3,341 matches
-
cine știe la ce se putea aștepta, era prea riscant să dea pasărea din mînă pe cioara de pe gard, îi spuse. Cîtă perfidie, au încercat atunci instinctele s-o avertizeze, dar era deocamdată hotărîtă să meargă pe mîna lui Roja. Clipea, se uita țintă la Părințel, îl studia din nou din cap pînă în picioare, așa cum o mai făcuse de nenumărate ori pînă atunci, fără să se dumirească. Din două rele am s-o aleg pe cea care mi se pare
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2723]
-
comod undeva în natură, cu capul înclinat spre soare și cu ochii închiși. Înclinați-vă capul în așa fel încât ochii să fie îndreptați la aproximativ 10-15 grade deasupra soarelui, și nu direct spre soare. Apoi deschideți ochii repede și clipiți foarte rapid, timp de aproximativ trei secunde, cam de zece ori. Apoi închideți ochii, întoarceți-vă capul dinspre soare și faceți o pauză pentru a vă odihni puțin. Înclinați capul din nou spre soare, cu ochii închiși, de data aceasta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2250_a_3575]
-
ultraviolete benefice, fără a concentra ochii direct spre soare. Puteți face acest exercițiu o dată sau de două ori pe ședință. A doua metodă este puțin mai avansată. Adoptați aceeași postură în natură ca și pentru exercițiul de mai sus. În loc să clipiți repede spre soare, rotiți-vă globii oculari într-un cerc în jurul soarelui timp de trei-cinci secunde, apoi luați o pauză, uitați-vă în altă parte și repetați de trei-cinci ori. Folosiți exercițiul de rotire a ochilor prezentat în capitolul anterior
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2250_a_3575]
-
câștiga mai mult decât traducându-le filme idioate... Și ce te Împiedică? Întrebă Marta neliniștită. Mi-ar trebui un spațiu comercial, ca să zic așa. Îl știi cumva? Da. Spune-l. Cabana din grădină. E a ta, zise Marta fără să clipească. Adăugă: Pentru o chirie bună, bineînțeles... Zâmbi. Flavius-Tiberius rămase În scaun. Știa că ea va dispărea Înainte ca el să-i mulțumească. 25. Ecce pater! O descoperire târzie și nefolositoare. Ramolismentul bătrânului punea capăt unei frumoase tradiții de soldați ai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
Îi propuse pe loc postul permanent de manechin la atelierul ei din Piața Carolina, plus pe acela sezonier de vânzător ambulant de vată de zahăr pe patru străzi: Calvin, Dacia, V. Lucaciu și dr. Teofil Dragoș. Coriolan primi fără să clipească ambele slujbe, chit că despre cea dintâi nu știa mai nimic. Asta pentru Început, zise Andrei. Între timp vom căuta ceva mai bun. Ceva mai bun avea să Însemne plasator cu posibilități de avansare la cinematograful „Municipal”. Un post care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
ale „Bosniei”. Să mă fi Îmbătat cu adevărat? se Întreba el privind pentru a treia oară În acea zi vila doamnei Ster. Bucuria care Îi Încălzise sufletul toată după-amiaza se risipise odată cu achitarea notei de plată. A plătit fără să clipească și a lăsat și un bacșiș cum doar clienții cu dare de mână Își permit. Avusese un motiv anume de fericire, dar care? Nu trăsese Încă lozul cel mare. Juca rar și, În cel mai bun caz, nimerea unul pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
pe scara spiralată și destul de Îngustă care ducea la mansardă și Începu să-și perie de zor chipiul cu mâneca mantalei. Cozorocul Îl vei lustrui după ce vei răspunde la Întrebare, zise Petru pe un ton imperativ. Sunt nefericit, domnule Șendrean... Clipea des, un tic nervos, accentuat În stări emoționale. Nu ești singurul, observă ironic Petru. Da’ numai că eu am fost fericit astăzi. Am fost! Mă Înțelegeți? Și? Nu mai sunt. Vedeți cum arăt. Vei fi din nou fericit mâine. Credeți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
tot io patronu' ? Io am fost dezident Încă de atunci, șopti Brândușă. Să mă dezleg de un trecut glorios? Havelul comerțului nostru, gânguri clientul-perspicace cu ochii umezi de emoție. Cam așa ceva, recunoscu Brândușă fără pic de emfază și fără să clipească, chit că nu auzise niciodată de Havel. Mărturisirea aceasta de o excepțională Însemnătate a fost urmată de o tăcere apăsătoare, atât de apăsătoare, susține clientul-perspicace, Încât obiectele din jur au Început să-și modifice forma, În sensul că s-au
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
aproape văduvă, căci ei trăiau ca soț și soție fără să fie căsătoriți. Uneori, Îl Întreba: Cori dragă, să mă culc cu cutare? Nici nu știi ce mult ține la mine! El o privea În ochi și zicea fără să clipească: culcă-te. Ea Îi sărea de gât și striga fericită: am știut că mă iubești! El aștepta să rămână singur ca să bea un șnaps sau să vomite. Cu cât iubiții Martei se Înmulțeau, cu atât creșteau și șansele sale de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
o formă inedită de sinucidere, cineva Începu să o scuture de zăpadă. Era un bărbat cu fular roșu și ochelari rotunzi de sârmă. I se păru cunoscut, Îl mai văzuse undeva: Tu ce dracu’ cauți aici? Întrebă ea fără să clipească. Vând antene parabolice, răspunse el prompt, fără să-și Întrerupă munca de deszăpezire. Și eu care credeam că ești de la Salvamont, zise Iolanda. Distins, capabil fără Îndoială de gesturi galante, eroice chiar, la nevoie, dar mizând parcă excesiv pe efectul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
detalii legate de deplasare. Cânta Patricia Kaas: Kenedy Rose, urmau În ordine Une dernière semaine à New-York și... Patricia cânta Patou blues când intrară În „Bosnia”. Privit noaptea de pe Dealul Crucii, cartierul semăna cu un uriaș ou negru. În mijlocul său clipea rar un ochi galben de pisică. 18. Ideea unui Revelion cu vânzare i se părea năstrușnică și promitea un spectacol pe care nu voia În nici un chip să-l piardă: era vorba bineînțeles de vânzarea unor tablouri, dar s-ar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
tot el le tăia pentru foc. Întâi cu fierăstrăul, apoi cu securea. Doamna Ster o prezentase tuturor drept nepoată. De ce faceți asta, doamnă? Ca să am și eu o nepoată și să nu mă creadă lesbiană, zise doamna Ster fără să clipească. Credeți că știu ce Înseamnă cuvântul ăsta? Cuvântul nu, dar relația cu siguranță, după câte casete erotice văd la instalațiile lor video În fiecare seară. De ce crezi că e așa mare Înghesuială la spovedanii? Au râs amândouă Închipuindu-și femeile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
când ai chef, o să-mi răspunzi poate la Întrebare. Știu să aștept... Asta a fost tot. Când a primit de la Klaus Pavilionul canceroșilor și Opiumul a Întrebat mirată: De unde știi de chestiile astea? De la Flavius-Tiberius, a zis el fără să clipească. Bănuia că Regina se va bucura să aibă vești de la elevul acesta straniu care, o vreme, călcase pe urmele ei În liceul cu alură cazonă din centrul orașului. 31. Întâlnirile sale cu Violeta au redevenit brusc senine, pentru că, Într-o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
-și vedea porcul. Ba l-am văzut, dacă asta vă liniștește, zise Flavius-Tiberius. Și? Întrebă omulețul, cu căciula căzută pe nas, gata să primească orice răspuns În Întunericimea caldă a blănii de iepure. Nu mai e! zise Flavius-Tiberius fără să clipească. Nu mai e! Nu mai e! strigă omulețul dând cu căciula de pământ. Veștile proaste sunt proaste orice ai face. Sunteți transpirat, domnule, o să răciți, Îl preveni grijuliu Flavius-Tiberius. Pot să și mor de acum, zise omulețul și se așeză
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
să-i dăm naibii bice. Am luat-o pe Vermont către Slauson, apoi ne-am îndreptat către est, trecând pe lângă biserici, saloane pentru îndreptat părul, terenuri virane și magazine de băuturi alcoolice fără nume - numai cu firme de neon care clipeau ,B-Ă-U-T-U-R-I, la ora unu, în plină zi. Cotind la dreapta pe Hoover, Lee a încetinit și a început să scruteze verandele caselor cu etaj. Am trecut pe lângă un grup de trei negri și un alb mai în vârstă, care tăiau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
și a unei persoane cu aer de șef. Am dat cu ochii de un separeu din fundul încăperii, cu scaune de bambus și o masă plină de sticle cu băutură, toată zona fiind încercuită de un perete de neon, care clipea intermitent, răspândind o lumină când roșie, când galbenă, când portocalie. M-am îndreptat într-acolo. Cuplurile înlănțuite se separară doar cât să mă lase să mă strecor printre ele. Lesbiana din spatele barului îmi turnă o cinzeacă de whisky și mi-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
Văzând că prietenul meu cel mai bun pare alt om, mi-a fost mai ușor să ocolesc adevărul. — Mi-ai citit raportul? — Mda, la University. Ai făcut o treabă bună cu mandatul ăla pentru minoră. Altceva? Am mințit fără să clipesc, cu silueta fetei în rochie mulată dansându-mi înaintea ochilor minții. Nu. Dar tu? Uitându-se pe geamul-oglindă, Lee spuse: — Nu, dar am promis că-l înhățăm pe ticălos și asta rămâne valabil. Issuse, uită-te la Harry! Asta am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
că moartea ei m-a scos de pe prima pagină a ziarelor după povestea cu tipii pe care i-am împușcat. — De ce-ai vrut s-o cunoști pe Betty Short? Madeleine tresări. Săgeata roșie de neon ce purta numele stabilimentului clipea intermitent și-i lumina chipul prin fereastră. Am tras la greu să mă emancipez, să fiu liberă și dezlănțuită. Dar, din câte am auzit, se pare că Betty era așa din naștere. O fată cu adevărat sălbatică. Am sărutat-o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
că nu el a omorât-o! Am trimis eu cercetași în celula morții pentru mai puțin de-atât! Dacă voi n-aveți de gând să faceți ceva, o să fac eu! Toți se zgâiau uimiți la el. Lee răsări în fața ecranului, clipind din cauza luminii albe și fierbinți, care-i ardea ochii. Se răsuci pe călcâie și sfâșie pânza pe care se derulau obscenitățile. Ecranul și trepiedul căzură la podea cu un zăngănit. Betty și Lorna continuau să facă sex pe o tablă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
pe umăr și l-am cărat până în camera 204 - cele mai grele clipe de muncă din viața mea. Urcatul scărilor aproape că-l trezi. Când l-am trântit într-un fotoliu și i-am încătușat mâna stângă de la calorifer, a clipit de câteva ori. — Scopolamina își menține efectul încă vreo câteva ore. Nici o șansă să ne mintă, spuse Russ. Am udat un prosop în chiuvetă și i l-am trântit lui Johnny pe față. El a început să tușească și am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
îi zise calm Russ. Te-ai cazat cu prostituata la Biltmore, corect? — Corect. Tata a obținut o reducere, pentru că-l cunoștea pe detectivul hotelului — Și la Biltmore te-ai întâlnit și cu Liz Short, corect? Chipul lui Johnny se schimonosi. Clipi nervos. Buzele îi tresăriră, iar venele de pe frunte erau gata să-i pocnească. Îmi amintea de un boxer groggy, care încearcă să se ridice de la pământ. — Ăăă... da, corect. Cine v-a făcut cunoștință? — Cum o cheamă...? Currrva. — Și ce-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
în chimonouri decoltate. Le-am numărat. Erau cinci, fumau ca șerpoaicele și își ajustau crăpătura de la chimonou, ca să-și dezgolească picioarele cât mai mult. Nu era nici una potrivită. Apoi pe estradă păși o brunetă slăbănoagă, într-o rochie cu volănașe. Clipi din cauza luminii orbitoare, își frecă nasul micuț și obraznic și începu să deseneze opturi cu piciorul pe podea. I-am făcut semn barmanului. Se apropie de mine cu o sticlă, dar mi-am acoperit paharul cu palma. — Fata în roz
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
bâiguind prin somn: „Adicătelea, faci pe niznaiul cu mine, ’ai? Unde ai ascuns, mă, plugul, parastasul cui...” și restul cuvintelor se pierdură într-un mormăit. Cu repeziciune, Dromiket 4 sări înapoi la locul său, iar Getta 2 scoase cât ai clipi din ochi caseta de înaltă tensiune din spatele lui Stejeran 1. Acesta încremeni pleoștit, cu ochii deschiși, în care mai licăreau câțiva volți. — Trebuie să se trezească, șopti Dromiket 4 către Getta 2, arătând spre comandantul Felix S 23. Totdeauna când
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2120_a_3445]
-
poate răspunde! zise Getta 2. E scos din priză. — Așa e, da, că eu îl scosei. Fii bună, te rog, și introdu-l matale. Getta 2 luă cablul și îl conectă la priză. Se auzi un uruit și Stejeran 1 clipi. — Mă băiete, ia calculează tu cât e ceasul, spuse Felix S 23. În ce sistem, tovarășe comandant? zise Stejeran 1. — Băbește, mă, lasă sistemele! Dacă-ar fi să fim acum pe Pământ, ce oră ar fi? — De unde vreți să știu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2120_a_3445]
-
E bine? făcu Getta 2. — În uraniu? îi sclipiră ochii lui Jan. Dacă plătiți în uraniu, o vând și pă mama! „Lactosan” aveți? — Avem, măi! interveni Felix S 23. Du-te și-adu smochinele, că ne ții în loc! Cât ai clipi, Jan își puse globul pe cap, luă tubul de oxigen în spinare și ieși în imponderabilitate. Reveni rapid cu o pungă de smochine, cu patru jaluzele și cu trei pachețele de gumă. Getta 2 îi numără cinci fise de uraniu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2120_a_3445]