimar (Bauhaus). Din 1917, remarcăm o influență americană (vezi F.L. Wright, Chicago) la tinerii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
sfărîmat „unitatea atotcuprinzătoare” a arhitecturii așa cum se înfățișa în vremea Renașterii. Trecînd în revistă „manifestul artiștilor radicali din 1918” și manifestul grupării olandeze De Stijl, apoi noile realizări arhitectonice din Rusia și Germania, Iancu recapitulează programul „revoluției constructiviste”: „1) Distrugerea expozițiilor. În schimb, se cer ateliere de colaborări artistice la problemele vieții; 2) Exprimarea unei concepții comune tuturor artelor pentru o bază spirituală universală de a construi; 3) Distrugerea dualităței între viață și artă, arta devine viață; 4) Distrugerea dualismului între
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
atelier — sub conducerea lui M.H. Maxy, Victor Brauner și Corneliu Mihăilescu — executa „decoruri interioare, mobilă, covoare, ceramică, decoruri și costume teatrale, construcții scenice, afișe teatrale și cinematice” (cf. nr. 1). În numărul 9 al aceleiași reviste este anunțată și prezentată expoziția Academiei Artelor Decorative din Str. Cîmpineanu, subintitulată „Salon permanent de artă decorativă pentru interiorul modern”. Alături de o listă a „cursurilor permanente” ale Academiei, intrate deja în al treilea an de existență, sînt amintite lucrările („schițele”) expuse de A. Vespremie (obiecte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
Hans Arp, Hans Richter, Alberto Sartoris, Albert Gleizes, Georges Linze ș.a.), comentarii sporadice despre „teatrul nou” de Sandu Eliad, proze ludice de Jacques G. Costin (unele - precum „Imn benzinei“ - neincluse în volumul aflat în pregătire). Barbu Brezianu prezintă o importantă expoziție de artă armeană, iar congenerul său Lucian Boz publică un amplu eseu despre Ulysses al lui James Joyce. Orficul, „barbianul”, puristul Dan Botta este prezent în ultimul număr al Contimporanului cu un eseu platonizant despre pictura lui Vermeer - „Vermeer din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
față de revistele avangardiste mai tinere (75 HP, Punct, Integral), dar mai ales față de adversara unu, minimalizată prin calificativul lapidar „de prozelitism”. Înainte-mergător și portdrapel al artei noi, Contimporanul se prezintă și drept principalul promotor al acesteia în rîndul publicului. Bilanțul expozițiilor personale și colective (al „realizărilor” grupării) pune în evidență faptul că influența novatoare a Contimporanului nu s-a manifestat atît în plan literar, cît mai ales în artele vizuale (pictură, sculptură, arhitectură, artă decorativă). De altfel, principalul teoretician, animator și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
azi ca... „relicve” dintr-un București cubist. Iată însă „tabloul” bilanțier publicat în pagina 3 a numărului 100: „1922. Fondarea grupării Contimporanul în continuitatea lui Dada, ramificat în Franța, România etc. Ion Vinea, Marcel Iancu, J.G. Costin. 31 dec. Prima expoziție a lui Marcel Iancu la Maison d’Àrt. 1923. A doua expoziție Marcel Iancu. Mișcarea se fortifică prin alăturarea grupării B. Fundoianu, Sandu Eliad, Filip Corsa, Lothar și Gad. 1924. Mișcarea cîștigă pe Milița Petrașcu. Colaborează Constantin Brâncuși, I. Barbu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
în pagina 3 a numărului 100: „1922. Fondarea grupării Contimporanul în continuitatea lui Dada, ramificat în Franța, România etc. Ion Vinea, Marcel Iancu, J.G. Costin. 31 dec. Prima expoziție a lui Marcel Iancu la Maison d’Àrt. 1923. A doua expoziție Marcel Iancu. Mișcarea se fortifică prin alăturarea grupării B. Fundoianu, Sandu Eliad, Filip Corsa, Lothar și Gad. 1924. Mișcarea cîștigă pe Milița Petrașcu. Colaborează Constantin Brâncuși, I. Barbu, M.H. Maxy, V. Brauner. Manifestul activist către tinerime. 1925. Apare Punct, revistă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
noi în toate artele. 1926. Prima realizare a unei construcții moderne în București de către Marcel Iancu (Str. Negustori). Academia de arte decorative adoptă oficial vederile grupării noastre recurgînd la colaborarea din care rezultă clasa de artă decorativă, pictură, desen. Prima expoziție colectivă a grupului. Apare Integral, revistă satelită sub conducerea lui M.H. Maxy. 1927. Expoziția de artă colectivă Contimporanul. Schimb de colaborări cu reviste similare din străinătate. Contimporanul impune noile concepții, stilul nou în toate artele devenind caetele oficiale ale mișcării
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
Marcel Iancu (Str. Negustori). Academia de arte decorative adoptă oficial vederile grupării noastre recurgînd la colaborarea din care rezultă clasa de artă decorativă, pictură, desen. Prima expoziție colectivă a grupului. Apare Integral, revistă satelită sub conducerea lui M.H. Maxy. 1927. Expoziția de artă colectivă Contimporanul. Schimb de colaborări cu reviste similare din străinătate. Contimporanul impune noile concepții, stilul nou în toate artele devenind caetele oficiale ale mișcării de acum recunoscute. 1928. Apare unu de prozelitism. Expoziția colectivă Contimporanul culege aprobări unanime
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
conducerea lui M.H. Maxy. 1927. Expoziția de artă colectivă Contimporanul. Schimb de colaborări cu reviste similare din străinătate. Contimporanul impune noile concepții, stilul nou în toate artele devenind caetele oficiale ale mișcării de acum recunoscute. 1928. Apare unu de prozelitism. Expoziția colectivă Contimporanul culege aprobări unanime. Publicul timid se apropie, începe să înțeleagă. Artele decorative și arhitectura inițiate de mișcarea de la Contimporanul formează acum gustul public și realizează succese practice. 1929. 1 aprilie. Expoziția colectivă M. Iancu, M. Petrașcu, Al. Brătășanu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
acum recunoscute. 1928. Apare unu de prozelitism. Expoziția colectivă Contimporanul culege aprobări unanime. Publicul timid se apropie, începe să înțeleagă. Artele decorative și arhitectura inițiate de mișcarea de la Contimporanul formează acum gustul public și realizează succese practice. 1929. 1 aprilie. Expoziția colectivă M. Iancu, M. Petrașcu, Al. Brătășanu, C. Mihăilescu, M. Râmniceanu, Henry Daniel, C. Babic Daniel, V. Brauner, M.H. Maxy, Mattis Teutsch în sala „Arte Decorative”. 1930. Vizita lui F.T. Marinetti. Conferințe, noi aderări. Apariția volumelor Joc secund de Ion
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
Arte Decorative”. 1930. Vizita lui F.T. Marinetti. Conferințe, noi aderări. Apariția volumelor Joc secund de Ion Barbu și Paradisul suspinelor de Ion Vinea. Se anunță apariția volumului de succes al lui Jacques G. Costin, Exerciții pentru mîna dreaptă și Don Quijote. Expoziție colectivă la Sala Ileana”. Pe un ritm de marș triumfal, tabloul oferă imaginea unui curent aflat în continuă expansiune. Nevoia de recunoaștere generală e afirmată cu mîndrie și chiar cu emfază. Exploratori și colonizatori de noi teritorii artistice, „contimporanii” au
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]