7,127 matches
-
încă de la primul curs din cel de-al doilea an de colegiu datorită frumuseții structurilor logice. Totodată acesta era interesat de istoria naturală în timp ce lucra la Furman ca responsabil al muzeului și pe timpul verii ca și colecționar pentru tabăra de biologie a Universității Furman. Townes a terminat munca pentru Masterul în Fizică la Universitatea Duke în 1936 iar apoi a primit Doctoratul în anul 1939 cu ajutorul unei teze despre separarea izotopilor și rotirii nucleare. A fost membru al echipei tehnice din
Charles Hard Townes () [Corola-website/Science/311164_a_312493]
-
nu se întâlnește pe Pământ, ionul H (cunoscut sub numele de hidrogen molecular protonat sau cationul triatomic de hidrogen) este una dintre cele mai răspândite specii chimice în restul universului. H este produs în laboratoarele de chimie și cele de biologie, fiind adesea un produs secundar al unei reacții; în industrie pentru hidrogenarea substanțelor nesaturate; în natură ca metodă de a reduce echivalenții în reacțiile biochimice. În laborator, H este de obicei obținut prin reacția metalelor cu acizii în aparatul Kipp
Hidrogen () [Corola-website/Science/297141_a_298470]
-
sub numele de "țeastă", "scăfârlie", "hârcă" sau "cap". Cel din urmă termen este impropriu din punct de vedere anatomic deoarece craniul este de fapt o parte care constituie capul. Cu toate acestea, în alte domenii cum ar fi embriologia sau biologia, craniul este considerat ca fiind sinonim al capului. Distincția dintre craniu și față este foarte clară: în esență craniul conține encefalul în timp ce fața este zona în care se află mușchii mimicii, mușchii cu care se realizează mestecatul și cateva dintre
Craniu () [Corola-website/Science/308354_a_309683]
-
două cabinete pentru directori. Din anul școlar 1996-1997, Liceul Teoretic s-a mutat în clădirea nouă din strada Teilor nr. 5, dispune de un spațiu de școlarizare de 20 de săli de clasă, 6 laboratoare ( 3 de informatică, fizică, chimie, biologie), cabinete de istorie, literatura română, o sală și trei terenuri de sport. Din anul școlar 2001-2002, la a 50-a aniversare, Liceul Teoretic din Urziceni a primit numele marelui profesor de matematică și informatică, Grigore Moisil. În anul 2006 s-
Liceul Teoretic „Grigore Moisil” Urziceni () [Corola-website/Science/310879_a_312208]
-
IV). La 5 noiembrie 1966, în urmă unei inspecții se încheie un proces verbal în care se precizau următoarele: “baza materială a Școlii Pietrari este pe deplin asigurată prin cele 9 săli de clasa, prin laboratoarele de Fizică, Chimie și Biologie și prin existența camerei pentru material didactic; cursurile se desfășoară în dous serii între orele 8 și 12, clasele I-IV și între 13 și 18, clasele V-VIII”. Localul Școlii din Pietrari de Sus, local în care școală funcționează
Comuna Pietrari, Vâlcea () [Corola-website/Science/302038_a_303367]
-
după ce mama ei se recăsătorește cu un jucător de baseball Phil Dwyer. Ea se împrietenește repede cu mulți dintre studenții noii sale școli, dar are un anume interes pentru copii doctorului Cullen, în deosebi pentru Edward Cullen. La lecția de biologie în prima sa zi de școală stă într-o bancă cu misteriosul Edward, care nu pare a fi prea încîntat de aceasta, după părerea Bellei. Însă cu timpul acesta începe să vorbească cu ea. Peste cîteva zile Bella aproape să
Amurg (film din 2008) () [Corola-website/Science/314516_a_315845]
-
Johann Schreber în anul 1775. Mai târziu, în anul 1830, specia a fost descrisă de Christian Ehrenberg sub denumirea "Felis irbis". În anul 1855 Thomas Horsfield l-a descris sub denumirea "Felis uncioides". O anumită cantitate de informație științifică privind biologia și răspândirea leopardului zăpezilor a fost acumulată într-o perioadă de aproximativ două secole. În cercetarea leopardului zăpezilor au participat mulți cercetători renumiți inclusiv Peter Simon Pallas și Nikolai Mihailovici Prjevalski. La începutul secolului al XX-lea informația despre această
Leopardul zăpezilor () [Corola-website/Science/311643_a_312972]
-
fost completată de Arkadi Tugarinov, Serghei Ogniov și alții. Mai târziu, o etapă importantă în actualizarea informațiilor privind leopardul zăpezilor a fost sumarul lui V. G. Gheptner și A. A. Sludschii din anul 1972. După un timp, unele detalii despre biologia speciei s-au întâlnit în lucrările lui L. V. Sopin, M. N. Smirnov, A. K. Fedosenko, V. N. Nikifor, D. G. Mednedev, G. G. Sobanscov, V. A. Șilov, B. V. Șerbakov, N. P. Malkov, N. S. Socinoi și mulți alții
Leopardul zăpezilor () [Corola-website/Science/311643_a_312972]
-
binară, ci și ca ierahie. Între bărbați și femei sunt relații de putere, bărbații constituind clasa dominantă iar femeile cea subordonată (Delphy, 1984). Contestând explicațiile biologice în explicarea diferențelor de gen, feministele pun în discuție însăși „inferioritatea naturală” a femeilor. „Biologia ca destin” este una din tezele cele mai criticate de feministe. Tradiția filosofică occidentală în ceea ce privește statutul femeilor, pleacă de la concepția lui Aristotel cu privire la inferioritatea naturală a femeilor față de bărbați. Femeile prin destinul lor biologic sunt menite să îndeplinească roluri diferite
Gen (sociologie) () [Corola-website/Science/333023_a_334352]
-
poziția în cadrul încrengăturii Chordata. De obicei, sunt clasificați în Agnatha ca vertebrate simple care fac tranziția de la nevertebrate la Gnathostomata, vertebratele cu fălci. Dar există multă controversă între biologi, dacă nu cumva ar fi nevertebrate. Această poziție este susținută de biologia moleculară, care îi clasifică ca nevertebrate în subîncrengătura Craniata. O fosilă de mixină arată că au evoluat puțin în ultimii 300 de milioane de ani. Totuși, validitatea taxonului „Craniata” a fost contestată de Delabre et al. (2002) folosind datele din
Mixine () [Corola-website/Science/333073_a_334402]
-
-ului este o metodă ce permite determinarea secvenței nucleotidice a unei molecule de ADN. Cunoașterea secvențelor de ADN a devenit esențială în biologia de bază, dar și în numeroase alte științe, cum ar fi diagnosticarea, biotehnologia, medicina legală, virologia sau biologia sistemică. Mulțumită secvențierii ADN au fost completate genomurile diferitor specii, cum ar fi homo sapiens, dar și multe animale, plante și microbi
Secvențierea ADN () [Corola-website/Science/335172_a_336501]
-
-ului este o metodă ce permite determinarea secvenței nucleotidice a unei molecule de ADN. Cunoașterea secvențelor de ADN a devenit esențială în biologia de bază, dar și în numeroase alte științe, cum ar fi diagnosticarea, biotehnologia, medicina legală, virologia sau biologia sistemică. Mulțumită secvențierii ADN au fost completate genomurile diferitor specii, cum ar fi homo sapiens, dar și multe animale, plante și microbi. Metodele pentru determinarea secvenței nucleotidice a unor fragmente de ADN au fost descoperite independent de Allan Maxam și
Secvențierea ADN () [Corola-website/Science/335172_a_336501]
-
mari genetice (grupuri de gene sau operoni, cromozomi întregi sau chiar genomuri. Secvențierea determină ordinea nucleotidelor prezente în moleculele de ADN și ARN izolate de la animale, plate, bacterii, archaea sau, virtual, orice altă formă de viață. Secvențierea este folosită în biologia moleculară pentru a studia genomurile și proteinele codate de acestea. Informațiile obținute în urma secvențierii ajută cercetătorii să descopere schimbări în gene, asocieri cu boli sau fenotipuri și să identifice ținte pentru noi medicamente. ADN-ul reprezintă o moleculă care oferă
Secvențierea ADN () [Corola-website/Science/335172_a_336501]
-
în urma secvențierii ajută cercetătorii să descopere schimbări în gene, asocieri cu boli sau fenotipuri și să identifice ținte pentru noi medicamente. ADN-ul reprezintă o moleculă care oferă informații referitoare la moștenirea genetică. De aceea, secvențierea ADN este folosită în biologia evolutivă pentru a studia înrudirea diferitelor organisme și felul în care au evoluat acestea. Domeniul metagenomicii identifică organismele din ape, canele de scurgere, noroi sau mostre de salivă. Cunoașterea organismelor dintr-un anumit mediu este esențială în ecologie, epidemiologie, microbiologie
Secvențierea ADN () [Corola-website/Science/335172_a_336501]
-
Mount Sinai Medical Center din New York, Universitatea Humboldt din Berlin, din Israel, Universitatea Rockefeller din New York, Universitatea Oxford, Universitatea Harvard, universitățile din Bruxelles, Barcelona, Roma, Lisabona, Bologna, Atena, Creta, Montreal, Valencia, Madrid, Istanbul. În 1951 și-a terminat studiile de biologie și în 1954 și-a susținut doctoratul în biologie la Sorbona consacrat lizogeniei bacteriene (adică starea unei bacterii având integrat în genom materialul genetic al unui virus bacteriofag) și conceptului de provirusuri (un provirus sau profag este numele dat la
François Jacob () [Corola-website/Science/329140_a_330469]
-
Berlin, din Israel, Universitatea Rockefeller din New York, Universitatea Oxford, Universitatea Harvard, universitățile din Bruxelles, Barcelona, Roma, Lisabona, Bologna, Atena, Creta, Montreal, Valencia, Madrid, Istanbul. În 1951 și-a terminat studiile de biologie și în 1954 și-a susținut doctoratul în biologie la Sorbona consacrat lizogeniei bacteriene (adică starea unei bacterii având integrat în genom materialul genetic al unui virus bacteriofag) și conceptului de provirusuri (un provirus sau profag este numele dat la genomului dormant al unui bacteriofag integrat în cel al
François Jacob () [Corola-website/Science/329140_a_330469]
-
model nu este verificat, ceea ce poate conduce la concluzii eronate. Statistica aplicată modernă analizează însă date mult prea complexe, cum ar fi imagini sau structura proteinelor, pentru a se putea mărgini la ideea de modelare. Statistica oferă suport pentru fizică, biologie, psihologie, economie, sociologie etc. Statistica excelează atunci când relațiile deterministe referitoare la evenimentul studiat sunt imposibil ori foarte dificil de aflat. Pe teritoriul României lucrarea lui Dimitrie Cantemir "Descriptio Moldaviae" (1716) poate fi considerată ca o primă lucrare de statistică. Ea
Statistică () [Corola-website/Science/296547_a_297876]
-
În biologie celulară, transportul membranar se referă la totalitatea proceselor sau mecanismelor care au legătură cu trecerea substanțelor dizolvate cum sunt ionii și moleculele mici prin membrane. Poate fi activ sau pasiv. Transportul activ se face contra sensului gradientului de concentrație sau
TranSport membranar () [Corola-website/Science/333360_a_334689]
-
Europa a văzut răsăritul a două civilizații mărețe, întâi Grecia, apoi Roma. Alte culturi, ca cea a celților, au fost copleșite și absorbite. În perioada 400-300 î.en., Grecia clasică domina Mediterana.Descoperirile grecilor au constituit baza cunoștințelor actuale de biologie, matematica, fizica, literatura, filosofie și politică. Dar orașele-stat independente din Grecia se luptau între ele cu regularitate, ceea ce a dus , în final, la declinul lor. Între timp, în Italia, cetatea Romei adoptă obiceiurile grecilor, extinzandu-se și întărindu-se până când
Istoria lumii () [Corola-website/Science/314038_a_315367]
-
Carl-August spre Berlin, Goethe descoperă prezența unei mine vechi de argint și speră ca comorile acesteia să rezolve dificultățile financiare. Astfel geologia și mineralogia au devenit ocupații placute ale lui. În anii 1780, Goethe a început să se ocupe de biologie, anatomie și modul de formare a florei și faunei. Goethe locuiește șase ani în casa de vară în parcul de lîngă Ilm, pe care ducele i-o dăruise. Acesta i-a închiriat, pentru reprezentare, în anul 1782 o casă mare
Johann Wolfgang von Goethe () [Corola-website/Science/297778_a_299107]
-
despre cele înregistrate”, erau tocmai convingeriile lui Goethe: "Nun aber schien zum erstenmal eine Theorie mich anzulächlen" („Acuma pentru prima dată mi-se pare să-mi surîdă o teorie”). Studii ale naturii . În anii 1780, Goethe a început cu studierea biologiei, anatomiei și cu modul de formare, a faunei și florei. După excursia din Italia, Goethe se dedicase cu mare angajament botanicii, geologiei, chimiei și opticii. El însuși a colectat aproximativ 23.000 exemplare. Botanică . Studiile lui Goethe asupra formele plantelor
Johann Wolfgang von Goethe () [Corola-website/Science/297778_a_299107]
-
forma integrală (de tipul integralei lui Gauss). Unul dintre acești invarianți este reluat de matematicienii americani W. F. Pohl (1968), J. H. White (1969, teza de doctorat) și F. Brock Fuller, care aplică invariantul la problema răsucirii moleculelor ADN interesând biologia moleculară (1971) (vezi și ). Ulterior sunt găsite și alte aplicații în mecanica cuantică și în geofizica. Citam din „Helicity and Călugăreanu’s invariant”: "Curios, Fuller (1972), într-un articol dedicat lui Călugăreanu (la aniversarea a 70 de ani), atribuie lui
Gheorghe Călugăreanu () [Corola-website/Science/307148_a_308477]
-
august 1908, Agnita - d. 14 septembrie 1977, Sighișoara) a fost un poet și om de știință român de origine germană. A fost fiul unui director de bancă. Student la universitățile din Berlin, Kiel și Marburg, și-a luat doctoratul în biologie la Universitatea din Göttingen avându-l ca îndrumător pe profesorul "Alfred Kühn". Din 1948 a fost profesor de biologie la Liceul Josef Haltrich din Sighișoara, unde le-a fost mentor unori viitori oameni de știință de renume mondial precum dr.
Eckhard Hügel () [Corola-website/Science/313888_a_315217]
-
germană. A fost fiul unui director de bancă. Student la universitățile din Berlin, Kiel și Marburg, și-a luat doctoratul în biologie la Universitatea din Göttingen avându-l ca îndrumător pe profesorul "Alfred Kühn". Din 1948 a fost profesor de biologie la Liceul Josef Haltrich din Sighișoara, unde le-a fost mentor unori viitori oameni de știință de renume mondial precum dr. Walter H. Müller, profesor la Universitatea din Hanovra, dr. Ingrid Essigmann-Capesius, profesoară universitară la Universitatea din Heidelberg, Dr. Martin
Eckhard Hügel () [Corola-website/Science/313888_a_315217]
-
sprijină ipoteză care susține că receptorul N-arahidonoil glicina (NAGly) GPR18 este identitatea moleculară a receptorului canabidiolului anormal, și în plus indică că NAGly, metabolitul lipidic endogen al AEA, inițiază migrarea microgliala în SNC prin activarea GPR18. [16] Alte studii de biologie moleculară au sugerat că receptorul orfan GPR55 ar trebui să fie caracterizat drept un receptor canabinoid, pe baza omologiei secvențelor la locul de legare. Studiile ulterioare au arătat ca GPR55 răspunde într-adevăr la liganzi canabinoizi. [8] [17] Acest profil
Receptori canabinoizi () [Corola-website/Science/323505_a_324834]