33,137 matches
-
glonțul, poate. Celorlalți - disprețul” (p. 470). Iată de ce Mirela-Ioana Borchin ordonează ideatic poezia într-o Samsara stratificată pe nouă trepte (Poetica treptelor): I - Visele apelor, II - Visul celtic, III - Dulcea moarte, IV - Adâncul, Nimicirea, Abaddon, V - Thanatos, VI - Absența, VII - Bătrânul, VIII - Prima treaptă a cerului, IX - Nirvana - impresie și expresie. Cu argumentele poeziei lui Eugen Dorcescu, Mirela-Ioana Borchin sintetizează treapta întâi într-o zonă misterioasă dintre conștient și subconștient, în lăuntricitate, acolo unde (p. 464) poetul își înțelege ființa și
EUGEN DORCESCU: POEZIA CA EXISTENȚĂ REFLEXIVĂ – SĂVÂRȘIRE ÎNTRU DESĂVÂRȘIRE de EUGEN DORCESCU în ediţia nr. 1749 din 15 octombrie 2015 by http://confluente.ro/eugen_dorcescu_1444926418.html [Corola-blog/BlogPost/372554_a_373883]
-
convențional, alt chip smerit,/ Spunându-mi, zi de zi, că ai murit” (p. 519). Întreaga lume e de acum absența iubitei, iar cel care trăiește nu mai este el, după cum se reține în motto. Treapta a VII-a este consacrată Bătrânului și este definită de Mirela-Ioana Borchin ca nod conflictual, ca vârsta limită între detașare și revoltă, între neclintire și rătăcire, între contemplare și acțiune autodistructivă (p. 536), nu departe de ceea ce presupune în vedantism vârsta renunțării, despre care am amintit
EUGEN DORCESCU: POEZIA CA EXISTENȚĂ REFLEXIVĂ – SĂVÂRȘIRE ÎNTRU DESĂVÂRȘIRE de EUGEN DORCESCU în ediţia nr. 1749 din 15 octombrie 2015 by http://confluente.ro/eugen_dorcescu_1444926418.html [Corola-blog/BlogPost/372554_a_373883]
-
definită de Mirela-Ioana Borchin ca nod conflictual, ca vârsta limită între detașare și revoltă, între neclintire și rătăcire, între contemplare și acțiune autodistructivă (p. 536), nu departe de ceea ce presupune în vedantism vârsta renunțării, despre care am amintit mai sus. Bătrânul are o structură lăuntrică triadică: eul e dezbinat între un eu trupesc și unul spiritual, aflate în neîmpăcat conflict, această tensiune fiind permanent observată, consemnată și deplânsă de supra-eu, de conștiință. De aici, dorința de a ieși din existență, un
EUGEN DORCESCU: POEZIA CA EXISTENȚĂ REFLEXIVĂ – SĂVÂRȘIRE ÎNTRU DESĂVÂRȘIRE de EUGEN DORCESCU în ediţia nr. 1749 din 15 octombrie 2015 by http://confluente.ro/eugen_dorcescu_1444926418.html [Corola-blog/BlogPost/372554_a_373883]
-
dorința de a ieși din existență, un fel de thanatofilie, de aici nevoia de uitare, de stingere a tuturor confruntărilor, de aici tânjirea spre Nirvana, explică și Eugen Dorcescu (p. 543). Poezia vine să confirme și ea cu argumentele ei: „Bătrânului/ i s-a făcut atât de lehamite/ de ziua/ ploioasă, de/ înfățișarea orașului,/ de piața duhnitoare,/ de semenii murdari, săraci,/ zbârliți, disperați,/ i s-a făcut atât de/ lehamite de sine însuși, de/ propria-i viață,/ încât, întors acasă,/ și-
EUGEN DORCESCU: POEZIA CA EXISTENȚĂ REFLEXIVĂ – SĂVÂRȘIRE ÎNTRU DESĂVÂRȘIRE de EUGEN DORCESCU în ediţia nr. 1749 din 15 octombrie 2015 by http://confluente.ro/eugen_dorcescu_1444926418.html [Corola-blog/BlogPost/372554_a_373883]
-
însuși, de/ propria-i viață,/ încât, întors acasă,/ și-a șters, cu/ un gest decis, decisiv,/ și-a șters, de pe/ pânza goală a zilei,/ statura, umbra/ și urmele -/ atât înapoi, cât și/ înainte” (p. 541). Cu alura lui de sfinx, bătrânul este concomitent Sinele divizat între trupesc, spiritual și aspirația nirvanică, dar și înțelegere și acceptare a sensului și cauzărilor: „nedespărțit e tot ce se desparte”. Cea de a VIII-a treaptă este în definitiv Prima treaptă a cerului: „Sufletul meu
EUGEN DORCESCU: POEZIA CA EXISTENȚĂ REFLEXIVĂ – SĂVÂRȘIRE ÎNTRU DESĂVÂRȘIRE de EUGEN DORCESCU în ediţia nr. 1749 din 15 octombrie 2015 by http://confluente.ro/eugen_dorcescu_1444926418.html [Corola-blog/BlogPost/372554_a_373883]
-
sensului și cauzărilor: „nedespărțit e tot ce se desparte”. Cea de a VIII-a treaptă este în definitiv Prima treaptă a cerului: „Sufletul meu/ între cădere și zbor/ se sfâșíe./ Hallelu Yah! mai apuc să/ rostesc./ Slavă Ție!” (p. 559). Bătrânul este acum în măsură să împace trecutul purificat de nostalgii cu viitorul lipsit de speranță prin metafizica compasivă și distantă a prezentului. El face apoteotic sinteza de esențe în aria metafizică a trăirii și reflecției, în sensul trecerilor de prag
EUGEN DORCESCU: POEZIA CA EXISTENȚĂ REFLEXIVĂ – SĂVÂRȘIRE ÎNTRU DESĂVÂRȘIRE de EUGEN DORCESCU în ediţia nr. 1749 din 15 octombrie 2015 by http://confluente.ro/eugen_dorcescu_1444926418.html [Corola-blog/BlogPost/372554_a_373883]
-
Acasa > Stihuri > Anotimp > PRIMĂVARA Autor: Elena Armenescu Publicat în: Ediția nr. 430 din 05 martie 2012 Toate Articolele Autorului Poezii pentru copii Elena Armenescu Primăvara Tu ești iubită de milenii Te așteaptă cu nesaț sătenii Bătrânii și copiii, laolaltă Se simt de vârsta ta ca altădată. Ești hoața ce-a furat din timp Trei luni, apoi chiar din Olimp Ai luat esențe parfumate Stropindu-ne florile toate. Ești zâna din povești frumoasă Ce-alungă iarna somnoroasă
PRIMĂVARA de ELENA ARMENESCU în ediţia nr. 430 din 05 martie 2012 by http://confluente.ro/Primavara_elena_armenescu_1331014820.html [Corola-blog/BlogPost/354756_a_356085]
-
așa le spuneam noi nepoții bunicilor din partea mamei, tata mare și mama mare și bunicul cu bunica celor din partea tatălui), era mai bine de un ar de pădurice din salcâm. Inițial a fost tot viță de vie la început, însă bătrânul între timp a plantat puieți de salcâm care acum erau copaci în toată regula. Vița era din soi tămâios și urcătoare așa că s-a ridicat singură în copaci unde creștea ca niște adevărate liane. Aici strugurii se coceau la umbră
BUNICA FLOAREA de STAN VIRGIL în ediţia nr. 166 din 15 iunie 2011 by http://confluente.ro/Bunica_floarea.html [Corola-blog/BlogPost/344501_a_345830]
-
Ce-i cu noțiunea de „popor”, / Dacă patima imaginară / Nu mai leagă inima de dor?”( Dilemă)... pentru ca mai apoi să rămână drept în credință și cu speranța în Dumnezeu - „Așa că-n mare mila Ta, / Trage blestemul înapoi! Blestemul ăsta, din bătrâni, / Noi l-am plătit cu prea mult sânge; / Dacă mai ții și la români, / Oprește-l, Doamne, că ne-ajunge!” (Blestemul românilor) Strigătul de disperare al poetului, din poezia ce dă și titlul capitolului, Pro Patria - în traducere liberă „Pentru
LA BRAȚ CU IUBIREA PRIN LUME de OLGUŢA TRIFAN în ediţia nr. 2255 din 04 martie 2017 by http://confluente.ro/olguta_trifan_1488613344.html [Corola-blog/BlogPost/381475_a_382804]
-
încoronat cu de la sine putere rege unic dar fără coroană al acestei terase murdare - lucru care, în mod evident nu putea rămâne fără consecințe în desfășurarea istorică ulterioară în scurt timp, a urmat o lovitură violentă de stat în urma căreia bătrânul rege fără coroană a fost detronat ca urmare a primei sale decizii regale și ușor jucăușe de a închide, spontan și contra voinței populare porțile noii sale împărății în fața clienților terasei în cauză - apoi, a fost alungat cu câțiva pumni
SCURTĂ ISTORIE DESPRE UN REGE FĂRĂ COROANĂ de ADRIAN CREȚU în ediţia nr. 2000 din 22 iunie 2016 by http://confluente.ro/adrian_cretu_1466588881.html [Corola-blog/BlogPost/340159_a_341488]
-
dea vecinului care era cioban și să-l ia la stâna. Nu se îndura însă, că l-a crescut de cățel. L-a găsit pe marginea canalului, murdar și flămând și i s-a făcut milă de el. Acum era bătrân, nici nu mai vedea bine, dar chiar dacă nu se mai speria nimeni de el, era un câine în curtea gospodarului. Așa a făcut și înainte ca bătrâna să facă comoția. Toată noaptea a urlat, de parcă urla la stele. Noaptea era
DESTINE PARALELE CAP.IV de STAN VIRGIL în ediţia nr. 376 din 11 ianuarie 2012 by http://confluente.ro/Destine_paralele_cap_iv_stan_virgil_1326284963.html [Corola-blog/BlogPost/361921_a_363250]
-
până la urmă se va plictisi de ea și de faptul că nu pot fi împreună căsătoriți din cauza condițiilor existente la țară. Moartea celor doi părinți i-a cam încurcat socotelile lui Veronica. Dacă până acum o reținea la țară existența bătrânilor, acum nu o mai reținea nimic să nu-l urmeze pe Mircea la Galați, mai ales că i-a promis fiului un post de profesor în oraș pentru ea. Acum dacă vor urgenta lucrurile, trebuie să se țină de cuvânt
DESTINE PARALELE CAP.IV de STAN VIRGIL în ediţia nr. 376 din 11 ianuarie 2012 by http://confluente.ro/Destine_paralele_cap_iv_stan_virgil_1326284963.html [Corola-blog/BlogPost/361921_a_363250]
-
încheie Tușa drama, dimineață te-aștept. Da să vini! Când ușa magazinului s-a închis, am deschis ușa sobei. Tușa respire vioaie aer curat, eu sorbeam din țigară fum, cât mai adânc, să-i simt catranul cu toată ființa. Pentru bătrâni, salutul era o urare. Îți urau ziua bună sau sănătate sau noroc, tu trebuia să le mulțumești, întorcându-le urarea. Pentru mine, salutul a fost întotdeauna o obligație, un semn de bună-creștere; o conduită socială care se învață și se
Povestea ca viață. Coșmarul unei zile de vară by https://republica.ro/povestea-ca-viata-cosmarul-unei-zile-de-vara [Corola-blog/BlogPost/337907_a_339236]
-
Despre iertare, ce să mai spun!? N-am putut niciodată să îmi cer iertare cuiva, pentru că asta ar fi însemnat să mă înjosesc, să mă consider inferior, să recunosc că am greșit cu ceva ce nu credeam că greșisem. Dar bătrânii aveau un cult al iertării. După orice interacțiune cu cineva, îi cereau iertare. „Iartă dacă ți-oi fi greșât și n-am bagat de samă”. „Iartă, că n-am avut cu ce te omeni măi mult”. „Iartă că te-am
Povestea ca viață. Coșmarul unei zile de vară by https://republica.ro/povestea-ca-viata-cosmarul-unei-zile-de-vara [Corola-blog/BlogPost/337907_a_339236]
-
tare greu fără ea. Acum șase luni ne-a părăsit și tata. Poate de aceea s-a întâmplat și accidentul vascular. De durere. A fost o durere mută, dusă în sufletul său neîmpăcat de pierderea tatei. - Așa-i, maică. Noi bătrânii care mai avem puține bucurii în viață, renunțăm cu greu la cei dragi. Nu mai avem timp de a-i uita, că ne ducem și noi după ei. Așa am pățit și eu după moartea omului meu... și bătrâna începu
ROMAN de STAN VIRGIL în ediţia nr. 1283 din 06 iulie 2014 by http://confluente.ro/Stan_virgil_1404658985.html [Corola-blog/BlogPost/343548_a_344877]
-
lunecau furișat pe lângă mal, puțin mai departe de locul unde mă aflam, aproape de vâltoarea de lângă podul din fața morii, acolo vegetația acvatică fiind mai bogată. Începuse să sufle deodată dinspre vest un vânt rece care se întețea, scuturând și contorsionând ramurile bătrânilor arbori din parc și de pe maluri. Mă felicitam că îmi luasem cu mine mantoul călduros de lână, astfel puteam să mai rămân, în ciuda vântului rece și să mă bucur de spectacolul idilic. Mă răvășea cu furie cum făcea cu arborii
CÂND VINE TOAMNA LA CURTIS DE VADO de MARIA GIURGIU în ediţia nr. 1962 din 15 mai 2016 by http://confluente.ro/maria_giurgiu_1463339968.html [Corola-blog/BlogPost/383633_a_384962]
-
Curți Domnești, mai întâi ale voivodinei Margareta Mușat, ,,mama domniei mele ”(Petru I Mușat, 1378), ale slăvitului întru pomenire Ștefan cel Mare și al altor voievozi de seamă, capital a Moldovei vreme de patru ani(1622-1626), sub Radu Mihnea cel Bătrân, și a domnitorului martir Miron Moghilă Barnovschi voievod”. Din alt text - Io, Miron Barnovschi Movilă Voievod - aflăm lucruri inedite despre scurta și fructuasa domnie, dar puțin cunoscută, a acestui domnitor-martir cu o vastă cultură, originar din Toporăuții Cernăuților, cu vaste
CATINCA AGACHE ION MUSCALU , UN ISTORISITOR PASIONAT AL ,,CNEZATULUI DIN VALE” de POMPILIU COMSA în ediţia nr. 1812 din 17 decembrie 2015 by http://confluente.ro/pompiliu_comsa_1450365686.html [Corola-blog/BlogPost/366350_a_367679]
-
cimitirului poate îi va da vreo primă sau... un șut în fund! Bătrânica ajunse la mormântul căutat și începu să plângă iar printre suspine abia șoptea: - Cum de ne-ai părăsit, dragul nostru! Uite în ce hal am ajuns noi bătrânii. Ăștia ne mănâncă zilele și ne amărăsc sufletele... Ehe, de ce nu ieși tu din mormânt să dai niște decrete la tâlharii care ne-au furat și vândut țara! Să le iei mamă și cenușa din vatră! - Cu cine vorbești, bătrânico
LINIŞTE SUFLETEASCĂ de ION NĂLBITORU în ediţia nr. 1218 din 02 mai 2014 by http://confluente.ro/Ion_nalbitoru_1399014033.html [Corola-blog/BlogPost/360241_a_361570]
-
Publicat în: Ediția nr. 1251 din 04 iunie 2014 Toate Articolele Autorului Azi au înflorit salcâmii își scriu alba epopee, Azi își împletesc nebunii, Flori ciorchine pe alee. Sunt atâta de obraznici, Răspândind în jur mireasma, Se-odihnesc sub ei bătrânii Cu nepoții lor în preajmă. Sub o creangă stă ascunsă O băncuță învechită, Unde-și găsesc adăpost Un băiat și-a lui iubită. El o soarbe cu nesaț, E a florilor vedetă, Ea-l cuprinde după braț Și-l sărută
PRIMĂVARĂ de IONICA BAICU în ediţia nr. 1251 din 04 iunie 2014 by http://confluente.ro/Ionica_baicu_1401894300.html [Corola-blog/BlogPost/354028_a_355357]
-
steaua cea minunată. Niște păstori, vestiți mai înainte de niște ființe cerești numite îngeri, erau veniți și ei la acest staul și se închinau micului prunc care se afla culcat în acea iesle. Cu pruncul mai erau mama lui și un bătrân care o luase pe Maria de soție, fiindcă așa o chema pe mama pruncului. Iar pe însoțitorul ei îl chema Iosif, un om bătrân, de o blândețe copleșitoare. Fiind deci vorba despre un copil precum bănuiseră, cei trei i-au
AL SASELEA FRAGMENT-CONTINUARE. de MIHAI CONDUR în ediţia nr. 1472 din 11 ianuarie 2015 by http://confluente.ro/mihai_condur_1421006732.html [Corola-blog/BlogPost/372785_a_374114]
-
cei care trebuiau numărați aveau poruncă să se întoarcă în pământurile natale pentru a putea fi înscriși pe liste acolo. De aceea mulți iudei porniseră în călătoria spre pământurile natale printre care și aceștia doi, Maria mama pruncului și Iosif bătrânul. Nereușind în tentativa sa de a afla unde era născut pruncul, Irod a dat poruncă să se ucidă toți copii, băieți, născuți până la vârsta de doi ani, aceasta ca să fie absolut sigur că pruncul nu va scăpa cu viață. Degeaba
AL SASELEA FRAGMENT-CONTINUARE. de MIHAI CONDUR în ediţia nr. 1472 din 11 ianuarie 2015 by http://confluente.ro/mihai_condur_1421006732.html [Corola-blog/BlogPost/372785_a_374114]
-
sau pe atunci. Și au scos limba latină din învățământ. Unii râdeau și spuneau că marele Latinist clujean „a scos limba Latina din școala românească”. O fi adevărat. Știu că uneori colegii făceau glume pe această temă și ne râdeam. Bătrânul se oțăra și noi încetam șușotelile. Mai știu sigur că a fost unul din fanii lui Gh. Gheorghiu-Dej când s-a făcut mișcarea aceea din 1964 și ne-am cam eliberat de sovietici. Am văzut și o poză cu Dej
ISTORICUL ŞI RECTORUL CONSTANTIN DAICOVICIU ÎN PERCEPŢIA UNIVERSITARĂ CLUJEANĂ, LUCRARE DE DR.IONUŢ ŢENE de AL FLORIN ŢENE în ediţia nr. 438 din 13 martie 2012 by http://confluente.ro/Istoricul_si_rectorul_constantin_daicov_al_florin_tene_1331630402.html [Corola-blog/BlogPost/348372_a_349701]
-
încetam șușotelile. Mai știu sigur că a fost unul din fanii lui Gh. Gheorghiu-Dej când s-a făcut mișcarea aceea din 1964 și ne-am cam eliberat de sovietici. Am văzut și o poză cu Dej și Daicoviciu pe care Bătrânul o afișase, o vreme, când era Rector, la rectorat și în cabinetul său de la Studii Clasice. Mai știu că a dorit - nu știu cât a fost implicat - în lupta aceea internă, mai ales la Conferința Județeană PCR - Cluj, pe vremea lui Maxim
ISTORICUL ŞI RECTORUL CONSTANTIN DAICOVICIU ÎN PERCEPŢIA UNIVERSITARĂ CLUJEANĂ, LUCRARE DE DR.IONUŢ ŢENE de AL FLORIN ŢENE în ediţia nr. 438 din 13 martie 2012 by http://confluente.ro/Istoricul_si_rectorul_constantin_daicov_al_florin_tene_1331630402.html [Corola-blog/BlogPost/348372_a_349701]
-
cu respect și evlavie, fără tulburare". Sfântul Iov, de care am amintit adineauri, mai spune că "celor vrednici le este îngăduit să se cuminece și în fiecare zi, în chip asemănător preoților și celor simpli, bărbaților și femeilor, pruncilor și bătrânilor, și tuturor creștinilor de orice vârstă și rang". Iar acei preoți, care nu-i împărtășesc pe creștinii care vin la dumnezeiasca Cuminecătură cu evlavie și credintă, sunt judecați de Dumnezeu ca niște ucigași, cum stă scris la prorocul Osea: "Preoții
DESPRE PROBLEMA DESEI SAU RAREI ÎMPĂRTĂŞANII ÎN CONCEPŢIA SFÂNTULUI NICODIM AGHIORITUL de STELIAN GOMBOŞ în ediţia nr. 28 din 28 ianuarie 2011 by http://confluente.ro/Despre_problema_desei_sau_rarei_impartasanii_in_conceptia_sfantului_nicodim_aghioritul.html [Corola-blog/BlogPost/342451_a_343780]
-
Chicago - trupa “Vox Maris” - au susținut împreună un concert la “Little Bucharest”. Dealtfel, orașul Chicago este recunoscut drept cel mai “european” dintre marile orașe americane, care găzduiește un număr record de manifestări culturale ale minorităților din Europa. Atingerile culturale ale bătrânului continent și-au pus déjà amprenta pe Orașul Vanturilor, dar în această vară Chicago a primit și un suflu românesc, datorită trupei HÂRA. Flavius Buzilă, Marius Aștilean, Valentin Mușat, Nunu Racriș și Alex Miu au oferit românilor din SUA mai
DEBUT SPECTACULOS AL TRUPEI HARA LA CHICAGO de SIMONA BOTEZAN în ediţia nr. 912 din 30 iunie 2013 by http://confluente.ro/Simona_botezan_debut_spectac_simona_botezan_1372608179.html [Corola-blog/BlogPost/357186_a_358515]